ဓမၼဒါန

ရွးဦးစြာေမတၱာမပို႔ထိုက္သူ ပုဂၢိဳလ္(၆)ဦး

ေမတၱာကမၼဌာန္း မစီးျဖန္းခင္ ေရွးဦးစြာေမတၱာမပို႔ထိုက္ေသာပုဂၢိဳလ္(၆)ဦးကို
ပိုင္းျခားသိထားသင့္ေပသည္။

(၁)မခ်စ္ခင္ေသာသူ-မခ်စ္ခင္ မႏွစ္သက္ေသာသူအေပၚတြင္ ခ်စ္ခင္ေသာစိတ္ထားရန္
ရုတ္တရက္ မရႏိုင္သည့္အတြက္ ေမတၱာစိတ္ဓါတ္ မသက္ေရာက္ႏိုင္ေပ။
(၂)အလြန္အမင္းခ်စ္ခင္ေသာသူ-အလြန္အမင္း ခ်စ္ခင္သူအေပၚ အမ်ားႏွင့္ တန္းတူ
ေမတၱာထားပါက စိတ္ပင္ပန္းစိုးရိမ္ေသာကျဖစ္တတ္၍ေမတၱာဓါတ္မစူးရွႏိုင္ေပ။
(၃)ခ်စ္လဲမခ်စ္ မုန္းလဲမမုန္းသူ-မခ်စ္မမုန္းသူကိုလြယ္ကူစြာ ေမတၱာဓါတ္မထားႏိုင္၊
မစူးရွႏိုင္ဘဲ ကိုယ္စိတ္ပင္ပန္းတတ္၍ ဦးစြာေမတၱာမပြား၊မပို႔ထိုက္ေပ။
(၄)မိမိရန္သူ-မိမိရန္သူအေပၚ ေမတၱာထားႏိုင္ရန္ မလြယ္ကူေပ။ေမတၱာစိတ္မျဖစ္ဘဲ အမ်က္ေဒါသျဖစ္တတ္၍ ဦးစြာေမတၱာမပို႔အပ္ေပ။
(၅)လိင္သဘာ၀အသြင္မတူသူ-
(က)ေယာက်ၤားကမိန္းမသို ့ သီးျခား၍ ေမတၱာမပို႔အပ္။
( ခ )မိန္းမကေယာက်ၤားသို႔ သီးျခား၍ ေမတၱာမပို႔အပ္။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လိင္သဘာ၀မတူသူကို သီးသန္႔အာရံုျပဳသျဖင့္ ကာမ၊
ရာဂ စိတ္ဘက္သို႔ ယိမ္းယိုင္သြားႏိုင္သျဖင့္ မွားယြင္းေသာ ေမတၱာ(ေမတၱာတု)
ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။
(၆)ေသလြန္၍ ဘ၀တစ္ပါးေျပာင္းသြားေသာသူ-ေသၿပီးေသာသူကို အာရံုျပဳ၍ေမတၱာပို႔ျခင္းျဖင့္
မည္သည့္အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကိုမွ မရရွိႏိုင္သျဖင့္ ေမတၱာမပို႔သင့္ေပ။

ဓမၼဒါန။ ။သန္႔ေ၀ယံ(ေမာင္ဒါန)

Read more...

"ပါရမီ ၁၀ပါး"

“ျမင့္ျမတ္သူတုိ႔ရဲ့ လုပ္ငန္း” လုိ႔ ျမန္မာလုိ အနက္သေဘာရွိတဲ့ “ပါရမီ”ဟူေသာ ေ၀ါဟာရ စကားကုိလူသားတုိင္း ေျပာဖူးၾကမည္ျဖစ္သလုိ၊ ၾကားဖူးၾကမည္လည္းျဖစ္ပါတယ္။ “ျမင့္ျမတ္သူ” ျဖစ္ဖုိ႔ဆုိတာ အတၱဆန္ျပီး ကုိယ့္အက်ဴိးသာၾကည့္တတ္တဲ့ သူမ်ားကုိ ဆုိလုိတာ မဟုတ္ပါဘူး။ “ေလာကအက်ဴိး၊ သူတစ္ပါးအက်ဴိးကုိ စြမ္းစြမ္းတမံ ေဆာင္ရြက္ျပီး မိမိကုိယ္တုိင္ သံသရာ၀ဋ္ဒုကၡကေန ထာ၀ရ လြတ္ေျမာက္ဖုိ႔အတြက္ ျပဳလုပ္တတ္တဲ့ သူကုိမွ “ျမင့္ျမတ္ေသာသူ” လုိ႔ေခၚဆုိရတာပါ။
.
ေလာကလူသားမ်ားအေနနဲ႔ ရခဲလွတဲ့ လႈ႔ဘ၀ကုိ ရရွိေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ကုိယ္က်ဴိးသက္သက္မငဲ့ကြက္ဘဲ ေလာကေကာင္းက်ဴိး၊ သူတစ္ပါးေကာင္းက်ဴိးကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ျပဳလုပ္အားထုတ္သင့္ျပီး ဘ၀လြတ္ေျမာက္ရာ လမ္းကုိ ရွာေဖြကာ အေရာက္လွမ္းသင့္တာပါ။ ဒါမွလည္းပဲ “မႏုႆတၱဘာ၀ ဒုလႅဘ=လူ႔ဘ၀ဟာ အလြန္တရာမွ ရခဲလွတဲ့ တရား” ကုိ ရရွိေနတဲ့သူ ပီသျပီး ရရွိဖုိ႔ထုိက္တန္တဲ့ လူသားတစ္ေယာက္ျဖစ္မွာပါ။ လူသားတစ္ေယာက္အျဖစ္ ေလာကထဲကုိ ေရာက္ရွိလာခဲ့ျပီဆုိရင္ လူသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ လူသားတုိ႔ က်င့္ရမယ့္ က်င့္စဥ္မ်ားကုိ မေမ့အပ္ပါဘူး။ အျမဲသတိ အစဥ္ရွိကာ ထုိက်င့္စဥ္မ်ားကုိ က်င့္ၾကံျပဳလုပ္ေနသင့္ပါတယ္။ လူသားတုိ႔က်င့္ရမယ့္ က်င့္စဥ္သံုးမ်ဴိးကုိ ျမတ္ဗုဒၶက ရတနာ့သုတ္ေတာ္မွာ ေဟာၾကားထားတာေလးကုိ ျပန္ျပီး အာရုံျပဳကာ ၾကည္ညဳိၾကည့္ရေအာင္ပါ။

ဗုဒၶျမတ္စြာက ျမင့္ျမတ္ေသာ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖုိ႔ ျမင့္ျမတ္ေသာ အလုပ္သံုးခုကုိ လုပ္ရပါမယ္လုိ႔ ရတနာသုတ္ေတာ္မွာ အခုလုိေဟာထားပါတယ္။

၁။“ေလာကတၳစရိယ=ေလာကအတြက္ ေကာင္းက်ဴိးတရားကုိ ျပဳလုပ္ရမယ္။”

၂။”ဥာတတၳစရိယ=မိမိေဆြမ်ဴိးမ်ားအတြက္ ေကာင္းက်ဴိးတရားမ်ားကုိ ျပဳလုပ္ရပါမယ္၊ မိမိေဆြမ်ဴိးမ်ားအတြက္ဆုိတာ စာေရးသူ အက်ဥ္းအားျဖင့္ နားလည္လြယ္ေအာင္ ဆိုလုိက္တာပါ၊ တကယ္တိက်တဲ့သေဘာက မိမိ၏ႏိုင္ငံႏွင့္ မိမိ၏ ႏိုင္ငံသူ၊ ႏုိင္ငံသားမ်ားအတြက္ ေကာင္းက်ဴိးတရားမ်ားကုိ လုပ္ရပါမယ္။”

၃။”အတၱတၳစရိယ=မိမိအတြက္ ဘ၀လြတ္ေျမာက္ ခ်မ္းသာဖုိ႔အတြက္ ျပဳလုပ္ရပါမယ္။” ဆုိတဲ့ ေလာကလူသားတုိ႔ ျမင့္ျမတ္တဲ့လူသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ က်င့္ေဆာင္ရမယ့္ က်င့္စဥ္သံုးခဲပါပဲ။
မိမိအတြက္လုိ႔ ဆုိေပမယ့္လည္း ေလာကအက်ဴိး၊ မိမိ၏ ႏိုင္ငံနဲ႔ ႏိုင္ငံသူ၊ ႏုိင္ငံသားမ်ား၊ ေဆြမ်ဴိးမ်ားအတြက္ပါ အက်ဴံး၀င္ျပီးသားျဖစ္ပါတယ္။

ေလာကအက်ဴိး၊ ႏိုင္ငံနဲ႔ ႏိုင္ငံသူ၊ ႏိုင္ငံသားမ်ားအက်ဴိးကုိ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဖုိ႔ကေတာ့ ဦးစြာပထမ မိမိကုိယ္ကို ျမင့္ျမတ္ေသာ လုပ္ငန္းမ်ားကုိ လုပ္ေဆာင္မွ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မိမိကုိယ္ကုိ ျမင့္ျမတ္ေသာ သူျဖစ္ေအာင္၊ ကံ၊ ဥာဏ္၊ ၀ီရိယ ေတြအားေကာင္းလာေအာင္ ျမင့္ျမတ္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြကုိ လုပ္ရပါမယ္။ မိမိရဲ့ သႏၱာန္မွာ ထုိသုိ႔ေသာ ကာယအား၊ ဥာဏအားေတြျပည့္စံုတည္ရွိေနမွ ေလာကတၳစရိယနဲ႔၊ ဥာတတၳစရိယ ဆုိတဲ့ တရားႏွစ္ပါးကုိ ေဆာင္ရြက္တဲ့ေနရာမွာ အရာေရာက္ပါတယ္။ ေအာင္ျမင္ပါတယ္။
ျမင့္ျမတ္သူေတြရဲ့ အလုပ္ျဖစ္တဲ့ ျမင္ျမတ္ေသာသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ ျပဳလုပ္ရမယ့္ တရား ၁၀ ရွိပါတယ္။ အထက္က ဆုိခဲ့တဲ့ ေလာကတၳစရိယ=ေလာကေကာင္းက်ဴိး၊ ဥာတတၳစရိယ=မိမိရဲ့ ႏိုင္ငံသားမ်ားနဲ႔ ေဆြမ်ဴိးမ်ားအက်ဴိး၊ အတၱတၳစရိယ=မိမိအတြက္ ဘ၀လြတ္ေျမာက္ ခ်မ္းသာျခင္းကုိ ရရွိေစမယ့္ အက်ဴိးတရားေတြကုိ ျပဳလုပ္ဖုိ႔အတြက္ ဒီ ျမင့္ျမတ္တဲ့ အလုပ္ ၁၀မ်ဴိးကုိ ျပဳလုပ္ျခင္းျဖင့္ပင္သာ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

“ျမင့္ျမတ္သူတုိ႔ရဲ့ အလုပ္ ၁၀မ်ဴိး ဆုိတာဟာ ဗုဒၶျမတ္စြာကုိယ္ေတာ္တုိင္ ဘုရားအျဖစ္ကုိ ရရွိျပီး သတၱ၀ါအမ်ားကုိ သံသရာယဥ္ေၾကာမွာ ကယ္တင္ေဆာင္မျပီး ခ်မ္းသာျခင္းမ်ားကုိ ေပးစြမး္နိုင္ဖုိ႔ ေလးအသေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္း ကာလၾကာေအာင္ ျဖည့္က်င့္ခဲ့တဲ့ ပါရမီ ၁၀ပါးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။” ထုိ ၁၀ပါးေသာ တရားမ်ားကေတာ့

၁။ စြန္႔လႊတ္လႈဴဒါန္းျခင္း= ဒါန၊
၂။ ကုိယ္က်င့္တရားေကာင္းျခင္း= သီလ၊
၃။ တက္မက္မႈ႔ကင္းျပတ္ျခင္း= ေနကၡမၼ၊
၄။ အမွန္အတုိင္း သိျမင္ျခင္း= ပညာ၊
၅။ ဇဲြလံု႔လရွိျခင္း= ၀ီရိယ၊
၆။ သည္းခံျခင္း= ခႏၱီ၊
၇။ မွန္ကန္ျခင္း= သစၥာ၊
၈။ ခုိင္မာေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ရွိျခင္း= အဓိ႒ာန္၊
၉။ ေမတၱာတရား ထားရွိျခင္း= ေမတၱာ၊
၁၀။ လ်စ္လ်ဴရႈ႔ျခင္း= ဥေပကၡာ။ ဟူေသာ ျမင့္ျမတ္သူမ်ားရဲ့ အလုပ္မ်ားျဖစ္တဲ့ ပါရမီ ၁၀ပါးပါပဲ။

ဒီ တရား ၁၀ပါး သည္ ျမင့္ျမတ္သူမ်ားသာ ျပဳလုပ္တဲ့ အလုပ္မ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ေလာကလူသားမ်ား အေနနဲ႔ ရခဲတဲ့ လႈ႔ဘ၀ကုိ ခဲယဥ္းစြာ ရရွိေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ျမင့္ျမတ္တဲ့ လူသားတစ္ေယာက္အျဖစ္ ခံယူႏိုင္ေအာင္ ပါရမီ ၁၀ပါးကုိ တတ္ႏုိင္သေလာက္၊ က်င့္ေဆာင္ႏိုင္သေလာက္ ျပဳလုပ္ က်င့္ေဆာင္သင့္ပါတယ္။ ၁၀ပါးေသာ ပါရမီကုိ ျဖည့္က်င့္ႏုိင္ရင္ေတာ့ သိပ္ေကာင္းပါတယ္။ ဒါမွလည္း “မႏုႆတၱဘာ၀ ဒုလႅဘ=ရခဲလွတဲ လႈ႕ဘ၀ကုိ ရရွိတဲ့” လူသားတစ္ေယာက္ အျဖစ္ခံယူထုိက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

(ဥယ်ာဥ္မႈဴးေလး).

