လကၤာေျမမွာတစ္ႏွစ္တာ အပိုင္း(၁၈)၊ ဒမၻဴလေက်ာက္လိုဏ္ဂူေက်ာင္းေတာ္
ဒမၻဴလျမိဳ႔ ေရႊဘုရားေက်ာင္း ကားကေလးသည္ တရိပ္ရိပ္ေျပးလႊားေန၏။ စိမ္းလန္းသည့္ လယ္ကြင္းမ်ားကိုလည္းျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့၏။ ေတာေတာင္မ်ား၊ ၿမိဳ႕ရြာမ်ားကိုလည္း ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့၏။ (၄)ညအိပ္၊ (၅)ရက္ ဘုရားဖူးခရီးအတြက္ သီရိလကၤာရူပီး (၃၅၀၀၀) ျဖင့္ ငွါးယူလာခဲ့ေသာ ကားကေလးသည္ ျမန္မာရဟန္းေတာ္(၈)ပါးကို တင္ေဆာင္ကာ သီရိလကၤာအဝွန္းသို႔ ေျပးလႊားေနေလသည္။
မွန္ပါ၏။ စာသင္ကာလ (၂)လ ျပည့္ခါနီး၊( First Term ကုန္ခါနီး)တြင္ ဘုရားဖူးခရီးထြက္ရန္ အေၾကာင္းဖန္လာ၏။ ပံုမွန္အားျဖင့္ဆိုလွ်င္ သီရိလကၤာေရာက္ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားအေနျဖင့္ First Term အကုန္ ေက်ာင္းပိတ္ရက္အတြင္း (သို႔မဟုတ္) အတန္းတင္စာေမးပြဲႀကီးအၿပီးတြင္ နီးရာနီးရာ ရဟန္းေတာ္မ်ားစုေပါင္း၍ ဘုရားဖူးထြက္ေလ့ရွိၾကပါသည္။ ထိုသို႔ဘုရားဖူးထြက္ျခင္းျဖင့္ ဗုဒၶါႏုႆတိကုသိုလ္ရႏိုင္ၾကသည္သာမက တကၠသိုလ္၌ျပ႒ာန္းထားေသာ Architecture ဘာသာရပ္အတြက္လည္း အေထာက္အကူမ်ားစြာရႏိုင္ၾကေလသည္။ စာေရးသူတို႔အဖြဲ႔ကား စကၤာပူႏိုင္ငံမွတစ္ဆင့္ ဘုရားဖူးၾကြေရာက္လာၾကေသာ ဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ပံုမွန္ထက္ ရက္အတန္ငယ္ေစာကာ ဘုရားဖူးထြက္လာၾကျခင္းျဖစ္ေလသည္။
၂၀၁၀ခုႏွစ္၊ မတ္လ (၁၀)ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔၊ ေတာင္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္၊ အမွတ္(၁)ဝိုင္း၊ သီရိေသာမာရံုေက်ာင္းဆရာေတာ္ ဘဒၵႏ ၱေသာမာစာရ၊ ေရႊေပါကၠံၿမိဳ႔သစ္၊ (၂၁)ရပ္ကြက္၊ ပုဂံလမ္း၊ ပစၦိမာရံုေက်ာင္း တိုက္အုပ္ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏ ၱကု႑လတို႔ႏွစ္ပါး စကၤာပူ၊ ဇယမဂၤလာေက်ာင္းဆရာေတာ္၏ တိုက္တြန္းစီမံေပးမႈျဖင့္ သီရိလကၤာသို႔ဘုရားဖူးေရာက္လာၾက၏။
