ေဒါက္တာရာဟုလာ၏ေမြးေန႔မဂၤလာ ဖိတ္ၾကားလြာ

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ဇယမဂၤလာ ဗုဒၶ၀ိဟာရ (မိုးကုတ္၀ိပႆနာ ဓမၼရိပ္သာ)၊ မေလးရွားႏိုင္ငံ၊ ဂ်ိဳဟိုးၿမိဳ႕၊ ဇယမဂၤလာ ဗုဒၶ၀ိဟာရ (ပရဟိတ ေက်ာင္းေတာ္)၊ စကၤာပူႏိုင္ငံ၊ ဇယမဂၤလာ ဗုဒၶ၀ိဟာရ (မိုးကုတ္၀ိပႆနာ ဓမၼရိပ္သာ)၊ Jayamangala Buddhist Vihara, JBV တို႔၏ နာယကခ်ဳပ္၊ အနႏၲေမတၱာ အေထြေထြ ၀က္ဘ္ဆိုက္၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈး ဆရာေတာ္ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ဘဒၵႏၲ၀ိစိတၱ (အနႏၱေမတၱာ ေဒါက္တာရာဟုလာ)၏ ေမြးေန႔ကို ေအာက္ပါအတိုင္း စည္းကားသိုက္ၿမိဳက္စြာ က်င္းပမည္ျဖစ္ပါ၍ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္အေပါင္း တို႔အား ခင္မင္ရင္းႏွီးစြာ ဖိတ္ၾကားအပ္ပါသည္။

ေန႔ရက္ - 23/07/2011 (စေနေန႔)

အခ်ိန္ - နံနက္(၉)နာရီ မွ ညေန(၉)နာရီထိ

ေနရာ - Jayamangala Buddhist Vihara

23A Jalan Mas Puteh, Along West Coast Road, Singapore 128628.

Tel: 6778 1678

(opposite Blk 701, Near Esso Station)

Pls alight at 2nd stop (Esso bus stop) from Clementi MRT area (NTUC) bus stop by

(bus 78/285)

ၾကြေရာက္လာေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားကို ရခိုင္မုန္႔တီျဖင့္ ဒါနျပဳရန္ စီစဥ္ထားပါသည္။

မွတ္ခ်က္ - နံနက္ပိုင္း ဥပုသ္ေယာဂီမ်ားအတြက္ ျမန္မာထမင္းဟင္း ႏွင့္ ရခိုင္မုန္႔တီ စေသာအာဟာရဒါနမ်ားျဖင့္ စီစဥ္ထားပါသည္။

Read more...

ကဗ်ာလကၤာ

မၼပဒအ႒ကထာ ဒုတိယအုပ္

ပါပဆိုတာ မေကာင္းတာ ျပဳလုပ္ပါက ဒဏ္ေတြလာ၊ (ပါပ၀ဂၢ)

ဒဏ္ေတြဆိုတာ ဆင္းရဲရာ ဒ႑၀ဂ္မွာ ျပထားပါ၊ (ဒ႑၀ဂၢ)

ဒဏ္နာေၾကာင္႔သာ အိုလြယ္တာ ဇရာဆိုတာ ေၾကာက္စရာ၊ (ဇရာ၀ဂၢ)

ေၾကာက္စရာမွ လြတ္ႏိုင္ရာ ကိုယ္တိုင္သာလွ်င္ ျပဳရမွာ၊ (အတၱ၀ဂၢ)

ေၾကာက္စရာေတြ မ်ားလွတာ ေလာက၀ဂ္မွာ ျပထားပါ၊ (ေလာက၀ဂၢ)

ဗုဒၶ၀ဂ္မွာသိစရာ ကိုယ္တိုင္ျပဳရာ မမွားပါ၊ (ဗုဒၶ၀ဂၢ)

မမွားလွ်င္သာ ခ်မ္းသာပါ သုခ၀ဂ္မွာ ေတြ႔ေအာင္ရွာ၊ (သုခ၀ဂ္)

အစဲြမ်ားလွ်င္ လြန္ခ်စ္ခင္ တြင္တြင္ဆင္းရဲမွာ၊ (ပိယ၀ဂၢ)

သည္းခံနည္းလွ်င္ ေကာဓ၀င္ အမွန္ဆင္းရဲရာ၊ (ေကာဓ၀ဂၢ)

တဏွာ၊ေကာဓ ႏွစ္၀မွာ မလဟုလည္း ေခၚၾကပါ၊ (မလ၀ဂၢ)

မလကင္းေအာင္ ေနထိုင္ပါ ဓမၼ၀ဂ္က ညႊန္ျပမွာ၊ (ဓမၼ႒၀ဂၢ)

ညႊန္ျပတိုင္းသာ လိုက္နာပါ လမ္းေျဖာင္႔ေတြ႔မည္သာ၊ (မဂၢ၀ဂၢ)

စံုစံုလင္လင္ ေရာျပြမ္းယွဥ္ ပကိဏၰကမွာ ေတြ႔မည္ပင္၊ (ပကိဏၰက၀ဂၢ)

မသန္႔စဥ္လွ်င္ ဆင္းရဲယွဥ္ နိရယဟုဆိုသည္ပင္၊ (နိရယ၀ဂၢ)

သန္႔စဥ္လွ်င္သာ ဆင္ေျပာင္ပမာ တည္ၾကည္ခ်မ္းသာ ကုသိုလ္လာ၊ (နာဂဝဂၢ)

ကုသိုလ္လည္းပဲ မစဲြဘဲ တဏွာ လြတ္ေအာင္ခဲ၊ မလြတ္ႏိုင္လွ်င္ သံသရာ၀ဲ၊ (တဏွာ၀ဂၢ)

ကုသိုလ္မ်ားခင္ ရဟန္းဘ၀တြင္ ထြက္ေျမာက္လမ္းေတြ ရွိသည္ပင္၊ (ဘိကၡဳ၀ဂၢ)

ထြက္ေျမာင္လမ္းစဥ္ အစဥ္စဲြ ျဗာဟၼဏျဖစ္မည္ ဧကန္ၿမဲ၊ (ျဗဟၼဏ၀ဂၢ)

ဓမၼပဒအ႒ကထာ ၀ဂ္ေပါင္းမွာက ႏွစ္ဆယ္ေျခာက္ပါ

သိစရာမ်ားစံုလွတာ ဗုဒၶတရား အက်ဥ္းျပကာ

ေထရ၀ါဒျပန္႔ေစတာ ဓမၼပဒကအေရးပါ

ဓမၼပဒေၾကညက္ရင္

အေျဖအတြက္

မခက္ပင္

သို႔တြက္ေၾကာင္႔သာ

မ်ားသူငါတို႔ ယခုပင္တြင္သိၾကစို႔၊

သိၿပီးရံုသာ မဆံုးရာ၊ ေရွ႔ဆက္က်င္႔ႀကံပါ၊

အသိအက်င္႔ စံုလင္ကာ ေတာင္ပံႏွစ္ခု ျပည္႔စံုပါ၊

ညီညာအစံု ေတာင္ပံဟုန္ႏွင္႔ ျပည္႔စံု ႏွစ္ခု မ်က္စိတစ္စံု အလင္းပံုလ်က္

သတိ၊သမာျဖည္႔စြက္ကာသာႀကိဳးစားပါက ဆႏၵျပည္႔၀ ဘ၀လွလိမ္႔၊ ဆႏၵျပည္႔၀ပါေစသား။

ေဒါက္တာအရွင္နႏၵက၊ အင္ခ်ြန္းၿမိဳ႔၊ ေတာင္ကိုရီယား

Read more...

ရတနာဂီရိႏွင့္ သီေပါမင္းစံအိမ္ေရာက္ ခရီးသြားမွတ္တမ္း အပုိင္း ၂

ဒီေလာက္နဲ႔ ၿပီးမသြားပဲ ပါေတာ္မူၿပီးေနာက္ပိုင္း မိဖုရား စုဖုရားႀကီး ႏွင့္ ဆင္ျဖဴမရွင္ တို႔သည္ ရတနာဂီရိသို႔ မလိုက္ဘဲ ထား၀ယ္သို႔ ထြက္ခြာကာ ေနရစ္ခဲ့သည္၊ ေနာင္တခ်ိန္တြင္ ထား၀ယ္ ပုန္ကန္မႈ ျဖစ္ပြားရာမွ ထက္ျမတ္ေသာ ဆင္ျဖဴမရွင္မိဖုရားႀကီးကို မ်က္စိေဒါက္ေထာက္ ၾကည့္ေနေသာ အဂၤလိပ္အစိုးရက သကၤာမကင္းျဖစ္ကာ သားအမိ နွစ္ေယာက္စလုံးကို ရတနာဂီရိသုိ႔ ပို႔ခဲ့ျပန္သည္။

ရတနာဂီရိ ေရာက္ျပန္ေတာ့လည္း စုဖုရားလတ္ႏွင့္ ဆင္ျဖဴမရွင္တို႔ တက်က္က်က္ ရန္ျဖစ္ၾကသည္ ဟု သိရျပန္ေတာ့ ဧကႏၱ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အာဏာ လုၾကတာပဲ ျဖစ္မည္ဟု ေတြးမိသည္၊ ျဖစ္ႏိုင္သည္က ရတနာပုံ နန္းေတာ္မွာ ကတည္းက စုဖုရားလတ္က တုိက္မည္၊ ရႈံးကာမွ လက္နက္ခ် အညံ့ခံမည္ ဟု စိတ္ထား ရွိေသာ္လည္း ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားႀကီးက အင္အား မမွ်ဘူး၊ ျပည္သူမ်ား ေသတာပဲ အဖတ္တင္မည္ စသည္ျဖင့္ကင္း၀န္မင္းႀကီးကဲ့သို႔ပင္ အေျခအတင္ အျငင္းပြားခဲ့ၾကသည္ ထင္၏၊

