က်ြန္ေတာ္တို႕႔ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာလူငယ္မ်ားအသင္းအေနျဖင္႔ ဒီဇင္ဘာလေကာက္ခံရရွိေငြမ်ားမွ (၂၁)ၾကိမ္ေျမာက္အျဖစ္ လွႉဒါန္းခဲ့ေသာေနရာမ်ားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္ပါသည္။
၁။ အေနာက္မင္းသန္းေက်းရြာ မင္းသန္းအုပ္စု၊ ျမိတ္အေရွ႕ၿမိဳ႕၊ တနသာၤရီတိုင္း။ ထုိေနရာရွိ မူလတန္းေက်ာင္းတြင္ အမုိး၊ အခင္းမ်ားရွိေသာ္လည္း အကာမ်ား ပ်က္ဆီးေနေသာေၾကာင့္ ျပင္ဆင္ႏုိင္ရန္အတြက္ အလွဴေငြ ၈၀၀၀၀၀ (၈-သိန္း)က်ပ္ကို မတူးတူးေ၀၊ မွတ္ပံုတင္အမွတ္- ၆/(မအရ)ႏိုင္ ၁၀၁၅၄၆၊ အဂၤေမာ္ရြာ၊ ၿမိတ္ၿမိဳ႕၊ ဖုန္း ၉၈၇၆၃၀၁၇ ထံသို႔ ေပးပို႔လွဴဒါန္းခဲ့ပါသည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ ထိုမူလတန္းေက်ာင္းမွာ ျပင္ဆင္ေဆာက္လုပ္ၿပီးဆီးသြားၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ မွတ္တမ္းဓါတ္ပံုမ်ားကို ဤေနရာတြင္ သြားေရာက္ၾကည့္ရႈ၍ သာဓုေခၚဆိုႏုိင္ပါသည္။
၂။ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းျမိဳ႕နယ္၊ ေပြးက်စ္ အ.ထ.က(ခြဲ)ႏွင့္ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းျမိဳ႕နယ္၊ ေပြးက်စ္တုိက္နယ္ေဆးရုံ အတြက္လိုအပ္လ်က္ရွိတဲ့ ဘီရိုႏွင့္ စားပြဲ လွဴဒါန္းရန္အတြက္ အလွဴေငြ ၄၀၀၀၀၀ (၄-သိန္း)က်ပ္ကို ဦးခၽြန္၊ ၉/ကပတ(ႏိုင္) ၀၁၅၇၈၁၊ ေက်ာက္ပန္ေတာင္း၊ ရုိးမဘဏ္၊ ဖုန္း- ၀၉၆- ၅၀၀၇၉၅ ထံသို႔ ေပးပို႔လွဴဒါန္းခဲ့ပါသည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ မွတ္တမ္းဓါတ္ပံုမ်ား မရရွိေသးေသာေၾကာင့္ ရရွိေသာအခ်ိန္တြင္ ဆက္လက္ေဖာျ္ပေပးသြားပါမည္။
၃။ ရခိုင္ျပည္နယ္။ ရမ္းၿဗဲၿမိဳ႕၊ လက္ပန္အညာရြာ၊ လင္းေရာင္ျခည္သာသနာ့ရိပ္သာေက်ာင္းတုိက္ ေက်ာင္းမုဒ္ဦး လွဴဒါန္းရန္အတြက္ အလွဴေငြ ၈၀၀၀၀၀(၈-သိန္း)က်ပ္ကို မခင္စႏၵာခိုင္၊ ၁၁/ရဗန(ႏိုင္) ၀၆၁၂၅၅၊ ရခိုင္ျပည္နယ္ ရမ္းၿဗဲၿမိဳ႕သို႔ ေပးပို႔လွဴဒါန္းခဲ့ပါသည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ ထုိေက်ာင္းမုဒ္ဦးမွာ ျပဳျပင္ေဆာက္လုပ္ဆဲ ျဖစ္ပါသည္။ မွတ္တမ္းဓါတ္ပံုမ်ားမွာ လမ္းပမ္းဆက္သြယ္ေရး အခက္ခဲေၾကာင့္ ၾကန္႔ၾကာမႈရွိေနပါသည္။ မွတ္တမ္းဓါတ္ပံုမ်ားရရွိမွသာ ဆက္လက္ေဖာ္ျပေပးသြားပါမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အသိေပးအပ္ပါသည္။