Read more...

Respecting to the Buddha

"Buddhists respect the Buddha and we bow to the Buddha image," said Bro. Foong in tonight Dhamma talk at BMBMC, "But to what degree do we respect the Buddha?"

During the Buddha's time in Rajagaha, a group of brahmins were discussing the respect gained by teachers of 7 different sects including Buddha's. All of them agreed that 6 of the teachers of the sects do not command any respect from their followers because they had observed that their disciples questioned the authorities of their teachers or found that the teaching of their teachers is inadequate. They declared that the Buddha's disciples did not did dishonoured the Buddha. On contrary, they had respected the Buddha and listened with earnest the Teaching of the Buddha.

When asked by the Buddha on what are the reason His disciples respected him, one of the brahmins replied that it could be due to the fact that the Buddha only partake very little food, not fussy with his robes, stayed in any types of shelter, always go for alms and prefered a secluded solitary life.
These reasons were refuted by the Buddha.

Then the Buddha explained that the reasons why He commanded the utmost respect from His disciples.
They are

1. The Buddha holds the Highest Sila in the speech, action and thought at all time
2. The Buddha command the Highest Knowledge and Vision
3. The Buddha has Supreme Wisdom
4. The Buddha had explained the Four Noble Truth clearly and comprehensively
5. The Buddha is able to teach and guide His disciples in the 37 Factors of Enlightenment.

These are the reasons why Buddhists should realised when we respect the Buddha even though at this present time is only the Buddha's image.

It had been a very interesting one and a half hour talk (in Hokkien/Mandarin/English) Dhamma talk shared with us by Bro Foong.

Sadhu, sadhu, sadhu

Posted by 郭 Tian Soo at 00:22 0 comments

Read more...

“ဇင္ေယာ္ေတြကြာ”

တစ္ခါက ပင္လယ္ကမ္းေျခအနီး ရြာတစ္ရြာတြင္ ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ေယာက္တို႔ရွိၾကေလသည္။ သူတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံ ႏွစ္ေယာက္သည္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အလြန္အင္မတန္မွ ခ်စ္ခင္ၾကသည္။ “ေမာင္တစ္ထမ္း မယ္တစ္ရြက္” တက္ညီလက္ညီျဖင့္ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ခဲ့ၾကေလသည္။

တစ္ေန႔ေသာ ညခ်မ္းအခ်ိန္၀ယ္ သူတို႔ သည္ တစ္ေနတာ ပင္ပန္းမွဳမ်ားေျပေပ်ာက္ေစရန္အလို႔ငွာ ပင္လယ္ ျပင္သို႔ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ၾကေလသည္။သူတို႔သည္ ပင္လယ္ျပင္မွ ျဖတ္ကာ တိုက္ခတ္လာေသာ ေလေအးမ်ား ကို တစ္၀ၾကီးရွဳရွိဳက္ၾကသည္။ ထိုစဥ္ ဇနီးသည္ျဖစ္သူသည္ ပင္လယ္ထဲတြင္ ေပ်ာ္ပါးေနေသာ ငွက္ကေလးမ်ား ကို ျမင္ေသာအခါ
“ေမာင္ရယ္ အဲဒီငွက္ကေလးေတြက ဘာငွက္ကေလးေတြကြယ္”ဟု ေမးေလသည္။ထိုအခါ ခင္ပြန္းသည္ ေယာက်ၤားက
“အခ်စ္ရယ္ အဲဒီငွက္ကေလးေတြက ဇင္ေယာ္ငွက္ကေလးေတြေပါ့ကြယ္”ဟု ၾကင္နာေသာ ကရုဏာသံပါေသာ ေလသံျဖင့္ ေျဖၾကားေလသည္။ ဒီလိုႏွင့္ ဇနီေမာင္ႏွံႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ျဖင့္ ေနထိုင္လာၾက သည္။ႏွစ္အနည္းငယ္ၾကာျပီးေနာက္ ထိုဇနီးေမာင္ႏွံတို႔သည္ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ျဖစ္ခဲ့ၾကျပန္သည္။ ဇနီးျဖစ္သူ သည္ ဇင္ေယာ္ငွက္ကေလးေတြကိုျမင္ေသာအခါ
“ဘာငွက္ ကေလးေတြလဲ ေမာင္ရယ္”ဟု ေမးျပန္ေလသည္။ ခင္ပြန္းေယာက္်ားသည္လည္း
“ဇင္ေယာ္ငွက္ကြာ၊ဇင္ေယာ္ငွက္ကြာ”ဟုစိတ္တိုစြာေျဖလိုက္ေလသည္။ ခင္ပြန္းသည္ေယာက္်ား၏ ေလသံသည္ ပထမေျဖေသာေလသံႏွင့္ မတူေတာ့ေပ။ အနည္းငယ္ ၾကမ္းတမ္းလာ၏။ ဒီလိုႏွင့္ ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ဦးတို႔သည္ ေပါင္းသင္းလာခဲ့ရာ
ကေလးႏွစ္ေယာက္ပင္လာရခဲ့ေလျပီ။ ကေလးမ်ားရျပီးေနာက္ တတိယအၾကိမ္ေျမာက္ ပင္လယ္ကမ္းေျခသို႔ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့ၾကျပန္သည္။ ထိုအခ်ိန္အတြင္ ဇင္ေယာ္ငွက္ကေလးမ်ားသည္လည္း အုပ္စုလိုက္ ပ်ံသန္း ေနၾကသည္။ အစာရွာေနၾကသည္။ ထိုငွက္ကေလးမ်ားကို ျမင္ေသာအခါ ဇနီးျဖစ္သူက
“ေမာင္ရယ္ ငွက္ကေလးေတြ တစာစာနဲ႔ေအာ္ေနတာ ဘာငွက္ကေလးေတြလဲကြယ္”ဟု တတိယအၾကိမ္ ေျမာက္ေမးရာ ေယာက္်ားျဖစ္သူက
“ခြီးမွပဲ ဇင္ေယာ္ငွက္ကြာ၊ ဇင္ေယာ္ငွက္ကြာ”ဟု ဆဲဆိုျပီး ေျဖဆိုလိုက္ေလေတာ့သတည္း။

ရခါစတြင္ေတာ့ ပထမအေျဖသည္ကား“ဇင္ေယာ္ငွက္ကေလးေတြေပါ့ အခ်စ္ရယ္”တဲ့၊ ျပာသကာကပင္ အရွံဳး ေပးရေပမည္။ အလြန္ပင္ ခ်ိဳျမိန္လွေပသည္။ “ဇင္ေယာ္ငွက္ကြာ၊ဇင္ေယာ္ငွက္ကြာ၊” ဒုတိယအၾကိမ္ ေျမာက္ေျဖ ဆိုလိုက္ေသာအသံသည္ အနည္းငယ္ၾကမ္းတမ္းလာသည္။ ပထမအေျဖကဲ့သို႔ နူးညံ့သိမ္ေမြ႔မွဳမရွိေတာ့ေပ။ အခ်ိဳဓာတ္ေတြေပ်ာက္သြားေပသည္။ တတိယအေျဖသည္ကား “ခြီးမွပဲ ဇင္ေယာ္ငွက္ကြာ၊ ဇင္ေယာ္ငွက္ကြာ၊”ဟု ၾကမ္းတမ္းမွဳအျပင္ ဆဲဆိုမွဳမ်ားပင္ ပါလာေလသည္။
လင္ခ်စ္မယားခ်စ္သည္ကား တစ္ေထာင့္ငါးရာ (၁၅၀၀) ကိေလသာေမတၱာအခ်စ္ပင္ျဖစ္သည္။ ကိေလသာ အခ်စ္သည္ကား ပူပန္ေစတတ္ႏွိပ္စက္တတ္ေသာ အခ်စ္ပင္ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်စ္သည္ မခိုင္ျမဲေပ။ ေရွးပညာရွိ မ်ားသည္ကား (၁၅၀၀)ေမတၱာအခ်စ္ကို ေျမသားကို လံုးထားေသာ ေလာက္စာလံုးႏွင့္ ႏွိဳင္းယွဥ္ထားေပသည္။ ေလာက္စာလံုးသည္ ေလဒဏ္ မိုးဒဏ္မခံရသေရြ႕ မပ်က္စီးေပ။ သို႔ေသာ္ ေလဒဏ္မိုးဒဏ္ခံလိုက္ရလွ်င္ကား ေၾကမြပ်က္စီးသြားေပသည္။ထိုနည္းတူစြာ(၁၅၀၀)ေမတၱာခ်စ္သည္လည္း ေလာကဒဏ္တရားေတြႏွင့္ ၾကံဳၾကိဳက္ လာရေသာအခါ ပ်က္စီးသြားရေလ၏။ခိုင္ျမဲျခင္းမရွိေပ။
ေနာက္တစ္နည္းေမတၱာသည္ကား(၅၂၈)သြယ္ေမတၱာပင္ျဖစ္သည္။ ယင္ေမတၱာတရားသည္ကား မိဘႏွင့္သား သမီးၾကားအခ်စ္မ်ိဳး၊ ေမာင္ခ်စ္ႏွမခ်စ္ အခ်စ္မ်ိဳးကိုဆိုသည္။ ထိုခ်စ္ျခင္းကို ေရွးပညာရွိမ်ားက ေက်ာက္ေပဒိုး ျဖင့္ႏွိဳင္းထားသည္။ ေက်ာက္ေပဒိုးသည္ ေလဒဏ္မိုးဒဏ္ဘယ္ေလာက္ပင္ ခံရေသာ္လည္း ပ်က္စီးမသြားေပ။ ထို နည္းတူစြာ မိဘႏွင့္ သားသမီးအၾကားခ်စ္ျခင္း၊ ေမာင္ခ်စ္ ႏွမခ်စ္ (၅၂၈)သြယ္ေမတၱာသည္ကား ဘယ္လိုပင္ ေလာကဒဏ္ေတြႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရေသာ္လည္း ပ်က္ပ်ယ္မသြားေပ။ အလြန္အင္မတန္မွ ခိုင္ျမဲလွပါေပသည္။ လူသားတိုင္း ဤ(၅၂၈)သြယ္ေသာ ေမတၱာတရားျဖင့္ တစ္ဦးေပၚတစ္ဦး က်င့္သံုးေနထိုင္ၾကမည္ဆိုလွ်င္ျဖင့္ ေလာကၾကီးသည္ ျငိမ္းခ်မ္းသာယာသြားမည္မွာ ဧကန္စင္စစ္ျဖစ္ပါေပသည္။ လူသားတိုင္း စစ္မွန္ေသာ ေမတၱာ တရားကို က်င့္သုံုးႏိုင္ကာ ျငိမ္းခ်မ္းသာယာေသာ ကမၻာၾကီးကို ဖန္တီးႏိုင္ပါေစသတည္း။ စစ္မဲ့ကင္းေသာ ကမၻာ ၾကီးကို ဖန္တီးႏိုင္ပါေစသတည္း။

၁၅ဝဝ-ကိေလသာ တစ္နည္း ၁၅၀၀ ေမတၱာ ေျမႇာက္ပြားပံုကို ဤသို႔သိေလ။
''နာမ္ ေတပညာသ (၅၃)၊ နိပၹႏၷ႐ုပ္ (၁၈)၊ လကၡဏ႐ုပ္ (၄)၊ ယင္းတို႔ကိုေပါင္းေသာ္ နာမ္႐ုပ္ေပါင္း
၇၅-ပါး ရသည္။ ယင္းကို အဇၩတၱ ဗဟိဒၶ သႏၲာန္ ၂-ပါးႏွင့္ေျမႇာက္ (၁၅ဝ) ရသည္။ ယင္းကို
ကိေလသာ ၁ဝ-ပါးႏွင့္ေျမႇာက္ေသာ္ (၁၅ဝဝ) ျဖစ္သည္။

ငါးရာႏွစ္ဆယ့္ရွစ္သြယ္ ေမတၱာ။ ။ ပဋိသမၻိဒါမဂ္။ ပါ။ ၃၁၃။ ႒။ ဒု-အုပ္။ ၂ဝ၇။
ေမတၱာစစ္ ေမတၱာမွန္မ်ား၊ အေနာဓိသ ေမတၱာ ၅-ပါး၊ ၾသဓိသေမတၱာ ၇-ပါး၊ ေပါင္း ၁၂-
ပါးကိုတည္၊ အေဝရာေဟာႏၲဳ , အဗ်ာဇၨာေဟာႏၲဳ, အနီဃာေဟာႏၲဳ, သုခီအတၱာနံ ပရိဟရ ႏၲဳ,
၄-ခုႏွင့္ေျမႇာက္၊ ၄၈-ပါးရ၏၊ ယင္းကို အရပ္ဆယ္မ်က္ႏွာႏွင့္ေျမႇာက္ ၄၈ဝ-ျဖစ္၏။ ယင္း
၄၈-ႏွင့္ ၄၈ဝ-ႏွစ္ရပ္ကို ျပန္၍ေပါင္း ၅၂၈-ရ၏။
Posted by AShin Javana at 7:40 AM 0 comments

Read more...

