“အိပ္ေရးပ်က္ေပမယ့္ ျမတ္ပါသည္”

က်ဴရွဴးဆရာေတာ္၊ ပီနန္ဆရာေတာ္ၾကီး၊ ထိုင္၀မ္ဆရာေတာ္ၾကီး

ပီနန္ဆရာေတာ္ၾကီး၊ ထိုင္၀မ္ဆရာေတာ္ၾကီး၊ နာဂိုယာဆရာေတာ္

ျပီးခဲ့တဲ့ တစ္ပတ္ေက်ာ္က ကၽြန္ေတာ့္ဆီကို တိုက်ိဳျမန္မာဘုန္းၾကီးေက်ာင္း၊ ေက်ာင္းထိုင္ကိုယ္ေတာ္က ဖုန္းဆက္လာခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္အပတ္ထဲ ပီနန္ဆရာေတာ္ၾကီး ၾကြလာရင္ ညပိုင္းေတြမွာ ေ၀ယ်ာ၀စၥ၀ိုင္းကူေပးဖို ့ ဘယ္ရက္ေတြအားမလဲ လို ့ေမးလာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း တနလၤာကေန ေသာၾကာအထိ ၾကားရက္ဆို ဘယ္ရက္မဆို အဆင္ေျပေၾကာင္း ျပန္ေျဖရင္း ရက္ညွိၾကေတာ့ ဒီအပတ္ အဂၤါေန႔ႏွင့္ဗုဒၶဟူးေန႔ ႏွစ္ရက္ကို တာ၀န္ယူေပးျဖစ္သြားပါတယ္။

ပီနန္ဆရာေတာ္ၾကီးက တိုက်ိဳျမိဳ ႔မွာ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာဘုန္းၾကီးေက်ာင္းအေဆာက္အအံုတစ္ခု သီးျခားေပၚထြန္းလာဖို႔ ၾကိဳးစားၾကေတာ့ အရင္ဦးဆံုး န၀ကမၼစိုက္ထုတ္လွဴဒါန္းျပီး တိုက္တြန္း အားေပးမႈျပဳခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခု ေက်ာင္းၾကီးျပီးစီးသြားခ်ိန္မွာ ဆရာေတာ္ၾကီးကို ပင့္ေဆာင္ျပီး ေက်ာင္းေတာ္အသစ္ၾကီးကို ျပသရင္း ေက်းဇူးျပဳပူေဇာ္ဂုဏ္ျပဳၾကတာျဖစ္ပါတယ္။

အဂၤါေန ့ည ကိုးနာရီေလာက္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ႏွင့္အတူ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ေမွ်ာ္မွန္းထားတဲ့အတိုင္းပါပဲ။ ဧည့္ပရိသတ္ေတြႏွင့္ ေက်ာင္းမွာ စည္ကားေနပါတယ္။ ဆရာေတာ္ၾကီးကို ဖူးေျမာ္ရင္း ၾသ၀ါဒခံေနတဲ့သူေတြ၊ နံနက္အာရံုဆြမ္းအတြက္ ခ်က္ျပဳတ္စီမံတဲ့သူေတြႏွင့္ ေက်ာင္းရဲ ့အထပ္တိုင္းက လူေတြႏွင့္ျပည့္ေနပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆရာေတာ္ၾကီးသီတင္းသံုးေနတဲ့အခန္းထဲ ၀င္ေရာက္၀တ္ျဖည့္ျပီး ဆရာေတာ္ၾကီးကို ဖူးေတြ႔ၾကည္ညိဳခဲ့ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ၾကီးဟာ သက္ေတာ္ရွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေနျပီျဖစ္ေသာ္လည္း သက္ေတာ္ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္အရြယ္လို ့ထင္ရေအာင္ကို ႏုပ်ိဳျပီး၊ သန္မာေတာင့္တင္းတာကို သတိထားမိပါတယ္။ စကားေျပာဆိုရာမွာ အသံၾသဇာႏွင့္ ျပည့္စံုျပီး မိိမိကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈအျပည့္ရွိတဲ့လကၡဏာေတာ္ကို ထင္ရွားစြာဖူးေတြ႔ရပါတယ္။ ျခံဳေျပာရရင္ေတာ့ ဘုန္းရွိန္ကံရွိန္ အင္မတန္ၾကီးမားေၾကာင္း ျမင္တာႏွင့္ကို သိႏိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ၾကီးက သာသနာျပဳလုပ္ငန္းအေတြ႔အၾကံဳေတြကို ဒကာ၊ ဒကာမေတြကို စိတ္အားထက္သန္စြာနဲ႔မိန္႔ၾကားေနပါတယ္။ မိမိကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈရွိဖို ့ကို ႏႈတ္ေတာ္ကေနလည္း ေျပာေနသလို ကိုယ္လက္ အမူအရာေတာ္အားျဖင့္လည္း ေျပာေနသလို ခံစားရပါတယ္။

ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ၾကြေရာက္ခဲ့စဥ္တုန္းကလည္း အနီးကပ္ဖူးေျမာ္ခြင့္ရခဲ့ဖူးလိုက္ေတာ့ ဆရာေတာ္ၾကီးႏွစ္ပါးရဲ ့ ထူးထူးျခားျခားစရိုက္လကၡဏာမတူတာေတြကို သတိထားမိလိုက္ပါတယ္။ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ၾကီးက ဒကာ၊ ဒကာမေတြအဖူးေျမာ္ခံတဲ့အခါ ဒကာ၊ ဒကာမေတြက စကားေတြေဖာင္ဖြဲ႔ေအာင္ေျပာၾကျပီး ဆရာေတာ္ၾကီးက ျပံဳးျပံဳးေလးနားေထာင္ေနတတ္ပါတယ္။ လိုေတာ့မွ နဲနဲပါးပါး ၀င္ေျပာပါတယ္။ အခန္းထဲမွာ နားေထာင္လိုက္ရင္ ဒကာ၊ ဒကာမအသံေတြကို ဆက္တိုက္ၾကားေနရမွာျဖစ္ျပီး ဆရာေတာ္ၾကီးအသံကို ရံဖန္ရံခါေလာက္မွ ၾကားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အခုပီနန္ဆရာေတာ္ၾကီးက်ေတာ့ ဆရာေတာ္ၾကီးက အေၾကာင္းအရာအစံုအလင္ကို ေျဖးေျဖးခ်င္းမိန္႔ၾကားေနျပီး ဒကာ၊ ဒကာမေတြက နားေထာင္ၾကပါတယ္။ ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ ႔အသက္အရြယ္ႏွင့္ အခုလိုအပင္ပန္းခံျပီး ဒကာ၊ ဒကာမေတြကို အခ်ိန္ေပးစကားေျပာ ၾသ၀ါဒေပးနိဳင္တာ အံ့ၾသဖို႔ေကာင္းပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ညဘက္ ေ၀ယ်ာ၀စၥလုပ္ဖို႔လို႔ေခၚေပမယ့္ တကယ့္တကယ္ ဘာမွ ေထြေထြထူးထူးလုပ္စရာက ရွိတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဆရာေတာ္ၾကီးမက်ိန္းခင္ ဒကာ၊ ဒကာမေတြႏွင့္ ျပည့္ေနျပီး၊ ည ၁၀နာရီခြဲက်ေတာ့ ဆရာေတာ္ၾကီးက က်ိန္းပါေတာ့တယ္။ ဆရာေတာ္ၾကီးကို လာဖူးၾကတဲ့ ဧည့္သည္ေတြလည္း ျပန္သြားၾကပါတယ္။ ဆရာေတာ္ၾကီးကို ၀တ္ျဖည့္ဖို႔က ဦးဇင္းငယ္တစ္ပါးက ရွိေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ဆြမ္းခ်က္တဲ့သူေတြကို ကူညီဖို႔ ဆြမ္းစားခန္းထဲသြားခဲ့ပါတယ္။