ယခုလို ရတနာဂီရိ ေရာက္လာျပန္ေတာ့လည္း ဒီလို ဒီလို အိမ္နိမ့္စံ ဒုကၡ ခံေနရသည္မွာ သူ႔ေၾကာင့္ ငါ့ေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာပဲ စသည္ အျငင္းပြားရာမွ အက်ယ္ အက်ယ္ျဖစ္လာကာ တစ္အိမ္ထဲ အတူမေနနိဳင္သည့္ အေျခအေနသို႔ပင္ ေရာက္ခဲ့ရျပန္သတဲ့၊ ထုိိ႔ေၾကာင့္ မေနႏိုင္ေသာ အဂၤလိပ္အစိုးရသည္ ဆင္ျဖဴမရွင္တုိ႔ သားမိ ႏွစ္ေယာက္အား ရတနာဂီရိ ရွိ ခရစ္ယာန္ သာသနာျပဳ မစ္ရွင္ အဖြဲ႔ဆီပို႔ကာ ခြဲထားရသည္ ဟူ၏။ ယခုေခတ္ ေယာကၡမႏွင့္ ေခြ်းမ ဇာတ္လမ္းမ်ားပမာ ျဖစ္မည္ ထင္သည္။ ႏိုင္ငံရပ္ျခားေရာက္ေနဆဲ အက်ဥ္းစံ ဘ၀မွာေတာင္ ရန္ျဖစ္လို႔ ျငင္းခုံလို႔ ေကာင္းတုံး ရွိေသးတာကို ေတြးမိၿပီး ေအာ္ တုိ႔လူမ်ိဳးေတြက အစဥ္အဆက္ေသြးပါခဲ့သကိုးလို႔ ေတြးကာ ၿပဳံးမိရသည္။

ယေန႔ေခတ္ႏွင့္ ရတနာဂီရိ အေျခအေန

တည္ေနရာ = အိႏိၵယႏိုင္ငံ ေျမပုံ၏ အေနာက္ ေတာင္ေထာင့္အရပ္ Arabian ပင္လယ္ကမ္းေျခႏွင့္ တဆက္ တည္းျဖစ္ၿပီး အေရွ႔ဘက္တစ္ေၾကာမွ ေတာင္တန္းမ်ား ၀န္းရံထားေသာ ေအးခ်မ္းစိမ္းစုိလွပေန သည့္ ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕ျဖစ္သည္။ ပင္လယ္ကမ္း ေျခၿမိဳ႕ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အၿမဲတမ္းမိုးရြာေလ့ရွိၿပီး ပူေႏြးစြတ္စိုေသာ ရာသီဥတု ရွိကာ Maharashtra မဟာရပ္ရွ္ထရ ျပည္ နယ္အတြင္း ပါ၀င္သည္။

အက်ယ္ ဧရိယာ = 8326 Sq. Kms.

ရာသီဥတု = မိုးမ်ား ရပ္၀န္းေဒသ

မ်ားေသာအားျဖင့္ ဆန္စပါး ၊ သီဟိုရ္ေစ့ပင္ႏွင့္ အျခားေသာ သစ္သီး၀လံမ်ားလည္း စိုက္ပ်ိဳးေလ့ရွိၿပီး ထုိေဒသထြက္ သရက္သီးေတြကို ႏိုင္ငံျခား ပို႔ကုန္အျဖစ္ တင္ပို႔ရတယ္ လို႔ ဆုိတယ္၊ ပယ္လယ္ကမ္းေျခ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အုန္းပင္မ်ား ေပါမ်ားစြာ ရွိသည္။ ရတနာဂီရိမွာ ထင္ရွားတဲ့ လည္စရာ ပတ္စရာ ေနရာ သိပ္မရွိေပမယ့္ ပင္လယ္ကမ္းေျခကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ေလး သာယာၿပီး နာမည္ႀကီးတယ္၊ ရတနာဂီရိကုိ ေရာက္ရင္ ျမန္မာဘုရင္ သီေပါမင္းရဲ႕ နန္းေတာ္ ( Thi baw palace ) ဆိုရင္ နယ္ခံလူတုိင္းသိၾကတယ္၊ လမ္းမသိရင္ လမ္းညႊန္ေပးၾကတယ္၊ သီေပါနန္းေတာ္ နဲ႔ ရတနာဂီရိၿမိဳ႕ ဆိုတာ ခြဲျခားလို႔ မရေအာင္ သမိုင္းတြင္ခဲ့တယ္ လို႔ ဆိုရပါမယ္။

အရင္တစ္ခ်ိန္က ရတနာဂီရိ ဆုိတာ 1670 ျပည့္ႏွစ္မ်ားမွာ ရွီ၀ဂ်ိ Shivaji လို႔ အမည္ရတဲ့ Mahatha မာရသ ( ယေန႔ေခတ္အေခၚ မာရသီလူမ်ိဳး ) ဘုရင္တပါး အင္အားေကာာင္းစဥ္မွာ Ratnagiri ၿမိဳ႕ကို တည္ေဆာက္ခဲ့ ပါသတဲ့။ အဲဒီလိုနဲ႔ Satara သတရ ဆုိတ့ဲ ဘုရင္က 1731 ခုႏွစ္ဆီေလာက္မွာ ဘုရင္ဧကရာဇ္ စနစ္နဲ႔ အစဥ္အဆက္ အုပ္ခ်ဳပ္လာရာရင္းမွ 1818 မွာေတာ့ အဂၤလိပ္ လက္ေအာက္ကုိ ေရာက္ခဲ့ရတယ္ဆုိေတာ့ ရတနာဂီရိၿမိဳ႕ဟာ အထက္ ျမန္မာျပည္ထက္ ႏွစ္ေပါင္း( 63 ) ႏွစ္ေလာက္ ေစာၿပီး သူ႔ကြ်န္ဘ၀ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္တယ္။

သီေပါစံအိမ္အခန္းတြင္း၌ အဂၤလိပ္တို႔ မွတ္တမ္းတင္ထားေသာ ျမန္မာဘုရင္၏ ေနာက္ဆုံးေန႔ရက္မ်ား

28 Nov.1885 - စစ္သားအေရအတြက္ ( ၁၀၀၀၀ )ေသာင္းျဖင့္ ေဂါ၀ိန္ Gawwane ဆိပ္ကမ္းမွ ဆင္းသက္ၿပီး မႏၱေလး ေနျပည္ေတာ္လမ္း တေလ်ာက္ ျဖန္႔က်က္ထားကာ သီေပါမင္းကို ရွာေတြ႔ရာေနရာတြင္ လက္စြဲေတာ္ ယိမ္းႏြယ္ပါး Yeinnwebar ဓားရွည္လြတ္လ်က္ ေတြ႔ရွိခဲ့ရသည္။

29 Nov.1885 - သီေပါမင္း၊ မိဖုရားစုဖုရားလတ္ႏွင့္ သမီးေတာ္ ၂ ေယာက္၊ မယ္ေတာ္ႀကီး၊ သူမ၏ သမီးေတာ္ ၂ ေယာက္ႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးမ်ား၊ အရာရွိ အမႈထမ္းမ်ား အားလုံး ေဂါ၀ိန္ ဆိပ္သို႔ ဆင္းသက္ၾကသည္။

30 Nov.1885 - သီေပါမင္း မိဖုရားႏွင့္ အျခားသူမ်ားအား သူရိယသေဘၤာ Thooreya ျဖင့္ သယ္ေဆာင္ကာ ေဂါ၀ိန္ဆိပ္ကမ္းမွ စတင္ ထြက္ခြာ၊

5 Dec. 1885 - ရန္ကုန္ Yangon ( Rangoon ) သို႔ ေရာက္ရွိ၊

10 Dec 1885 - ရန္ကုန္မွ ထြက္ခြာ၊

14 Dec .1885 - မဒရပ္ၿမိ႕ Madras ( ယခုအေခၚ ) ခ်ႏိုင္း Chennai ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိ၊

31 Dec. 1885 - သီေပါမင္းအတြက္ အက်ဥ္းခ်ထားျခင္း ဆုိင္ရာ အမိန္႔စာ ထုတ္ျပန္သည္၊ ႏွစ္တုိင္း 1916 ခုႏွစ္ သီေပါမင္း ေသသည့္တုိင္ေအာင္အထိသက္တမ္း ရွိသည္။

10 April. 1886 - သီေပါမင္း မဒရပ္ ၿမိဳ႕မွ ရတနာဂီရိၿမိဳ႕ Ratnagiri သို႔ ထြက္ခြာ၊

16 April . 1886- သီေပါမင္း ရတနာဂီရိ သို႔ ေရာက္ရွိ၊

13 Nov 1910 - သီေပါမင္း ရတနာဂီရိ ၿမိဳ႕ရွိ လက္ရွိ သီေပါ စံအိမ္ေတာ္ သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕၊

25 Jan 1912 - မိဖုရား စုဖုရားကေလး Suphaya Gale ရတနာဂီရိ တြင္ နတ္ရြာစံ၊

16 Dec 1916 - သီေပါမင္း ရတနာဂီရိမွာ နတ္ရြာစံ ကံေတာ္ကုန္သည္။

18 April 1919 - မိဖုရား စုဖုရားလတ္ Suphaya Lat ကို ရန္ကုန္ရွိ အမွတ္ ၂၃ ၊ ခ်ာခ်ီလမ္း Churchill လမ္း၊ ( ယခုအခါ ) ဓမၼေစတီလမ္း ေနအိမ္တြင္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ ထိမ္းသိမ္းထား၊

24 Nov 1925 - မိဖုရား စုဖုရားလတ္ Suphaya Lat သည္ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ ထိမ္းသိမ္းထားစဥ္ နတ္ရြာစံ ကံေတာ္ကုန္သည္။

လက္လွမ္းမွီသမွ် သီေပါမင္းမိသားစု၏ ကိုယ္ေရးအခ်က္အလက္မ်ား

၁၈၅၉ ခု ဒီဇင္ဘာလတြင္ သီေပါမင္းကို ေမြးဖြား၊

၁၈၇၈ စက္တင္ဘာ ၁၉ တြင္ နန္းတက္၊

၁၈၇၈ ေအာက္တုိဘာ ၈ တြင္ ဘုရင္အျဖစ္ ေၾကညာၿပီး နန္းစံ ( ၇ ) ႏွစ္သာ ရွိသည္။

၁၈၇၈ ႏို၀င္ဘာ ၁၈ ရက္တြင္ စုဖုရားႀကီးကုိ မိဖုရားေျမွာက္ရင္း စုဖုရားလတ္က အလယ္မွ ၀င္ထုိင္ကာ အဘိသိက္ ခံယူ သြန္းေလာင္းရာ အလိုလို မိဖုရားေခါင္ ရာထူးအား ရရွိ၊ ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ ညီအမ သုံးေယာက္လုံးကုိ မိဖုရားေျမွာက္ခဲ့၊

၁၈၈၅ ဒီဇင္ဘာ ၁၇ တြင္ ( အဂၤလိပ္တို႔ သတ္မွတ္သည့္အတိုင္း ) ထီးနန္းက်၊ ထိုအခ်ိန္တြင္ သီေပါဘုရင္သည္ မဒရပ္ ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ေနၿပီဆုိတာ ေသခ်ာမွ နန္းက်ေၾကာင္း ေၾကညာခဲ့၊

ပါေတာ္မူခ်ိန္တြင္ ပထမသမီးေတာ္၊ ဒုတိယသမီေတာ္တုိ႔ ေမြးဖြားၿပီးျဖစ္ကာ တတိယကိုယ္၀န္ကုိ စုဖုရားလတ္ လြယ္ထား ရ၊ မဒရပ္ၿမိဳ႕ ေရာက္ၿပီး ၂ လႏွင့္ ရက္ေပါင္း ၂၀ ၾကာမွ တတိယသမီး ေတာ္ေမြးဖြားခဲ့၊

အတူလိုက္ပါလာေသာ မင္းေစ ၇ ေယာက္၊ တံခါးေစာင့္ ၂၇ ေယာက္၊ အေျခြအရံေပါင္း ( ၁၆၁ ) ဦး ႏွင့္ မိဖုရား ၂ ပါးပါ၀င္ၾက၊

စုဖုရားလတ္သည္ မိမိႏွင့္ မတည့္ေသာ ဆင္ျဖဴမရွင္ ႏွင့္ စုဖုရားႀကီးတုိ႔ကို ထားခဲ့ကာ မိမိလက္ခုပ္ထဲက ေရ လိုျဖစ္ေနေသာ၊ ေအးလဲ ေအး၊ ရိုးလဲ ရိုးေသာ အငယ္မ စုဖုရားကေလးကိုသာ ရတနာဂီရိသုိ႔ ေခၚသြားခဲ့၊

ရတနာဂီရိတြင္ အဂၤလိပ္တို႔၏ ထုိေခတ္ ရူပီး ၁ သိန္းေက်ာ္ အကုန္အက်ခံကာ ေဆာက္လုပ္ေပးေသာ သီေပါစံ အိမ္ ေတာ္ ႀကီးတြင္ ႏွစ္ေပါင္း ( ၃၁ )ႏွစ္ ၄ လ၊ ၁၂ ရက္တိတိ အက်ဥ္းစံဘ၀ျဖင့္ ေနထိုင္ခဲ့ရ၊ ျဖစ္ခ်င္ေသာ ကိစၥမ်ားကို ေနာင္တ ခ်ိန္တြင္ ထက္ျမတ္ေသာ စတုတၳသမီးေတာ္ အငယ္ဆုံးေလးမွ တဆင့္ အဂၤလိပ္အစုိးရထံ ရသင့္ရထုိက္ေသာ အခြင့္အေရး မ်ားကို လူကိုယ္တိုင္ျဖစ္ေစ စာအားျဖင့္ျဖစ္ေစ ေတာင္းဆုိခဲ့­­­­­­ေသာ္လည္_း မ်ားမ်ားစားစား အခြင့္အေရး ဘာမွ မရခဲ့၊

၁၉၁၆ ခုႏွစ္ ဒုတိယသမီးေတာ္ အေစခံ ခင္ေမာင္လတ္ႏွင့္ ထြက္ေျပးေသာ သတင္းၾကားရၿပီး အိပ္ယာထဲ ဗုန္းဗုန္းလဲခဲ့ကာ နတ္ရြာစံ ကံေတာ္ကုန္ခ်ိန္အထိပင္၊

၁၉၁၉ ခုႏွစ္မွသာ အေလာင္းကို ဂူသြင္း သၿဂိဳလ္ခ့ဲရသည္။

သီေပါမင္း အုတ္ဂူ ပမာဏ ႏွင့္ ကမၺည္းစာ

အလ်ား ၁၂ ေပ ႏွင့္ ၅ လက္မ

အနံ ၁၂ ေပ ႏွင့္ ၅ လက္မ

အျမင့္ ၈ ေပ ႏွင့္ ၆ လက္မ ( အုတ္ခုံအပါအ၀င္ျဖစ္သည္ )

IN THIS TOMB

ON THE 19 TH MARCH 1919

WERE DEPOSITED THE MORAL REMAINS

OF THEBAW

THE LAST KING OF UPPER BURMA

WHO WAS DEPOSED ON THE 1ST

DECEMBER 1885

AND WAS REMOVED TO RATNAGIRI WERE

HE DIED ON

THE 15^TH DECEMBER 1916.

AT THE AGE OF 58

ALSO THE REMAINS OF TEIK SUPAYA

GALE

THEBAW’S MINOR QUEEN

WHO DIED AT RATNAGIRI ON THE 15^TH JUNE

1912

AGED 50.

အုတ္ဂူ ကမၺည္းစာကုိ ဖတ္ၿပီး မ်က္စိမလည္ေစခ်င္ပါ၊ ယခုအခါ အုတ္ဂူႏွစ္လုံးရွိရာမွာ တလုံးတြင္ သီေပါမင္းႏွင့္ စုဖုရားကေလးတုိ႔၏ အေလာင္းမ်ားကုိ ဂူသြင္းထားသည္ဟု သိရသည္။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ သီေပါမင္း၏ ပထမ သမီးေတာ္သည္ ကုလားလူမ်ိဳးႏွင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳသည္ျဖစ္၍ ျမန္မာျပည္မျပန္ဘဲ ေနခဲ့ရာ သူေသလြန္ခဲ့ပါက သူ႔အေဖ အုတ္ဂူေဘးတြင္ အခုလို ဂူသြင္းေပး ရန္ ေတာင္းဆုိခဲ့ေသာေၾကာင့္ အုတ္ဂူေနာက္တစ္လုံး တည္ေဆာက္ေပး ရသည္ ဟူ၏။

သို႔ေသာ္လည္း အုတ္ဂူသည္ လူအမ်ားေတာင္းဆုိသည့္အတုိင္း ေဆာက္လုပ္ေပး ထားျခင္းသက္ သက္သာျဖစ္၏ အျဖစ္မွန္ကား ရတနာဂီရိၿမိဳ႕သည္ မိုးမ်ားေဒသ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပထမသမီးေတာ္၏ အရုိးျပာမ်ားကို ဂူအတြင္း ထည့္သြင္းျခင္းမရွိပဲ ရတနာဂီရိ အမ်ိဳးသား သမိုင္းျပတုိက္တြင္ သိမ္းဆည္းထားသည္ဟု ဆုိသည္၊

အရွင္ႏွစ္ပါး မိသားစု ေနထိုင္ခဲ့ရာ The Baw Gallary Room ပါတဲ့

KING THE BAW GALLARY ROOM အတြင္းမွ သီေပါမင္း၏ ေမြးဖြားခ်ိန္မွ နတ္ရြာစံကံေတာ္ကုန္ခ်ိန္အထိ အဂၤလိပ္တို႔ မွတ္တမ္းတင္ထားေသာ The Baw's Biography အလယ္ပိုင္းတြင္ ဘုံေဘ ဘားမား BBTC ( Bombay Burma Teak/ Timber Corporation ) သစ္ကုမၼဏီႏွင့္ ျပႆနာတက္ပုံမ်ားကို မွတ္တမ္းတင္ထားသည္။

ဒါကေတာ့ ျမန္မာစာေရးထားေသာ ေက်ာက္စာကုိ ေဇာက္ထိုးတတ္ထားေသာ ပထမသမီးေတာ္၏ အုတ္ဂူ

ေဘးပတ္ပတ္လည္ တုိက္တန္းမ်ား ၀န္းရံေနၿပီျဖစ္တဲ့ အုတ္ဂူမည္ကာမတၱထင္ရွားေသာ ျမန္မာဘုရင္၏ အုတ္ဂူမ်ား ( ဒီေနရာကို မနည္းရွာေဖြခဲ့ရတယ္ )

စံအိမ္ေတာ္ အတြင္းမွာေတာ့ သစ္သားေလွကားက ေကာင္းေနေသးတယ္

စံအိမ္ေတာ္ ေရွ႔တြင္ေတြ႔ရေသာ အေျမွာက္ပစ္လက္နက္ပ်က္မ်ား၊ အင္း ဒီဟာေတြကို ျမင္ေတာ့ မႏၱေလးနန္းတြင္းကို ေျပးျမင္ေယာင္မိပါဘိ

အပိုင္း ၃ ဆက္ပါအုံးမည္ ..