လျမတ္၀ါဆုိ…

ဘာလုိလုိနဲ႔ ၀ါဆုိလျပည့္ေန႔ေတာင္ ေရာက္ခါနီးလာပါၿပီ။ ျမန္မာျပာကၡဒိန္ သတ္မွတ္ခ်က္အရ ဒီႏွစ္၀ါဆုိလျပည့္ေန႔က ခရစ္ႏွစ္နဲ႔ဆုိ ၂၆-၇-၂၀၁၀ရက္ေန႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာ့သကၠရာဇ္အရ ဒီႏွစ္ဟာ ၀ါထပ္တဲ့ႏွစ္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ပထမ၀ါဆုိ၊ ဒုတိယ၀ါဆုိ ဆုိၿပီး ၀ါဆုိလႏွစ္လ ျဖစ္လာပါတယ္။ ဒီလုိ ၀ါဆုိႏွစ္လ ျဖစ္ေပမယ့္ ဓမၼစၾကာအခါေတာ္ေန႔နဲ႔ ရဟန္းေတာ္မ်ားရဲ႕ ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျပဳရမယ့္ အခ်ိန္ေတြကုိေတာ့ ဒုတိယ၀ါဆုိ လမွာ သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီႏွစ္ဓမၼစၾကာ အခါေတာ္ေန႔ဟာ တိတိက်က် ေျပာရရင္ ဒုတိယ၀ါဆုိလျပည့္ေန႔ပဲ ျဖစ္ၿပီး ရဟန္းေတာ္မ်ားရဲ႕ ၀ါဆုိ၀ါကပ္ရက္ဟာလည္း ဒုတိယ၀ါဆုိလျပည့္ေက်ာ္ (၁)ရက္ေန႔မွာ စတင္ၿပီး ၀ါဆုိ၀ါကပ္ ျပဳၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

၀ါဆုိလလုိ႔ ေျပာလုိက္တာနဲ႔ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ အမ်ား ေခါင္းထဲမွာ ဓမၼစၾကာတရားနဲ႔ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားရဲ႕ ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျပဳၾကရမယ့္ အေၾကာင္းမ်ား၊ ၀ါဆုိသကၤန္းကပ္လွဴပဲြမ်ား၊ ၀ါတြင္းဆြမ္းေလာင္းပဲြမ်ား စသျဖင့္ ဟုိဟုိဒီဒီ ေပၚလာတတ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ၀ါတြင္းမွာ အိမ္ေထာင္မျပဳေကာင္းဘူး ဆုိတဲ့ အယူအဆေတြေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ၀ါမဆုိခင္လုပ္မလား ၀ါကၽြတ္ၿပီးမွ လုပ္မလားစတဲ့ အေတြးႀကံစည္မႈေတြအထိ ေပၚလာတတ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း ဒီႏွစ္၀ါတြင္းမွာ တရားစခန္းေတြ၀င္ရင္း ဥပုသ္သီလကုိ မလြတ္ေအာင္ ေစာင့္မယ္ဆုိတဲ့ အေတြးစိတ္ကူးေတြ ရွိေနၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၀ါတြင္းဆုိလုိ တစ္ခ်ိဳ႕ ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ကာလကုိ ေျပာတာလဲဆုိတာ မသိတဲ့သူေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ၀ါတြင္းဆုိတာ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား ၀ါဆုိ၀ါကပ္ဖုိ႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ၀ါဆုိလျပည့္ေက်ာ္ (၁)ရက္ေန႔ကစၿပီး သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔အထိ (၃)လကို ၀ါတြင္းကာလလုိ႔ ဆုိတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကာလမွာ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားဟာ အေၾကာင္းကိစၥ အေရးေပၚ အေထြအထူးမရွိဘဲ ညအိပ္ညေန တစ္ျခားတစ္ေနရာရာကုိ မၾကြရဘဲ အ႐ုဏ္တက္အခ်ိန္မွာ မိမိတုိ႔၀ါဆုိ၀ါကပ္ရာ ေက်ာင္းအတြင္းမွာ ရွိေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါကုိပဲ ၀ါဆုိ၀ါကပ္တယ္လုိ႔ ေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။ ထာပါေတာ့ ဒီမွာ အဓိကေျပာခ်င္တာက ၀ါဆုိလအေၾကာင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေရွးဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားကေတာ့ ၀ါဆုိလကုိ “သေႏၶ၊ ေတာထြက္၊ ဓမၼစက္၊ မိန္႔ျမြက္သံခ်ိဳ၊ လ၀ါဆုိ”လုိ႔ အထူးျပဳ ေဖာ္က်ဴးေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ေရွးကသတ္မွတ္ခဲ့ၾကတဲ့ မဟာသကၠရာဇ္ သတ္မွတ္ခ်က္အရေတြရယ္ ဒီေန႔ေခတ္ ျမန္မာတုိ႔ သတ္မွတ္ၾကတဲ့ သကၠရာဇ္အရေတြရယ္ေၾကာင့္ ဘုရားေလာင္း ပဋိသေႏၶယူတဲ့ေန႔ရယ္၊ အသက္ ၂၉ႏွစ္အရြယ္မွာ ေလာကီစည္းစိမ္ေတြကုိ စြန္႔ၿပီး ေတာထြက္သြားတဲ့ေနရယ္၊ အသက္ ၃၅ႏွစ္အရြယ္မွာ သဗၺညဳတ (အလုံးစုံကုိသိတဲ့) ဘုရားအျဖစ္ကုိ ေရာက္ရွိေတာ္မူၿပီးေနာက္ ပထမဆုံး တရားဦးေဒသနာ ေဟာေတာ္မူတဲ့ ေန႔ရယ္ဟာ တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ ဒီ၀ါဆုိလျပည့္ေန႔ေတြမွာပဲ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ခုႏွစ္ကြာ၊ စေန၊ တနဂၤေႏြ စတဲ့ေန႔ေတြ ကြာျခားေပမယ့္ ၀ါဆုိလျပည့္ေန႔ဆုိတဲ့ လသတ္မွတ္ခ်က္ကေတာ့ အတူတူပဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၀ါဆုိလဟာ အထူးသျဖင့္ ၀ါဆုိလျပည့္ေန႔ဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအတြက္ ဗုဒၶဘုရားရွင္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ထူးျခားမႈေတြ တစ္ၿပိဳင္တည္း ျပည့္စုံေနတဲ့ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ တစ္ခုျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီ၀ါဆုိလကုိ လျမတ္၀ါဆုိလုိ႔ ဆုိျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ပုိၿပီး ထူးျခားမႈကုိ ျဖစ္ေစတာကေတာ့ ဒီ၀ါဆုိလျပည့္ေန႔မွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တဲ့ တရားဦး ေဒသနာေတာ္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတရားဦး ေဒသနာေတာ္ကုိ ဓမၼစကၠ ပ၀တၱနသုတ္လုိ႔ အမည္ေပးပါတယ္။ တရားေတာ္ကုိ အဆက္အစပ္မျပတ္ ေရွ႕ေနာက္ဆက္စပ္ၿပီး လွည္းဘီးစက္လည္သလုိ အၾကားအလပ္မရွိ တစ္စပ္တည္း ေဟာၾကားေတာ္မူတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ဓမၼစကၠ ပ၀တၱနလုိ႔ ေခၚပါတယ္။ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာေတြကေတာ့ လြယ္လြယ္ကူကူပဲ ဓမၼစၾကာတရားလုိ႔ ေျပာဆုိၾကပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီတရားေဟာေတာ္မူတဲ့ ေန႔ကုိလည္း ဓမၼစၾကာ အခါေတာ္ေန႔လုိ႔ အထူးျပဳ ေျပာဆုိၾကၿပီး ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ ဒီေဒသနာေတာ္ကုိ ၀ါတြင္းကာလမွာ အထူးျပဳ ရြတ္ဆုိပူေဇာ္ေလ့ ရွိၾကပါတယ္။

ျမတ္ဗုဒၶက ဒီတရားေဒသနာေတာ္ကုိ ဘုရားအျဖစ္ကုိ ေရာက္ရွိၿပီး (၃)လေျမာက္မွာ တရားအားထုတ္စဥ္ အလုပ္အေကၽြးျပဳခဲ့ၾကတဲ့ ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးနဲ႔ တရားဦးေဒသနာေတာ္ကုိ နာၾကားဖုိ႔ ေစာင့္စားေနၾကတဲ့ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းကုိ စတင္ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေဒသနာကုိ ေဟာၾကားတဲ့ေနရာက ဗာရဏသီျပည္၊ မိဂဒါ၀ုန္ေတာမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတရားဦးေဒသနာမွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ကာမဂုဏ္အာ႐ုံေတြမွာ အလြန္အက်ဴး တပ္မက္ေပ်ာ္ပါးတတ္တဲ့ ကာမသုခလႅိကာႏုေယာဂ အက်င့္နဲ႔ မိမိကုိယ္ကုိ အလြန္အက်ဴး ညႇင္းစဲႏွိပ္စက္တဲ့ အက်င့္ျဖစ္တဲ့ အတၱကိလမထာႏုေယာဂ အက်င့္ေတြကုိ ေရွာင္ရွားၿပီး အလယ္အလပ္လမ္းစဥ္ျဖစ္တဲ့ မဇၥ်ိမပဋိပဒါ အက်င့္ကုိ က်င့္သုံးဖုိ႔ ေဟာေတာ္မူပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ျမတ္ဗုဒၶမိန္႔ေတာ္မူတဲ့ အလယ္အလတ္ လမ္းစဥ္ဆုိတာ တစ္ျခားမဟုတ္ဘဲ မဂၢင္ရွစ္ပါး လမ္းစဥ္ပင္ျဖစ္ေၾကာင္း ဖြင့္ဆုိရွင္းျပေတာ္မူပါတယ္။ ဘာပဲလုပ္လုပ္ အစြန္းမေရာက္ ေစရန္အတြက္
မွန္ကန္တဲ့အျမင္ သမၼာဒိ႒ိ
မွန္ကန္တဲ့အေတြး သမၼာသကၤပၸ
မွန္ကန္တဲ့စကား သမၼာ၀ါစာ
မွန္ကန္တဲ့အလုပ္ သမၼာကမၼႏၲ
မွန္ကန္တဲ့အသက္ေမြးမႈ သမၼာအာဇီ၀
မွန္ကန္တဲ့ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ သမၼာ၀ါယမ
မွန္ကန္တဲ့သတိရွိမႈ သမၼာသတိ
မွန္ကန္တဲ့သမာဓိရွိမႈ သမၼာသမာဓိ ဆုိတဲ့ လမ္းစဥ္ရွစ္ခ်က္ကုိ လက္ကုိင္ထားၿပီး ႀကိဳးစားအားထုတ္ဖုိ႔ ေဟာေတာ္မူပါတယ္။

