သတသဟႆရစ ဂါထာေတာ္ (နတ္ခ်စ္ဂါထာေတာ္ )

အဘိဓဇအဂၢမဟာ သဒၶမၼေဇာတိက ဘဲြ ႔တံဆိပ္ေတာ္ရ ေတာင္တန္းသာသနာျပဳဆရာေတာ္ႀကီး ဦးဥတၱမႆရ၏

နတ္ခ်စ္ဂါထာေတာ္

အုိ - ေလာကေစာင့္ၾကပ္ နတ္မ်ား အေပါင္းတုိ႔၊ တရားနာ လာၾကကုန္ေလာ့။

ေတာေစာင့္နတ္၊ ေတာင္ေစာင့္နတ္အေပါင္း၊ ၿမဳိ ႔ေစာင့္နတ္၊ ႐ြာေစာင့္နတ္အေပါင္း၊ ႐ုကၡစုိး၊ ဘုမၼစုိး၊ အာကာသစုိး နတ္အေပါင္းတုိ႔ တရားနာလာၾကကုန္ေလာ့။

ေျမေစာင့္နတ္၊ ေရေစာင့္နတ္၊ သာသနာေတာ္ေစာင့္နတ္၊ သမုဒၵရာေစာင့္နတ္၊ ၀ဠာဟကနတ္၊ ပဇၨဳနတ္၊ စတုေလာကပါလနတ္၊ သိၾကား၊ ျဗဟၼာ၊ အသုရာ၊ ယမာ အစရွိေသာ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းတုိ႔ တရားနာလာၾကကုန္ေလာ့။

နဂါး၊ ဂဠဳန္၊ ကုမၻန္၊ ယကၡိက္ အစရွိေသာ ဥပသကာ အေပါင္းတုိ႔ တရားနာလာၾကကုန္ေလာ။

၀ိဇၨာ၊ ေဇာ္ဂ်ီ၊ တပသီ အစ႐ွိေသာ သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတုိ႔ တရားနာလာၾကကုန္ေလာ႔။

အုိ- လူအေပါင္း၊ နတ္အေပါင္း ၊ အပါယ္ေလးပါး သတၱ၀ါအေပါင္းတုိ႔ တရားနာလာရန္ ဖိတ္ေခၚကုန္၏။

အကၽြန္ပ္သည္ ေ၀ေနမ်ားစြာ သတၱ၀ါတုိ႔၏ ခ်မ္းသာမႈကုိ ေ႐ွး႐ႈ၍ ေကာင္းျမတ္ေသာ စိတ္ေစတနာျဖင့္ ကႆပ ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္သည္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သည့္ တစ္ဂါထာလွ်င္ အဖုိးတစ္သိန္းထုိက္တန္ေသာ သတသဟႆရစ ဂါထာေတာ္ကုိ႐ြတ္ဖတ္ သရဇၥ်ာယ္ပါကုန္အံ့။ ေကာင္းမြန္႐ုိေသစြာ နာၾကားၾကကုန္ေလာ့။

၁။ အကိ ံေဒ၀ မဟာရာဇာ၊

သဗၻိ ေဟာတိ သမာဂေမာ။

သာ နံ ပါေလတိ သဂၤတိ၊

နာ သဗၻိ ဗဟုသဂၤေမာ။

၂။ သဗၻိေရ၀ သမာေသထ၊

သဗၻိ ကုေဗၺထ သႏၳ၀ံ၊

သတံ သဒၶမၼ မညာယ၊

ေသေယ်ာ ေဟာတိ န ပါပိေယာ။

၃။ ဇီရ ႏၱိ ေ၀ ရာဇရထာ သုစိတၱာ၊

အေထာ သရီရမၸိ ဇရံ ဥေပတိ။

သတဥၥ ဓေမၼာ န ဇရံ ဥေပတိ၊

သေ ႏၱာ ဟေ၀ သဗၻိ ပေ၀ဒယ ႏၱိ။

၄။ နဘံ စ ဒူေရ ပထ၀ီ စ ဒူေရ၊

ပါရံ သမုဒၵႆ တဒါဟု ဒူေရ။

တေတာ ဟေ၀ ဒူရတရံ ၀ဒ ႏၱိ၊

သတဥၥ ဓေမၼာ အသတဥၥ ရာဇ။

အနက္ - ျမန္မာျပန္

၁။ မဟာရာဇာ၊ အေဆြေတာ္မင္းျမတ္၊ သဗၻိသူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ႏွင့္၊ အကိ ံေဒ၀ - တစ္ႀကိမ္ တစ္ခါမွ်သာလွ်င္၊ သမာဂေမာေဟာတိ - အေၾကာင္းအခြင့္ႀကဳံ၍ ေပါင္းဆုံမွီ၀ဲရေပ၏။ သာသဂၤတိ - ထုိတစ္ႀကိမ္မွ် ေပါင္းဆုံမီွ၀ဲရျခင္းသည္၊ နံ - ထုိထုိအခြင့္ႀကဳံ၍ ေပါင္းဆုံမွီ၀ဲေသာသူကုိ၊ ပါေလတိ - ေဘးရန္အေႏွာက္ခ်မ္းသာေရာက္ေအာင္ ကယ္မႏုိင္ပါေပ၏။

