ဓာရဏ ပရိတ္ေတာ္ အေၾကာင္း
ဓာရဏပရိတ္ဟာ ပိဋကတ္သုံးပုံထဲ ပါဝင္ေနသလား ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို —-
ပါလည္း ပါတယ္။ မပါလည္း မပါဘူး လို႔ ေျဖရမယ္ ထင္တယ္။ရွင္းမယ္ေလ။
ပါဝင္ပုံေလး မေျပာခင္ မပါဝင္ရတဲ့အေၾကာင္း အရင္ေျပာမယ္။ ဓာရဏ ပရိတ္ေတာ္ထဲက တခ်ိဳ႕ ပါဠိစာသားေတြဟာ ပိဋကသုံးပုံထဲမွာ တိုက္ရိုက္နည္းနဲ႔ ပါဝင္ေနတာ မဟုတ္ဘဲ ေရွးေရွးဆရာေတာ္မ်ားက ေကာင္းႏုိးရာမ်ားကို ၾကည္ညိဳသဒၶါစိတ္နဲ႔ ဖြဲ႕ဆို သီကုံးခဲ့ၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အဲဒီ ပါဠိစာသားေတြရဲ့ အဓိပၸါယ္ သေဘာတရားေတြကလည္း ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာနဲ႔ မဆန႔္က်င္ပါဘူး။ ဆိုလိုခ်င္တာက စာေပအေနနဲ႔ ပိဋကတ္သုံးပုံထဲမွာ တိုက္ရိုက္မလာဘူး။ အႏွစ္သာရအားျဖင့္ေတာ့ ေထရဝါဒနဲ႔ သင့္ေလ်ာ္တဲ့အတြက္ အက်ဳံး ဝင္ေနတဲ့အတြက္ ဆရာအစဥ္အဆက္ လက္ခံခဲ့ၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ပါဝင္ေနတဲ့ ပါဠိစာသားေတြကို ထုတ္ႏုတ္ၿပီး ႐ွင္းျပမယ္။ ဓာရဏ ပရိတ္ထဲက ——–
၁။ ဗုဒၶါနံ ဇီဝိတႆ န သကၠာ ေကနစိ အႏၲရာေယာ ကာတုံ ၊
၂။ ဗုဒၶါနံ သဗၺညဳတႆ န သကၠာ ေကနစိ အႏၲရာေယာ ကာတုံ၊
၃။ ဗုဒၶါနံ အဘိဟဋာနံ စတုႏၷံ ပစၥယာနံ န သကၠာ ေကနစိ အႏၲရာေယာ ကာတုံ၊
၄။ ဗုဒၶါနံ အသီတိယာ အႏုဗ်ဥၨနာနံ ဗ်ာမပၸဘာယ ဝါ န သကၠာ ေကနစိ အႏၲရာေယာ ကာတုံ ဆိုတဲ့ ပါဠိစာသား ေလးပုဒ္ကေတာ့ ဝိနည္းပိဋက၊ ပါရာဇိကက႑ အ႒ကထာ ပထမအုပ္၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၄၇ – ၈ မွာ တိုက္ရိုက္လာတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ (အဲဒီစာအုပ္ထဲမွာ ဒီလို စဥ္ထားတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါက သိပ္အေရးမႀကီးပါဘူး။)
ေဝရဥၨာပုဏၰားႀကီးရဲ့ ပင့္ဖိတ္ခ်က္အရ ဘုရားရွင္ဟာ ရဟန္းငါးရာနဲ႔ ေဝရဥၨာၿမိဳ႕ကို ေရာက္ေတာ္မူတဲ့ အခ်ိန္မွာေပါ့။ မာရ္နတ္ရဲ့ လွည့္စားမႈ (လွည့္ပတ္မႈ)ေၾကာင့္ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြေရာ၊ ေဝရဥၨာပုဏၰားႀကီးကေရာ ဘုရားရွင္နဲ႔ သံဃာေတာ္မ်ားကို ေမ့ေလ်ာ့ေနၾကတယ္။ ဘုရားရွင္ ႂကြေတာ္မူလာတယ္ဆိုတာကို မသိႏုိင္ၾကေအာင္၊ ေမ့ေလ်ာ့ေနၾကေအာင္ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြကိုေရာ၊ အနီးအနားမွာ ရွိေနၾကသူေတြကို မာရ္နတ္က လွည့္စားထားတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါကို ဘုရားရွင္က သိေတာ္မူပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေျမာက္ကၽြန္းတို႔၊ တာဝတႎသာနတ္ျပည္တို႔ကို ႂကြရင္လည္း မာရ္နတ္က အဲဒီလို ေမ့ေလ်ာ့ေအာင္ လုပ္မွာပဲေလ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မာရ္နတ္ႀကီးရဲ့ ရန္ျငႇိုး အာဃာတစိတ္ေတြက မတရားျပင္းထန္ေနလိုပါတဲ့။
