ႏိုင္ငံျခားသာသနာျပဳ ေခါင္းေဆာင္ဆရာေတာ္မ်ားကို ဖူးေတြ႔ရျခင္း

အမွတ္စဥ္(၁၃)

ယခုတစ္ဖန္ႏိုင္ငံျခားတြင္ ဖူးေတြ႔ခြင႔္ရရွိခဲ႔သည္႔္ ဆရာေတာ္ႀကီးကို ေဖၚျပပါမည္။ ထိုဆရာေတာ္ႀကီးကုိ ဖူးေတြ႔ခြင္႔ ရရွိခဲ႔သည္မွာ ယခုအခါတြင္မွ မဟုတ္ေပ။ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ရွိခဲ႔သည္႔ အခါတုန္းကပင္ ဖူးေတြ႔ဖူးခဲ႔ပါ သည္။ ႏွစ္ေပါင္းအေတာ္ပင္ ၾကာခဲ႔ၿပီဟုဆိုရပါမည္။ ထိုစဥ္က ဖူးေတြ႔ခဲ႔ဖူးသည္႔ေနရာမွာ ကမၻာေအးကုန္းေျမ ဇမၺဴဒီပေဆာင္တြင္ျဖစ္ခဲ႔ပါသည္။ စာေရးသူ၏ ေက်းဇူးရွင္ သံေတာ္ဆင္႔ ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယကတာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ခဲ႔စဥ္က တစ္ညေနတြင္ ဆရာေတာ္တစ္ပါးသည္ ဆရာေတာ္ သီတင္းသံုးရာ အခန္းတြင္းသို႔ ၾကြလာခဲ႔ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ သူ၏အယူအဆေရးရာတို႔ကို ေလ်ာက္ထားခဲ႔ ပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီးကေရႊဘိုၿမိဳ႔က ပုခန္းဆရာေတာ္ ဦး၀ိမလထံတြင္ေဆြးေႏြးပါရန္ မိန္႔ေတာ္မူခဲ႔ ပါသည္။ စာေရးသူလည္း ရွိေနခဲ႔ရာ ထိုအျဖစ္အပ်က္ကို သတိတရ ရွိေနခဲ႔ပါသည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ စာေရးသူ၏ ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ပ်ာပ်ာသလဲႏွင္႔ ထိုဆရာေတာ္၏ေဆြးေႏြးခ်က္ကို တစ္ျခားေရႊဘို ဆရာေတာ္ထံသို႔ လဲႊလိုက္ျခင္းမွာ ထူးျခားသည္ဟု စိတ္ထဲတြင္ ထင္မိခဲ႔ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုၾကြလာေသာ ဆရာေတာ္သည္ ဖားေအာက္ေတာရေက်ာင္းမွ ဆရာေတာ္တစ္ပါးျဖစ္သည္မွ လဲြ၍ ပိုၿပီးမသိခဲ႔ ပါ ။ေနာင္ႏွစ္အနည္းငယ္ၾကာလာေသာအခါတြင္ ဖားေအာက္ေတာရ ဆရာေတာ္၏ ဂုဏ္သတင္းကိုပိုၿပီး သိလာခဲ႔ရပါသည္။ အထူးသိလာ ခဲ႔ရသည္မွာ ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ သာသနာ႔ေလာက အထူးသျဖင္႔ ကမၼ ႒ာန္းတရားအားထုတ္မွဳနယ္ပယ္တြင္ျပည္တြင္းျပည္ပ၌ ထင္ရွားလာခဲ႔သည္ကို သတိျပဳမိပါသည္။ အထူး သျဖင္႔ ဆရာေတာ္ႀကီးေရးသားခဲ႔ေသာ အတဲြလိုက္ စာအုပ္ထူထူႀကီးကို