ဒီေဒသနာေတာ္ရဲ႕ အႏွစ္ခ်ဳပ္ဟာ အစြန္းႏွစ္ပါးေရွာင္ရွားၿပီး အလယ္အလတ္လမ္းစဥ္ကုိ က်င့္သုံးေရးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ အလယ္အလတ္လမ္းစဥ္ကုိ သြားႏုိင္ေရးအတြက္ အဂၤါရပ္ရွစ္ပါးျဖစ္တဲ့ မဂၢင္ရွစ္ပါးကုိ အဓိကထားသြားရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိလုိရင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ မဂၢင္ရွစ္ပါး လမ္းစဥ္အတုိင္း သြားေနရင္ မဂၢသစၥာဆုိက္မွာ ျဖစ္ၿပီး မဂၢသစၥာဆုိက္ရင္ ဒုကၡအားလုံးခ်ဳပ္ရာ နိေရာဓသစၥာျဖစ္တဲ့ နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ နိေရာဓသစၥာကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳၿပီဆုိရင္ေတာ့ တြယ္တာမႈတဏွာလုိ႔ ေခၚတဲ့ သမုဒယသစၥာကုိ ပယ္ၿပီးသားျဖစ္ကာ သမုဒယသစၥာကုိ ပယ္လုိက္တာနဲ႔ ဒုကၡသစၥာလည္း မရွိႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေတြအားလုံးရဲ႕ အခ်ဳပ္က အလယ္အလတ္လမ္းစဥ္ျဖစ္တဲ့ မဂၢင္ရွစ္ပါး အက်င့္တရားပဲ ျဖစ္ေၾကာင္း အႏွစ္ခ်ဳပ္ျပျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါက ၀ါဆုိလျပည့္ေန႔မွာ ေဟာေတာ္မူခဲ့တဲ့ တရားဦး ဓမၼစၾကာ ေဒသနာရဲ႕ အႏွစ္ခ်ဳပ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေဒသနာေတာ္အရ သတၱ၀ါေတြ အေနနဲ႔ လက္ေတြ႕ဘ၀မွာလည္း ဘာပဲလုပ္လုပ္ အစြန္းမေရာက္ဖုိ႔လုိၿပီး အလယ္အလတ္လမ္းစဥ္ ျဖစ္ဖုိ႔လုိတယ္ဆုိတာ နားလည္သေဘာေပါက္ႏုိင္ပါတယ္။ တရားဦးေဒသနာေတာ္မွာ ျမတ္ဗုဒၶေဟာေတာ္မူတဲ့အတုိင္း မွားယြင္းၿပီး အလြန္အက်ဴး ျဖစ္ေစတတ္တဲ့ အက်င့္ေတြကုိ ေရွာင္ရွားကာ မွန္ကန္တဲ့ လမ္းစဥ္အက်င့္ကုိ ေလွ်ာက္လွမ္းၾကဖုိ႔ လုိတယ္ဆုိတာ သတိျပဳစရာ ျဖစ္ပါတယ္။ သတိျပဳ႐ုံနဲ႔ မၿပီးဘဲ လက္ေတြ႕ဘ၀မွာလည္း ဘာပဲလုပ္လုပ္ အစြန္းမေရာက္ေစဖုိ႔နဲ႔ မဇၥ်ိမပဋိပဒါျဖစ္ေစဖုိ႔ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါက တရားဦးက ေပးတဲ့လမ္းစဥ္နဲ႔ အႏွစ္သာရျဖစ္ပါတယ္။ လျမတ္၀ါဆုိလုိ႔ ဆုိရာမွာ ဒီလုိ အႏွစ္သာရ တရားေတြေၾကာင့္ အျမတ္ဆုံးျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိတာလုိ႔ ေျပာရင္ပုိၿပီး အဓိပၸါယ္ ျပည့္၀ေစပါတယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ၀ါဆုိလကေတာ့ ဗုဒၶဘာသာေတြအတြက္ လျမတ္တစ္ခုဆုိတာ ေသခ်ာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ၀ါဆုိလက အစျပဳၿပီး သတ္မွတ္ၾကတဲ့ ၀ါတြင္းကာလဟာလည္း အျမတ္တရားေတြ ရယူဖုိ႔အတြက္ အေကာင္းဆုံး ကာလသတ္မွတ္ခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ ပုထုဇင္သဘာ၀ တစ္ခါတစ္ေလ သတ္မွတ္ျပ႒ာန္းခ်က္ေတြ မရွိရင္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေလးမထားဘဲ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ လုပ္မိတတ္တာေတြ ရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ကုသုိလ္ေရး အပုိင္းေတြမွာပါ။ သတ္မွတ္ခ်က္ေလးေတြ ရွိေနရင္ေတာ့ ဒီကာလ ဒီအခ်ိန္ေလးေလာက္ေတာ့ ႀကိဳးစားၿပီး ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းနဲ႔ အျပစ္ကင္းေအာင္ အဓိ႒ာန္ေလးေတြ ၀င္ၿပီးေနမယ္ဆုိတဲ့ စိတ္အႀကံ ေလးေတြ ျဖစ္ေပၚတတ္တဲ့အတြက္ ၀ါတြင္းကာလမွာ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျပဳၿပီး ပရိယတ္ ပဋိပတ္အလုပ္ေတြကုိ လုပ္ေနၾကသလုိ သတ္မွတ္ခ်က္ရွိမွ အလုပ္လုပ္ျဖစ္ေနတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ အေနနဲ႔လည္း ၀ါတြင္းကာလမွာ ဥပုသ္သီလေလးေတြ ေစာင္သုံးၿပီး ငါးပါးသီလကုိ အထူးလုံေအာင္ ႀကိဳးစားကာ တတ္ႏုိင္သမွ် သမထဘာ၀နာ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာေလးေတြ လုပ္ၾကမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အျမတ္ဆုံးကာလ အျမတ္ဆုံး အခ်ိန္ ျဖစ္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

၀ါတြင္းကာလမွာ အိမ္ေထာင္မျပဳရဘူး၊ အိမ္ေထာင္မျပဳေကာင္းဘူးလုိ႔ သတ္မွတ္ခ်က္ မရွိေပမယ့္ ကာမဂုဏ္ကိစၥေတြကုိ ေရွာင္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတာက ေကာင္းပါတယ္။ ၀ါတြင္းကာလ တစ္ျခားေန႔ေတြမွာ ကာမဂုဏ္ကိစၥကုိ မေရွာင္ႏုိင္ေပမယ့္ တစ္လင္တစ္မယားစနစ္နဲ႔ ငါးပါးသီလကုိ လုံၿခဳံေအာင္ ထိန္းရင္း ဥပုသ္ေန႔တစ္ေန႔ေလာက္ေတာ့ တစ္လင္တစ္မယားစနစ္ကုိပါ ေရွာင္ၾကဥ္ၿပီး ေမထုန္အမႈကုိ မျပဳဘဲ ဥပုသ္သီလေလးေတြ လုံၿခဳံေအာင္ ေစာင့္ထိန္းၿပီး ေနႏုိင္ရင္ပုိေကာင္းပါတယ္။ ဒါဟာ ကာလသတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ကုိယ္ကုိယ့္ကုိ အျမတ္ရေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း ကုသုိလ္တုိးေအာင္ လုပ္ျခင္းတစ္မ်ိဳးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိလုိတာက ၀ါတြင္းကာလမွာ ေန႔စဥ္ ဥပုသ္မေစာင့္ႏုိင္တာေတာင္မွ ဥပုသ္ေန႔ တစ္ေန႔ေလာက္ေတာ့ ဥပုသ္ေလးေတြ ယူႏုိင္ၾကရင္ ေကာင္းမွာပဲလုိ႔ ဆုိလုိတာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိသာ ႀကိဳးစားၿပီး ေနၾကမယ္ဆုိရင္ ၀ါဆုိလကုိ အစျပဳၿပီး သတ္မွတ္ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ ၀ါတြင္းကာလဟာလည္း ကုသုိလ္ခ်စ္ခင္ သူေတာ္စင္တုိ႔အတြက္ အျမတ္ဆုံးလ၊ အျမတ္ဆုံးကာလေတြ ျဖစ္ေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ လျမတ္၀ါဆုိရဲ႕ ထူးျခားမႈအေၾကာင္းေလးကုိ ေဖာ္ညႊန္းကာ ဓမၼစၾကာ ေဒသနာေတာ္ရဲ႕ အႏွစ္ခ်ဳပ္ပါ မိတ္ဆက္ေပးၿပီး သတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔မွ ကုသုိလ္လုပ္ျဖစ္တတ္ၾကတဲ့ ပုထုဇင္ေတြ အေနနဲ႔ ၀ါတြင္းကာလဟာ ကုသုိလ္လုပ္စရာ အေကာင္းဆုံး အျမတ္ဆုံး ကာလတစ္ခု ျဖစ္တယ္ဆုိတာ တင္ျပရင္း တစ္ႏွစ္မွာ ကုသုိလ္ထက္ အကုသုိလ္က ပုိမ်ားတတ္ၾကတဲ့ ပုထုဇင္ေတြအတြက္ ဒီ၀ါတြင္းကာလ သုံးလေလာက္ေတာ့ ကုသုိလ္တရားေလးေတြစုရင္း ဥပုသ္သီလေလးမ်ားနဲ႔ အက်င့္တရားမ်ားကုိ ျမင့္မားေအာင္ ႀကိဳးစားႏုိင္ၾကဖုိ႔ လျမတ္၀ါဆုိကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ေကာင္းမႈတစ္ခု ျပဳလုိက္ရပါတယ္။

မွတ္ခ်က္။ ရဟန္းေတာ္မ်ား၏ ၀ါဆုိဆုိင္ရာ အေၾကာင္း သိလုိပါက ဒီမွာ ျပန္ၿပီးဖတ္႐ႈႏုိင္ပါသည္။

စာေရးသူ = အရွင္၀ိစိတၱ (မနာပဒါယီ) ။ အခ်ိန္ 11:01 PM

Read more...

စင္ကာပူမွ ရူပီးႏွစ္သိန္းအလွဴရွင္

အလွဴေငြေပးပို႕လွဴဒါန္းျခင္း

အိႏၵိယႏိုင္ငံဆိုင္ရာပညာသင္ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားသာယာဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအဖြဲ႕ၾကီးသို႔ စင္ကာပူႏိုင္ငံမွ အလွဴ႕ရွင္ ဦးေက်ာ္ညြန္႔+ေဒၚယုယုလွိဳင္ မိသားစုက

1. ပညာေရးေကာ္မတီသင္တန္းမ်ားအတြက္ အိႏၵိယရူပီးေငြ တစ္သိန္း
2. က်န္းမာေရးပေဒသာပင္အလွဴေတာ္အတြက္ အိႏၵိယရူပီးေငြ တစ္သိန္း

အိႏၵိယရူပီးေငြ ႏွစ္သိန္းတိတိေပးပို႕လွဴဒါန္းခဲ့ပါသည္။ နတ္လူသာဓု ေခၚေစေသာ္။

(အေမရိကန္ ၁ ေဒၚလာ=၄၆ ရူပီး)

ပညာေရးေကာ္မတီသင္တန္းမ်ား

အဖြဲ႕ၾကီးအေနျဖင့္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၅-၂၆ ရက္ေန႕တြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ ဒသမႏွစ္ပတ္လည္အစည္းအေ၀းၾကီးတြင္ အိႏၵိယႏိုင္ငံတကၠသိုလ္အသီးသီးတြင္ တက္ေရာက္ ပညာသင္ၾကားေနၾကေသာ အဖြဲ႕၀င္ျမန္မာရဟန္းေတာ္ ၃၁၂ ပါး၏ ပညာေရး လိုအပ္ ခ်က္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ရန္ ပညာေရးေကာ္မတီတစ္ရပ္ကို အတည္ျပဳ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ ပါသည္။ ယခု ဧကာဒသမႏွစ္ပတ္လည္အခါသမယတြင္ တကၠသိုလ္ေပါင္း ၁၄ ခုတြင္ ၀ိဇၨာတန္း၊ မဟာ၀ိဇၨာတန္းႏွင့္ ပါရဂူတန္းတို႕တြင္ တက္ေရာက္သင္ယူလ်က္ရွိေသာ အဖြဲ႕၀င္ျမန္မာရဟန္းေတာ္ (၄၀၀) ၀န္းက်င္ခန္႕ရွိေနၿပီျဖစ္ရာ အနာဂတ္ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ကမၻာ့ဗုဒၶသာသနာ့မ်က္ႏွာစာအတြက္ အားတက္ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာျဖစ္ပါသည္။

အဖြဲ႕ၾကီး၏ ပညာေရးေကာ္မတီအေနျဖင့္လည္း အဖြဲ႕၏ မဂဓ၊ နာလႏၵာႏွင့္ ဗာရာဏသီ ဌာနၾကီးသံုးခုတြင္ အဖြဲ႕၀င္ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ သင္တန္းမ်ား အဆက္မျပတ္ဖြင့္လွစ္ကာ ပို႕ခ်ေပးလ်က္ရွိပါသည္။ လာမည့္ စက္တင္ဘာလႏွင့္ ေအာက္တိုဘာလမ်ားတြင္ အဖြဲ႕၀င္ ရဟန္းေတာ္မ်ားအေနျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ရင္ေဘာင္တန္း သာသနာျပဳႏိုင္ရန္ အဂၤလန္ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ရဟန္းပညာရွင္၊လူပုဂၢိဳလ္ ပညာရွင္မ်ားကို ဖိတ္ၾကားလ်က္ စီမံခန္႕ခြဲမႈႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္မႈ အတတ္ ပညာသင္တန္းမ်ား၊(Management and Leadership Courses) အသံုးခ်အဘိဓမၼာႏွင့္ ၀ိပႆနာသင္တန္းမ်ား (Applied Abhidhamma and Vipassana Courses) ဖြင့္လွစ္ေပးသြားမည္ျဖစ္ပါသည္။

အလွဴရွင္မ်ားလွဴဒါန္းေသာ ပညာေရးေကာ္မတီအလွဴေတာ္ေငြမ်ားကို အဖြဲ႕ၾကီး၏ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာပညာေရးဗိမာန္ေတာ္ၾကီးတြင္ ဖြင့္လွစ္မည့္ ထိုအထူးသင္တန္းမ်ားတြင္ အက်ိဳးရွိစြာ သံုးစြဲသြားမည္ျဖစ္ပါသည္။

က်န္းမာေရးပေဒသာပင္သံုးစြဲမႈ

အဖြဲ႕ၾကီးအေနျဖင့္ အဖြဲ႕၀င္သစ္ရဟန္းေတာ္မ်ားထံမွ အဖြဲ႕၀င္ေၾကး ေကာက္ခံျခင္း၊ အဖြဲ႕၀င္ျဖစ္ၿပီးေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားထံမွ ႏွစ္စဥ္ေၾကးေကာက္ခံျခင္းျဖင့္ က်န္းမာေရး ပေဒသာပင္ကို ထူေထာင္ကာ ဘဏ္တြင္ အပ္ႏွံထားရွိပါသည္။ တကၠသိုလ္ အသီးသီးရွိ အဖြဲ႕၀င္ရဟန္းေတာ္မ်ား နာမက်န္းျဖစ္လွ်င္ က်န္းမာေရးပေဒသာပင္မွ ေဆးကုသမႈ ကုန္က်စရိတ္ သံုးပံုႏွစ္ပံုကို ေထာက္ပံ့လွဴဒါန္းေလ့ရွိပါသည္။ အခ်ိဳ႕ႏွစ္မ်ားတြင္ ေကာက္ယူရရွိေသာ ႏွစ္စဥ္ေၾကးထက္ ပိုလြန္ေအာင္ က်န္းမာေရးပေဒသာပင္မွ လွဴဒါန္းရေလ့ရွိပါသည္။

ယခုအခါ အဖြဲ႕ၾကီး၏ ပညာေရးေကာ္မတီႏွင့္ က်န္းမာေရးပေဒသာပင္အတြက္ လွဴဒါန္းၾကသည့္ စင္ကာပူႏိုင္ငံမွ အလွဴရွင္ ဦးေက်ာ္ညြန္႕+ေဒၚယုယုလိႈင္ မိသားစုအေနျဖင့္ ဤမြန္ျမတ္လွေသာ ပညာဒါနႏွင့္ ဇီ၀ိတဒါနကုသိုလ္ကို အေျခခံဥပနိႆယျပဳကာ အသက္ရွည္စြာ အနာမဲ့ကင္း ရန္ေဘးရွင္းလ်က္ ေလာကီ ေလာကုတၱရာ ႏွစ္ျဖာေကာင္းက်ိဳး ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ၾကပါေစေၾကာင္းႏွင့္ အိုနာေသျခင္းကင္းရာ နိဗၺာန္တိုင္ေအာင္ သစၥာသိျမင္ေရး ၀ိပႆနာ အက်င့္ေကာင္းမ်ား အားထုတ္ႏိုင္ပါေစေၾကာင္း အဖြဲ႕၀င္ရဟန္း သံဃာေတာ္မ်ား၏ ကိုယ္စား ဆုေတာင္းေမတၱာပို႕သအပ္ပါသည္။

Read more...

“ေကာင္းေလစြ”

ေရးသူ- လူထုစိန္၀င္း

မနက္တုိင္း သတင္းစာဖတ္တဲ့အခါမွာ ေၾကာ္ျငာေတြကို အရင္ဆံုးဖတ္ပါတယ္။ ထံုးစံအတုိင္း နာေရးကို အရင္ဖတ္ၿပီးမွ မဂၤလာေဆာင္ ေၾကာ္ျငာေတြနဲ႔ တျခားေၾကာ္ျငာမ်ိဳးစံုကို ဖတ္တယ္။ ေၾကာ္ျငာေတြက စိတ္၀င္စားဖို႔ အေကာင္းဆံုးျဖစ္တယ္။ ယူတတ္ရင္ အမ်ားႀကီး တရားရႏိုင္တယ္။

တရားရစရာ လူ႔သဘာ၀ေတြ
ေၾကာ္ျငာေတြထဲမွာ လူ႔သဘာ၀မ်ိဳးစံုကို ေလ့လာလို႔ရတယ္။ မဂၤလာေဆာင္ေၾကာ္ျငာေတြထဲက မဆီမဆုိင္ အဂၤလိပ္စာလံုးေတြ ႀကံဖန္ထည့္ၾကတာေတြၾကည့္ၿပီး လူေတြရဲ႕ ႂကြားတတ္တဲ့သဘာ၀ကို သိရတယ္။ အေမြျပတ္စြန္႔လႊတ္ျခင္း ေၾကာ္ျငာေတြဖတ္ၿပီး တဒဂၤေဒါသေလး တစ္ခုေၾကာင့္ ကုိယ့္ေပါင္ကုိယ္လွန္ေထာင္း ျဖစ္ေနတာေတာင္ သတိမထားမိၾကပါလားလို႔ေတြးၿပီး ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ ေလာဘေတြအေၾကာင္း နားလည္သေဘာေပါက္ရတယ္။ ကြာရွင္းျပတ္စဲျခင္း ေၾကာ္ျငာေတြဖတ္ရင္းနဲ႔ မဂၤလာေဆာင္တဲ့ရက္နဲ႔ တစ္လေလာက္သာ ကြာတာမ်ိဳးကို သတိထားမိတဲ့အခါ အံ့ၾသရတယ္။ ခုျမင္၊ ခုႀကိဳက္၊ ခုယူ၊ ခုကြဲ အျဖစ္ေတြ သိပ္မ်ားလြန္ကဲေနၿပီလားလို႔ ေတြးၿပီး စိတ္မေကာင္းလည္းျဖစ္ရတယ္။

ခ်ီးပင့္ေျမႇာက္စားမႈမွာေမ်ာ
"ပုထုဇေနာဥမၼာတေကာ" ဆိုတဲ့ စကားကို သတင္းစာထဲက ေၾကာ္ျငာေတြဖတ္႐ံုနဲ႔တင္ သေဘာေပါက္ၿပီး တရားရႏိုင္တယ္။ ခ်ီးပင့္ေျမႇာက္စားမႈမ်ိဳးစံုမွာ ပုထုဇဥ္ေတြ သာယာနစ္ေမ်ာေနၾကတာေတြကို ေမြးေန႔ဂုဏ္ျပဳ ေၾကာ္ျငာေတြမွာ ေတြ႔ႏုိင္တယ္။ သီခ်င္းေခြေၾကာ္ျငာ၊ စာအုပ္ေၾကာ္ျငာေတြ ဖတ္ရင္းနဲ႔ လူေတြမမွည့္ဖူးတဲ့ နာမည္အထူးအဆန္းေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႔ရတဲ့အခါ ၿပံဳးရတယ္။ ထူးရင္ၿပီးေရာ၊ ဆန္းရင္ၿပီးေရာဆိုၿပီး စတန္႔ထြင္လုိက္ၾကတာ။ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ ေပါေၾကာင္ေၾကာင္ ျဖစ္လို႔ျဖစ္မွန္းေတာင္ မသိရွာၾကဘူး။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ဘိုနာမည္မွည့္မွ ဟုတ္တယ္ထင္ၿပီး ေယာက္်ားနာမည္မွန္းမသိ၊ မိန္းမနာမည္မွန္းမသိ ၾကားဖူးနား၀နဲ႔ မွည့္ထားလုိက္ၾကတာ ရယ္စရာႀကီး ျဖစ္ေနေတာ့တယ္။ ေယာက္်ားေလးက "ကစ္တီ" လို႔ မွည့္တာမ်ိဳးေပါ့။

ေငြေၾကာင့္ ပ်က္စီးကုန္ၾက
တစ္ခါတေလ ေၾကာ္ျငာေတြထဲမွာ သားသမီးေတြက အေဖရင္း၊ အေမရင္းကို ပစၥည္းခန္းနဲ႔ တရားစြဲတာမ်ိဳးလည္း ေတြ႔ရတတ္တယ္။ အေဖရင္း၊ အေမရင္းက သားသမီးေတြကို တရားစြဲတာလည္း ေတြ႔ရတယ္။ "ျမင္းမိုရ္ေတာင္ဦး မကက်ဴး ေက်းဇူးႀကီးလွ မိႏွင့္ဖ" ဆိုတဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားရဲ႕ ႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈေတြလည္း ေငြနဲ႔ ဓနဥစၥာတို႔ေၾကာင့္ ပ်က္စီးကုန္ၾကပါေပါ့လားလို႔ ေတြးၿပီး စိတ္ဆင္းရဲျခင္းႀကီးစြာ ျဖစ္ရတယ္။ ေမတၱာေရအလ်ဥ္ဆိုတာ အထက္ကေအာက္ကို တသြင္သြင္စီးဆင္းၿမဲ ဆိုတဲ့စကားလည္း ႁခြင္းခ်က္ရွိတတ္ပါလားလို႔ ေတြးၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္။ ေမတၱာ၊ က႐ုဏာ၊ မုဒိတာ ဆိုတဲ့တရားမ်ားလည္း ပိုက္ဆံအဓိကဆိုတဲ့ ဆုပ္ကပ္ႀကီးမွာ လံုး၀ပ်က္စီးကုန္ၾကပါေပါ့လား၊ ေၾကာက္စရာေကာင္းလုိက္တာ။

က်က္သေရရွိတဲ့ေၾကာ္ျငာ
ေၾကာက္စရာေတြ၊ ရွက္စရာေတြ၊ ေလွာင္ၿပံဳးစရာေတြ၊ တရားသံေ၀ဂရစရာေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးၾကားမွာ တစ္ခါတေလ မုဒိတာပြားစရာ က်က္သေရရွိတဲ့ ေၾကာ္ျငာမ်ိဳးေတြလည္း ေတြ႔ရတတ္တယ္။ ႏွစ္ေလးဆယ္ေျမာက္၊ ႏွစ္ငါးဆယ္ေျမာက္ မဂၤလာအထိမ္းအမွတ္ ေၾကာ္ျငာမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ႏွစ္ေပါင္းေလးငါးေျခာက္ဆယ္ၾကာေအာင္ တည္တံ့ခုိင္ၿမဲတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာ ဒီေခတ္ဒီအခါမွာ တကယ္ကို မဂၤလာက်က္သေရအေပါင္းနဲ႔ ခေညာင္းတဲ့သတင္း ျဖစ္တယ္။ ကမၻာမွာလည္း ရွားသထက္ရွားလာသလို၊ ျမန္မာမွာလည္း ရွားလာေနပါၿပီ။

အဆိုးဘက္ကိုေျပာင္း
သူမ်ားႏုိင္ငံေတြမွာ ျဖစ္ေနတာေတြကို မေျပာခ်င္ဘူး။ ကုိယ့္ႏုိင္ငံမွာကို အခုႏွစ္ေတြအတြင္း အိမ္ေထာင္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သေဘာထားေတြ၊ ခံယူခ်က္ေတြ အဆိုးဘက္ကို သိသိသာသာႀကီး ေျပာင္းလဲသြားတာ ေတြ႔ျမင္ေနရတယ္။ ႐ိုးေျမက်ေပါင္းဖက္တဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာ ေက်းလက္ေဒသေတြမွာပဲ ေတြ႔ျမင္ရေတာ့တယ္လို႔ ထင္မိတယ္။ ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးေတြမွာေတာ့ ကြာရွင္းျပတ္စဲေၾကာင္း ေၾကာ္ျငာေတြကို ၾကည့္လိုက္ရင္ပဲ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနတာကို သိႏုိင္တယ္။ မဂၤလာေဆာင္ၿပီး တစ္လေလာက္အၾကာမွာ ကြာရွင္းလုိက္တဲ့ ေၾကာ္ျငာမ်ိဳးေတြေတာင္ တစ္ႏွစ္ကို သံုး၊ ေလးႀကိမ္ေလာက္ ေတြ႔ရတယ္။ မေၾကာ္ျငာဘဲ ထားတာေတြလည္း ရွိဦးမွာပါပဲ။

