ဆရာ့ ၀တၱရား(၂၅) ပါး
မိလိႏၵမင္းၾကီးက အရွင္နာဂေသနအား ေလွ်ာက္ထား၏။
အရွင္နာဂေသနဘုရား၊ ေကာင္းစြာက်င္႔ေသာ တပည္႔အေပၚ၌ ဆရာသည္ ႏွစ္ဆယ္႔ငါးပါးေသာ ၀တၱရားတို႔ျဖင္႔ ေျဖာင္႔မွန္စြာ က်င္႔သံုး ေဆာင္ရြက္သင္႔ေပ၏။ ထို၀တၱရားႏွစ္ဆယ္႔ငါးပါးတို႕ကား-
၁။ တပည္႔အေပၚ အျမဲတေစ ေစာင္႔ေရွာက္ျခင္း၊
၂။ ဆည္းကပ္သင္႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္ႏွင္႔ မဆည္းကပ္သင္႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို သိရိွျခင္း၊
၃။ တပည္႔ ေပါ႔ေပါ႔တန္တန္ ေနမေန သိရိွျခင္း၊
၄။ တပည္႔အတြက္ ေနစရာ ထိုင္စရာကို သိရွိျခင္း၊
၅။ တပည္႕မက်န္းမာလွ်င္ သိရွိျခင္း၊
၆။ တပည္႔ ဆြမ္းေဘာဇဥ္ ရမရကို သိရွိျခင္း၊
၇။ တပည္႔၏ ထူးျခားတိုးတက္မႈ ရွိမရွိ သိရွိျခင္း၊
၈။ မိမိ သပိတ္ထဲမွ ရရွိလာေသာ ဆြမ္းေဘာဇဥ္ကို တပည္႕အား ေ၀ဖန္ မွ်တေပးျခင္း၊
၉။ တပည္႕အား အားေပးအားေျမွာက္ ျပဳျခင္း၊
၁၀။ တပည္႔၏ အေပါင္းအသင္းကို သိရွိျခင္း၊
၁၁။ တပည္႔၏ ရြာထဲက အေပါင္းအသင္းကို သိရွိျခင္း၊
၁၂။ တပည္႔၏ ေက်ာင္းမွ အေပါင္းအသင္းကို သိရွိျခင္း၊
၁၃။ တပည္႔ႏွင္႔အတူ ရယ္ရႊင္ ျမဴးထူးမႈ မျပဳျခင္း၊
၁၄။ တပည္႕ႏွင္႔အတူ စကားေျပာဆိုျခင္း၊
၁၅။ တပည္႔က အနည္းငယ္ ခြ်တ္ေခ်ာ္ တိမ္းပါးသည္ကို သည္းခံျခင္း၊
၁၆။ ဆရာတပည္႔ ဆက္ဆံေရးကို အေလးထားျခင္း၊
၁၇။ လွ်ိဳ႕၀ွက္မႈ မျပဳလုပ္ျခင္း၊
၁၈။ အတတ္ပညာကို မျခြင္းမခ်န္ သင္ၾကားေပးျခင္း၊
၁၉။ တပည္႔အေပၚ အဖစိတ္ထား၍ ပညတ္ေပးျခင္း၊
၂၀။ တပည္႔၏ ၾကီးပြားေရးကို ေတြးေတာ စဥ္းစားျခင္း၊
၂၁။ တပည္႔၏ ပညာအင္အား တိုးပြားေရးကို ေတြးေတာ စဥ္းစားျခင္း၊
၂၂။ တပည္႔အေပၚ ေမတတၱာထားျခင္း၊
၂၃။ တပည္႔မွာ ေဘးရန္သင္႔လာေသာ္ မစြန္႕ပစ္ျခင္း၊
၂၄။ ျပဳဖြယ္ကိစၥကို ေမ႕ေလ်ာ႔ျခင္း၊
၂၅။ တပည္႔က ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္ ျဖစ္လာေသာ္ တရားသျဖင္႔ ေဟာၾကားဆံုးမျခင္းတို႕ ျဖစ္ၾကေပ၏။
