အပိုင္း(၂၁)၊ ကႏၷီၿမိဳ႕စြယ္ေတာ္တိုက္

Friday, 09 September 2011 06:32

အပ ိုင္း(၂၁)၊ ကႏၷီၿမိဳ႕စြယ္ေတာ္တိုက္ စာေရးသူတို႔အဖြဲ႔သည္ အႏုရာဓပူရၿမိဳ႕အနီးတစ္ဝိုက္၌ရွိေသာ ေစတီပုထိုးရုပ္ပြါးေတာ္မ်ား၊ ေပါလိုနာရုဝၿမိဳ႔ေဟာင္းရွိေစတီပုထိုးရုပ္ပြါးေတာ္မ်ား၊ စတုတၳသဂၤါယနာတင္ခဲ့ရာ မလယဇနပုဒ္ရွိ အာေလာကလိုဏ္ဂူ စသည္တို႔ကို လွည့္လည္ ပူေဇာ္ခဲ့ၾကၿပီး စြယ္ေတာ္ဓာတ္ျမတ္ ကိန္းဝပ္တည္ရွိရာ ကႏၷီၿမိဳ႕ဆီသို႔ ဦးတည္ခဲ့ၾကေလသည္။ ကႏၷီၿမိဳ႕သည္ ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕ကေလးတစ္ၿမိဳ႕ျဖစ္ၿပီး သီရိလကၤာ၏ ဒုတိယၿမိဳ႕ေတာ္ ျဖစ္၏။ ႏွင္းခိုးတေဝေဝျဖင့္ ေနခ်င့္စဖြယ္ရွိသည့္အျပင္ ဗုဒၶ၏စြယ္ေတာ္ဓာတ္ျမတ္ ကိန္းဝပ္ရာေနရာတစ္ခုျဖစ္ေသာေၾကာင့္လည္း ထင္ရွားလွပါ၏။ စာေရးသူတို႔အဖြဲ႕သည္ ကႏၷီၿမိဳ႕ျမန္မာေက်ာင္းတိုက္တြင္ ညအိပ္တည္းခိုၾကၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ေစာေစာ၊ စြယ္ေတာ္ျမတ္ကိို အရုဏ္ဆြမ္းကပ္လွဴပူေဇာ္ခ်ိန္ကိုမွန္း၍ စြယ္ေတာ္တိုက္ရွိရာသို႔ သြားေရာက္ပူေဇာ္ခဲ့ၾကရေလသည္။ ျဖဴေဖြးသည့္ႏွင္းမံႈၾကားဝယ္ ဝတ္စံုျဖဴကိုယ္စီျဖင့္ အျဖဴေရာင္ၾကာပန္းကို ကိုင္ေဆာင္ကာ အျဖဴေရာင္စြယ္ေတာ္ဓာတ္ျမတ္ရွိရာသို႔ ဦးတည္သြားလာ ေနၾကသည့္ လကၤာသူလကၤာသားတို႔၏ မ်က္ႏွာမ်ားကား ေအးခ်မ္းလွဘိ၏။ အေဝးမွ လွမ္းျမင္ေနရေသာ အျဖဴေရာင္စြယ္ေတာ္တိုက္သည္လည္း ေရာင္စံုမီးလံုးမ်ားၾကားဝယ္ ခန္႔ညားထည္ဝါလွဘိ၏။ စာေရးသူတို႔အဖြဲ႕သည္ စြယ္ေတာ္ျမတ္ကို သီရိလကၤာသို႔ပင့္ေဆာင္ယူလာခဲ့ေသာ ဒႏၵကုမာရ မင္းသားႏွင့္ ေဟမမာလာမင္းသၼီးတို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံရုပ္တု၊ အဂၤလိပ္အစိုးရ လက္ထက္ “စြယ္ေတာ္တိုက္ေရွ႕၌ ၿဗိတိသွ်အလံကို လႊင့္တင္ရာသေလာ” ဟု အဂၤလိပ္ အလံကိုဆြဲငင္ျဖဳတ္ခ်ၿပီး ေျခေထာက္ျဖင့္နင္းေျခခဲ့သည့္ အရွင္သုမဂၤလ၏ ရုပ္ထုတို႔ကို ျဖတ္သန္းၿပီး စြယ္ေတာ္တိုက္ထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့ၾက၏။ စြယ္ေတာ္တိုက္ေအာက္ထပ္သို႔ ဝင္လိုက္လွ်င္ပင္ တတံုတံုျမည္ဟီးသည့္ ရိုးရာဗံုသံ၊ ႏွဲသံတို႔ကိုၾကားၾကရ၏။ အေပၚထပ္သို႔တက္ေရာက္လိုက္လွ်င္ကား စြယ္ေတာ္ျမတ္ ကိန္းဝပ္ ေတာ္မူရာ ဂႏၶကုဋီတိုက္ေရွ႕တြင္ ဆြမ္းေတာ္ ပန္းေတာ္တို႔တင္လွဴ ပူေဇာ္ေနၾကသူမ်ားကို ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ရာ ေတြ႔ျမင္ၾကရေလသည္။ စာေရးသူတို႔အဖြဲ႔လည္း အသင့္ပါလာေသာ ၾကာပန္းမ်ားျဖင့္ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကိုအာရံုျပဳ ပူေဇာ္ၾကၿပီးလွ်င္ စြယ္ေတာ္ျမတ္ကို ေစာင့္ၾကပ္ေနၾကသည့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားကို ခြင့္ပန္ကာ ဂႏၶကုဋီတိုက္ထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ ခဲ့ၾကေလသည္။ သို႔ရာတြင္ စြယ္ေတာ္ျမတ္ကိုကား တိုက္ရိုက္မဖူးခဲ့ၾကရ။ စြယ္ေတာ္ျမတ္ကို ေက်ာက္ျမက္ ရတနာတို႔ျဖင့္စီျခယ္ထားေသာ ဖန္ေက်ာင္းေဆာင္ထဲ၌ ကိန္းဝပ္ေစျပီးလွ်င္ ေလးႏွစ္မွ တစ္ႀကိမ္ အျပင္သို႔ပင့္ေဆာင္ကာ အပူေဇာ္ခံေစေလ့ရွိေၾကာင္းသိရ၏။ စင္စစ္ စြယ္ေတာ္ျမတ္သည္ လကၤာသားတို႔၏ ႏွလံုးသည္းပြတ္သဖြယ္ျဖစ္ေပရကား လံုၿခံုေရးအတြက္ အဘက္ဘက္မွ ဟာကြက္မရွိရေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ ထားၾကျခင္းသာ ျဖစ္ေလသည္။ သီရိလကၤာသို႔ စြယ္ေတာ္ျမတ္ၾကြေရာက္လာျခင္း သီရိလကၤာသို႔ စြယ္ေတာ္ျမတ္ၾကြေရာက္လာပံုကားထူးျခားလြန္းလွ၏။ ဘုရားသခင္ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူ၍ ေတေဇာဓာတ္ေလာင္ေတာ္မူလွ်င္ အရွင္သာရိပုတၱရာ၏တပည့္ 'အရွင္ေခမာ'–မည္ေသာ ရဟႏၲာမေထရ္ျမတ္သည္ ေအာက္လက္ဝဲစြယ္ေတာ္ျမတ္ကိုပင့္ေဆာင္ကာ ကလိဂၤတိုင္း၊ ဒႏၲပူရ ျပည့္ရွင္မင္းအား ေပးအပ္ကိုးကြယ္ေစခဲ့ေလသည္။ ကလိဂၤမင္းအဆက္ဆက္တို႔သည္ စြယ္ေတာ္ျမတ္ကို ႏွစ္ေပါင္း(၈ဝဝ)ခန္႔မွ်ၾကာျမင့္သည့္တိုင္ေအာင္ ကိုးကြယ္ပူေဇာ္လာခဲ့ၾကရာ ဂုဟသီဝမင္းလက္ထက္တိုင္ေအာင္ ေရာက္ရွိလာခဲ့ေလသည္။ ဂုဟသီဝမင္းသည္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ကိုခ်ီးေျမွာက္ပူေဇာ္တတ္သည့္ သီရိလကၤာျပည့္ရွင္ မဟာေသနမင္းႏွင့္ ခ်စ္ခင္ကြၽမ္းဝင္ခဲ့ေသာ္လည္း အိမ္နီးခ်င္း ဟိႏၵဴမင္းတို႔ႏွင့္မူ ေျပလည္ဟန္မတူခဲ့ေပ။ ဟိႏၵဴမင္းတို႔ႏွင့္စစ္မက္ျဖစ္ပြါးလာေသာအခါ မိမိအသက္စည္းစိမ္ထက္ စြယ္ေတာ္ျမတ္ဖ်က္ဆီးခံရမည့္ အေရးကို ေတြးပူလွရွာေသာေၾကာင့္ သၼီးေတာ္ေဟမမာလာကို အပါးသို႔ေခၚယူကာ 'သၼီးေတာ္၊ အကယ္၍ ဖခင္တို႔စစ္႐ံႈးမည့္ပံုေပၚလွ်င္ သၼီးေတာ္ႏွင့္ သမက္ေတာ္တို႔သည္ စြယ္ေတာ္ျမတ္ကို တိတ္တဆိတ္ပင့္ေဆာင္၍ သီရိလကၤာျပည့္ရွင္ မဟာေသနမင္းထံသို႔ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ၾကပါေလ'ဟု လွ်ိဳ႕ဝွက္စြာမွာၾကားရွာေလသည္။ ေဟမမာလာတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံရုပ္တု ေဟမမာလာမင္းသၼီးသည္လည္း ဖခမည္းေတာ္တို႔ အေျခအေနမဟန္သည္ကိုသိ၍ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ဒႏၲမင္းသားႏွင့္အတူ စြယ္ေတာ္ျမတ္ကို ပင့္ေဆာင္ ၿပီးလွ်င္ သီရိလကၤာသို႔ ထြက္ေျပးလာခဲ့ရေလသည္။ ဆင္းရဲသားအသြင္ျဖင့္ထြက္ေျပးလာခဲ့ၾကရရွာေသာ ေဟမမာလာတို႔ေမာင္ႏွံသည္ ကလိဂၤ ဆိပ္ကမ္းမွ ေရလမ္းခရီးျဖင့္ထြက္ခြါလာခဲ့ၾကရာ သီဟိုဠ္ကြၽန္းလကၤာပတၱနားဆိပ္ကမ္းသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ၾကေလသည္။ ထိုမွသည္ ေျခလ်င္ခရီးၾကမ္း ႏွင္ၾကရၿပီးမွ အႏုရာဓပူရမင္းေနျပည္ေတာ္သို႔ ဆိုက္ေရာက္ၾကေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သီရိလကၤာ၌ မဟာေသနမင္းႀကီးနတ္ရြာစံၿပီး၍ သားေတာ္ကိတၱိသီရိေမဃဝဏၰမင္း နန္းတက္ေနၿပီးျဖစ္၏။ ထိုမင္းသည္လည္း ဖခမည္းေတာ္နည္းတူ သာသနာေတာ္ကိုအထူးသက္ဝင္ၾကည္ညိဳသူျဖစ္ရကား ၾကြေရာက္ေတာ္မူလာေသာ စြယ္ေတာ္ျမတ္ကို အထူးေလးျမတ္စြာ ႀကိဳဆိုပူေဇာ္ေလသည္။ အသက္အႏၲရာယ္ၾကားမွ ခက္ခဲပင္ပန္းစြာပင့္ေဆာင္ယူလာေပးေသာ ေဟမမာလာတို႔ေမာင္ႏွံအားလည္း အထူးပင္ ခ်ီးျမွင့္ ေျမွာက္စားေလသည္။ ကိတၱိသီရိေမဃဝဏၰမင္းမွသည္ ဓမၼပါလမင္းတိုင္ေအာင္ေသာ သီဟိုဠ္မင္းအဆက္ဆက္တို႔သည္ အႏုရာဓပူရ, ေပါလိုနာ႐ုဝ စေသာ မိမိတို႔ နန္းၿမိဳ႕ေျပာင္းေရႊ႕စိုက္ထူရာ ၿမိဳ႕ေတာ္အသီးသီးဆီသို႔ စြယ္ေတာ္ျမတ္ကိုပါ တစ္ပါတည္းေျပာင္းေရႊ႕ပင့္ေဆာင္ ပူေဇာ္ခဲ့ၾကေလသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ စြယ္ေတာ္ျမတ္သည္ ပထမဝိမလသူရိယမင္းလက္ထက္ (ေအဒီ-၁၅၉၁)တြင္ လက္ရွိသီတင္းသံုးေတာ္မူရာ ကႏၵီၿမိဳ႕သို႔ေရာက္ရွိေတာ္မူခဲ့ေလသည္။ စြယ္ေတာ္လွည့္လည္ပူေဇာ္ပြဲ စြယ္ေတာ္လွည့္လည္ ပူေဇာ္ပြဲေတာ္ကို ကိတၱိသီရိရာဇဆင္ဟာမင္းလက္ထက္ (ေအဒီ-၄ရာစု)မွ စတင္ကာ က်င္းပလာခဲ့ၾကေၾကာင္း မွတ္တမ္းမ်ားကဆိုပါသည္။ သီရိလကၤာမင္းအဆက္ဆက္တို႔လက္ထက္ေတာ္၌သာမက ၿဗိတိသွ်မင္းတို႔လက္ထက္တြင္လည္း ဆင္ႏြဲပူေဇာ္လာခဲ့ၾကရာ ဤပြဲေတာ္သည္ အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံမ်ား၏ ဘာသာေရးပြဲေတာ္မ်ားတြင္ အရွည္ၾကာအစည္ကားဆံုး ပြဲေတာ္တစ္ခုျဖစ္လာခဲ့ေလသည္။ ေပရာဟာရ (ေခၚ) စြယ္ေတာ္လွည့္လည္ပူေဇာ္ပြဲေတာ္ကို ႏွစ္စဥ္ ၾသဂုတ္လ (သို႔မဟုတ္) စက္တင္ဘာလတြင္ ဆယ္ရက္တိတိ က်င္းပပူေဇာ္ေလ့ရွိၾကပါသည္။ စြယ္ေတာ္လွည့္လည္ အပူေဇာ္ခံမည့္ လမ္းမ်ားကိုေရေဆးျခင္း,တံမ်က္လွည္းျခင္းတို႔ျဖင့္ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္စြာ ျပင္ဆင္ထားၾကရသည္။ စြယ္ေတာ္ၾကဳပ္ျမတ္ကို