ည (၁၁)နာရီခြဲေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းႏွင့္ အသင္းအတြက္ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာသစ္ျပဳလုပ္ဖို႔ အစည္းအေ၀းကိုစပါတယ္။ ပါဝင္သူေတြက ေက်ာင္းထိုင္ဦးဇင္း၊ အဖြဲ႔ ဥကၠ႒ ဦးေလးအျပင္ အိုင္တီဆိုင္ရာတာ၀န္ယူထားတဲ့ အစ္ကိုတစ္ေယာက္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ပါ။ အသင္းရဲ ့ပံုမွန္အစည္းအေ၀းလုပ္တဲ့ရက္ေတြမွာက ကၽြန္ေတာ္က မအားေတာ့ မသြားႏိုင္။ ကၽြန္ေတာ္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသြားတဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္လည္း ေက်ာင္းထိုင္ဦးဇင္းကလြဲလို ့ က်န္တဲ့သူေတြကို ေတြ႔ဖို႔က ခဲယဥ္းေတာ့။ အခုလုိ ၾကံဳၾကိဳက္တုန္းေလး တစ္ခါတည္း Meeting ထိုင္ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မီတင္းက အိပ္ခ်င္မူးတူးမီတင္းပါဘဲ။ အားလံုးက ပင္ပန္းျပီး အိပ္ငိုက္ေနၾကပါျပီ။ ဒါေပမယ့္ အလုပ္ကိစၥဆိုေတာ့ မ်က္လံုးေတြ အတင္းဖြင့္ျပီး လုပ္စရာကိစၥျပီးပ်က္သြားေအာင္ တစ္ခါတည္း ရွင္းလိုက္ၾကတဲ့သေဘာပါပဲ။ အသင္းအတြက္ ဒိုမိန္း၀ယ္ဖို ့ကိစၥ၊ နာမည္ေရြးဖို႔႔ကိစၥ၊ hosting ၀ယ္ဖို႔ကိစၥ၊ Website မွာ ထည့္မယ့္အေၾကာင္းအရာေတြကို စီစစ္ေရြးခ်ယ္တဲ့ကိစၥ၊ Sitemap ဆြဲတဲ့ကိစၥ စသည္ျဖင့္ ေဆြးေႏြးၾကျပီး (၁၂)နာရီခြဲခါနီးေလာက္မွာ ျပီးသြားပါတယ္။

ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ဧည့္သည္ေတြ အားလံုးျပန္သြားၾကေတာ့ အတူလိုက္အိပ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းရဲ ႔ Laptop ကြန္ပ်ဴတာကို Windows အသစ္တင္ေပးဖို ့ အလုပ္က က်န္ေနပါတယ္။ သူႏွင့္ကလည္း လူခ်င္းေတြ႔ဖို ့က က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ မလြယ္ေတာ့ အခုေတြ႔တဲ့အခ်ိန္ေလး သူ အကူအညီေတာင္းထားတာ လုပ္ေပးရပါေတာ့တယ္။ စက္ကို format ရိုက္၊ Windows တင္၊ Drivers ေတြရွာတင္၊ သံုးမယ့္ Software ေတြ တင္၊ အင္တာနက္ခ်ိတ္ေပး တာေတြ လုပ္ျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ေလးနာရီထိုးသြားပါျပီ။ ဒါနဲ႔ အားလံုးလက္စသပ္ျပီး အိပ္ရပါေတာ့တယ္။ ငါးနာရီခြဲ ျပန္ထရမွွာကိုး။

မနက္ငါးနာရီခြဲေတာ့ မ်က္ႏွာသစ္ျပီးတာႏွင့္ အာရံုဆြမ္းအတြက္ကို စျပီးျပင္ဆင္ၾကပါတယ္။ ခဏေနေတာ့ အလွဴရွင္ေတြလည္းေရာက္လာၾကျပီး အားလံုး၀ိုင္းျပင္ဆင္ခ်က္ျပဳတ္ၾကပါတယ္။ ၆နာရီခြဲမွာ ပီနန္ဆရာေတာ္ၾကီးႏွင့္တကြ သံဃာေတာ္(၈)ပါးကို ရွမ္းေခါက္ဆြဲဆြမ္းကို ဆပ္ကပ္လွဴဒါန္းၾကပါတယ္။ ၇နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ ဆြမ္းကပ္တာျပီးသြားေတာ့ က်န္တဲ့ ဧည့္သည္ေတြႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး မနက္စာ စားၾကပါတယ္။ စားေသာက္လို႔ျပီးတာႏွင့္ ပန္းကန္ခြက္ေယာက္ေတြ ေဆးေၾကာသန္႔စင္၊ ဆြမ္းစားခန္းကို ေနသားတက်ျဖစ္ေအာင္ျပဳလုပ္ေပးခဲ့ျပီး (၈) နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ ေက်ာင္းကေန ျပန္လာခဲ့ပါတယ္၊ အလုပ္သြားဖို႔က ရွိေနေသးတာဆိုေတာ့။