ေတာ္႐ံုဆိုမေျပာဘူး
ေခတ္ေတြ၊ စနစ္ေတြေျပာင္းတာနဲ႔အတူ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ထံုးစံေတြပါ ေျပာင္းလဲလာၾကတာ သဘာ၀မို႔ ေတာ္႐ံုတန္႐ံုေလာက္ဆို မေျပာပါဘူး။ ခုဟာကေတာ့ လြန္ကဲေနတယ္ ထင္လို႔ပါ။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ ႐ိုးရာဓေလ့ထံုးစံေတြကို ပစ္ပယ္႐ံုတင္မကေတာ့ဘဲ လံုးလံုးႀကီးကို ဆန္႔က်င္တဲ့ဘက္အထိ ျပဳမူက်င့္ႀကံ ေနၾကတာေတြကို ေနရာတကာမွာ ျမင္ေတြ႔ေနရတယ္။ ျမန္မာမိန္းကေလးတို႔ရဲ႕ သိမ္ေမြ႔မႈနဲ႔ က်က္သေရရွိမႈဟာ ကမၻာေက်ာ္ခဲ့တယ္။ ကစ္ပလင္က သူ႔ရဲ႕ (Road to Mandalay) "မႏၲေလးလမ္း" ကဗ်ာမွာ တသသနဲ႔ ဖြဲ႔ႏြဲ႔ေရးခဲ့ရတယ္။ အခုေခတ္ ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ားကေတာ့ ပြင့္လင္းလြတ္လပ္မႈ ဆိုတဲ့စကားကုိ "တလြဲဆံပင္ေကာင္း" အသံုးခ်ၿပီး ရဲတင္းမႈ လြန္လြန္းေနတာကို ေတြ႔ရတယ္။

ပညာေပးလား၊ လံႈ႔ေဆာ္ေရးလား
ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈက "ဃရာ၀ါသ" ကိစၥမွန္သမွ်ကို သိသာသိေစ၊ မျမင္ေစနဲ႔ သေဘာနဲ႔ သိုသိုသိပ္သိပ္ လုပ္ေဆာင္ေလ့ရွိတယ္။ ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးေတြကို လူၾကားထဲမွာ ေျပာေလ့ဆိုေလ့မရွိၾကဘူး။ အခုေခတ္ေတာ့ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားလို ကေလးလူႀကီးနဲ႔ ရဟန္းသံဃာပါမက်န္ ၾကည့္ေလ့ရွိတဲ့ ေနရာမ်ားကေနၿပီး မိန္းကေလးတစ္ကိုယ္ေရသံုး ပစၥည္းမ်ိဳးစံုကို မိန္းကေလးေတြကုိယ္တုိင္ မ်က္ႏွာေျပာင္ေျပာင္နဲ႔ ေၾကာ္ျငာေနၾကတာဟာ မထူးဆန္းတဲ့ကိစၥ ျဖစ္ေနၿပီ။ ဒါထက္ဆိုးတာက "ကြန္ဒံုး" ေၾကာ္ျငာေတြ။ ကေလးေတြကို စမ္းသပ္ၾကည့္ခ်င္ေအာင္ အားေပးအားေျမႇာက္ ျပဳသလိုျဖစ္ေနတာကို စဥ္းစားမိၾကဟန္ မတူဘူး။ ပညာေပးဆိုတဲ့ ဆုိင္းဘုတ္တပ္ၿပီး ကုိယ့္ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ဖီလာဆန္႔က်င္ျဖစ္တဲ့အထိ ေရးသားၾက၊ ေၾကာ္ျငာၾကတာေတြဟာ ပညာေပးမကေတာ့ဘဲ လံႈ႔ေဆာ္ေရး ျဖစ္တဲ့အထိ ေရာက္သြားတာေတြကေတာ့ မသင့္ေတာ္ပါဘူး။

လွတာထက္လြန္ၿပီး ႐ုိင္းပ်
ေနာက္ၿပီး ေဖ်ာ္ေျဖေရးေလာကထဲက တခ်ိဳ႕မိန္းကေလးေတြရဲ႕ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈမ်ားကလည္း လွပတာထက္လြန္ကဲၿပီး ႐ုိင္းပ်တဲ့အထိ ျဖစ္ေနၾကတယ္။ အေျပာအဆိုေတြ ပြင့္လင္းလုိက္ပံုမ်ားကလည္း လက္ဖ်ားခါေလာက္တယ္။ ရည္းစားရွိေနတာကို ဂ်ာနယ္ေတြထဲကတစ္ဆင့္ လူသိရွင္ၾကား ေၾကာ္ျငာၾကတယ္။ တစ္ခါဆိုထားေတာ့ တစ္ေယာက္ေျပာင္းတုိင္း တစ္ခါေၾကာ္ျငာတာမ်ိဳးကေတာ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ အျမင္မွာ မတင့္တယ္ဘူးလို႔ ထင္တယ္။

အိေႁႏၵနဲ႔ သိုသိပ္မႈ
ျမန္မာေတြက အစဥ္အလာ႐ိုးရာအေနနဲ႔ကို "အိေႁႏၵ" ဆိုတာကို တန္ဖိုးထားၾကတယ္။ ေနရာတကာ ပြင့္လင္းတာကို လက္မခံဘူး။ အိေႁႏၵရွိျခင္းနဲ႔ သိုသိပ္ျခင္းကို ယဥ္ေက်းမႈရဲ႕ အေျခခံအုတ္ျမစ္လို႔ သေဘာထားတယ္။ ေခတ္ေတြ၊ စနစ္ေတြေျပာင္းရင္ ႐ိုးရာဓေလ့ထံုးစံေတြနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈေတြလည္း ေခတ္နဲ႔အညီ လိုက္ေျပာင္းၾကရၿမဲျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ လူမ်ိဳးတုိင္း လူမ်ိဳးတိုင္းဟာ သူတို႔ရဲ႕ အေျခခံေက်ာ႐ိုး ယဥ္ေက်းမႈေတြကိုေတာ့ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ၾကတယ္။ တန္ဖိုးထားၾကတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကုိယ္ပိုင္ယဥ္ေက်းမႈ ေပ်ာက္ကြယ္ရင္ လူမ်ိဳးပါ ေပ်ာက္ကြယ္သြားႏုိင္လို႔ ျဖစ္တယ္။

တလြဲဆံပင္ေကာင္းၾကတယ္
ေျပာရမွာ အားနာေပမယ့္ ေနာင္လာမယ့္ ကေလးေတြ အတုယူမမွားေစခ်င္လို႔ ေျပာရရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီက ေဖ်ာ္ေျဖေရးေလာကဟာ တလြဲဆံပင္ေကာင္း ျဖစ္ေနတယ္လုိ႔ ျမင္မိတယ္။ အေပၚယံပကာသန အေဆာင္အေယာင္ေတြ ကမၻာ့အဆင့္မီေအာင္ ႀကိဳးစားၾကသေလာက္ အႏုပညာပိုင္းက အဆင့္မီေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈေတာ့ ေပါ့တီးေပါ့ဆနဲ႔ ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲ ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ထင္တယ္။ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈေတြမွာ ေဟာလိ၀ုဒ္နဲ႔ နင္လားငါလား လုိက္သလို၊ ေဆး၀ါးတလြဲသံုးတာ၊ ရည္းစားတစ္ေထာင္ လင္ေကာင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္တာေတြလည္း ေဟာလိ၀ုဒ္ကို အမီလိုက္ေနသလိုပါပဲ။

အားနာနာနဲ႔ေျပာရတာ
ေဖ်ာ္ေျဖေရးေလာကဆိုတာက ထင္သာျမင္သာအရွိဆံုး ျဖစ္ေလေတာ့ ငယ္ရြယ္ႏုနယ္တဲ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားငယ္ေတြနဲ႔ အရပ္ထဲက မရင့္က်က္ေသးတဲ့ ကေလးအရြယ္ေတြ အတုျမင္အတတ္သင္လုပ္ၿပီး လွ်ပ္ေပၚေလာ္လီတဲ့ လူငယ္ေလးေတြ ျဖစ္လာႏုိင္တဲ့အတြက္ အားနာနာနဲ႔ ေျပာရတာပါ။ မိဘရဲ႕ ရင္အုပ္မကြာ ေစာင့္ေရွာက္မႈနဲ႔ ကင္းလြတ္ၾကရတဲ့ ရန္ကုန္လိုၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးက ကေလးေတြရဲ႕ စ႐ိုက္ေတြ ေတာ္ေတာ္႐ုိင္းပ်လာၿပီး "အိေႁႏၵ" နဲ႔ "သိကၡာ" ဆိုတာ ဘာမွန္းေတာင္ မသိရွာၾကေတာ့ဘူးလို႔ေျပာရင္ေတာင္ ရတဲ့အေျခအေန ျဖစ္ေနပါၿပီ။ အဲဒါေၾကာင့္ မၾကာခဏ သတိေပးေရးသား ေနရတာပါ။

ေကာင္းေလစြ၊ ေကာင္းေလစြ
႐ိုးရာအစဥ္အလာ ဓေလ့ထံုးစံေတြနဲ႔ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈေတြ တစ္စတစ္စနဲ႔ ယုတ္ေလ်ာ့က်ဆင္းလာေနခ်ိန္မွာ သတင္းစာထဲက မဂၤလာသက္တမ္း ႏွစ္ငါးဆယ္ေျမာက္၊ ေျခာက္ဆယ္ေျမာက္ ဆိုတဲ့ေၾကာ္ျငာမ်ိဳးေတြ ဖတ္ရတာ က်က္သေရမဂၤလာ ရွိလွပါတယ္။ ရာသက္ပန္႐ိုးေျမက် အိုေအာင္မင္းေအာင္ အျပန္အလွန္ေမတၱာထား ေစာင့္ေရွာက္ၾကဆိုတာ လူသားမ်ားရဲ႕ အေျခခံယဥ္ေက်းမႈ ျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားက ဒီေန႔အထိ တန္ဖိုးထား ေစာင့္ေရွာက္ၾကဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုေၾကာ္ျငာေတြ ဖတ္လုိက္ရတဲ့အခါ ဆုတ္ကပ္ေခတ္ႀကီးထဲမွာ ဒီလိုေလးစားဖြယ္ေကာင္းလွတဲ့ အိမ္ေထာင္ေတြလည္း ရွိပါေသးလားဆိုၿပီး မုဒိတာပြား ၾကည္ႏူးရပါတယ္။ ေကာင္းေလစြ၊ ေကာင္းေလစြ၊ ေကာင္းေလစြလို႔ ေကာင္းခ်ီးၾသဘာ ေပးလိုက္ရပါတယ္။

[Weekly ELEVEN News, အတြဲ-၅၊ အမွတ္-၄၁၊ ဇူလုိင္ ၂၁၊ ၂၀၁၀၊ စာမ်က္ႏွာ-၂၂၊ ၂၈]

Read more...

ကိုမင္းေက်ာ္သူ+မစုစုလိွဳင္ျမင္႔ ၊သမီးျမတ္သဒၶါသူ မိသားစု (စကၤာပူ)မွ သမီးျမတ္သဒၶါသူ ေမြးေန႔အလွဴ။ (ေန႔ဆြမ္းအလွဴ)

၁၃၇၂ ခု ဒုတိယ၀ါဆိုလဆန္း ၁၃ ရက္ စေနေန႕ ၂၄.၇.၂၀၁၀ ရက္ေန႕ အလွဴပြဲ
အရုဏ္ ၾကက္သားၾကာဇံဆြမ္း အလွဴအား
ဆြမ္းေလာင္းအသင္းမွကပ္လွဴေပးခဲ့ၿပီး
ေန႕ဆြမ္း
ဆြမ္း
ပဲ
အစိမ္းေၾကာ္
ငါးပိ+ငရုပ္သီး+ပုစြန္ေျခာက္ ပါလေခ်ာင္ေၾကာ္
တို႕ျဖင့္လွဴဒါန္းခဲ့ပါသည္။
ေ၀ယ်ာ၀စၥအျဖစ္
ဦးဥတၱမ (မစိုးရိမ္တုိက္သစ္) မႏၱေလး ေဒၚ၀ိလာသီ (ေအာင္ေျမသာစံေခ်ာင္) ၊ ေဒၚစႏၵသိဂၤ ီ(သိဒၶိေမာ္ေခ်ာင္) ၊ ေဒၚၾကည္ေဌး၊ျငိမ္းအိေထြး၊မေပြး၊ ေမာင္စိုးလင္းေအာင္၊ ေမာင္ေက်ာ္၊ႏွင့္ဒါယကာႀကီးတစ္ဦးတို႕ျဖစ္ၾကပါတယ္။

IMG_0647.JPG

IMG_0649.JPG

IMG_0650.JPG

IMG_0652.JPG

IMG_0653.JPG

IMG_0656.JPG

IMG_0657.JPG

IMG_0658.JPG

IMG_0659.JPG

IMG_0660.JPG

Tags: အလွဴ

Prev: ၁၉.၇.၂၀၁၀ ရက္ေန႕ ျမရတနာတြင္က်ငး္ပခဲ့အေသာအစီအစဥ္မ်ား သာဓုေခၚဆိုႏုိင္ရန္

Read more...