အလွႉဒါနအစုစုအတြက္ ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးၾကေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြအေပါင္းအား ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ လူငယ္မ်ားမွ အထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း ဤေနရာမွ ေျပာၾကားအပ္ပါသည္။ ထိုကဲ႔သို႔ (၂၁) ႀကိမ္ေျမာက္ အလွဴေတာ္အတြက္ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာစြာ သာဓုအႏုေမာဒနာ ေခၚဆိုႏိုင္ရန္ အတြက္ ေအာက္ပါေဆာင္းပါး ျဖင့္ ဓမၼဒါနျပဳအပ္ပါသည္။
“ကူတယ္” ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ျမတ္စြာဘုရားရွင္ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ တရားေတာ္အဆံုးအမကို နာယူ၍ သိရေသာ အသိဉာဏ္ျဖင့္ ယွဥ္ထိုးၾကည့္ေတာ့ “ကူတယ္” ဆိုတဲ့ စကားလံုးက “ယူတယ္” ဆိုတဲ့ စကားလံုးနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဆက္စပ္မႈသေဘာေလးကို ေဖာက္သည္ခ် ေရးသားေဖာ္ျပလိုပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို နတ္သားတစ္ပါးက ေမးေလွ်ာက္လို႔ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ဥပမာေပး၍ ေျဖဆိုသည္ကို မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးေဟာၾကားေတာ္မူေသာ တရားေတာ္ကို နာယူခြင့္ရၿပီး သိခဲ့ရပါတယ္။
လွဴၾကၿပီ၊ ကူၾကၿပီ ဆိုရင္ ကိုယ္ရွိတာကို သူ႔ကိုေပးလိုက္ရတဲ့အတြက္ ကုန္ဆံုး၊ ဆံုးရံႈး သြားတာပဲလို႔ ထင္ျမင္ ယူဆၾကပါတယ္။ ထင္ျမင္ယူဆသည့္အတိုင္း ေျပာေဟာေနၾကတာေတြက လူ႔ျပည္ေလာက၊ နတ္ျပည္ေလာကတို႔မွာ ၾကားေနေတာ့ ဒီထင္ျမင္ယူဆခ်က္သည္ မွန္ကန္သင့္ျမတ္ပါ၏ေလာလို႔ နတ္သားတစ္ပါးက ေမးေလွ်ာက္ခန္းပါ။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ဥပမာေပးေတာ္မူသည္ကို နားလည္သည့္အတိုင္း ေရးသားျပရလ်င္ -
ဥပမာ… အိမ္တစ္အိမ္ မီးေလာင္ၿပီဆိုရင္တဲ့ အိမ္ထဲက ပစၥည္းအခ်ိဳ႕ကို ႏိုင္သေလာက္ သိမ္းႀကံဳးၿပီးယူကာ ဆင္းေျပးၾကတယ္။ မယူႏိုင္ဘဲ ထားခဲ့သမွ်ဟာျဖင့္ မီးေလာင္စာပဲ ျဖစ္သြားမယ္။ ယူႏိုင္သမွ်ေလးေတာ့ မီးေဘးကလြတ္ၿပီး အသံုးျပဳ၊ အသံုးခ်ခြင့္ရပါတယ္…