ဒုတိယညကိုေတာ့ ေက်ာင္းကို ည(၁၀)နာရီေလာက္မွ ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ဧည့္သည္ေတြက မေန႔ကထက္ကို ပိုစည္ေနပါတယ္။ ေနာက္ေန႔ဆရာေတာ္က ျပန္ၾကြေတာ့မွာဆိုေတာ့ လာႏႈတ္ဆက္ၾကတဲ့သူေတြႏွင့္ ေက်ာင္းကျပည့္ေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆြမ္းစားခန္းထဲမွာ ဧည့္သည္ေတြေျပာေနၾကတဲ့စကားေတြနားေထာင္ရင္း ညေနစာ စားလိုက္ပါတယ္။ ည(၁၁) နာရီေလာက္မွာ ဧည့္သည္ေတြအားလံုးရွင္းသြားပါျပီ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ထမင္းစားေသာက္ျပီး ဗိုက္ေလးေလးရွိတာေရာ၊ မေန႔က အိပ္ေရးပ်က္ထားတာေရာႏွင့္ ဒီညေတာ့ ေစာေစာစီးစီးအိပ္ေတာ့မယ္လို႔ စိတ္ကူးျပီး အိပ္ဖို႔ျပင္ဆင္မယ္လုပ္တုန္း မေန႔ကတည္းက ေက်ာင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွင့္အတူလာအိပ္ျပီး ေ၀ယ်၀စၥကူလုပ္ေပးတဲ့ အကိုတစ္ေယာက္က ဒီေန႔လည္းလာအိပ္ေတာ့ သူႏွင့္မအိပ္ခင္ စကားစျမည္ေျပာျဖစ္ပါတယ္။

စကားကေျပာရင္းက ဘာသာေရးဘက္ေရာက္သြားပါတယ္။ ဘာသာေရးကေန အြန္လိုင္းဘာသာေရးက႑ကို ေရာက္သြားပါတယ္။ အဲဒီကေနတစ္ဆင့္တက္လို ့ ကၽြန္ေတာ္ဘေလာ့ဂ္ဂါမွန္းသိသြားတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သူက ၾကံဳတုန္း ဘာသာေရးေဆြးေႏြးခ်င္တယ္ဗ်ာ။ ေမးခ်င္တာေတြလည္း ရွိတယ္၊ မအိပ္ေသးဘူးဆိုျပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔သံုးေယာက္ေသာက္ဖို႔ ေကာ္ဖီထေဖ်ာ္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲ ငါေတာ့ လူေပါင္းမွားျပီလို႔ ေတြးမိလိုက္ပါေတာ့တယ္။

သူနဲ႔က သီလနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ တခ်ိဳ ႔မရွင္းတဲ့ကိစၥ၊ သံဃာေတာ္ႏွင့္ လူေတြၾကား ဆက္ဆံရာမွာ ေစာင့္ထိန္းလိုက္နာရမယ့္ က်င့္၀တ္ပိုင္းဆိုင္ရာကိစၥ၊ ၀ိနည္းႏွင့္ပတ္သက္တဲ့ကိစၥ၊ တရားအားထုတ္တဲ့ နည္းေတြႏွင့္ ပတ္သက္တဲ့ကိစၥ၊ အြန္လိုင္းမွာ ျပီးခဲ့တဲ့တေလာကျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ အျငင္းပြားမႈေတြအေၾကာင္း၊ ဓမၼကထိကဆရာေတာ္ေတြရဲ ႔ တရားေဟာပံု တရားျပပံုေတြအေၾကာင္း၊ စိတၱႏုပႆနာႏွင့္ ဓမၼာႏုပႆနာအေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ အေၾကာင္းအရာေတြေတာ္ေတာ္စံုစံုလင္လင္ပါပဲ။ သူကလည္း မရွင္းတာေမးသလို၊ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း သူ႔ဆီက သိခ်င္တာေတြျပန္ေမးခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ေဆြးေႏြးလိုက္တာ (၂)နာရီခြဲသြားပါတယ္။ စကားလက္စသတ္ျပီး အိပ္ယာ၀င္ခဲ့ရပါတယ္။