"အရွင္ဘုရား၊ ဆရာတို႔၏ ဤ၀တၱရား ႏွစ္ဆယ္႔ငါးပါးတို႕ျဖင္႔ အရွင္ဘုရားသည္ တပည္႕ေတာ္၏ အေပၚ၌ ေကာင္းမြန္စြာ က်င္႔သံုးေဆာင္ရြက္ေတာ္မူပါေလာ။
"အရွင္ဘုရား၊ တပည္႕ေတာ္မွာ ယံုမွားသကၤာ ျဖစ္ေနပါ၏။ အနက္အဓပၸာယ္အမွန္ကို ဆိတ္ခ်ဳိပမာ ေကာက္ေကြ႕စြာ ေကာက္ယူရကုန္ေသာ ဘုရားေဟာ ေဒသနာေတာ္မ်ား ရွိေနၾကပါ၏။ ထိုေဒသနာေတာ္မ်ာႏွင္႔ ပတ္သက္၍ ေနာင္အခါမ်ား၌ သူမွန္ငါမွန္ ျငင္းခံုမႈၾကီး ျဖစ္ေပၚလာပါလိမ္႕မည္။ေနာက္ေနာင္အခါမ်ား၌ အရွင္ဘုရားႏွင္႔ တူမွ်ေသာ ပညာရွိကုိ ရရန္ ခဲယဥ္းပါလိမ္႔မည္။ ထိုေဒသနာေတာ္မ်ားကို ကိုင္စြဲ၍ သူတစ္ပါးတို႔ စြပ္စြဲျခင္းကို ႏွိမ္ႏွင္းဖယ္ရွားႏိုင္ျခင္းငွာ ထိုျပႆနာတို႔၌ တပည္႔ေတာ္အား ေမးျမန္းခြင္႔ ျပဳေတာ္မူပါေလာ။ ပညာမ်က္စိ ေပးေတာ္မူပါေလာ႔"
ဤသို႕ မိလိႏၵမင္းက ေလွ်ာက္ထားေသာအခါ အရွင္နာဂေသနက-
"မင္းျမတ္၊ ေကာင္းျပီ။ ေမးလိုရာ ေမးပါေလာ႕" ဟု ခြင္႔ျပဳျပီးလွ်င္-
"မင္းျမတ္ ဥပါသကာတို႔ လိုက္နာက်င္႔သံုးသင္႔ေသာ ၀တၱရားဆယ္ပါးတို႔ ရွိၾကကုန္၏။ ဤ၀တၱရားဆယ္ပါးတို႔သည္ သင္မင္းျမတ္၌ ရွိၾကေပ၏။ သင္မင္းျမတ္သည္ သာသနာေတာ္ၾကီး ဆုတ္ယုတ္မည္႔အေရးကို ေျမာ္ျမင္၍ ၾကီးပြားေရးကို အလိုရွိ၏။ ဤသို႔ အလိုရွိျခင္းသည္ သင္႔ျမတ္လွပါေပ၏။ သင္မင္းျမတ္အား ေမးေလွ်ာက္ခြင္႔ ျပဳပါ၏။ အလိုရွိတိုင္း ငါ႔ကို ေမးေလွ်ာက္ပါေလာ႔"
ဤသို႔ ရွင္နာဂေသနက ခြင္႔ေပးေတာ္ မူလိုက္ေလ၏။
မိလိႏၵမင္းၾကီးႏွင္႔ အရွင္နာဂေသနတို႔၏ အေမးအေျဖ မိလိႏၵပဥွာ က်မ္းစာအုပ္မွ ကူးယူျပီးေဖာ္ျပလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
အားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ေတာသားေလး(မၿပီးဆံုးေသာ ေန႔ရက္မ်ားကုိ ေက်ာ္ျဖတ္ျခင္း ဆုိဒ္မွ ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။
0 comments:
Post a Comment