ႏိုင္ငံျခားသာသနာျပဳ ေခါင္းေဆာင္ဆရာေတာ္မ်ားကို ဖူးေတြ႔ရျခင္း

အမွတ္စဥ္(၁၂)

စာေရးသူသည္ အေမရိကသို႔ ၂၀၀၇ခုႏွစ္၊ မတ္လ၊ ဒုတိယပတ္က ေရာက္ဖူးခဲ႔ပါသည္။ ေလာ႔စ္အိန္ ဂ်လီဘက္တြင္ သံုးလေက်ာ္ေနခဲ႔ၿပီးေနာက္ အေရွ႔ဘက္ ေဒသမ်ားဆီသို႔ ေရာက္ခဲ႔ပါသည္။ နယူးေယာက္၊ ၀ါရွင္တန္၊ ဒက္ထရြဳိက္၊ ဒါးလပ္စ္ၿမဳိ႔ႀကီးမ်ားသို႔ေရာက္ခဲ႔ပါသည္။ အေနာက္ဘက္တြင္ရွိခဲ႔စဥ္ ဖီးနစ္စ္၊ လပ္စ္ဗီးဂတ္စ္၊ ဆန္ဖရန္စစၥကိုတို႔သို႔ လည္ျဖစ္ခဲ႔ပါသည္။ အလယ္ပိုင္းၿပည္နယ္ျဖစ္ေသာ တကၠဆက္ျပည္ နယ္၊ေအာ္စတင္ၿမိဳ႔သို႔လည္းေရာက္ျဖစ္ခဲ႔ပါသည္။ သီတဂူ ဆရာေတာ္ႀကီး တည္ေထာင္ထားေသာေက်ာင္း တြင္ သီတင္းသံုးေနသည္႔ေဒါက္တာအရွင္အရိယဓမၼသည္ မိတ္ေဆြရင္းျဖစ္သည္႔ ရဟန္းေတာ္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုေက်ာင္းသည္ ဧကႏွစ္ဆယ္ခန္႔ က်ယ္၀န္းေသာေက်ာင္းတိုက္ေတာ္ႀကီးျဖစ္ၿပီး ယခုေဆာင္းပါးေရးေန ခ်ိန္တြင္ ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ အေမရိကတြင္ ၀ါဆိုၿပီး ေရႊစည္းခံုေစတီေတာ္ႀကီးကို ေက်ာင္း၏ အလည္တြင္ တည္ထားကိုးကြယ္ရန္ အားထုတ္ေနဆဲျဖစ္ပါသည္။

လြန္ခဲ႔ေသာေလးႏွစ္က ထိုေအာ္စတင္ေက်ာင္းေတာ္တြင္ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီးကို သံုးညခန္႔မွ် ဖူးေတြ႔ခဲ႔ပါ သည္။ ဆရာေတာ္ႀကီးႏွင္႔အတူ ပစၦာသမဏအျဖစ္ အရွင္အရိယဓမၼႏွင္႔အတူ ဒါးလပ္စ္ၿမိဳ႔သို႔ အလည္ အပတ္ေရာက္ခဲ႔ပါေသးသည္။ ထိုေက်ာင္းတြင္ မႏၱေလးၿမိဳ႔ မစိုးရိမ္တိုက္သစ္တြင္အတူ သီတင္းဖူးေသာ အရွင္ပညာဒီပါဘိ၀ံသကိုလည္းေတြ႔ခဲ႔ရပါသည္။ေတာင္ကိုရီးယားေရာက္ေသာ္ အရွင္ပညာဒီပါဘိ၀ံသ ၏ေက်ာင္းဒကာမ ပါရဂူဘဲ႔ြအတြက္ စာတမ္းျပဳစုေနသူ မေရႊမာသန္းကိုေတြ႔ရေသာအခါ စကားစပ္မိေလ သျဖင္႔ သူမေက်ာင္းေဆာက္ကိုးကြယ္ေသာ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးျဖစ္ေၾကာင္းသိခဲ႔ေပရာ ကမၻာႀကီးက က်ဥ္း က်ဥ္းေလးဟူေသာ သီအိုရီသည္ ပိုမိုခိုင္ၿမဲသြားေပသည္။ ဦးပညာဒီပသည္ထိုစဥ္က ဗီယက္နာမ္ေက်ာင္း တြင္ သီတင္းသံုးေနခဲ႔ၿပီး ထိုဧရိယာတြင္ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းျဖစ္ေျမာက္ရန္ အားထုတ္မည္ဟု ဆိုခဲ႔ပါသည္။ ယခုစာေရးေနခ်ိန္တြင္ ေက်ာင္းေဆာက္ျဖစ္သလား၊ မျဖစ္ေသးဘူးလားကို မသိရပဲရွိပါသည္။