မနက္ (၅)နာရီခြဲအိပ္ယာျပန္ထျပီး အာရံုဆြမ္းျပင္ဆင္ပါတယ္။ ဒီေန႔ဆရာေတာ္ၾကီးက အာရံုဆြမ္းဘုန္းျပီးတာႏွင့္ေလဆိပ္ဆင္းေတာ့မွာဆိုေတာ့ အာရံုဆြမ္းကို နည္းနည္းေနာက္က်ျပီး (၇)နာရီထိုးခါနီးမွ ကပ္ၾကပါတယ္။ ထမင္းေၾကာ္ႏွင့္ ျမန္မာဟင္း၊ အီတာလီယံဟင္းေတြ ကပ္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ၾကီးႏွင့္အတူလိုက္ပါလာတဲ့ ထိုင္၀မ္ဆရာေတာ္ပါ ျပန္ၾကြမွာျဖစ္ပါတယ္။ က်န္တဲ့သံဃာေတြအားလံုးက ေလဆိပ္ကို လိုက္ပို႔ၾကပါမယ္။ ဆြမ္းစားျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ေလဆိပ္သြားဖို႔ ျပင္ဆင္ၾကပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွင့္ ဆြမ္းအလွဴရွင္ေတြ၊ ဧည့္သည္ေတြကေတာ့ မနက္စာ စားေသာက္ၾကျပီး ဆြမ္းစားခန္းကို ရွင္းလင္းေရးလုပ္ၾကပါတယ္။ (၈)နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ အားလံုးျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ အားလံုးကိုႏႈတ္ဆက္ျပီး ေက်ာင္းကေနျပန္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။

ဒီႏွစ္ရက္မွာ သံဃာေတာ္ေတြကို ကိုယ္လွဴတာမဟုတ္ေပမယ့္ ကိုယ့္အလွဴလိုမ်ိဳးသေဘာထားျပီး ေ၀ယ်ာ၀စၥကုသိုလ္ေတြကို သဒၶါတရားအျပည့္၊ ေစတနာအျပည့္ႏွင့္ လုပ္ေပးခဲ့ရတာ ၀မ္းသာၾကည္ႏူးစရာေကာင္းပါတယ္။ အိပ္ေရးပ်က္ေပမယ့္လို႔ မအိပ္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ သာသနာေတာ္အတြက္၊ အမ်ားအတြက္ တန္ဖိုးရွိတဲ့ကိစၥေတြကို လုပ္ေပးလိုက္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ပီနန္ဆရာေတာ္ၾကီးကို ဖူးေျမာ္ရင္း ဆရာေတာ္ၾကီးဆီက မ်က္စိႏွင့္မျမင္ႏိုင္ေပမယ့္ ခံစားသိႏွင့္ရရွိလိုက္တဲ့ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာခြန္အားေတြျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားသာသနာျပဳလုပ္ငန္းကို ေအာင္ျမင္စြာလုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ သာသနာျပဳပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးရဲ ႔ Personal Power က ကိုယ့္ဆီကို ကူးစက္ရိုက္ခတ္လိုက္တယ္လို႔ေျပာလို႔ရႏိုင္ပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္ပိုင္း သာသနာေတာ္အတြက္ ဆက္ျပီးၾကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အားသစ္ကို ျဖစ္ေစခဲ့တာေတာ့ အမွန္ပါဘဲခင္ဗ်ာ။

ေလးစားခင္မင္စြာျဖင့္
၀ိမုတၱိသုခ

Posted by The Bliss Of Emancipation at 11:16 AM 0 comments Links to this post