Read more...

မိုးတြင္းခ်ိန္ခါ ဝမ္းေရာဂါ

ဝသန္ရာသီ၏ မိုးေရစက္မ်ားႏွင့္အတူ ျဖစ္ပြားတတ္ေသာ ေရာဂါမ်ားထဲတြင္ ဝမ္းေလွ်ာဝမ္းပ်က္ေရာဂါသည္ အဓိကပါဝင္ေနေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ မိုးဥတုသည္ စြတ္စိုေသာ သဘာဝရွိျပီး အခ်ို႔လူမ်ားမွာ မိုးေရထဲတြင္ ၾကာျမင့္စြာ သြားလာလႈပ္ရွားျခင္းေၾကာင့္ အေအးပတ္ကာ ေျခေအးဝမ္းေရာင္ ဆိုသကဲ့သို႔ ဝမ္းေဖာဝမ္းေရာင္ ဝမ္းပ်က္ျခင္း ျဖစ္ေစပါသည္။ မိုးရာသီတြင္ အစားအစာ မဆင္မျခင္ စားသံုးျခင္းေၾကာင့္လည္း ဤေရာဂါျဖစ္ေစပါသည္။ ထိုရာသီ၌ အသီးအႏွံမ်ား မ်ားစြာသီးသျဖင့္ ရာသီေပၚသီးႏွံျဖစ္သည့္ သရက္သီး၊ သေဘၤာသီး၊ ဒူးရင္းသီး၊ နာနတ္သီး၊ စသည္တို႔သည္ အမ်ားအျပား ေစ်းကြက္ထဲသို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါသည္။

ေစ်းကြက္ထဲရွိ အသီးမ်ားထဲတြင္ လတ္ဆတ္သည့္ အသီးမ်ား ပါသကဲ့သို႔ အမွည့္လြန္အသီးမ်ားလည္း ပါရွိပါသည္။ ထိုအမွည့္လြန္ အသီးမ်ားထဲတြင္ ဝမ္းပ်က္ေစသည့္ ေရာဂါပိုးမ်ား ဝင္ေရာက္တတ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုအသီးမ်ားကို စားသံုးျခင္းျဖင့္ ထိုေရာဂါျဖစ္ေစႏိုင္ပါသည္။

၄င္းအျပင္ မသန္႔ရွင္းေသာ လက္လုပ္ခ်ဥ္မ်ား၊ လက္သုပ္စံုမ်ားႏွင့္ ေရာဂါပိုးသယ္ေဆာင္လာသည့္ ယင္ေကာင္မ်ားနားသည့္ အစားအစာမ်ားကို စားသံုးမိလွ်င္လည္း ထိုေရာဂါျဖစ္ေစႏိုင္ပါသည္။ မသန္႔ရွင္းေသာ ေရကို ေသာက္သံုးမိျခင္း၊ သန္ေကာင္၊ တုပ္ေကာင္မ်ား ရွိျခင္းတို႔ေၾကာင့္လည္း ဝမ္းေလွ်ာေရာဂါ ျဖစ္ပြားေစႏိုင္ပါသည္။

ဝမ္းေလွ်ာဝမ္းပ်က္ေရာဂါသည္ အသက္အရြယ္မေရြး၊ က်ားမမေရြး လူတိုင္းလိုလို ႀကံဳဖူးသည့္ ေရာဂါ

ျဖစ္သျဖင့္ ဂရုျပဳစရာ ေရာဂါမဟုတ္ဟု အခ်ိဳ႔က ထင္ျမင္ယူဆၾကပါသည္။ ကေလးမ်ား ဝမ္းသြားလွ်င္လည္း ထိုင္ခါစ အရြယ္ျဖစ္၍ ဝမ္းသြားတတ္သည္ဟူ၍၄င္း၊ မတ္တတ္စမ္းခါစ အရြယ္ျဖစ္၍ ဝမ္းေလွ်ာျခင္းသည္ သဘာဝဟု ယူဆကာ အမွတ္တမဲ့ထား၍ ေဆးကုသမႈ မျပဳသျဖင့္ အသက္အႏၲရာယ္ ထိခိုက္သြားသည့္ ကေလးငယ္မ်ားကိုလည္း ေတြ႔ခဲ့ဖူးပါသည္။

ဝမ္းေလွ်ာျခင္းသည္ သာမန္ေရာဂါဟု ထင္ၾကေသာ္လည္း ဂရုမျပဳပါက ေနာက္ဆက္တြဲ ေရာဂါမ်ား ဝင္ေရာက္ကာ အႏၲရာယ္ရွိႏိုင္သျဖင့္ သတိထားရမည့္ ေရာဂါပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ဝမ္းေလွ်ာျခင္း လကၡဏာမွာ တေန႔လွ်င္ သံုးႀကိမ္ထက္ပိုကာ ဝမ္းအရည္မ်ား သြားျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုသို႔ျဖစ္လွ်င္ ဝမ္းေရာဂါ စတင္ျဖစ္ေနေၾကာင္း သတိထားရေပမည္။ ဝမ္းေလွ်ာျခင္းႏွစ္မ်ိဳး ရွိပါသည္။ ရုတ္တရက္ ဝမ္းေလွ်ာျခင္း (Acute Diarrhoea) ႏွင့္ နာတာရွည္ ဝမ္းေလွ်ာျခင္း (Chronic Diarrhoea) တို႔ ျဖစ္ပါသည္။

ဓာတ္ခြဲခန္းမွာ အေျဖရွာ---

ဝမ္းေလွ်ာေရာဂါျဖစ္သည္ဟု ယူဆရေသာ လူနာ၏ဝမ္းကို ဓာတ္ခြဲခန္းသို႔ပို႔ကာ ဝမ္းစစ္ေဆးျခင္း ျပဳရပါသည္။ (Stoot for R.E)အဏုဇီဝမွန္ေျပာင္းႏွင့္ ၾကည့္ေသာအခါ အစာမေၾကေသာ အစားအစာမ်ား (Undigested Food Particals)မ်ား ဘက္တီးရီးယားမ်ားကို ေတ႔ြရွိရသည္။ ၄င္းအျပင္ E.Histo-lytica, Giardia Lumblia စသည့္ ပရိုတိုဇိုးဝါးမ်ားႏွင့္ Ascaris Lumbrieoid, Trichuris Trichiura စသည့္ သန္ေကာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ Candida Albican စသည့္ ပန္းကပ္မႈိမ်ားလည္း ေတြ႔ရွိတတ္ပါသည္။

ဘက္တီးရီးယား အမ်ားအျပား ေတြ႔ရွိလွ်င္ (Stool for culture) ေခၚ ေက်ာက္ေက်ာ္ေပၚတြင္ တင္၍ ပိုးေမြးျခင္း ျပဳလုပ္ရပါသည္။ ေရာဂါပိုးေၾကာင့္ ဝမ္းေလွ်ာျခင္းျဖစ္လွ်င္ ေအာက္ပါပိုးမ်ားကို ေတြ႔ရွိရတတ္သည္။ အီးကိုလိုင္းပိုး၊ ဗိုင္ဗရီယိုေကာ္ေရာဒါပိုး၊ ဆဲလ္မိုနဲလားပိုး၊ ရွီဂဲလားပိုး၊ စတက္ေအာ္ဒီယပ္ပိုး၊ ဗက္ဆဲလပ္ပိုး စသည္တို႔ကို ေတြ႔ရွိရတတ္ပါသည္။

အဆိပ္ရွိေသာမႈိမ်ားကို စားမိလွ်င္လည္း အဆိပ္သင့္ျပီး ဝမ္းေလွ်ာတတ္ပါသည္။ အခ်ို႔ ပီေလာပီနံမ်ားတြင္ အဆိပ္ဓာတ္ ပါဝင္တတ္သျဖင့္ အခန္႔မသင့္ပါက ပီေလာပီနံ စားသံုးျခင္းေၾကာင့္လည္း ဝမ္းေလွ်ာျခင္း ျဖစ္ေစပါသည္။ အလြန္အမင္း ပူစပ္ေသာ အစားအစာမ်ားႏွင့္ ပင္လယ္အစားအစာမ်ား စားသံုးျခင္းေၾကာင့္၄င္း၊ ဓာတုေဆးမ်ားျဖင့္ ၾကာရွည္ခံေအာင္ ျပဳလုပ္ထားသည့္ အစားအစာမ်ား စားသံုးျခင္းေၾကာင့္၄င္း ဤေရာဂါျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။