ဒီေနရာမွာ မီးေလာင္တယ္ဆိုတာ ဘာကိုေျပာတံုးဆိုေတာ့ မီးမွာလည္း ၂ မ်ိဳးအားျဖင့္ အတြင္းမီးႏွင့္ အျပင္မီး။ အျပင္မီးဆိုတာက ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးမီး။ အတြင္းမီးဆိုတာကေတာ့ ကိေလသာမီးေတြနဲ႔ အိုနာေသမီး။
မိမိတို႔မွာ စုေဆာင္းထားတဲ့၊ ေန႔စဥ္ ရွာေဖြရရွိေနတဲ့ ပစၥည္းဥစၥာဆိုတာသည္ အျပင္က ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးမီး ေလာင္၍လည္း ျပာျဖစ္ ဆံုးရံႈးႏိုင္ပါတယ္။ အတြင္းက ကိေလသာမီးႏွင့္ အိုနာေသမီးတို႔ ေလာင္လို႔လည္း ျပာျဖစ္ဆံုးႏိုင္ပါတယ္။ အျပင္မီးအေနနဲ႔ အနည္းငယ္ ဥပမာေပးေျပာရလ်င္ သားျဖဳန္းလို႔လည္း ဥစၥာျပဳန္းႏိုင္တာတို႔၊ သူခိုး ခိုးျခင္းခံရလို႔လည္း တက္တက္ေျပာင္းသြားတာတို႔ စသည္ျဖင့္ပါ။ အတြင္းမီးအေနနဲ႔ ျမင္သာတာေလးကို ထုတ္ျပရမယ္ ဆိုရင္ ေဒါသထြက္လို႔ ကြန္ပ်ဴတာကို ကိုင္ေပါက္လိုက္တာမ်ိဳးရွိပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ ေဒါသေၾကာင့္ ပ်က္စီးဆံုးရံႈးမႈ။ အျမတ္ ေလာဘေၾကာင့္ အရင္းဥစၥာ ပံုအပ္ၿပီး ယံုတာရွိပါတယ္။ အလိမ္ခံရေတာ့ တက္တက္စင္ေအာင္ ေျပာင္လီခါသြားပါေရာ။ ေနာက္တစ္မ်ိဳးက ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြမွားလို႔၊ သတိေပါ့လို႔ ဆံုးရံႈးနစ္နာတာေတြရွိေနေတာ့ ဒါသည္လည္း ေမာဟ တရားရဲ႕ ပေယာဂ လက္ခ်က္ပါပဲ။၊ အိုတာကဖိ နာတာကႏိုပ္စက္ေတာ့ ေဆးကုရတာက ရွာထားတာ ထက္ေတာင္ မေလာက္မငေသး၊ ရွာသမွ် ေရာဂါဖိုးနဲ႔ မကာမိဘူး ဆိုတာက နာမီး ေလာင္တာခံရတာပါပဲ။ ေသမီး ေလာင္လို႔လည္း ခံစားခြင့္ေတာင္ မရလိုက္ပါလားဆိုတာ ေျပာသံၾကားေနရပါတယ္။ ဒီလို ဒီလိုေလာင္ကၽြမ္းေနတဲ့ မီးေတြဟာေလ... ရွာေဖြထားတဲ့ ပစၥည္းဥစၥာေတြကို အခ်ိန္ျပည့္ ေလာင္စာအျဖစ္အသံုးခ်ၿပီး ေတာင္ေလာင္ ေနၾကပါတယ္။
ဒီအထဲက ျမတ္ေသာပုဂၢိဳလ္ကို လွဴဒါန္းခြင့္ရလို႔ လွဴဒါန္းျခင္းသည္ မီးစာျဖစ္မယ့္အထဲက ဆြဲထုတ္ ယူႏိုင္လိုက္တာပါပဲ။ တန္းတူပုဂၢိဳလ္ကို မွ်ေဝေပးကမ္းခြင့္ရလို႔ မွ်ေဝေပးကမ္းျခင္းသည္ မီးစာျဖစ္မယ့္အထဲက ဆြဲထုတ္ ယူႏိုင္လိုက္တာပါပဲ။ နိမ့္ေသာပုဂၢိဳလ္ကို ေပးကမ္းစြန္႔ႀကဲခြင့္ရလို႔ ေပးကမ္းစြန္႔ႀကဲျခင္းသည္ မီးစာျဖစ္မယ့္အထဲက ဆြဲထုတ္ ယူႏိုင္လိုက္တာပါပဲ… ဆိုတာသည္…