ဆရာေတာ္ အရွင္၀ိစိတၱ၏ ္၀ိဇာတ)ေမြးေန ့မဂၤလာ သ ့ိုဆြမ္းစား၊ တရားနာ ဖိတ္ၾကားျခင္း။

at 6:42 PM 0 comments

(၁)ရန္ကုန္ျမိဳ႕ဇယမဂၤလာဗုဒၶ၀ိဟာရေက်ာင္းေတာ္၊ (၂)စကၤာပူႏိုင္ငံဇယမဂၤလာဗုဒၶ၀ိဟာရေက်ာင္းေတာ္ႏွင့္
(၃)မေလးရွားႏိုင္ငံ ဂ်ိဳဟိုး ဇယမဂၤလာဗုဒၶ၀ိဟာရေက်ာင္းတိုက္မ်ား၏
နာယက ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာအရွင္၀ိစိတၱ၏ ေမြးေန႕ အလွဴကို ေအာက္ပါအစီအစဥ္တိုင္း ဆင္ယင္ က်င္းပမည္ ျဖစ္ပါေသာေၾကာင့္ ဆြမ္းစား၊ တရားနာ ၾကြေရာက္ပါရန္ ခင္မင္ရင္းႏွီးစြာ ဖိတ္ၾကားအပ္ပါသည္။

ေမြးေန ့ပြဲ အစီအစဥ္

ေန ့ရက္------25-07-2010 (တနဂၤေႏြ)

အခ်ိန္------ နံနက္ ၈-နာရီမွ-၁၂-နာရီထိ

ေနရာ---- ဇယမဂၤလာ ဗုဒၶ၀ိဟာရေက်ာင္းတိုက္ (Clementi temple)

23A, Jalan Mas Puteh,(Along West Coast Road)

Singapore 128628.

ဆက္သြယ္ရန္-

ဇယမဂၤလာ ဗုဒၶ၀ိဟာရေက်ာင္းတိုက္ ေက်ာင္းေကာ္မတီ

Ph: - (65)67781678 ၊ 91183961,81230769

မွတ္ခ်က္-- ဆရာေတာ္၏ေမြးေန ့သဘင္၌ပ ါ၀င္လွဴ ဒါန္းျခင္းသည္းခံၾကပါရန္။(အနႏၱေမတၱာအဖြဲ ့)

Posted by အနႏၱေမတၱာ

Read more...

အသိထူးျခား ျမတ္တရား

* ပစၥည္းခႏၶာ၊ ကုိယ့္မွာအရွိ၊
အမွားၾကည့္လတ္၊ မသိတတ္က၊
သံုးမရ၊ ဒုကၡေရာက္တတ္သည္။

* ပစၥည္းခႏၶာ၊ ကိုယ့္မွာအရွိ၊
အမွန္ၾကည့္က၊ အသိထူးျခား၊
ျမတ္တရား၊ ထင္ရွားေပၚလာသည္။

* အရွိကိုႏိုင္၊ အသိပိုင္၍၊
ၾကံ႔ခိုင္ထူးျခား၊ တရားရွိမွ၊
စြမ္းအားရ၊ မုခ်ခ်မ္းသာမည္။

တိပိဋကဓရ ေယာ-ဆရာေတာ္

Posted by: mingala at 1:53 PM 0 မွတ္ခ်က္ေရးပါ

Read more...

ေရခ်ိဳးၾကရေအာင္

“အရွင္ဘုရား… ဗဟုကာျမစ္ကို ေရးသြားခ်ိဳးသလား”

“ေအာ္…. ေရခ်ိဳးတာပဲ ဒီနားက ေရတြင္းထဲမွာ ခ်ိဳးလည္း ရတာပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔ ဗဟုကာျမစ္ကို သြားခ်ိဳးရမွာလဲ”

“ေအာ္… အရွင္ဘုရားကလည္း ဗဟုကာျမစ္ထဲမွာ အကုသိုလ္ေတြကို ေမ်ာလို႔ ရတယ္ေလ၊ အဲဒီမွာ ေရခ်ိဳးရင္ ကိေလသာေတြ စင္ၾကယ္တယ္တဲ့”

“သူမ်ားေတြ ေျပာတိုင္း မယံုပါနဲ႔ ဘာရဒြါဇပုဏၰားရယ္….၊ ဗဟုကာျမစ္မကလို႔ အဓိကကၠေရခ်ိဳးဆိပ္၊ ဂယာေရ ခ်ိဳးဆိပ္၊ သုႏၵရိကာျမစ္၊ သူရႆတီျမစ္၊ ပယာဂေရခ်ိဳးဆိပ္၊ ဗဟုမတီျမစ္၊ ဘယ္ေနရာမွာ ခ်ိဳးခ်ိဳး ကိေလသာေတြ ကေတာ့ မစင္ၾကယ္ႏိုင္ပါဘူး”

“ပုဏၰား ေရခ်ိဳးခ်င္ရင္ ဒီသာသနာမွာ ေရလာခ်ိဳးစမ္းပါ၊ ဒီသာသနာမွာ ေရခ်ိဳးမွ သင့္ရင္တြင္းမွာ ရွိေနတဲ့ ကိေလသာေတြ စင္ၾကယ္ႏိုင္တယ္၊ သူ႕အသတ္ကို မသတ္သူျဖစ္ရင္၊ သူ႕ဥစၥာကို မခိုးသူျဖစ္ရင္၊ မနာလို၀န္တိုမႈ ေတြ မရွိရင္ ဂယာေရခ်ိဳးဆိပ္ကို ဘာလို႔ သြားေနစရာ လိုအံုးမလဲ၊ ဟိုနားက ေရတြင္းကလည္း သင့္အတြက္ ေရခ်ိဳးဆိပ္ပါပဲ”

“အရွင္ဘုရားေျပာတာ သဘာ၀က်လိုက္တာေနာ္၊ တပည့္ေတာ္ သေဘာက်လိုက္တာ။ အရွင္ဘုရား အရွင္ ဘုရားရဲ႕ သာသနာမွာ ေရခ်ိဳးခ်င္ပါတယ္၊ ခြင့္ျပဳပါဘုရား”

“ေအး…. ငါ ခြင့္ျပဳတယ္၊ ခ်ိဳးခ်ိဳး၊ ၾကိဳက္သေလာက္ခ်ိဳး၊ ကိေလသာေတြ စင္ၾကယ္တဲ့အထိ ခ်ိဳးေပေတာ့ ပုဏၰားေရ”

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ႏွင့္ ဘာရဒြါဇပုဏၰားတို႔၏ ေရခ်ိဳးျခင္းအျမင္ေလးကို ၾကည့္ၿပီး သေဘာအက်ၾကီး က်ေနခဲ့သည္။ အိႏၵိယႏိုင္ငံတြင္ အစဥ္အလာျဖစ္ေနေသာ သို႔မဟုတ္ အယူတစ္ခုျဖစ္ေသာ ျမစ္ဆိပ္သြားၿပီး ေရခ်ိဳးလွ်င္ ကိေလသာေတြ ေမ်ာလို႔ရသည္ဟူေသာ အျမင္မွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္ကတည္းက ရွိေနခဲ့သည္။ ျမစ္ထဲ သြားၿပီး ေရခ်ိဳး၍ ကိေလသာစင္ၾကယ္သည္၊ မစင္ၾကယ္သည္ဟူေသာ သေဘာထားမွာ သူတို႔ အယူအဆ၊ သူတို႔ အျမင္ျဖစ္၍ မွားသည္မွန္သည္ မေျပာလိုေသာ္လည္း ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ဒႆနအရကား အဓိပၸာယ္မရွိေသာ အယူအဆအျမင္တစ္ရပ္ပင္ ျဖစ္ေလသည္။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ယင္းသေဘာကို အ၀တ္ဥပမာျဖင့္ မိန္႔ေတာ္မူသည္။ အ၀တ္စတစ္ထည္သည္ မူလက တည္းက ညစ္ႏြမ္းေနလွ်င္ မည္သည့္ ေဆးကို ဆိုးသည္ျဖစ္ေစ ညစ္ႏြမ္းမႈက မေပ်ာက္ႏိုင္ သို႔မဟုတ္ ဆိုးလိုက္ သည့္အေရာင္သည္ ပီပီျပင္ျပင္ မေပၚထြက္လာႏုိင္ေပ။ ထို႔အတူပင္ မိမိတို႔၏ ရင္တြင္းက စင္ၾကယ္မႈမရွိလွ်င္ ေနာက္ထပ္ မည္သည့္စိတ္ဓာတ္အေရာင္မ်ားဆိုးဆိုး မူလမစင္ၾကယ္မႈက မေပ်ာက္ႏိုင္ေပ။ ျဖဴေဖြးစင္ၾကယ္ ေနေသာအ၀တ္တစ္ခုကိုကား မည္သည့္အေရာင္မ်ားဆိုးဆိုး မိမိစိတ္ၾကိဳက္အေရာင္ကို ရႏိုင္ေလသည္။

ဗုဒၶစာေပတြင္ လူ႕စိတ္အေၾကာင္းကို “ဆန္းၾကယ္မႈ”ဟု အဓိပၸာယ္ဖြင့္သည္။ ပန္းခ်ီတို႔ႏွင့္ ခိုင္းႏႈိင္းျပသည္။ ပန္းခ်ီကားတို႔တြင္ တကယ့္သစ္ပင္ မဟုတ္ပါဘဲလ်က္ တကယ့္သစ္ပင္ႏွင့္တူေအာင္၊ တကယ့္တိမ္တိုက္မဟုတ္ ေသာ္လည္း တကယ့္တိမ္တိုက္မ်ားႏွင့္ မျခား လူ႕စိတ္မွာ ထင္ျမင္ေစသည္။ ထို႔အတူပင္ လူ႕စိတ္ကလည္း ဆန္းၾကယ္လွသည္။ အဘိဓမၼာတြင္ “သဘာ၀အားျဖင့္ စိတ္သည္ ျဖဴစင္သည္၊ ေနာက္ပိုင္း ဆိုးလိုက္ေသာ အေရာင္မ်ားအတိုင္း ညစ္ႏြမ္းျခင္းမ်ား ျဖစ္သြားရသည္”ဟု ဆိုသည္။

လူတိုင္းလူတိုင္းတြင္ ပကတိျဖဴစင္ေနေသာစိတ္ကို ေတြ႕ရခဲသည္။ မိမိ၏ စိတ္ကေလးကိုပင္ ျဖဴစင္ေနေသာ အခိုက္အတံ့ကို ရွာေတြ႕ခဲသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် အေရာင္မ်ား ဆိုးေနၾကျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသည္။ ပုထုဇဥ္တို႔သဘာ၀အရ အခ်ိန္နဲ႔အမွ် အေရာင္တစ္ခုခု မဆုိးရလွ်င္ မေနႏိုင္ျဖစ္ေလရာ သန္႔စင ္ၾကည္လင္ၿပီး မိမိသူတစ္ပါး ႐ႈခ်င္စဖြယ္အေရာင္ျဖစ္ဖို႔ေတာ့ လိုအပ္ပါလိမ့္မည္။ အနီေရာင္ကို ၾကိဳက္လို႔ အနီ ေရာင္ဆိုးျခင္းသည္ ျပႆနာမဟုတ္ေသာ္လည္း မိမိစိတ္တြင္တည္ကပ္ေနေသာ အေရာင္က မည္သည့္ အေရာင္ျဖစ္သနည္း စူးစမ္းၾကည့္ဖို႔ လိုအပ္ပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မိမိက အနီေရာင္လိုခ်င္၍ အနီဆိုး လိုက္ေသာ္လည္း မူလအေရာင္ႏွင့္သဟဇာတ မျဖစ္သျဖင့္ ၾကည့္မေကာင္း႐ႈမေကာင္းေသာ အေရာင္ ျဖစ္လာ တတ္ပါသည္။