ထိုစဥ္က ဦးပညာဒီပါဘိ၀ံသရွိရာ ဗီယက္နာမ္ေက်ာင္းသို႔ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး တရားသြားေဟာရာတြင္ စာေရးသူႏွင္႔ ဦးအရိယဓမၼတို႔ လိုက္ပါသြားခဲ႔ၾကပါသည္။ လမ္းခရီးတြင္ျမန္မာအမ်ိဳးသားမ်ားေနအိမ္တြင္ တစ္ညတာ တည္းခိုခဲ႔ၾကပါသည္။ ကန္၏ေဘးတြင္ တည္ေဆာက္ထားေသာ အဆင္႔အတန္းျမင္႔လွသည္႔ အိမ္တစ္အိမ္ျဖစ္ခဲ႔ပါသည္။ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ တရားေဟာရန္ဆက္ၿပီး ထြက္လာခဲ႔ရာတြင္ သီတဂူ ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ဗီယက္နာမ္ အမ်ိဳးသားသမီးတို႔အား အဂၤလိပ္ ဘာသာျဖင္႔ တရားေဟာၾကား ခဲ႔ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထိုညတြင္ အမွတ္မထင္ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး၏ တပည္႔ ဗီယက္ဦးဇင္းေလး တစ္ပါးကိုေတြ႔ခဲ႔ရာ တရား ပဲြၿပီးေသာအခါ ဒါးလပ္စ္ၿမိဳ႔ေတာ္၏ ညရွဳခင္းမ်ားကို သူကိုယ္တိုင္ ကားေမာင္း ၿပီးျပသခဲ႔ပါသည္။ ထိုတရားပဲြၿပီးေသာအခါတြင္ေအာ္စတင္ ၿမိဳ႔သို႔ျပန္လာခဲ႔ၾကပါ သည္။ေအာ္စတင္တြင္ ရွိေနခဲ႔စဥ္ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ေက်ာင္းတြင္ေျခဆုပ္လက္နယ္ျပဳရင္း စကားစပ္ခဲ႔ၾကပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး က စာေရးသူေနေနေသာ သႏၱိသစၥာတရား႒ာန အေၾကာင္းကိုေမးျမန္းခဲ႔ပါသည္။ စာေရးသူလည္း အနည္း ငယ္မွ်ျပန္ေလ်ာက္ ထားခဲ႔ပါသည္။ ထိုအခါ ဆရာေတာ္ႀကီးက မိန္႔သည္မွာ သူ႔ကိုေငြမက္သည္ဟု ထင္ျမင္ ၾကေၾကာင္း သူကလည္း မက္ရမယ္ကြ ဦးနႏၵကရ ငါမက္တာလည္း ငါ႔အတြက္မဟုတ္ပါဘူးကြာဟု မိန္႔ေတာ္ မူခဲ႔သည္ကို သတိရေနမိခဲ႔ပါသည္။ ထိုအခါစာေရးသူ၏ စိတ္၌ သာသနာေတာ္အတြက္ေလာကဓံဒဏ္မ်ားကို ႀကံ႔ႀက႔ံခံေဆာင္ရြက္ေနေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးကို အထူးၾကည္ညိဳစိတ္ျဖစ္မိခဲ႔ပါသည္။ မင္းေကာျမန္ မာျပည္ျပန္သြားရင္ ဘာေတြယူသြားဖိ႔ု စိတ္ကူးလဲ ငါ႔ရွင္ရဟုေမးခဲ႔ရာ တပည္႔ေတာ္ေတာ႔ေဒၚလာေတြ သယ္သြားမယ္ဘုရားဟုေလ်ာက္ထားခဲ႔ရာ ဆရာေတာ္က စာေရးသူေျပာေသာေဒၚ လာေတြသယ္သြားမယ္ ဟူေသာစကားကိုႏွစ္ႀကိမ္တိုင္တိုင္ ၇ြတ္ေနခဲ႔ပါသည္။ တစ္ဖန္စာေရးသူက ဆရာေတာ္ႀကီးကို ဤကဲ႔ သို႔ေလ်ာက္ထားခဲ႔ဖူးပါသည္။ ဆရာေတာ္ဘုရား ဆရာေတာ္၏ ဘ၀ကို တပည္႔ေတာ္ေလ႔လာၾကည္ရာ ဆရာေတာ္၏ ဘ၀မွာ အတက္လမ္းေတြသာျမင္ခဲ႔ရပါသည္။ က်ရွံဳးတယ္ဆိုတာ မေတြ႔မိပါဘုရား ဟုေလ်ာက္ထားခဲ႔ေသးသည္။ ထိုအခါဆရာေတာ္က မင္းသာ တက္တာေတြ၊ က်တာေတြ စဥ္းစားေနတာပါ။ ငါကေတာ႔ တစ္ခါမွ မေတြမိပါဘူးဟု မိန္႔ခဲ႔ပါသည္။