လွပစြာတန္ဆာဆင္ထားသည့္ ရတနာဆင္ေတာ္ေပၚ၌ တင္ေဆာင္ၿပီး ဆင္စီးေရ (၁ဝဝ) ခန္႔မွ်ျဖင့္ ကႏၵီၿမိဳ႕ရွိ သတ္မွတ္ထားသည့္လမ္းမႀကီးမ်ားအတိုင္း လွည့္လည္ပူေဇာ္ၾကျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ ည (၈းဝဝ) နာရီေက်ာ္ခန္႔တြင္ အံုးခနဲျမည္ဟိန္းသည့္ ေျဗာက္ေဖာက္သံႀကီး ေပၚထြက္လာၿပီးေနာက္ ၾကာပြတ္႐ုိက္သံတေျဖာင္းေျဖာင္း ၾကားၾကရၿပီဆိုလွ်င္ စြယ္ေတာ္လွည့္လည္ပြဲစတင္ၿပီျဖစ္ပါသည္။ စိတ္လႈပ္ရွားစြာျဖင့္ ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနၾကသည့္ လူအုပ္ႀကီးကိုလည္း လမ္းေဘးဝဲယာတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ၾကေပသည္။ မီးကြင္း, မီးဆိုင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ အလွကျပလိုက္ပါလာၾကေသာ အဖြဲ႕မ်ား, ေမ်ာက္ပံုသ႑ာန္, ဥေဒါင္းပံုသ႑ာန္, ေရွးေခတ္လူ႐ုိင္းမ်ားသ႑ာန္ စသည့္ပံုဟန္မ်ိဳးစံုတို႔ျဖင့္ ႐ုိးရာဗံုသံအလိုက္ အခ်က္က်က် ကျပလိုက္ပါလာၾကသည့္ အကအဖြဲ႕အသီးသီးတို႔ကိုလည္း ႐ႈခ်င္စဖြယ္ေတြ႕ျမင္ၾကရေပသည္။ ထို႔အျပင္ တံခြန္, ကုကၠားမ်ား ကိုင္ေဆာင္ထားၾကသည့္ ဝတ္ျဖဴစင္ၾကယ္ဝတ္ ဥပါသကာအဖြဲ႔, သာသနာ့အလံေတာ္အဖြဲ႕ စသည္တို႔မွာလည္း ႐ုိး႐ုိးယဥ္ယဥ္ ျဖဴျဖဴစင္စင္ျဖင့္ က်က္သေရရွိလွပါသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ၾကည့္႐ႈ၍မၿငီးေငြ႕ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ရွိလွသည့္ စြယ္ေတာ္လွည့္လည္ပူေဇာ္ပြဲသည္ ည(၁၂းဝဝ)နာရီဝန္းက်င္ခန္႔တြင္မွ တစ္ညတာအတြက္ၿပီးဆံုးျခင္းသို႔ေရာက္ေလသည္။ ထူးျခားသည္မွာ တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွ လာေရာက္ၾကသည့္ လကၤာသူ,လကၤာသားမ်ား၊ ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္အသီးသီးမွ လာေရာက္ၾကသည့္ ခရီးသြားမ်ားျဖင့္ 'ၾကက္ပ်ံမက်'စည္ကားလွသည့္ သည္ပြဲေတာ္ႀကီးတြင္ မူးယစ္ရမ္းကားေနသူဟူ၍ 'ေခြးတစ္ေကာင္ ေၾကာင္တၿမီး'မွ မေတြ႔ရျခင္းပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ စင္စစ္ ဘာသာေရးပြဲေတာ္မ်ားဟူသည္မွာလည္း ထိုသို႔ပင္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ျဖစ္ထိုက္သည္မဟုတ္ပါေလာ။ အမိႏိုင္ငံေတာ္မွ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူ လွည့္လည္ပူေဇာ္ပြဲမ်ား, ဘုရားပြဲမ်ား, ဘုန္းႀကီးပ်ံပြဲမ်ားကိုပင္ သတိရမိပါေသးေတာ့သည္။

Last Updated on Friday, 09 September 2011 09:53