အေပၚက ဥပမာနဲ႔ ရွင္းမွ “ကူတယ္” ဆိုတာသည္ “ယူတာ” ပဲ လို႔ ကြင္းကြင္းနဲ႔ ကြက္ကြက္ကို ေပၚထြက္လာပါတယ္။ ရွင္းရွင္းေလး သေဘာေပါက္ႏိုင္ပါတယ္။
သဘာဝ ေၾကာင္းက်ိဳးဆက္သေဘာနဲ႔ ေဝဖန္မယ္ဆိုရင္လည္း… အခုကၽြန္ေတာ္တို႔ျမင္ေတြ႕ေနၾကရတဲ့အတိုင္း တစ္ခ်ိဳ႕က ခ်မ္းသာတဲ့ဝမ္းမွာ ပဋိသေႏၶမ်ိဳးက်တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က ဆင္းရဲတဲ့ဝမ္းမွာ ပဋိသေႏၶမ်ိဳးက်တယ္ စသည့္ျဖင့္ ျခားနားမႈေလးေတြရွိေနၾကပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္ဒီအက်ိဳးတရားေတြ ျခားနားေနရသလဲလို႔ ဉာဏ္ေမးခြန္းထုတ္ စစ္ေဆးေတာ့မွ ေထာက္ပံ့တဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြကိုးက ျခားနားေနၾကလို႔ဆိုတာ အေျဖထြက္ပါတယ္။ ထိုေထာက္ပံ့တဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြက ဘာေတြလဲလို႔ ထပ္ၿပီးစီစစ္ေတာ့ ေလာဘအေၾကာင္းခံ၊ ေဒါသအေၾကာင္းခံ၊ ေမာဟအေၾကာင္းခံ၊ အေလာဘ(သဒၶါ)အေၾကာင္းခံ၊ အေဒါသ(ေမတၱာ)အေၾကာင္းခံ၊ အေမာဟ(ပညာ)အေၾကာင္းခံ စသည့္ အေၾကာင္းတရား (၆) ပါးအားျဖင့္ ကြဲျပားျခားနားေနၾကလို႔ပါ။ သူ႔အေၾကာင္းတရားအလိုက္ သူ႔အက်ိဳးတရားေတြကို ျဖစ္ေပၚေစတယ္။
ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ တရားကိုၾကည့္ၿပီး ျဖစ္ေပၚေစတဲ့တရားကို သိႏိုင္ပါတယ္။ ဥပမာ - မနက္ထေတာ့ ကိုယ္ေတြကိုက္ေနၿပီဆိုရင္ ဒီကိုယ္ေတြကိုက္တာကိုျဖစ္ေစတာသည္ ညက အက်ၤ ီခၽြတ္ၿပီး စြတ္က်ယ္နဲ႔အိပ္သြားလို႔ပဲ ဆိုၿပီး အေၾကာင္းအရင္းခံကို လက္သည္ရွာႏိုင္ပါတယ္။
အခုလည္း “သဒၶါနည္းေတာ့ ေျခာက္ကပ္ကပ္” လို႔ ေယာဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး မိန္႔ဆိုသည့္အတိုင္း ေလာဘအားႀကီးၿပီး သဒၶါဓာတ္အားနည္းသြားသည့္ မ်ိဳးေစ့ရဲ႕ အပင္မွာ သဒၶါေရေသာက္ျမစ္ အရင္ခံ အားနည္းေတာ့ အကိုင္းအခက္ေတြလည္း ေျခာက္ကပ္ကပ္နဲ႔ မြဲတဲတဲ ျပာတာတာေပါ့။ သဒၶါအေစးဓာတ္ ခမ္းေျခာက္ေျခာက္ ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ရွင္သန္ခြင့္ရတဲ့ဘဝက ဘာဥစၥာ ေရႊေငြမွ မကပ္ၿငိဘဲ ဆင္းရဲ မြဲေတမႈနဲ႔ ေရြ႕လ်ားရွင္သန္ရတာပါပဲ။ သဒၶါအေစးဓာတ္ ခမ္းေျခာက္ေျခာက္ ဆိုတာ ဘာကိုဆိုတာလဲဆိုေတာ့ မီးအေလာင္ခံရတာမ်ားလို႔ အေစးေတြ ခမ္းေျခာက္ သြားတာကို ဆိုပါတယ္။ မီးထဲက မ်ားမ်ားယူထားသူဆိုရင္ အေလာင္ခံရတာ သက္သာလို႔ အေစးက ခမ္းမွာမဟုတ္။ သဒၶါအေစးဓာတ္ရႊင္မယ္။ အရည္ရႊမ္းတဲ့ ကၽြဲေကာသီးလိုပ။ ဒါေၾကာင့္ အလွဴလုပ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္၊ မွ်ေဝေပးကမ္းမႈ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္၊ ေပးကမ္းစြန္႔ႀကဲမႈကို ေရွ႕ရႈေဆာင္ရြက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္တို႔ရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ရင္ သဒၶါအေစးဓာတ္ေတြရႊင္လို႔ လန္းေနတတ္ပါတယ္။ လေရာင္ဆန္း၍ ပြင့္လန္းခြင့္ရသည့္ ကုမုျဒာပန္းၾကာငံုလိုပါပဲ။
မေပးဘဲ ကုတ္ထားလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ျဖစ္သြားတဲ့ မိမိမ်က္ႏွာႏွင့္ အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲခ်က္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေကၽြးရတဲ့အခါ ျဖစ္ေနတဲ့ မိမိမ်က္ႏွာကို တစ္ခ်က္ေလာက္ လွမ္းဖမ္း ရႈၾကည့္ရင္ အေျဖေပၚပါတယ္။ မေပးဘဲ ကုတ္ထားတဲ့အခ်ိန္မွာ လငပုတ္ဖမ္းေနသလိုပါပဲ။ မ်က္ႏွာဟာ ခ်ံဳ႕တြၿပီး ေနေလာင္ခံရတဲ့ ခရမ္းသီးမ်က္ႏွာျပင္နဲ႔ တူပါတယ္။ ေအး… ေပးကမ္းၿပီး ေကၽြးေမြးေနရတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ စားေနတဲ့သူေတြရဲ႕ တစ္ဇြန္းၿပီး တစ္ဇြန္း စားေနတဲ့အမူအရာေတြက မိမိကို ေျဖေဖ်ာ္ေနသလိုပါပဲ။ မိမိမွာျဖင့္ ဝမ္းသာၿပီး ေပ်ာ္ေနတယ္ေနာ္။ မိမိရဲ႕သဒၶါအေစးဓာတ္ေတြကို ရႊင္သထက္ရႊင္၊ ရႊမ္းသထက္ ရႊမ္းေစၿပီးေတာ့ကာ မ်က္ႏွာေလးဆို စိုျပည္ေနတာပဲ။ လန္းဆန္းေနတာပဲ။ ဒါသည္ သဒၶါအေစးဓာတ္ရဲ႕ စြမ္းရည္သတၱိပါ။ အေစးဓာတ္က လာသမွ် ပစၥည္းဥစၥာေရႊေငြဟူသမွ်ကို ဆြဲငင္အားရွိပါတယ္… ေဆာင္ထားသိမ္းထားႏိုင္ပါတယ္။ အေစးဓာတ္မရွိသူမွာ ေငြမကပ္ဘူး။ ေငြမကပ္ဘူး ဆိုတဲ့စကားကို ၾကားဖူးၾကမွာပါ။ ဒါသည္ သဒၶါအေစးဓာတ္ ခမ္းေနလို႔ပါပဲ။