ထုတ္ေ၀ခြင္႔ပိတ္ပင္ခဲ႔သည္ဟု သိလာခဲ႔ရပါသည္။ျပႆနာစာအုပ္ႀကီးဟုပင္ ဆရာေတာ္ႀကီး တစ္ခ်ိဳ႔ကေမးျမန္းသည္ဟုသိရ ပါသည္ ။ေမးျမန္းရသည္မွာလည္း ဟုတ္ပါသည္၊ ထိုစာအုပ္ကိုျပည္ပႏိုင္ငံတစ္ခုတြင္ ထုတ္ေ၀ခဲ႔ပါသည္။ ယခုမူ ထိုစာအုပ္ႀကီးကို ျမန္မာျပည္၌လည္းေတြ႔ေနရပါၿပီ။ စာအုပ္ ထုတ္ေ၀မွဳတြင္ပင္ ျပႆနာ ေပၚခဲ႔သည္ မဟုတ္ပါ။ ျပသသည္႔ တရားနည္းလမ္းအေပၚတြင္လည္းျပႆနာဟု ယူဆၾကသူေတြလည္း မနည္းလွပါ။ ဤအေနအထားၾကားမွပင္ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ သာသနာျပဳလုပ္ငန္း စဥ္သည္ အရွိအဟုန္ေကာင္းေန ခဲ႔ပါသည္။ အေမရိက၊ ေတာင္ကိုရီးယား၊ ထိုင္၀မ္စေသာ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ တရားဘာ၀နာကို ယံုၾကည္သူမ်ားလွပါသည္။ျဖစ္ရသည္မွာ စ်ာန္လမ္းက်င္႔စဥ္ႏွင္႔စပ္ၿပီး အျငင္းပါြးမွဳမ်ားျဖစ္သည္ဟု အၾကမ္း အားျဖင္႔ သိထားပါသည္။

ထိုဆရာေတာ္ႀကီး၏ေက်ာင္းသို႔လည္း စာေရးသူအေနႏွင္႔ မေရာက္ဖူးသည္႔ျပင္ ဆရာေတာ္ႀကီးကိုလည္း ကမၻာေအးတြင္ ၾကြလာခိုက္ေခတၱမွ် ဖူးေတြ႔ခဲ႔သည္မွတစ္ပါး အဆက္အစပ္ မရွိခဲ႔ပါ။ ၂၀၀၃ခုတြင္ ထိုဆ ရာေတာ္ႀကီးကို ၾကည္ညိဳလွေသာ ရန္ကုန္မွ မိသားစုႏွင္႔ စာေရးသူ ဆက္စပ္ခဲ႔ပါသည္။ ထိုမိသားစုမွ စာေရးသူကိုေက်ာင္းေျမ လွဴဒါန္းခဲ႔ၿပီးေက်ာင္းငယ္ေလးကိုပင္ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းခဲ႔ပါသည္။ ဆရာေတာ္ ႀကီး၏ သာသနာျပဳ လုပ္ငန္းႏွင္႔စပ္ၿပီး စိတ္၀င္စားစရာ ၾကားသိရသည္႔သည္ အခ်က္တစ္ခု စာေရးသူတြင္ ရွိေနခဲ႔ပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ေက်ာင္းတြင္ သီတင္သံုးေသာ သံဃာေတာ္မ်ားသည္ နိႆဂၢိပစၥည္း မ်ားကို အထူးေရွာင္ၾကဥ္ရသည္႔ အေနႏွင္႔ ၀ိနည္းအလြန္ေလးစားသည္႔ အခ်က္တစ္ခုပင္ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ျပင္ သက္သတ္ လြတ္စားရသည္ဟု လည္းၾကား သိရျပန္ပါသည္။ ဤသည္မွာလက္ေတြ႔မ်ား မဟုတ္ ပါ။ေကာင္းေသာ ဂုဏ္သတင္းမ်ားကို ၾကားသိေန ရပံုမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ထိုေနရာသို႔ သြားခ်င္သည္႔ စိတ္မ်ား တဖြားဖြားျဖစ္ေနခဲ႔ေသာ္လည္း ယခုစာေရးေနသည္႔ အခ်ိန္အထိ မေရာက္ဘူးေသးပါ။ ထို႔ေနာက္ တြင္ စာေရးသူႏွင္႔ ခင္မင္ဖူးေသာ ရဟန္းတစ္ပါး ဆရာေတာ္ႀကီး၏ တပည္႔ ခံယူခဲ႔ပံုႏွင္႔ ကိုရီယားႏိုင္ငံ သို႔ေရာက္လာေသာ အခါတြင္လည္း မိတ္ေဆြအရွင္ပ႑ိစၥႏွင္႔ စကားစပ္မိခဲ႔ရာ သူသည္ ထိုဆရာတာ္ႀကီး၏ တပည႔္ျဖစ္ခဲ႔ပံုစသျဖင္႔ အေသးစိတ္ကိုေျပာျပခဲ႔ပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမွ ဦးသီလဆိုေသာ ရဟန္းေတာ္လည္း စာေရးသူေနထိုင္ရာသို႔ လာေရာက္ တည္းခိုခဲ႔သျဖင္႔ ဖားေအာက္ ဆရာ ေတာ္ႀကီးႏွင္႔ အလြန္နီးစပ္ေသာ အေၾကာင္းမ်ားရွိခဲ႔ပါသည္။ အေမရိကႏိုင္ငံသို႔ေရာက္ရွိခဲ႔စဥ္ကလည္း အဂၤလိပ္ဘာ သာျဖင္႔ တရားေဟာေသာ ကက္ဆက္ေခြ တစ္ေခြကို နာခဲ႔ဖူးရာ ထိုတရားေဟာေသာ ဆရာေတာ္ မွာလည္း ဖားေအာက္ ဆရာေတာ္ႀကီးျဖစ္သည္ဟု သိခဲ႔ေပရာ စာေရးသူအေနျဖင္႔ စိတ္၀င္စားေနခဲ႔ပါသည္။

ထိုဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ယခုႏွစ္ဆန္းပိုင္းကေတာင္ကိုရီးယားႏိုင္ငံသို႔ ၾကြလာမည္ဟု သတင္းၾကား သိရေပ ရာ ဖူးေမွ်ာ္လိုစိတ္ ထက္သန္လ်က္ရွိခဲ႔ပါသည္။ တစ္ဖန္ ဆရာေတာ္ႀကီးကိုေ၀ယ်ာ၀စၥျပဳ ၾကမည္႔ သူမ်ားကလည္းျမန္မာျပည္မွ ကိုရီးသို႔ ပညာသင္လာေရာက္ေနၾကေသာေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသား မ်ားျဖစ္ ၾကေပရာ အသင္႔အေနအထားပင္ျဖစ္ပါသည္။ မေရႊမာသန္းအမွူျပဳေသာေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူမ်ားက ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ဆြမ္းေ၀ယ်ာ၀စၥစသည္တို႔ကို ကုသိုလ္ယူေဆာင္ရြက္ေပးၾကရာ ၀မ္းသာစရာပင္ျဖစ္ခဲ႔ ပါသည္။ သူတို႔သည္ စာေရးသူ၏ေက်ာင္းတြင္လည္းေ၀ယ်ာ၀စၥေဆာင္ရြက္ၾက၊ တနဂၤေႏြေန႔တိုင္း စုေပါင္း ၀တ္ျပဳၾက သူမ်ားျဖစ္ရာ ဆရာေတာ္ႀကီးကို ဖူးေတြ႔ရာတြင္ အရာအားလံုးက အဆင္ေခ်ာေနခဲ႔ေပ သည္။ေက်ာင္းသားေမာင္မ်ိဳးသန္းထြန္းက စာေရးသူအားေျပာျပခဲ႔သည္မွာ ဆရာေတာ္ႀကီးအ တြက္ေက်ာင္း သားအဖဲ႔ြက အလွဴေငြေကာက္ခံခဲ႔ၾကရာေဒၚလာႏွစ္ေထာင္နီးပါးပင္ ရခဲ႔သည္ဟု သိရပါသည္။ ဆရာေတာ္ ႀကီးထံသို႔ စာေရးသူသည္ဖူးေတြ႔ရန္ သြားေရာက္ခဲ႔ပါသည္။ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္မွ ဒုတိယ အႀကိမ္ျပန္လည္ဖူးေတြ႔ရေသာ အခါပင္ျဖစ္ခဲ႔ပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီးအား ကိုယ္တိုင္မိတ္ဆက္ၿပီး ၀တ္ျပဳရာ မွစ၍ သာသနာေရး၊ ဘာသာေရးစကားမ်ားကို အဆက္မျပတ္ေလ်ာက္ထားမိခဲ႔ေပသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး ကလည္းႏွစ္လို အားရစြာျဖင္႔ပင္ သူ႔ဘ၀ ခရီးစဥ္ႏွင္႔ေဆာင္ရြက္ေနသည္မ်ားကို အခ်ိန္ေပးၿပီး မိန္႔ေနခဲ႔ သည္မွာ ခဏ ေလးဟု ပင္ ထင္ခဲ႔ရပါသည္။ အထူးၾကည္ညိဳမိသည္မွာ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ဆဲြေဆာင္ႏိုင္သည္႔ အားဟုပင္ေျပာရေပမည္။ စာေရးဆရာေငြဥေဒါင္းစကားႏွင္႔ေျပာရေသာ္ေမတၱာမီးေမာင္းႀကီး အားေကာင္းျ ခင္း ပင္ျဖစ္ေတာ႔သည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ မွတ္ဥာဏ္မွာ လက္ဖ်ားခါေလာက္အာင္ပင္ရွိလွပါသည္။ ပါဠိေတာ္၊အ႒ကထာႀကီးမ်ားကို အာဂံုေဆာင္ထားႏိုင္သည္မွာ ေျပာ၍ယံုၾကည္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ ၀ိသုဒၶိမဂ္ အ႒ကထာ၊ ဋီကာက်မ္းမ်ားကိုေက်ညက္ႏီုင္နင္းသည္ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳရပါသည္။ ဖားေအာက္ဆရာေတာ္ႀကီး သည္ စစ္ကိုင္းသီတဂူဆရာေတာ္၊ေတာင္စြန္း ဓမၼဒူတဆရာေတာ္တို႔ႏွင္႔ သူ႔ဘ၀ဆက္စပ္ပံုတို႔ကို အေသး စိတ္ျပန္လည္မိန္႔ၾကားေနခဲ႔သည္မွာ စာေရးသူ ၾကားဖူးထားၿပီးသားျဖစ္သည္႔ အခ်က္အလက္မွား တစ္ခ်ိဳ႔ ကိုျပင္ဆင္ခြင္႔ရခဲ႔ပါသည္။ ပညာရွိသူေတာ္စင္ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို တစ္ႀကိမ္ဖူးခြင္႔ ၾကည္ညိုခြင္႔ရသည္ မွာေတြးမိတိုင္း စိတ္ၾကည္ႏူးဖြယ္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ေမတၱာစြမ္းအားမ်ားသည္ ဓာတ္ကူးသည္႔ အေနျဖင္႔ စိတ္ကိုၾကည္ႏူးေစခဲ႔ပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ သာသနာျပဳ အေငြ႔အသက္မ်ားသည္ စာေရးသူ၏ စိတ္ကိုျဖန္႔ေ၀ေပးသည္႔ အေနျဖင္႔ ကုသိုလ္ထုႀကီးႀကီးကို တည္ေဆာက္မိသည္ဟု ခံစားရပါသည္။ ဆက္ရန္

ေဒါက္တာအရွင္နႏၵက ဓမၼဒူတေက်ာင္း၊ အင္ခ်ြန္းၿမိဳ႔၊ ေတာင္ကိုရီးယားႏိုင္ငံ။