နာတာရွည္ ဝမ္းေရာဂါျဖစ္ေစသည့္ အေၾကာင္း---

အူလမ္းေၾကာင္း၌ ကင္ဆာအလံုးအက်ိတ္ရွိသူမ်ား၊ တီဘီပိုးေၾကာင့္ ျဖစ္ေစ၊ အျခားအေၾကာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေစ အူလမ္းေၾကာင္း ေရာင္ရမ္းသူမ်ား၊ အူသိမ္ ဦးက်ဥ္းျခင္း၊ အူသိမ္လမ္းေၾကာင္း ပိတ္ဆို႔ျခင္း၊ အီးဟစ္စတိုလိုက္တီကာ ပိုးရွိျခင္း၊ ဂ်ာရီယာလမ္ဘရီယာ ပရိုတိုဇိုဝါးရွိ္ျခင္း၊ သိုင္းရိြဳက္ေဟာ္မုန္းမ်ားျခင္း၊ ဆီးခ်ိဳေရာဂါရွိျခင္း၊ နာတာရွည္ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါရွိျခင္း ျဖစ္လွ်င္ နာတာရွည္ဝမ္းေလွ်ာျခင္း ျဖစ္ေစပါသည္။

အဘယ္ေၾကာင့္ ဝမ္းေလွ်ာရသနည္း---

အထက္ပါအေၾကာင္းအခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ဝမ္းေလွ်ာျခင္းကို ျဖစ္ေစပါသည္။ ထိုအေၾကာင္းအခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္တြင္း ေျပာင္းလဲမႈမ်ားေၾကာင့္ အူအတြင္း၌ အရည္ပမာဏ မ်ားျပားလာျပီး အူညႇစ္အား မ်ားျပားျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ထိုေရာဂါ ျဖစ္ရပါသည္။

ခႏၶာကိုယ္တြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္လာေသာ ေကာ္ေလာ္ဒါပိုးသည္ အဆိပ္ဓာတ္တမ်ိဳးကို ထုတ္လႊတ္ျပီး ထိုအဆိပ္ဓာတ္သည္ အူသိမ္နံရံကို လႈံ႔ေဆာ္မႈျပဳကာ Cyclic AMP မ်ား အမ်ားအျပား ထြက္လာပါသည္။ ၄င္းဓာတ္ေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္၏ အျခားေနရာမ်ားတြင္ရွိေသာ အရည္မ်ားသည္ အူသိမ္၊ အူမႊားမ်ားမွတဆင့္ အူမႀကီးဆီသို႔ ေရာက္ရွိသြားပါသည္။ အူမႀကီးတြင္ အရည္အမ်ာအျပား ေရာက္ရွိလာသည့္အတြက္

စုပ္ယူႏိုင္ေသာ စြမ္းအားမွာ လံုေလာက္မႈမရွိသည့္အတြက္ ဝမ္းရည္အျဖစ္ ဒလေဟာ သြားရပါသည္။ သိုင္းရိြဳက္ေဟာ္မုန္းမ်ားျပားလွ်င္လည္း အူလမ္းေၾကာင္းကို လႈံ႔ေဆာ္သည့္အတြက္ အူ၏ညႇစ္အား မ်ားလာျပီး ဝမ္းေလွ်ာျခင္းကို ျဖစ္ေစပါသည္။

ဝမ္းေလွ်ာျခင္းျဖစ္သည့္အတြက္ ခႏၶာကိုယ္၌ရွိေသာ ေရာဓာတ္ႏွင့္ ဓာတ္ဆားမ်ား ေလ်ာ့နည္းလာျပီး ဓာတ္ဆားမ်ားႏွင့္ ခႏၶာကိုယ္ ညီညြတ္မွ်တျခင္းကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည့္ ဓာတ္မ်ား ခိ်ဳ႔ယြင္းကာ ေရႏွင့္ ဓာတ္ဆားမ်ား နည္းပါးသြားခဲ့ရပါသည္။ ထိုသို႔ခႏၶာကိုယ္တြင္း ေရႏွင့္ဓာတ္ဆားမ်ား ေလ်ာ့နည္းသြားသည့္ အတြက္ ေရငတ္ျခင္း၊ ေမာပန္းျခင္း၊ ႏံုးျခင္း၊ အသံတိမ္ဝင္သြားျခင္း၊ ၾကြက္တက္ျခင္းတို႔ ျဖစ္ေစပါသည္။ ထို႔ထက္ ေက်ာ္လြန္သြားပါက အခန္႔မသင့္လွ်င္ ေသြးလန္႔ျခင္း (Shock) ရကာ သတိလစ္ျပီး အသက္အႏၲရာယ္ ရွိေစႏိုင္သည့္ ေရာဂါျဖစ္ပါသည္။

ဝမ္းေလွ်ာသူအတြက္ အဓိက လိုအပ္ခ်က္---

ဝမ္းေလွ်ာသူမ်ားအတြက္ အဓိကလိုအပ္ခ်က္မွာ ေရႏွင့္ ဓာတ္ဆား ျပန္လည္ျဖည့္တင္းေပးျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဝမ္းမ်ားမ်ားသြားျခင္းေၾကာင့္ လူနာသည္ ေရငတ္ျခင္း၊ မ်က္လံုးေဟာက္ပက္ျဖစ္ျခင္း၊ ေသြးဖိအား က်ျခင္းတို႔ ျဖစ္လွ်င္ ဓာတ္ဆားေဖ်ာ္ရည္ကို တိုက္ေကၽြးရေပမည္။ လူနာသည္ ထိုထက္ အေျခအေနပိုဆိုးကာ ေပ်ာ့ေခြျခင္း၊ ေျခလက္ မသယ္ႏို္င္ေအာင္ ျဖစ္ျခင္း၊ ၾကြက္တက္ျခင္း၊ ေသြးဖိအား

အလြန္အမင္း က်ဆင္းကာ သတိလစ္လုလု အေျခအေနမ်ိဳးရွိလွ်င္ နီးရာေဆးကုဌာနသို႔ အျမန္ဆံုးျပသသင့္ပါသည္။ ေဆးရံုေဆးခန္းမ်ားတြင္ ထိုလူနာမ်ိဳးကို Ringers Lactate သို႔မဟုတ္-Normal Saline (drip)ပုလင္းမ်ားကို ေသြးျပန္ေၾကာမွ သြင္းကာ ကုသေပးပါသည္။ ဝမ္းေလွ်ာေရာဂါအတြက္

ေရွးဦးအသက္ကယ္ေဆးသည္ ဓာတ္ဆားေဖ်ာ္ရည္ႏွင့္ ဓာတ္ဆား Drip ပုလင္းသြင္းျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။

ဝမ္းေလွ်ာေရာဂါသည္ ႏို႔စို႔အရြယ္ ကေလးငယ္မ်ား၌ ပိုမိုျဖစ္ေစပါသည္။ ႏို႔စို႔ကေလးငယ္မ်ား ဝမ္းသြားလွ်င္ ႏို႔တိုက္ျခင္းကို ရပ္ထားတတ္ျပီး ဗိုက္ထဲ၌မည္သည့္အစာမွ် မရွိလွ်င္ ဝမ္းပိတ္မည္ဟု အယူအဆမွားမ်ားျဖင့္ ယူဆတတ္သည္ကိုလည္း ေတြ႔ရွိရပါသည္။ ကေလးငယ္မ်ားသည္ ေတြ႔ရာပစၥည္း

မ်ားကို ပါးစပ္ထဲသို႔ ထည့္တတ္ၾကသျဖင့္ ေရာဂါပိုးဝင္လြယ္ပါသည္။ မတ္တတ္စမ္းခါစ အရြယ္တြင္လည္း အစားစံု စားလာသည့္အတြက္ ဝမ္းေလွ်ာေစမည့္ အစားအေသာက္ေၾကာင့္ ဤေရာဂါ ျဖစ္လြယ္ပါသည္။ ထိုသို႔ျဖစ္၍ ႏို႔တိုက္ျခင္း ရပ္တန္႔ျခင္းမွာ မွားယြင္းေသာ အယူအဆတရပ္ ျဖစ္ပါသည္။

ထိုသို႔ ႏို႔တိုက္ျခင္း ရပ္ထားသည့္အတြက္ ေရႏွင့္ ဓာတ္ဆား မလံုေလာက္ျဖစ္ကာ အေရျပားမ်ား ရႈံ႔တြျပီး စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔ကာ သတိလစ္ျခင္း၊ ငယ္ထိပ္ခ်ိဳင့္ျခင္း ျဖစ္လွ်င္ အနီးဆံုး ေဆးရံုေဆးခန္းသို႔ အျမန္ဆံုး သြားျပသင့္ပါသည္။ ထိုသို႔ ဝမ္းေလွ်ာျခင္း စတင္ျဖစ္ပြားလွ်င္ ကေလးငယ္မ်ားအား မည္သို႔ျပဳစုရမည္ကို က်န္းမာေရးဝန္ႀကီးဌာနမွ အသိေပးေၾကညာထားပါသည္။