မိသားစုေတြကို ၾကည့္ရင္ သဒၶါအေစးဓာတ္ ခမ္းေျခာက္ေျခာက္မိသားစုလည္း ရွိပါတယ္။ သဒၶါအေစးဓာတ္ ခပ္ရႊင္ရႊင္မိသားစုလည္းရွိပါတယ္။ သဒၶါအေစးဓာတ္ခမ္းတဲ့ မိသားစုဆိုရင္ သူတို႔အိမ္ကို သြားရင္ေလ ႀကိဳးၾကာသံမဲ့ေႏြဦးရဲ႕ပူေလာင္တဲ့အေငြ႕အသက္ေတြ ရိုက္ခတ္ခံရသလို ခံစားရပါတယ္။ သဒၶါအေစးဓာတ္ရႊင္တဲ့ မိသားစုဆိုရင္ျဖင့္ သူတို႔အိမ္ကို လာလည္ေရာက္တဲ့သူအဖို႔ ေလတျဖဴးျဖဴးနဲ႔ ပင္လယ္နက္ကမ္းေျခကို ေရာက္သြားသလိုပါပဲ၊ အေမာကိုေျပလို႔၊ ရင္ကိုေအးလို႔။ အဲဒီလို ျခားနားမႈ အထူးေလးေတြရွိပါတယ္။
မိသားစု ေနရာမွာ ရပ္ကြက္ကို အစားထိုးၾကည့္ရင္ အဲဒီ သဒၶါအေစးဓာတ္ခမ္းတဲ့ ရပ္ကြက္မွာ ေနတဲ့ လူကို အသာထားၿပီး ေခြးကိုသာၾကည့္လိုက္ပါ။ ပိန္လွီေျခာက္ကပ္ေနတာကို ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ ဒါဆိုရင္ သေဘာေပါက္ပါေတာ့။ သဒၶါအေစးဓာတ္ရႊင္တဲ့ရပ္ကြက္က ေခြးေတြဆို ဝဖီးၿပီး တုတ္တုတ္ႀကီးေတြေနာ။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ေခြးေတြလိုပါပဲ။ အဲဒီေခြးေတြက အဲဒီရပ္ကြက္မွာ သူခိုးမဝင္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးတယ္ဗ်။ ဟို ေခြးပိန္၊ ေခြးပိန္းမေတြကေတာ့ ေဟာင္ႏိုင္တဲ့ အားေတာင္မရွိၾကဘူး။ အဲလိုကြာျခားပါတယ္။
ရပ္ကြက္ေနရာမွာ ျပည္နယ္၊ တိုင္း၊ ႏိုင္ငံ ကို အစားထိုးၾကည့္တတ္ပါေစ။ တို႔ေနထိုင္တဲ့ ကမၻာႀကီးကိုပါ အစားထိုးၾကည့္ပါ။ သဒၶါအေစးဓာတ္သာ ခမ္းေျခာက္သြားမယ္ဆိုရင္ ကမၻာႀကီးဟာ ကႏၲာရလံုးလံုးျဖစ္ၿပီး ေျခာက္ကပ္ကပ္ႀကီး ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။
ဒါေၾကာင့္မို႔ သဒၶါအေစးဓာတ္ေတြ မခမ္းေျခာက္ရေအာင္ မီးစာျဖစ္မယ့္အထဲက ကူျခင္းျဖင့္ ယူႏိုင္ၾကပါေစျခင္း အလို႔ငွာ၊ လွဴျခင္းျဖင့္ ယူႏိုင္ၾကပါေစျခင္း အလို႔ငွာ၊ သဒၶါအေစးဓာတ္ ရႊင္ရႊင္ျဖင့္ စိုျပည္လန္းဆန္းေသာ ဘဝလမ္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းေစႏိုင္ေရးအလို႔ငါ ဤေဆာင္ပါးကို အသိေလး တစ္ေစ့တစ္ေစာင္းေပး ေရးသားျခင္းပါခင္ဗ်ား။
ဒါနဲ႔ အေပၚက ဥပမာရဲ႕ မီးထဲက ယူသြားတဲ့ပစၥည္ကို ေနာက္တစ္ခန္းဆက္ အကဲခတ္ သံုးသပ္ၾကည့္ၾကပါစို႔ရယ္။ မီးထဲက ယူလာတဲ့ ပစၥည္းကို မီးကူးႏိုင္တဲ့ ေနရာမွာခ်ထားမိမယ္၊ ခ်ထားလိုက္မယ္ဆိုရင္ျဖင့္ ဘယ္လိုျဖစ္သြားျပန္မလဲ။ မီးလြတ္ရာသို႔ ခ်ထားႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ဒီပစၥည္းသည္ မီးကူးစက္ေလာင္ၿမိဳက္ျခင္းကို မခံရဘဲ မီးေဘးက အရွင္းလြတ္ လြတ္သြားပါမယ္။ ဒါက ဘာကို ပမာေပးတာတံုးဆိုေတာ့ -