အဲဒါကလည္း ဖုႆဘုရားရွင္လက္ထက္တုန္းက ဝဋ္ေႂကြးေတာ္ေၾကာင့္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဖုႆဘုရားရွင္ လက္ထက္တုန္းက ဘုရားေလာင္းဟာ ဖုႆဘုရားရွင္နဲ႔ သာဝကေတြကို မုေယာဆန္ (ဆန္းၾကမ္းၾကမ္း) ေတြကို စားၾက၊ သေလးဆန္ကို (ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕တဲ့ဆန္) မစားၾကနဲ႔လို႔ ေျပာဆိုခဲ့ဖူးတဲ့ အကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ အခုလို ဝါတြင္းကာလမွာ ျပန္ၿပီး အက်ိဳးေပးရမယ့္အခ်ိန္ ေရာက္လာလို႔ပါတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ မုေယာဆန္ၾကမ္းၾကမ္းေတြကို ဘုန္းေပးရတာပါတဲ့။ မာရ္နတ္က လွည့္စား လွည့္ပတ္တယ္ဆိုတာကလည္း အခ်ိန္းပိုင္းေလးပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အဲလို ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ျမင္းကုန္သည္ ငါးရာက ဘုရားရွင္နဲ႔ သံဃာေတာ္မ်ားအတြက္ မုေယာဆြမ္း လႈဒါန္းၾကဖို႔ အခြင့္ရသြားၾကတယ္။ ဒါဆိုရင္ မာရ္နတ္က ျမင္းကုန္သည္ေတြကိုေရာ မလွည့္ပတ္ေတာ့ဘူးလားလို႔ ေမးစရာ ရွိပါတယ္။ မရေတာ့လို႔ မလွည့္ပတ္တာလို႔ ဆိုပါတယ္။ ျမင္းကုန္သည္ေတြ ဘုရားရွင္နဲ႔ သံဃာေတာ္မ်ားအတြက္မုေယာဆြမ္းကို မလႈဒါန္းဖို႔ မာရ္နတ္ႀကီးက ဟန႔္တားရမွာ မဝံ့မရဲ ျဖစ္သြား တယ္တဲ့။ မာရ္နတ္က ပိတ္ပင္တားဆီးလို႔ မရေတာ့ဘူး တဲ့။
အဲဒါကိုပဲ ဗုဒၶါနံ အဘိဟဋာနံ စတုႏၷံ ပစၥယာနံ န သကၠာ ေကနစိ အႏၲရာေယာ ကာတုံ လို႔ ဆိုလိုတာပါ။
ျမန္မာလို ေျပာမယ္။
၁။ ဘုရားရွင္အတြက္ ရည္မွန္းထားတဲ့ ဆြမ္းစတဲ့ ပစၥည္းဝတၳဳမ်ား၊ (ပစၥည္းေလးပါး)
၂။ ဘုရားရွင္ရဲ့ အသက္ေတာ္၊
၃။ (၈၀) ေသာ လကၡဏာေတာ္ငယ္နဲ႔ တစ္လံမၽွေလာက္ေသာ ကိုယ္ေရာင္ေတာ္၊
၄။ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ တို႔ကို တစ္စုံတစ္ေယာက္ေသာသူက အႏၲရာယ္ေပးျခင္းငွါ၊ တားျမစ္ပိတ္ပင္ ျခင္းငွါ မစြမ္းႏိုင္ဘူး၊ မလုပ္ႏုိင္ဘူးလို႔ ဆိုလိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွင္းဟာ အဲဒီဝါတြင္းမွာ မာရ္နတ္ဖ်က္ဆီး ေႏွာင့္ယွက္လို႔ မရတဲ့ မုေယာဆြမ္းကို ဘုန္းေပးခဲ့ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဗုဒၶါနံ ဇီဝိတႆ န သကၠာ ေကနစိ အႏၲရာေယာ ကာတုံ ၊ တထာ ေမ ေဟာတု။ ဘုရားရွင္ရဲ့ အသက္ေတာ္ကို မည္သူကမၽွ အႏၲရာယ္ မေပးနိုင္သလို တပည့္ေတာ္ကိုလည္း အႏၲရာယ္ မေပးနိုင္ပါေစသား…….. အစရွိသျဖင့္ ဓာရဏပရိတ္မွာ ပါတယ္။
ဒီဓာရဏ ပရိတ္ေတာ္ကို ေရွးေရွး ဆရာေတာ္မ်ား စီရင္ခဲ့ေၾကာင္းကို သာသနာေရးဦးစီးဌာနက ထုတ္ေဝတဲ့ သီရိမဂၤလာပရိတ္ ဆိုတဲ့ စာအုပ္မွာလည္း ပါဝင္ပါတယ္။ အဲဒီမွာလည္း ေလ့လာဖတ္႐ႈ မွတ္သားနိုင္ၾကပါတယ္။
ပရိယတ္စာေပမွာ ဆရာအစဥ္အဆက္ လက္ခံက်င့္သုံးခဲ့ၾကတဲ့ နည္းမ်ား မူမ်ားကိုလည္း အေလးထားတတ္တဲ့ အစဥ္အလာ ရွိပါတယ္။ သံဂၤါယနာ တင္ၾကတဲ့အခါ အဲဒီ မူေတြကို အေသခ်ာ စိစစ္သုတ္သင္ၿပီးမွ ျပန္လည္ တင္သြင္း လက္ခံခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဓာရဏ ပရိတ္ဟာ ပဋိကတ္မွာ တိုက္ရိုက္မလာေသာ္လည္း ဆရာအစဥ္အဆက္ေတာ့ လက္ခံခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာပါပဲ။
ps . ဒီအေၾကာင္းေတြကုိ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ရွင္းျပေပးတဲ့ ဦးရွင္း ကုိ ေက်းဇူး အထူးတင္ပါတယ္ ။
Filed under: မှတ်သားဖွယ်ရာများ
0 comments:
Post a Comment