သင္၏ကေလးငယ္ ဝမ္းေလွ်ာဝမ္းပ်က္ျဖစ္လွ်င္ ကေလးအား အရည္ပို၍ တိုက္ေကၽြးေပးရမည္။ (ဥပမာ-ထမင္းရည္၊ ဓာတ္ဆားရည္၊ ေရေကာင္းေရသန္႔) ႏို႔စို႔အရြယ္ျဖစ္ပါက မိခင္ႏို႔ ဆက္တိုက္ပါ။ ႏို႔တို္က္မရပ္ပါနဲ႔။ ကေလးအား အာဟာရရရွိ္ျပီး အစာေၾကလြယ္ေသာ အစာမ်ားေကၽြးပါ။ (သားငါး၊ ဆန္ျပဳတ္၊ စြပ္ျပဳတ္ႏွင့္ ေျခထားေသာ သီးႏွံမ်ား) ဖ်ားနာလာလွ်င္ ေရအငတ္လြန္လွ်င္ ေအာ့လန္လွ်င္ အေျခအေန ပိုဆိုးလာလွ်င္ အနီးဆံုးေဆးခန္းသို႔ ေခၚသြားပါ။

လူသားအားလံုးအတြက္ သတိထားဆင္ျခင္ရမည့္ အေၾကာင္းအခ်က္မ်ားမွာ ဖုန္ဝင္၊ ယင္နားေသာ အစားအစာမ်ား၊ လက္လုပ္ခ်ဥ္မ်ား၊ လက္သုပ္စံုမ်ားကို ေရွာင္ရွားသင့္ပါသည္။ အစားအစာကို ေသေသခ်ာခ်ာ ခ်က္ျပဳတ္ျပီး ပူပူေႏြးေႏြး စားသံုးသင့္ပါသည္။ ခ်က္ျပီးသား အစားအစာမ်ားကို ေသခ်ာစြာ ဖံုးအုပ္ထားရမည္။ ခ်က္ျပဳတ္သူသည္ မိမိ၏လက္ကို စင္ၾကယ္ေအာင္ ေဆးေၾကာရမည္။ ၾကြက္၊ ျခင္၊ ယင္၊ ပိုးဟပ္စသည့္ ပိုးမႊားတိရစၧာန္မ်ားကို ခ်က္ျပဳတ္သည့္ ေနရာသို႔ မဝင္ႏိုင္ေအာင္ ကာကြယ္ထားရမည္။ သန္႔ရွင္းေသာေရကို သံုးရမည္။

၄င္းအျပင္ အမွည့္လြန္ေသာ အသီးအရြက္မ်ား စားသံုးျခင္း၊ ဓာတုေဗဒ ဆိုးေဆးမ်ားႏွင့္ တာရွည္ခံရန္ ျပဳလုပ္ထားသည့္ အစားအစာမ်ား ပိုးသတ္ေဆးပါဝင္ေသာ အစားအစာမ်ားကို စားသံုးျခင္းမွ ေရွာင္ရွားသင့္ပါသည္။

အဓိကအားျဖင့္ ဆိုေသာ္ ဝမ္းေလွ်ာဝမ္းပ်က္ေရာဂါသည္ အျခားရာသီဥတုမ်ားထက္ မိုးရာသီတြင္ အျဖစ္မ်ား တတ္ပါသည္။ ရာသီဥတု၏ စိုစြတ္ျခင္းေၾကာင့္ အေအးပတ္ခ်ိန္တြင္ အမွည့္လြန္သီးႏွံမ်ား စားေသာက္ျခင္းေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္တြင္း အစာေျခမႈ အစီအစဥ္မ်ား ကစဥ့္ကရဲျဖစ္ကာ ဝမ္းေလွ်ာလြယ္ပါသည္။ ဤေရာဂါအား အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ထားကာ လ်စ္လ်ဴရႈေနပါက ခႏၶာကိုယ္တြင္းရွိ ေရဓာတ္ႏွင့္ ဓာတ္ဆားမ်ား ေလ်ာ့နည္းမႈေၾကာင့္ ဇီဝကမၼျဖစ္စဥ္မ်ား ခ်ိဳ႔ယြင္းျပီး အသက္အႏၲရာယ္ ရွိေစႏိုင္သျဖင့္ ဤမိုးဥတု အခါသမယတြင္ အထူးဂရုျပဳၾကဖို႔ တိုက္တြန္းလိုက္ရပါသည္။

ရီရီေဌး

Ref; (Acute Diarrhoea to Chronic Diarrhoea)

(သူရဇၨ ၂၀၀၃-ခု စက္တင္ဘာလ)

Read more...

ဒုိ႔ဘာသာ (၂၊ ၃)

ဒုိ႔ဘာသာ (၂) ကုိးကြယ္တတ္ဖုိ႔

ကမၻာေပၚမွာရွိေနတဲ့ဘာသာႀကီးေလးမ်ဳိးကုိ အၾကမ္းအားျဖင့္
(၁) ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ မွီခုိအားကုိးရေသာဘာသာနဲ႔
(၂) သူမ်ားကုိ မွီခုိအားကုိးရေသာဘာသာလုိ႔
ႏွစ္မ်ဳိးခြဲႏုိင္တယ္။
ဒီႏွစ္မ်ဳိးထဲမွာ ဗုဒၶဘာသာက နံပါတ္ (၁) အမ်ဳိးအစားပါ။

မိမိသည္သာလွ်င္ မိမိ၏ ကုိးကြယ္ရာျဖစ္၏၊
မိမိမွတပါး အဘယ္သူသည္ (မိမိ၏) ကုိးကြယ္ရာ ျဖစ္ႏုိင္ပါအံ့နည္း၊
(အတၱာ ဟိ အတၱေနာ နာေထာ၊ ေကာဟိ နာေထာ ပေရာ သိယာ)
{One is one’s own refuge, who else could be the refuge?}
လုိ႔ မိမိကုိယ္ကုိ အားကုိးဘုိ႔အတြက္ ဘုရားရွင္က တိတိပပ ျပတ္ျပတ္သားသား
ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

ယုံၾကည္ ကုိးကြယ္ ဆည္းကပ္တာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး
ကုိယ္ယုံၾကည္ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္တဲ့
ဘုရားရွင္အေၾကာင္းေလး နည္းနည္းေတာ့ သိထားသင့္တယ္။

မ်ဳိးႏြယ္အမည္ ေဂါတမ၊ ကုိယ္ပုိင္အမည္ သိဒၶတၳေခၚတြင္တဲ့
ဘုရားရွင္ကုိ ဘီစီ ၆ ရာစုႏွစ္အတြင္း
အိႏၵိယေျမာက္ပုိင္း၊ သက်မင္းတုိ႔၏ တုိင္းႏုိင္ငံ (ယခုနီေပါျပည္) မွာ
ခမည္းေတာ္ ဘုရင္သုေဒၶါဒန၊ မယ္ေတာ္ မာယာတုိ႔က ေမြးဖြားခဲ့တယ္။

အဲ့ဒီေခတ္ အဲ့ဒီအခါ ဓေလ့ထုံးစံအတုိင္း
သိဒၶတၳမင္းသားသည္ အသက္ငယ္ရြယ္စဥ္ ၁၆ ႏွစ္သားအရြယ္မွာ
ယေသာ္ဓယာ ဆုိတဲ့အမ်ဳိးသမီးနဲ႔ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ခဲ့တယ္။

ရွင္ဘုရင့္သားဆုိေတာ့ သူ႔ ငယ္ဘ၀ကုိ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာဘဲ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတာေပါ့။

ဒါေပမဲ့ ဘ၀၏သေဘာအစစ္အမွန္ျဖစ္တဲ့
လူေလာကရဲ႕ ဒုကၡဆင္းရဲေတြကုိ ေတြ႔ျမင္သိရွိသြားၿပီး
အဲ့ဒီ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ေရးနည္းလမ္းကုိ
ရွာေဖြဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ခဲ့တယ္။

တစ္ဦးတည္းေသာသား ရာဟုလာကုိ ေမြးဖြားၿပီး မၾကာမီ
အသက္ ၂၉ ႏွစ္အရြယ္တြင္
သိဒၶတၳသည္ ထီးနန္းကုိ စြန္႔ပစ္ခဲ့ကာ ေတာထြက္ေတာ္မူခဲ့တယ္။

ေတာထြက္လာတဲ့ (သိဒၶတၳ) ေဂါတမဟာ အိႏၵိယႏုိင္ငံ ဂဂၤါျမစ္၀ွမ္းတေၾကာ လွည့္လည္ၿပီး
နာမည္ႀကီး ဘာသာေရးတရားေဟာဆရာမ်ားနဲ႔ေတြ႔ဆုံကာ
သူတုိ႔ရဲ႕ နည္းနာနိႆယမ်ားကုိ ေလ့လာခဲ့ပါေသးတယ္။
ကုိယ္တုိင္လဲ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ၿခဳိးၿခဳိးၿခဳံၿခံ ေျခာက္ႏွစ္တုိင္တုိင္ က်င့္ခဲ့ပါတယ္။

ေျခာက္ႏွစ္ၾကာ က်င့္တဲ့ သမရုိးက်လမ္းစဥ္က အဆင္မေျပလုိ႔
ကုိယ္ပုိင္နည္းလမ္း တစ္မ်ဳိး ေျပာင္းက်င့္ၾကည့္ပါတယ္။

ဒီလုိနဲ႔ ညေနခ်မ္းတခ်ိန္၀ယ္ ေနရဥၨရာျမစ္ကမ္းပါး ဗုဒၶဂယာ
(ယခုဘီဟာနယ္ - ဂယာၿမိဳ႔အနီး) သစ္ပင္တစ္ပင္ေအာက္မွာ တရားထုိင္ျဖစ္ပါတယ္။
သက္ေတာ္ (၃၅) ႏွစ္မွာ ေဂါတမရွင္ေတာ္ျမတ္
သဗၺညဳတဥာဏ္ရၿပီး ဘုရားအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ပါတယ္။ ဘုရားျဖစ္ပါတယ္။