သမၼာဒိ႒ိ= မွန္ကန္ေသာ အျမင္(အျမင္မွန္) ငါးခုကို ၾကားညွပ္ကေလး ဦးစြာ ေျပာျပလိုပါတယ္။
(၁) ကမၼာသမၼာဒိ႒ိ = ကံကံ၏ အက်ိဳးေပး သေဘာသဘာဝ ကို လက္ခံယံုၾကည္ သိျမင္နားလည္တဲ့ အသိဉာဏ္ အျမင္။
(၂) စ်ာနသမၼာဒိ႒ိ = စ်ာန္အဂၤါေတြနဲ႔ ယွဥ္တြဲၿပီးျဖစ္ေပၚတဲ့ စ်ာန္တရားေတြရဲ႕ သေဘာသဘာဝ ကို လက္ခံယံုၾကည္ သိျမင္နားလည္တဲ့ အသိဉာဏ္ အျမင္။
(၃) ဝိပႆနာသမၼာဒိ႒ိ = ရုပ္နာမ္ဓမၼ၏ အမွန္သဘာဝ အနိစၥလကၡဏာ၊ ဒုကၡလကၡဏာ၊ အနတၱလကၡဏာ (ဒုကၡသစၥာ) ကို လက္ခံယံုၾကည္ သိျမင္နားလည္တဲ့ အသိဉာဏ္ အျမင္။
(၄) မဂၢသမၼာဒိ႒ိ = ဝိပႆနာဉာဏ္ရင့္သည္ထက္ရင့္သန္လာ၍ ဝိပႆနာဉာဏ္အဆံုး၌ အသခၤတဓာတ္ အၿငိမ္းဓာတ္ နိဗၺာန္ဓာတ္ကို ထိုးထြင္းသိျမင္ မ်က္ေမွာက္ျပဳေသာ အသိဉာဏ္ အျမင္။
(၅) ဖလသမၼာဒိ႒ိ = အသခၤတဓာတ္ အၿငိမ္းဓာတ္ကိုပင္လ်က္ အာရံုယူကာ ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အသိဉာဏ္အျမင္။
ဟူ၍ အဆင့္ဆင့္အားျဖင့္ တိုျမွင့္ျဖစ္ေပၚသြားေသာ မွန္ေသာ အျမင္မွန္ ငါးပါးရွိပါသည္။ ဗုဒၶျမတ္စြာ ပြင့္ထြန္းေပၚ၍သာ ဤအသိဉာဏ္ ငါးမ်ိဳးထင္ရွားျဖစ္ေပၚရန္ အက်င့္ျမတ္ေပၚထြက္လာတာပါ။ ဗုဒၶျမတ္စြာ မပြင့္ေပၚလ်င္ ရုပ္နာမ္ဓမၼ သဘာဝ၏ ေၾကာင္းက်ိဳးဆက္မႈ သေဘာစုႏွင့္ သူ႔သဘာဝ မသိရဘဲ အျမင္လြဲႏွင့္ အေမွာင္ထဲမွာ က်င္လည္ရကာ ဒုကၡပယ္လယ္ ခရီးသည္တို႔သာ ျဖစ္ေနရရွာမည္။
အလွဴဒါနကို သာသနာပ ကာလ၌လည္း ျပဳၾကတာပဲ။ သာသနာတြင္းမွာလည္း ျပဳၾကတာပဲ။ ျပဳၾကခ်င္း အတူတူ အက်ိဳးေပးက ကြာတယ္။ အထူးျခားဆံုးကြာဟခ်က္ကေတာ့ -
မီးထဲကယူလိုက္တဲ့ ပစၥည္းကို မီးကူးစက္ႏိုင္တဲ့ ေနရာမွာ သြားထားတာက သာသနာပ ကာလမွာျပဳတဲ့ အလွဴဒါန၏ အက်ိဳး၊
မီးထဲကယူလိုက္တဲ့ ပစၥည္းကို မီးမေလွာင္ႏိုင္တဲ့ ေနရာမွာ သြားထားႏိုင္တာက သာသနာတြင္း ကာလမွာ ျပဳတဲ့ အလွဴဒါန၏ အက်ိဳး၊
ဟူ၍ ဤသို႔ မီကူးခံ ႏွင့္ မီးေဘးလြတ္ ႏွစ္မ်ိဳးကြဲပါတယ္။