မကုဋာရာမေက်ာင္း၏ ထံုးစံအတိုင္း နာယကဆရာေတာ္မ်ား၏ စီမံေပးမႈျဖင့္ ဧည့္သံဃာေတာ္မ်ား သီတင္းသံုးရန္ သီးသန္႔ထားရွိေသာအခန္းတြင္ သီတင္းသံုးေစၿပီးလွ်င္ ဘုရားဖူးထြက္ရန္ကားငွါးျခင္း၊ လိုအပ္သည္မ်ားကိုဝယ္ယူစုေဆာင္းျခင္းမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ၾကရေလသည္။ ထိုကိစၥအဝဝကို သမိုင္းသုေတသီဆရာေတာ္ ဦးဣႏၵာစာရက ဦးေဆာင္စီမံပါသည္။
မတ္လ (၁၂)ရက္ေန႔တြင္ ဧည့္သည္ဆရာေတာ္ႏွစ္ပါး၊ ဆရာေတာ္ဦးဓမၼဝံသ၊ ဦးဣႏၵာစာရ၊ ဦးပညိၿႏၵိယ၊ ဦးသုမန၊ ဦးဝဏၰသာမိ ႏွင့္စာေရးသူတို႔အဖြဲ႔သည္
တမၻဴလၿမိဳ႕၏ နာမည္ေက်ာ္ Golden Rock Temple (ေရႊေက်ာက္ႀကီးေက်ာင္းေတာ္)သို႔ စတင္ေရာက္ရွိၾက ေလသည္။ ေတာင္ေျခရင္းရွိ Golden Buddha (ေရႊဘုရားႀကီး) အေဆာင္ေတာ္အတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ဖူး ေမွ်ာ္ၾကၿပီး ေတာင္ေပၚသို႔ဆက္တက္ၾကပါသည္။
ေတာင္ေပၚသို႔တက္ရာ ေက်ာက္သားလမ္းကေလးသည္ တက္ဆင္းသြားလာေနၾကသည့္ ဘုရားဖူးမ်ားျဖင့္စည္ကားေနေပသည္။ လမ္းေဘးတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ၾကာပန္းေရာင္းသူမ်ား၊ ေဒသထြက္ ေက်ာက္ေရာင္စံုမ်ားကိုေရာင္းခ်ေနၾကသူမ်ား၊ ဒမၻဴလေတာင္အမွတ္တရပစၥည္းမ်ားကို ေရာင္းခ်ေနသူမ်ားျဖင့္ စည္စည္ကားကားရွိလွပါသည္။
ကုလားမကေလးတစ္ဦးက “Sadu, take a photo”ဟု ျပံဳးၿပံဳးရႊင္ရႊင္ေျပာလာသျဖင့္ ဓာတ္ပံုရိုက္ ယူခဲ့ရပါေသးသည္။ “နာမမုခသယ္=နာမည္ဘယ္လိုေခၚသလဲ” ဟု တစ္ခြန္းတည္းသာ တတ္ထားေသာ ဆင္ဟာလိဘာသာစကားျဖင့္ ေမးလိုက္ေသာအခါ သြားတက္ကေလးေပၚေအာင္ၿပံုးျပရင္း သုႏၵရီ (Sundari) ဟုျပန္ေျဖေလသည္ ။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ပါးက “သုႏၵရီကလည္း အသားမဲလိုက္တာကြာ၊ သီရိလကၤာေရာက္ကတည္းက အသားျဖဴတဲ့ လကၤာသူရယ္လို႔ ေတြ႕ကိုမေတြ႔မိဘူး၊ ရာမလကၡဏဇာတ္မွာပါတဲ့ သီတာေဒဝီ ေခ်ာတယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးယံုရမလဲမသိဘူး” ဟုေျပာသျဖင့္ ၿပံဳးရယ္ကာ ေခါင္းညိတ္ၾကရေလသည္။
နာမည္ေက်ာ္ ဒမၻဴလေက်ာက္လိုဏ္ဂူေက်ာင္းေတာ္ ေတာင္ထိပ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ ေမာလာခဲ့သမွ် အံ့ၾသၾကရပါေတာ့၏။ အာဂဗုဒၶဘာသာမ်ားပါေပ။ ဧရာမေက်ာက္တံုးႀကီးကို ဧရာမဂူေခါင္းႀကီးမ်ားျဖစ္ေအာင္ဖန္တီးၿပီး ေတာမွီရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ ေက်ာင္းသခၤမ္းျဖစ္ေအာင္ လွဴဒါန္းခဲ့ၾကသည္ကို ရင္သပ္ရႈေမာဖြယ္ရာ ေတြ႔ျမင္ရေလသည္။ သမိုင္းသုေတသီ အရွင္ဣႏၵာစာရက “ဤေက်ာင္းသည္ ဝဋၬဂါမဏိမင္းႀကီး (1st century BC) ၏ ေကာင္းမႈေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ စစ္ေဘးစစ္ဒဏ္မွ ပုန္းေရွာင္ရန္အတြက္ သူကိုယ္တိုင္ရေသ့ရဟန္းအသြင္ျဖင့္ ဤလိုဏ္ဂူ၌ေနထိုင္ခဲ့ဖူးေၾကာင္း၊ စစ္ႏိုင္၍ မင္းျပန္ျဖစ္ေသာအခါ လိုဏ္ဂူကိုေရွးကထက္ပိုမိုႀကီးမားေအာင္ ထြင္းထုျပဳျပင္၍ သံဃာေတာ္မ်ားကိုလွဴဒါန္းေၾကာင္း နိဒါန္းခ်ီၿပီး ရွည္လ်ားစြာရွင္းျပေလသည္။
လိုဏ္ဂူတစ္ခုလံုးသည္ ေက်ာက္သားအတိျဖင့္ၿပီး၏။ ေက်ာက္တစ္လံုးတည္းကို အခန္းေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာျဖစ္ေအာင္ ထြင္းထုထားျခင္းျဖစ္၏။ တစ္ရာထက္မနည္းေသာ ဗုဒၶရုပ္ပြါးေတာ္မ်ားကို ရပ္ေတာ္မူ၊ ေလ်ာင္းေတာ္မူ၊ ထိုင္ေတာ္မူ စသည့္ပံုစံမ်ိဳးစံျဖင့္ ဖူးေတြ႔ၾကရေလသည္။ နံရံမ်ား မ်က္ႏွာၾကက္မ်ားတြင္လည္း လွပေသသပ္ေသာ ပန္ခ်ီေဆးေရးမ်ားျဖင့္ ျခယ္မႈန္းပူေဇာ္ထားၾကသည္ကို ဝမ္းေျမာက္ၾကည္ႏူးစြာ ေတြ႔ျမင္ၾကရေလသည္။ စာေရးသူတို႔ ျမန္မာျပည္၊ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕မွ ေက်ာက္တစ္လံုးဘုရားကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္သည္ဟု အနီးစပ္ဆံုးဆိုႏိုင္ပါသည္။
“ေတာင္ထိပ္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေတာင္ေအာက္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေရခ်ိ္ဳရွိရင္ ၾကာေပါက္ႏိုင္ပါတယ္”
(ဒမၻဴလေတာင္ထိပ္မွ ၾကာကန္ငယ္)
သီရိလကၤာတစ္ဝွန္းလံုးတြင္ ဤသို႔ေသာ လိုဏ္ဂူေပါင္း တစ္ေထာင့္ႏွစ္ရာေက်ာ္ရွိေၾကာင္း သိရပါသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ သမိုင္းသုေတသီတို႔က သီရိလကၤာႏိုင္ငံသို႔ ဗုဒၶသာသနာေတာ္စတင္ေရာက္ရွိခါစအခ်ိန္က ဤသို႔ေသာ လိုဏ္ဂူမ်ားသည္ ရဟန္းေတာ္မ်ား သီးတင္းသံုးရာ ပင္မေက်ာင္းမ်ားျဖစ္ခဲ့ၾကလိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္ယူဆၾက၏။ ေတာေနရဟန္းသာမေဏမ်ားအေနျဖင့္ ဤသို႔ေသာ ေက်ာက္လိုဏ္ဂူမ်ားကို တရားအားထုတ္ရာေနရာ (Meditation Place) အျဖစ္ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကသည္ဆို၏။