ဘုရားျဖစ္ၿပီးေနာက္
ဗာရာဏသီအနီး ဣသိပတန (ယခု ဆာရ္နသ္) ရွိ
ဥယ်ာဥ္တစ္ခုမွာ တရားအတူက်င့္ဖက္ျဖစ္ခဲ့ဘူးတဲ့
ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦိကုိ တရားဦး ေဟာပါတယ္။

သက္ေတာ္ (၃၅) ႏွစ္မွာ ဘုရားျဖစ္ၿပီး (၄၅) ႏွစ္ၾကာ တရားေဟာကာ
သက္ေတာ္ (၈၀) မွာ
ကုသိနာ႐ုံျပည္၊ အင္ၾကင္းဥယ်ာဥ္မွာ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူတယ္။
ဒါဘုရားရွင္ရဲ႕ ဘ၀ အက်ဥ္းေလးပါ။

လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ေက်ာ္က ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ ဒီ ဗုဒၶဘုရားရွင္ေတာ္ကုိ
ဒုိ႔ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ဘယ္လုိ စိတ္ကူးေတြနဲ႔ ယုံၾကည္ၾကတာလဲ။
ဘယ္လုိ စိတ္ကူးေတြနဲ႔ ကုိးကြယ္ၾကတာလဲ။
ဘယ္လုိစိတ္ကူးေတြနဲ႔ ရွိခုိးၾကာတာလဲ။

ဒါနဲ႔စပ္လုိ႔ ေတြ႔ဘူးတဲ့ တရုတ္ဒကာႀကီးတစ္ေယာက္ကုိ သတိရမိတယ္။
စာေရးသူ အခုေနေနတဲ့ ေက်ာင္းကုိ တ႐ုတ္ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္
သူအလုပ္မသြားခင္ မနက္တုိင္း လာေလ့ရွိတယ္။
ဘုရားကုိ ဆီမီးပူေဇာ္တယ္၊ အေမႊးတုိင္ ထြန္းတယ္၊ ဘုရားရွိခုိးတယ္။
ဒါသူေန႔စဥ္လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္။

တစ္ေန႔ စာေရးသူထံလာ သူလာတယ္။ ေလွ်ာက္တယ္။
သူတဲ့၊
ေန႔စဥ္ ဘုရားကုိ ဆီမီးပူေဇာ္ပါတယ္တဲ့၊
အေမႊးတုိင္ ထြန္းပါတယ္တဲ့၊ ဘုရားရွိခုိးပါတယ္တဲ့။

သူ႔ရဲ႕ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းအလုပ္က အေလးအပင္ေတြ မ-ရတာတဲ့၊
ၿပီးခဲ့တဲ့လက အခန္႔မသင့္ျဖစ္ၿပီး ခါးနာေနတာတဲ့။
ဒါေပမဲ့ ဘုရားထံမွာ သူေန႔စဥ္လုပ္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြ မပ်က္ကြက္ခဲ့ပါဘူးတဲ့။

သူက ေန႔စဥ္ပူေဇာ္ပသေနေပမဲ့ သူက ဘုရားကုိ ဂရုစုိက္ေပမဲ့
သူ႔ကုိ ဘုရားက ဂရုမစုိက္ဘူးတဲ့။

စာေရးသူက
‘ဟ၊ ဘုရားက ဒကာ့ကုိ ဂရုမစုိက္ရေအာင္ ဘာေတြမ်ားျဖစ္ေနလုိ႔တုန္း၊ ရွင္းစမ္းပါအုံးဒကာရဲ႕’
ဆုိေတာ့
တပည့္ေတာ္ခါးနာေနတာ အခုထိမေပ်ာက္ေသးဘူး တဲ့။

ေအာ္၊ ဒကာ့ႏွယ္၊
ဒကာခါးနာေနတာကုိ ဘုရားက ပလႅင္ေပၚက ဆင္းလာၿပီး ႏွိပ္ေပးရအုံးမွာလားဟဲ့
လုိ႔ ေျပာဆုိၿပီး ဗုဒၶဘာသာအေၾကာင္းရွင္းျပကာ
ကထိန္ပေဒသာပင္ကရထားတဲ့ ရွမ္းဆရာႀကီးဦးစုိင္း လိမ္းေဆး လူးခုိင္းလုိက္တာ
ခါးနာ တေျဖးေျဖးသက္သာၿပီး ေပ်ာက္သြားတယ္လုိ႔ သိရတယ္။

ဒီတရုတ္ဒကာႀကီးလုိ ခါးနာေပ်ာက္ခ်င္လုိ႔
ဘုရားရွင္ကုိ ရွိခုိးကုိးကြယ္ၾကတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ အမ်ားႀကီးေနမွာ။

ဒုိ႔ဘာသာ (၃) ေရာ့အင့္လုိ႔မရ

အသက္ (၃၅) ႏွစ္အရြယ္မွာ ဘုရားအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ရွိၿပီးေနာက္
ဘုရားရွင္ (၄၅) ႏွစ္ၾကာ တရားေတာ္မ်ား ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

ငါးပါးသီလ၊ ရွစ္ပါးသီလ၊ သစၥာေလးပါး၊ မဂၢင္ရွစ္ပါး၊ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္၊
သတိပ႒ာန္ စသျဖင့္ အေၾကာင္းအရာ မ်ဳိးစုံဘဲ။
ေနာက္ပုိင္းမွာ ဘုရားေဟာတရားေတာ္ေတြဟာ
ပိဋကတ္သုံးပုံအျဖစ္ထင္ရွားလာတယ္။

ဘုရားရွင္ေဟာခဲ့တဲ့တရားေတာ္ေတြဟာ ဘာမွ တီထြင္ၾကဆၿပီး
ေဟာခဲ့တာမပါဘူး။ အရွိတရားေတြကုိ ေဟာတာ။
ဘုရားရွင္က အရွိတရားကုိ ျပန္လည္ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိျပတာ။

ဆုိၾကပါဆုိစုိ႔။
ဘုရားရွင္က ပါဏာတိပါတ၊ သူ႔အသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါလုိ႔ ေျပာတယ္။
သူ႔တပါးအသက္သတ္တတ္တဲ့ပုဂၢဳိလ္ဟာ အသက္တုိတတ္တယ္၊
အနာေရာဂါထူေျပာတတ္တယ္။
သူ႔တပါးအသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္တဲ့ပုဂၢဳိလ္သာ
အသက္ရွည္တတ္ၿပီး အနာေရာဂါကင္းရွင္းတတ္တယ္ လုိ႔ ဘုရားရွင္ေျပာပါတယ္။

ဒီမွာနားလည္ရမွာက
သူတပါးအသက္သတ္တတ္တဲ့ပုဂၢဳိလ္ဟာ ဘုရားရွင္ေဟာလုိ႔ အသက္တုိတတ္ၿပီး
အနာေရာဂါထူေျပာတာမဟုတ္ဘူး။
ဘုရားရွင္ ေဟာေဟာ မေဟာေဟာ၊ သူတပါးအသက္သတ္တဲ့သူ
ဒီအက်ဳိးတရားေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ရမွာပဲ။

ကုန္ကုန္ေျပာရရင္
ဘုရားရွင္ ပြင့္ထြန္းခဲ့သည္ျဖစ္ေစ၊ မပြင့္ထြန္းခဲ့သည္ျဖစ္ေစ၊
သူတပါးအသက္သတ္ရင္ သတ္ျခင္းေၾကာင့္ သဘာ၀တရားျဖစ္တဲ့
အသက္တုိျခင္း အနာေရာဂါထူေျပာျခင္း အက်ဳိးကေတာ့ ေပးေနမွာ။
ဒါက သဘာ၀ သေဘာတရားေတြ၊ ဘုရားရွင္နဲ႔ မဆုိင္ဘူး။

ဒီပါဏာတိပါတလုိ႔ေခၚတဲ့ သူတပါးအသက္သတ္လုိ႔ ရလာမဲ့အက်ဳိးတရားေတြကလဲ
ဗုဒၶဘာသာအတြက္တင္ မဟုတ္ဘူး။
ျမန္မာလူမ်ဳိးအတြက္တင္ မဟုတ္ဘူး။
ပါဏာတိပါတ (သူတပါးအသက္သတ္ျခင္း) ကုိ
ကုလားကဘဲ က်ဴးလြန္ က်ဴးလြန္
တရုတ္ကဘဲ က်ဴးလြန္က်ဴးလြန္၊ အဂၤလိပ္ကဘဲ က်ဴးလြန္ က်ဴးလြန္။
က်ဴးလြန္တဲ့သူ အက်ဳိးအျပစ္ရေနမွာဘဲ။

ဒီလုိဘဲ။
ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ကဘဲ က်ဴးလြန္က်ဴးလြန္၊
ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္ကဘဲ က်ဴးလြန္ က်ဴးလြန္၊
အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ကဘဲ က်ဴးလြန္က်ဴးလြန္
က်ဴးလြန္သူ အက်ဳိးအျပစ္ရေနမွာ။