ဆရာၾကီး နႏၵာသိန္းဇံ၏ သင္တန္းမ်ား တက္ေရာက္စဥ္က Reconstructive Theory အေၾကာင္းကို ႏွစ္သက္ ခဲ့ဖူးသည္။ ျပႆနာတစ္ခု၏ အေျဖ သို႔မဟုတ္ ဘ၀လြတ္ေျမာက္ရာ သီ၀ရီတစ္ခုကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ ၾကိဳးစားၿပီ ဆိုလွ်င္ မူလအစဲြ (preperception) မ်ားႏွင့္ ေရွး႐ိုးစဲြ အယူသီးမႈမ်ားကို အရင္ ဖယ္ထုတ္ရမည္။ ဥပမာအားျဖင့္ ႐ႈပ္ေနေသာစားပဲြတစ္လံုးကို ရွင္းလင္းဖို႔ရန္အတြက္ ပထမဆံုး စားပဲြေပၚရွိ အရာအားလံုးကို ဖယ္ထုတ္လိုက္၊ ၿပီးမွ တစ္ခုခ်င္းစီ ျပန္လည္ထားလိုက္လွ်င္ ရွင္းလင္းေသာစားပဲြအသြင္သစ္ကို ေတြ႕ရမည္ျဖစ္သည္။ လူသားအေနျဖင့္ ျပႆနာ၏အေျဖတစ္ရပ္ကို စဥ္းစားၾကရာတြင္ မ်ားေသာအားျဖင့္ မူလအစဲြမ်ားကို အေျခခံၿပီး အေျဖရွာတတ္ ၾကေလသည္။ ျပႆနာ၏႐ိုက္ခတ္မႈႏွင့္ မူလအစဲြတို႔ ေပါင္းစပ္သြားေသာအခါ ရွင္းေလ႐ႈပ္ေလ ျဖစ္သြားတတ္ ပါသည္။

အရာရာကို Reconstructive Theory အျမင္ျဖင့္ ၾကည့္တတ္ဖို႔ အလြန္လိုအပ္ပါသည္။ ေလာကေရးရာ ျပႆနာမ်ားကို သာမက ဘ၀လြတ္ေျမာက္ေရး တရားအားထုတ္ျခင္းကိစၥတြင္လည္း Reconstructive Theory က အေရးၾကီးပါသည္။ တရားအားမထုတ္ခင္ မိမိတြင္ စဲြေနေသာ အေကာင္း၊ အဆိုး အျမင္အားလံုးကို အရင္ ရွင္းထုတ္ပစ္ဖို႔ လိုအပ္ပါသည္။ ၿပီးမွ မိမိ အားထုတ္မည့္ တရားနည္း(တစ္ခုတည္းကို) စူးစူးစိုက္စိုက္ အားထုတ္ ပစ္လိုက္ဖို႔ လိုသည္။

ဥပမာအားျဖင့္ မဟာစည္တြင္ တရားထိုင္ဖူးေသာ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္အေနျဖင့္ အျခားရိပ္သာမ်ား (စိတ္ကို ႏွာသီး ဖ်ားတြင္ ထားရေသာ နည္း၊ ငယ္ထိပ္တြင္ ထား၍ ႐ႈမွတ္ရေသာနည္း၊ ႏွလံုးအိမ္တြင္ ထား၍ အားထုတ္ရ ေသာနည္း..စသည့္နည္းမ်ားကို အသံုးျပဳေသာရိပ္သာမ်ား)တြင္ သြားေရာက္အားထုတ္လွ်င္ မူလအားထုတ္နည္း မ်ားကို ရွင္းလင္းသုတ္သင္ပစ္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ၿပီးမွ ေဖာင္း၊ ပိန္အာ႐ံုကို ႐ႈမွတ္ရမည္ ျဖစ္သည္။ မူလအခံကို မပယ္ရွားႏိုင္ေသးလွ်င္ ေရာေထြးၿပီး အားထုတ္၍ အဆင္ေျပႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။

သို႔ျဖစ္၍ ဘ၀လြတ္ေျမာက္ေရး တရားအားထုတ္လွ်င္ေသာ္မွ Reconstructive Theory ကို က်င့္သံုးဖို႔ လိုအပ္ ေနပါသည္။ တရားအားထုတ္ဖို႔ အာ႐ံုစယူလိုက္ၿပီဆိုကတည္းက မိမိစိတ္တြင္ လႊမ္းမိုးေနရာယူထားေသာ အရာ မ်ားကို အရင္ဦးဆံုး သတိကေလးျဖင့္ ဂ႐ုတစိုက္ ဖယ္ရွားေပးရမည္။ ၿပီးမွ ကိုယ္အားထုတ္မည့္နည္းအတိုင္း ဆက္လက္႐ႈမွတ္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ထို႔အတူပင္ မိမိတို႔၏ ေန႔စဥ္ဘ၀တြင္း ျပႆနာတစ္ခုခုကို ေျဖရွင္းေတာ့ မည္ဆိုလွ်င္ မိမိတို႔၏ မူလအစြဲ (preperception) မ်ားကို အရင္ဦးဆံုး ဖယ္ရွားၿပီးမွ စဥ္းစားသံုးသပ္ရ ေပလိမ့္မည္။ သို႔မွသာ ျပႆနာ၏ဇာစ္ျမစ္ကို ရွာေတြ႕ေပလိမ့္မည္။

ဤအေၾကာင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာ ဇင္းဗုဒၶဘာသာ (Zen Buddhism) က စတိုရီတစ္ခုမွာ မွတ္သားစရာ ေကာင္း သည္။ တစ္ေန႔တြင္ တကၠသိုလ္ပါေမာကၡဆရာၾကီးတစ္ဦးက ဇင္းဆရာၾကီးထံသို႔ ေရာက္လာသည္။ ဇင္း အေၾကာင္းကိုု ေလ့လာသင္ယူရန္ ျဖစ္သည္။ ပါေမာကၡၾကီး ေရာက္လာေသာအခါ ဇင္းဆရာၾကီးက လဘက္ရည္ ျဖင့္ ဧည့္ခံသည္။ ပါေမာကၡၾကီး လဘက္ရည္ခြက္ကို လဘက္ရည္ထည့္ေပးေသာအခါ ျပည့္လွ်ံက်ေနသည္အထိ ထည့္ေပးေနသည္။ ေနာက္ပိုင္း ထိုသုိ႔ ထည့္ေပးေနသည္ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနေသာ ပါေမာကၡၾကီးက မေနႏိုင္ ေတာ့သျဖင့္ “အရွင္…ခြက္က ျပည့္ေနၿပီ၊ အရွင္ ထည့္တာေတြ ခြက္ထဲကို မေရာက္ေတာ့ဘူး၊ လွ်ံက်ေနၿပီ”ဟု စိတ္မရွည္ႏိုင္စြာျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။

ထိုအခါ ဇင္းဆရာၾကီးက “ေအး…ဟုတ္တယ္၊ မင္းလည္းပဲ ဒီခြက္လိုပဲ၊ မင္းရင္ထဲမွာ ထည့္ထားတဲ့ ၾကိဳတင္ ယူဆထားမႈေတြက ျပည့္ေနၿပီ၊ ဆိုေတာ့ မင္းရင္ထဲကို မရွင္းလင္းထားမခ်င္း ဇင္းအေၾကာင္းေတြကို ဘယ္လိုလုပ္ သင္ယူလို႔ ရမလဲ”ဟု ဆိုလိုက္သည္။ အေၾကာင္းအရာက ထိုမွ်သာ ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္၍ အေျဖတစ္ခုခုကို ရ ေအာင္ ၾကိဳးစားေတာ့မည္ဆိုလွ်င္ ပထမဦးဆံုး မိမိရင္ထဲတြင္ သိသိသာသာျဖစ္ေစ၊ မသိမသာျဖစ္ေစ ကိန္း၀ပ္ ေနေသာ ၾကိဳတင္ယူဆမႈမ်ား သို႔မဟုတ္ အမႈိက္သရိုက္မ်ားကို အရင္ရွင္းလင္းထားရေပမည္။

အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ျမတ္ဗုဒၶႏွင့္ ဘာရဒြါဇပုဏၰားၾကီးတို႔ စကားအရ အိႏၵိယတစ္၀ွမ္းတြင္ ဗဟုကာျမစ္ စေသာ ျမစ္မ်ားအတြင္း ေရခ်ိဳးလွ်င္ ကိေလသာအညစ္အေၾကးမ်ား သို႔မဟုတ္ မိမိတို႔ ျပဳလုပ္ထားခဲ့မိေသာ မေကာင္းမႈအကုသိုလ္မ်ား ေပ်ာက္ကင္းလြင့္ေမ်ာႏိုင္သည္ဟူေသာ အယူအဆမွာ အေတာ္ပင္ စိမ့္၀င္ပ်ံ႕ႏွံ႔ေန သည္ဟု ဆိုရမည္ ျဖစ္သည္။ ယင္းအယူအဆမွာ မူလအစဲြ (preperception) သို႔မဟုတ္ ေရွး႐ိုးစဲြအယူသီးမႈ (Superstitious beliefs) မ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ ျမတ္ဗုဒၶက ယင္းအစဲြမ်ား၊ အယူအဆမ်ားကို အရင္ ဖယ္ရွားခိုင္း သည္။ ထို႔ေနာက္မွ ေႏွာင္းေခတ္ကဗ်ာဆန္ဆန္ “ငါ၏ သာသနာတြင္ ေရးခ်ိဳးပါလား”ဟု မိန္႔သည္။

မည္ကဲ့သို႔ ေရခ်ိဳးရမည္နည္း။ “သင့္ရင္ထဲမွာ သူ႕အသတ္ကို သတ္ခ်င္တဲ့ စိတ္အညစ္အေၾကးဆိုတာ ရွိတယ္၊ အဲဒီအညစ္အေၾကးေတြကို ကြာက်သြားေအာင္ ၾကိဳးစားလိုက္၊ သူတစ္ပါး ပစၥည္းဥစၥာေတြကို မတရားယူခ်င္တဲ့ အညစ္အေၾကးဆိုတာ ရွိတယ္၊ အဲဒီအညစ္အေၾကးေတြကိုလည္း ကြာက်သြားေအာင္ လုပ္လိုက္၊ သူတစ္ပါးေတြ ေကာင္းစားေနတာကို မနာလိုတဲ့စိတ္အညစ္အေၾကးေတြဆိုတာ ရွိတယ္၊ အဲဒါေတြကိုလည္း ၀ိပႆနာဆိုတဲ့ ေစာင့္ၾကည့္တိုက္ဖ်က္ျခင္းအလုပ္နဲ႔ ေျပာင္သြားစင္သြားေအာင္ လုပ္လိုက္၊ ဒါဟာ ငါ့သာသနာမွာ ေရခ်ိဳးတာပဲ ေပါ့”။ ပုဏၰားၾကီးလည္း ဘုရားရွင္ေျပာျပေသာနည္းအတိုင္း ေရခ်ိဳးလိုက္တာ ကိေလသာအညစ္အေၾကးမ်ား ကင္းစင္သြားခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။

ဘုရားရွင္ေပးလိုက္ေသာနည္းအတိုင္း ပုဏၰားၾကီးေရခ်ိဳးတာကို ၾကည့္ၿပီးေသာအခါ ရင္ထဲသို႔ ေမးခြန္းေလးေတြ တသီတတန္းၾကီး လြင့္လာသည္။ မိမိကိုယ္တိုင္ေကာ ေရခ်ိဳးၿပီးၿပီလား။ စာဖတ္သူေတြေကာ ေရခ်ိဳးၿပီးၿပီလား။ စာဖတ္သူတို႔ေတာ့ မသိပါ။ မိမိရင္ထဲသို႔ ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ မၿပီးဆံုးႏိုင္ေသးေသာ ပုစၧာမ်ားက ပြစာက်ဲ ေနသည္ကို စိတ္ပ်က္ဖြယ္ ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ ၿပီးမွ ျဖည့္ေတြးေလးတစ္ခုက ၀င္လာသည္။ “ငါ ေရမခ်ိဳးရ ေသးဘူးဆိုရင္ေတာင္မွ ေရခ်ိဳးေနတယ္ဆိုရင္ ေက်နပ္စရာ တစ္ခုပဲ မဟုတ္ပါလား”။

ကဲ… စာဖတ္သူ…
သင္ေကာ
ေရခ်ိဳးၿပီးၿပီလား
သို႔မဟုတ္ ေရခ်ိဳးေနသလား
သို႔မဟုတ္ အမႈိက္သရိုက္မ်ားႏွင့္ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနဆဲလား။
တစ္ခုခုေတာ့ တစ္ခုခု ျဖစ္ေနပါလိမ့္မည္။

Read more...