မီးကးူခံရတာက ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ သူ႔အက်ိဳးေပးက (၃၁) ဘံုက လြတ္ရာကၽြတ္ရာသို႔ ေက်းဇူးျပဳႏိုင္စြမ္းမရွိလို႔။ သာသနာပ ဆိုေတာ့ အမွန္တရား- သစၥာတရားကို နာၾကားခြင့္မရ၍ ဝိပႆနာဉာဏ္ကင္းမဲ့ကာ မရွိပညတ္ အထည္တတ္၍ ခ်မ္းသာႏိုးႏိုး အထင္ပ်ိဳးကာ ဘံုဘဝကိုေတာင္းတၿပီးျပဳတဲ့ ဒါနကုသိုလ္သည္ ဘံုဘဝခ်မ္းသာကိုေတာ့ ေက်းဇူးျပဳပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ (၃၁) ဘံု လံုးက အိုနာေသ မီးလွ်ံေတြေလာင္ကၽြမ္းခံေနရတယ္၊ အိုေဘး၊ နာေဘး၊ ေသေဘးေတြ ႏိုပ္စက္ခံေနရတဲ့ ေထာင္ႀကီး ျဖစ္ေနေတာ့ နတ္ခ်မ္းသာလို႔ ဆိုျငားေသာ္လည္း မီးေလာင္ခံၿပီး ေသရတာပဲ။ အမ်ိဳးမ်ိဳးေဘးေတြ ႏိုပ္စက္ခံရျပန္တာပဲဆိုေတာ့ ေနရာေျပာင္း၍ အေလာင္ခံ၊ ေထာင္ေျပာင္းၿပီး အႏိုပ္စက္ခံရံုသာမွ်ပဲ ျဖစ္၍ ဒါကို မီးကူးခံ အက်ိဳးေပးလို႔ ညႊန္ျပေထာက္ျပတာပါ။ ေရႊရည္စိမ္ ခ်မ္းသာေတြနဲ႔ပဲ မလွိမ့္တစ္ပတ္ခံရၿပီး ဒုကၡဆင္းရဲႏွင့္ စခန္းသြားေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
မီးေဘးလြတ္က ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ သူ႔အက်ိဳးေပးက (၃၁) ဘံုမွ လြတ္ရာ ကၽြတ္ရာ၊ အိုေဘး၊ နာေဘး၊ ေသေဘးမွလြတ္ရာ၊ အိုမီး၊ နာမီး၊ ေသမီးကင္းရာ သို႔ ေက်းဇူးျပဳႏိုင္စြမ္းရွိလို႔။ ဗုဒၶျမတ္စြာ ပြင့္ထြန္းေပၚ၍ ရုပ္နာမ္ဓမၼ သဘာဝ၏ ေၾကာင္းက်ိဳးဆက္မႈ သေဘာစုႏွင့္ သူ႔သဘာဝ အမွန္တရားကို သိၾကရတယ္။
ဤအသိဉာဏ္ကို အရင္းခံၿပီး ဒါနျပဳရာမွာလည္း ဝိပႆနာဘာဝနာဉာဏ္ယွဥ္တြဲၿပီး ျပဳတတ္တယ္။ ကူတဲ့ေနရာမွာလည္း ဝိပႆနာဘာဝနာဉာဏ္ယွဥ္တြဲၿပီး ကူတတ္တယ္။
ဒါကိုပဲ ကူတတ္-ယူတတ္တယ္လို႔ ေခၚတာပါ။ ဝိပႆနာဘာဝနာဉာဏ္ ယွဥ္တြဲၿပီး ကူတတ္-ယူတတ္ေတာ့ မီးေဘးလြတ္တယ္ဆိုတာ ေပါ့ေသးေသး ေက်းဇူးမ်ားတာမဟုတ္ပါဘူး။
ေရွ႕က ဂဂၤါဝါလု သဲစုမက ပြင့္ထြန္းေပၚၾက ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္တို႔၏ မ်ားလွေဝေန သာဝကေတြ မီးေဘးလြတ္သြားၾကတယ္ေလ။ တို႔ေတြ အခုထိ မီးေလာင္ခံေနရတာျဖင့္ ဒီအသိဉာဏ္ေလးတစ္ခ်က္ ကင္းမဲ့ ေနခဲ့လို႔သာပ။
ဒါေၾကာင့္မို႔ ဗုဒၶသာသနာ့အလင္းေရာင္ေအာက္မွာ သဘာဝတရားေတြရဲ႕ ေၾကာင္းက်ိဳးျပဳေနမႈသေဘာေတြကို ေကာင္းစြာ သိျမင္ခြင့္ရခိုက္မွာ မိမိတို႔အတြက္ မနစ္နာေအာင္ ကူတတ္-ယူတတ္ေစေၾကာင္း အသိဉာဏ္ေလာင္း၍ ဤေဆာင္းပါးကို မွ်ေဝေရးသားပါသည္။
ဝင္းျမင့္
Read more...