နံနက္ခင္းတိုင္းတြင္ ဆရာေတာ္ႀကီးႏွင္႔ အျပင္သို႔ လမ္းေလ်ာက္ထြက္ေလ႔ရွိရာ အျဖဴအိမ္မွေခြးႀကီး တစ္ေကာင္သည္ စာေရးသူတို႔ႏွင္႔အတူ လိုက္ပါေလ႔ရွိပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတြင္ သမင္မ်ား၊ ဒရယ္မ်ားလည္း အေကာင္သံုးဆယ္ခန္႔ေန႔စဥ္ နံနက္တစ္ႀကိမ္၊ ညေနတစ္ႀကိမ္ လာေလ႔ရွိရာ ဦးအရိယဓမ ၼႏွင္႔စာေရးသူတို႔ အသင္႔ျပဳလုပ္ထားေသာေျပာင္းဖူးမ်ားကိုေက်ြးခဲ႔ပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ေက်ာင္းသို႔ အေမရိကန္မ်ားလည္း တရားထိုင္ရန္လာေလ႔ရွိပါသည္။ စာေရးသူမွတ္မိသည္မွာ အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ဦးႏွင္႔ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးတို႔ ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ေက်ာင္းတြင္ တစ္ပတ္ခန္႔ရွိေနခဲ႔စဥ္ ျမန္မာမိသားစုမ်ား ထံသို႔လည္းဆြမ္းစား ၾကြျဖစ္ခဲ႔ပါသည္။ သမၼတေဟာင္းတစ္ဦး၏ အိမ္သို႔လည္း ဦးအရိယဓမၼ၊ နယူးေယာက္မွ လာေသာ ဒကာတစ္ဦးတို႔ႏွင္႔အတူ လည္ျဖစ္ခဲ႔ေသးသည္။ ေအာ္စတင္လႊတ္ေတာ္ အေဆာက္အဦးသို႔လည္း ဒကာမႏွစ္ဦး၊ ဦးအရိယဓမၼႏွင္႔ စာေရးသူတို႔ သြားျဖစ္ခဲ႔ေသးသည္။ တကၠဆက္ျပည္နယ္က အေမရိကန္ သမၼတ သံုးဦးေပၚလာခဲ႔သည္ကို စာေရးသူ သတိျပဳမိပါသည္။ ထို႔ေနာက္ေအာ္စ တင္မွေလာ႔စ္အိန္ဂ် လီသို႔ျပန္လာခဲ႔ပါသည္။ စာေရးသူ မျပန္ခင္ပင္ ဆရာေတာ္ႀကီးက တရားေဟာရန္ကိစၥျဖင္႔ ခရီးဆက္ၾကြ ခဲ႔ပါသည္။

အမွန္ေျပာရရင္ စာေရးသူ အေမရိကေလာ႔စ္အိမ္ဂ်လီမွျမန္မာျပည္သို႔ ငါးလႏွင္႔သံုး ရက္ေနခဲ႔ ၿပီးျပန္လာခဲ႔ေသာအခါတြင္ ဆရာေတာ္ႀကီးကိုေလ်ာက္ထားမိခဲ႔ေသာေဒၚလာေတြ သယ္ေလာက္ေအာင္လဲ မရခဲ႔ပါ။ျခစ္ခ်ဳတ္စုထားေသာေဒၚလာေလးေထာင္ခန္႔သာ အလွဴခံခဲ႔ရပါသည္။ ထိုေက်ာင္းတြင္ သီတင္းသံုးခဲ႔ စဥ္ ၀င္ေငြတစ္၀က္ကို ေက်ာင္းသို႔ ျပန္လွဴခဲ႔ရပါသည္။ ဆက္ရန္

ေဒါက္တာအရွင္နႏၵက ဓမၼဒူတေက်ာင္း၊ အင္ခ်ြန္းၿမိဳ႔၊ ေတာင္ကိုရီးယားႏိုင္ငံ။