ဒါ့ေၾကာင့္
ပါဏာတိပါတ (သူတပါးအသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း သီလ) အပါအ၀င္
ငါးပါးသီလဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြနဲ႔တင္ ဆုိင္တာ မဟုတ္ဘူး။
ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြနဲ႔တင္ ဆုိင္တာမဟုတ္ဘူး။
လူသားအားလုံးနဲ႔ဆုိင္တာ။
ေလာကထဲမွာ ရွိေနတဲ့ အရွိတရား၊ သဘာ၀နိယာမတရားႀကီးျဖစ္ေနတာကုိး။

ဒါေပမဲ့ ဒီအရွိတရား၊ သဘာ၀နိယာမ တရားႀကီးကုိ
ဘုရားရွင္က မေျပာျပရင္ ဒုိ႔တေတြ သိမွာ မဟုတ္ဘူး။ သိခြင့္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။
သူတပါးအသက္ကုိ သတ္ရင္ ဒီလုိျဖစ္တတ္တယ္လုိ႔
အရွိသေဘာတရားကုိ ဘုရားရွင္ကသာ မေျပာျပခဲ့ရင္
ဒုိ႔တေတြ သူတပါးအသက္ သတ္ဖုိ႔ ၀န္ေလးမွာ မဟုတ္ဘူး။

အခုေတာ့
သူ႔သက္သတ္ျဖတ္၊ သက္တုိတတ္၊ မသတ္အသက္ရွည္ လုိ႔
ဘုရားရွင္ေျပာျပခဲ့လုိ႔ ဒုိ႔တေတြ နားလည္ၿပီး က်င့္သုံးခြင့္ လုိက္နာခြင့္ရတာ။

အျခားတရားေတာ္ေတြျဖစ္တဲ့ သစၥာေလးပါးတုိ႔၊ မဂၢင္ရွစ္ပါးတုိ႔ကုိလဲ
ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားေျပာၾကားခဲ့လုိ႔ သိရတာ။

ကုသုိလ္ အကုသုိလ္ ေကာင္းတာ မေကာင္းတာေတြကုိ
ဘုရားရွင္ ခြဲျခားျပခဲ့ေတာ့ သိလာရၿပီး ေဆာင္တတ္ ေရွာင္တတ္လာတာ။

ဒီေတာ့ ဒီလုိ ေဆာင္တတ္ ေရွာင္တတ္က်င့္ႀကံတတ္ေအာင္
ေျပာျပေဟာျပညႊန္ျပခဲ့တဲ့ ဘုရားရွင္ကုိ ဒုိ႔တေတြ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြက
ဆရာတစ္ဆူအျဖစ္မွတ္ယူၿပီး ေက်းဇူးတင္လြန္းလုိ႔
ေက်းဇူးတင္တဲ့အေနနဲ႔ အေလးေပးရတာ။
ကုိးကြယ္ရတာ၊ ဆည္းကပ္ရတာ၊ ပူေဇာ္ရတာ။

ဘုရားရွင္ကုိ ဆြမ္း၊ ပန္း၊ ေရခ်မ္းစသည္ကပ္လွဴတာကလဲ
ဘုရားရွင္က တစုံတခု ေပးႏုိင္လုိ႔
ဘုရားရွင္ထံမွ တစုံတခု ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ကပ္လွဴရတာမဟုတ္ဘူး။

ဟုိးလြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ေက်ာ္က
ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္စံ (ကြယ္လြန္) သြားၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္
ပရိနိဗၺာန္စံသြားၿပီျဖစ္တဲ့ ဘုရားရွင္က လာၿပီး
‘ေရာ့၊ အင့္’ လုိ႔
ဘာမွ ေပးႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

အထက္က ေျပာခဲ့သလုိ ဘုရားရွင္ကုိ
ေလာကီအေရး၊ သံသရာအေရး ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္ေတြကုိ
လမ္းညႊန္ေပးတဲ့ဆရာအျဖစ္မွတ္ယူၿပီး ေက်းဇူးတင္လြန္းလုိ႔
ေက်းဇူးတင္တဲ့အေနနဲ႔ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ၾကတာပါ။
ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ရမွာပါ။

Posted by Dr. Ashin Indaka at 8:44 AM

Read more...

လက္သစ္ မိစၧာ

သံေယာင္ေတြမွာ

ယီးေလးခုိတဲြ
ကုိယ္ယုံၾကည္ရာပဲ
တစ္ဖက္စြန္း နင္းခဲ့တယ္....

ဘုရားစကားေတြက..
အသားေတာင္က်ေနေပါ့…
သူ႔အတုိင္းပဲ ထားထားခဲ့တာေလ...

ျမင့္ျမတ္မႈတဲ့လား
အျမင္မခမ္းနားရင္ေတာ့
သြားစမ္းပါ... ေရႊခ်ဖုိ႔
ၾကီးက်ယ္မႈကိုေတာင္
ဆစ္ေဆးသုတ္လုိက္ျပီ။

တရားဆရာက
သံသရာစက္၀ုိင္းနဲ႔
တံခါးလာအေခါက္ ငါက...
သားငယ္ေရးတဲ့ ၀လုံးေလးေၾကာင့္
မူးခ်ာေနာက္...။

ေမာ္ကြန္းသစ္
၁၉.၇.၂၀၁၁

Read more...

မေလးရွားႏိုင္ငံ၊ ပီနန္ၿမိဳ႕၊ ဓမၼိကာရာမျမန္မာေက်ာင္းတြင္ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း က်င္းပၿမဲျဖစ္ေသာ ၀ါဆိုသကၤန္း ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းပဲြ အခမ္းအနားကို ဇူလိုင္လ၊ ၁၆-ရက္

မေလးရွားႏိုင္ငံ၊ ပီနန္ၿမိဳ႕၊ ဓမၼိကာရာမျမန္မာေက်ာင္းတြင္ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း က်င္းပၿမဲျဖစ္ေသာ ၀ါဆိုသကၤန္း ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းပဲြ အခမ္းအနားကို ဇူလိုင္လ၊ ၁၆-ရက္၊ စေနေန႔၊ ည ၈-နာရီအခ်ိန္တြင္ က်င္းပခဲ့ပါသည္။ ယခုႏွစ္ ပီနန္ေက်ာင္းတြင္ ပီနန္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အပါအ၀င္ ၀ါဆိုသံဃာ ၅-ပါး ရွိပါသည္။ တာ၀န္ခံဆရာေတာ္ ဦး၀ိစိတၱ၊ ဦးေဇာတိပါလ၊ ဦးအနိ႐ုဒၶါလကၤာရ၊ အေမရိကန္ရဟန္းေတာ္ ဦးေသာပါကႏွင့္ စာေရးသူတို႔ ျဖစ္ပါသည္။

အခမ္းအနားကို ည ၈-နာရီတြင္ စတင္ခဲ့ပါသည္။ ေက်ာင္းေကာ္မတီအဖဲြ႕ အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္ မစၥတာယပ္က အခမ္းအနားမွဴးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္သည္။ အခမ္းအနားကို ပီနန္ဆရာေတာ္ႀကီး သင္ၾကားလမ္းညႊန္ထားသည့္အတိုင္း ရတနာသံုးပါးကို ရွိခိုးၿပီး စတင္ခဲ့သည္။ တာ၀န္ခံဆရာေတာ္ ဦး၀ိစိတၱထံမွ ငါးပါးသီလကို ခံယူၿပီး ေက်ာင္း၀တ္ရြတ္စဥ္ကို ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ခဲ့ၾကသည္။ ၿပီးလွ်င္ စာေရးသူမွ ၀ါဆိုအဓိပၸာယ္၊ ၀ါဆိုသကၤန္းအေၾကာင္း၊ ၀ါဆိုသကၤန္းဆက္ကပ္သည့္ဓေလ့ျဖစ္ေပၚလာပံု စသည္တုိ႔ကို ရွင္းလင္းေဟာၾကားခဲ့ရသည္။ ၿပီးလွ်င္ သံဃာေတာ္မ်ားအား ၀ါဆိုသကၤန္းႏွင့္ အျခားလွဴဖြယ္မ်ားကို လွဴဒါန္းၾကသည္။ ျမန္မာအခမ္းအနားမ်ားႏွင့္ မတူသည္မွာ ၾကြေရာက္လာေသာ ပရိသတ္မ်ားက သံဃာေတာ္မ်ားအား ၀ါဆိုဖေယာင္းတုိင္မ်ား လွဴဒါန္းၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ၀ါဆိုဖေယာင္းတိုင္ လွဴဒါန္းျခင္းျဖင့္ အနေႏၲာ အနႏၲငါးပါးအေပၚ ျပစ္မွားခဲ့သည္မ်ား ရွိခဲ့လွ်င္ ေက်ေပ်ာက္ႏိုင္သည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။

ေနာက္ဆံုးအေနျဖင့္ သံဃာေတာ္မ်ားဦးေဆာင္ၿပီး ၀ါဆိုဖေယာင္းတုိင္ကို ထြန္းညွိကာ ေက်ာင္းတုိက္ေစတီကို လွည့္လွည္ပူေဇာ္ၾကသည္မွာ ၾကည္ႏူးစရာ ေကာင္းလွပါသည္။ ည ၉-နာရီေက်ာ္ခန္႔တြင္ ေကာ္မတီအဖဲြ႕၀င္မ်ားႏွင့္ စုေပါင္းဓာတ္ပံုရိုက္ၿပီး ၀ါဆိုပဲြအခမ္းအနားကို ေအာင္ျမင္စြာ ႐ုတ္သိမ္းခဲ့ၾကပါသည္။

Read more...