တကယ္စင္စစ္တြင္လည္း ေက်ာက္လိုဏ္ဂူမ်ားသည္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္သမိုင္း၌ မ်ားစြာအေရးပါလွပါ၏။ ဣႏၵသာလလိုဏ္ဂူ၊ နႏၵမူလိုဏ္ဂူ၊ သတၱပါဏိလိုဏ္ဂူ စသည္တို႔သည္ ထင္ရွား၏။ ဣႏၵသာလလိုဏ္ဂူတြင္ ဘုရားသခင္သည္ နတ္တို႔သနင္း သိၾကားမင္းကို သကၠပဉွသုတၱန္ကို ေဟာေတာ္မူခဲ့၏။ နႏၵမူလိုဏ္ဂူသည္ ပေစၥကဗုဒၶာအရွင္ျမတ္တို႕ သီတင္းသံုးရာေနရာျဖစ္၏။ သတၱပါဏိလိုဏ္ဂူသည္ ပထမသဂၤါယနာတင္ရာ လိုဏ္ဂူျဖစ္ခဲ့၏။
သီရိလကၤာႏိုင္ငံရွိအခ်ိဳ႔ေသာ ေက်ာက္လိုဏ္ဂူမ်ားတြင္ “အာဂတာနာဂတ စတုဒိသာ သံဃႆ ေဒမ”စသည္ျဖင့္ ေရးထိုးထားၾကသည္ဆိုပါ၏။ ဆိုလိုသည္မွာ ဒကာဒကာမမ်ားက ေက်ာက္လိုဏ္ဂူမ်ားကို ရဟန္းေတာ္မ်ား သီတင္းသံုးႏိုင္ေလာက္သည္အထိ ဖန္တီးျပဳျပင္ၾကၿပီး အရပ္ရပ္ကေရာက္လာသည့္ မည္သည့္ရဟန္းေတာ္မဆို သီတင္းသံုးႏိုင္ပါေၾကာင္း ေက်ာက္စာေရးထိုးလွဴဒါန္းထားခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ေလသည္။
သီရိလကၤာရွိ ေက်ာက္လိုဏ္ဂူမ်ားကို သူတို႔၏ပံုသ႑ာန္ကိုလိုက္၍ အမည္နာမတပ္ကာမွည့္ေခၚ ၾကသည္မ်ိဳးလည္းရွိေလသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ သီဟမုခ (ျခေသၤ့ပါးစပ္)ဂူ၊ ဟတၳိကုစၦိ (ဆင္ေက်ာကုန္း)ဂူ စသည္တို႔ျဖစ္ေလသည္။ အေစာပိုင္းကာလက လူသူမနီး ေတာႀကီးမ်က္မည္းထဲမွ ေတာေနရဟန္း သာမေဏမ်ား တရားအားထုတ္ခဲ့ရာ အခ်ိဳ႕ေသာ ေက်ာက္လိုဏ္ဂူမ်ားသည္ ယခုအခါ၌ကား ေရွးေဟာင္း ေက်ာက္လိုဏ္ဂူျပတိုက္မ်ားအျဖစ္သို႔ေရာက္ရွိေျပာင္းလဲလာခဲ့ရေလသည္။
မည္သို႔ဆိုေစ… Cave Monastery ေခၚ ေက်ာက္လိုဏ္ဂူမ်ားသည္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္အတြက္ အဖိုးမျဖတ္ ႏိုင္ေသာေနရာမ်ားအျဖစ္ ယေန႔တိုင္ဆက္လက္ရပ္တည္လ်က္ရွိေနၾကေလသည္။ ဤလိုဏ္ဂူႀကီး အတြင္း၌ တရားဓမၼျဖင့္ ေမြ႔ေလ်ာ္ေတာ္မူေနခဲ့ၾကမည့္ အရွင္ျမတ္ႀကီးမ်ား၏ သီလ သမာဓိ ပညာေမႊးရနံ႕ တို႔သည္လည္း လိုဏ္ဂူမ်ားအႏွံ႕ သင္းပ်ံ႕ေမႊးႀကိဳင္လ်က္ရွိေနဆဲျဖစ္ပါသတည္း။
အပိုင္း (၁၉) ကို ဆက္ေရးပါမည္။
အရွင္ဝိသာရဒ (ရမၼာဝတီ)
0 comments:
Post a Comment