၂။ အသဗၻိ - တရားကင္းကြာေသာ သူယုတ္မာတုိ႔ႏွင့္၊ ဗဟု သဂၤေမာ - ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ေပါင္းဆုံမွီ၀ဲေသာ္လည္း၊ နပါေလတိ - ေဘးရန္မေႏွာက္ ခ်မ္းသာေရာက္ေအာင္ မေစာင့္မေ႐ွာက္ မကယ္မႏုိင္ေပ၊။ မဟာရာဇာ - အေဆြေတာ္မင္းျမတ္၊ တသၼာ - ထုိ႔ေၾကာင့္၊ သဗၻိေရ၀ - သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ႏွင့္သာလွ်င္၊ သမာေသထ - ေပါင္းဆုံအၿမဲ မီွ၀ဲဆည္းကပ္ရာ၏။ သဗၻိ - သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ႏွင့္၊ သ ႏၳ၀ံ - မိတ္ေဆြဖဲြ ့ျခင္း ကၽြမ္း၀င္ခ်ဥ္းကပ္မႈကုိ၊ ကုေဗၻထ - ျပဳရ၏။ ျပဳပါေလ၊ သတံ - ဘုရားအစ႐ွိေသာ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏။ သဒၶမံ -ပစၥဳပ္သံဃာ ႏွစ္ျဖာႀကီးပြားခ်မ္းသာေၾကာင္း ပုညကိရိယ ေဗာဓိပကၡိယတရားေကာင္းကုိ၊ အညာယ - တစ္လုံး တစ္ပါဒ စ၍ေကာင္းစြာ သိျမင္လာရသည္႐ွိေသာ္၊ ေသေယ်ာေဟာတိ - တစ္ေန႔တစ္ျခား ႀကီးပြားခ်မ္းသာ ျမင့္ျမတ္လာႏုိင္ပါေပ၏။ န ပါပိေယာ - ဆုတ္ယုတ္ႏုိင္ၾကျခင္း အလွ်င္းပင္ မ႐ွိႏုိင္ေပ။

၃။ မဟာရာဇာ - အေဆြေတာ္မင္းျမတ္၊ သုစိတၱာ - မြမ္းမံျခယ္လွယ္၍ အဆန္းတၾကယ္ လွပခုိင္ခံကုန္ေသာ၊ ရာဇရထာ - မင္းစီးရထားတုိ႔သည္။ ေ၀ - စင္စစ္ဧကန္ အမွန္ပင္၊ ဇီရ ႏၱိ - ေဟာင္းႏြမ္းေဆြးေျမ ႔ တစ္ေန႔ေန႔တြင္ ပ်က္စီး၍ သြားၾကရကုန္၏။ အေထာ - ထုိအျပင္၊ သရီရမၸိ - ေကၽြးေမြးသုတ္သင္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် မြမ္းမံျခယ္သကာ တယုတယ ေစာင့္ေ႐ွာက္၍ ေနၾကေသာ သူသူငါငါ ဤခႏၶာ ကုိယ္ႀကီးသည္လည္း၊ ဇရံဥေပတိ - ျပဳျပင္ရင္းက အုိမင္းေဆြးေျမ့တေ႐ြ ႔ေ႐ြ ႔ႏွင့္ ပ်က္စီး၍သြားရၿမဲသာတည္း။ သတဥၥဓေမၼာ - ျပဳလည္းမျပဳျပင္လည္းမျပင္ ပင္ကုိၿမဲတည္ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏ တရားျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္သည္ကား၊ ဇရံ - ပ်က္စီးယုိယြင္း ဆိတ္သုဥ္းျခင္းသုိ႔၊ န ဥေပတိ၊ ကမၻာလႊဲေဖာက္ကပ္ေတြေပ်ာက္လည္း ဘယ္ေသာအခါမွ် မေရာက္ႏုိင္ပါေခ်၊ သေ ႏၱာ - ဘုရားအစ႐ွိေသာ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔သည္၊ သဗၻိ - သူေတာ္ဥစၥာ ဘယ္ခါမျပတ္ ထုိနိဗၺာန ခ်မ္းသာျမတ္ကုိသာလွ်င္၊ ဟေ၀ - စင္စစ္ဧကန္ အမွန္ပင္၊ ပေ၀ဒယႏၱိ - ထုတ္ေဖာ္ျမြက္ဟ ေျပာဆုိခ်ီက်ဴးၾကေလကုန္၏။

၄။ မဟာရာဇ -အေဆြေတာ္မင္းျမတ္၊ နဘံစ - ထက္လဟာျပင္ မုိးေကာင္းကင္သည္လည္း၊ ပထ၀ိေတာ -ေျမျပင္မွ၊ ဒူေရ - တစ္စပ္တည္းပင္ ထင္ရေစကာ အလြန္ပင္ ေ၀းကြာလွေခ်၏။ ပထ၀ီစ - ေျမျပင္သည္လည္း၊ နဘံနဘေတာ - ထက္လဟာျပင္ မုိးေကာင္းကင္မွ၊ ဒူေရ - တစ္စပ္တည္းပင္ ထင္ရေစကာမူ အလြန္ပင္ေ၀းကြာလွေခ်၏။ သမုဒၵႆ - တင္းၾကမ္းေရျပင္ ကမ္းမျမင္ေသာ ပင္လယ္သမုဒၶရာ၏၊ ပါရံပရတီရံ၊ ဟုိမွာဘက္ကမ္းသည္၊ ၾသရိမတိရေတာ - ဤမွာဘက္ကမ္းမွ၊ ဒူရံ - မွန္းဆႏုိင္ေအာင္ ေ၀းကြာလွေခ်၏။ ၾသရိမတီရံ - ဤမွာဘက္ကမ္းသည္လည္း၊ ပါရာ - ပရတီရာ - ဟုိမွာဘက္ကမ္းမွ၊ ဒူရံ - မွန္းဆမထင္ အလြန္ပင္ေ၀းကြာလွေခ်၏။ တံ - ထုိစကားကုိ၊ ၀ါ - ထုိသုိ႔ပင္၊ သေႏၱာ - ဘုရားအစ႐ွိေသာ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔သည္၊ အာဟု - ေျပာဆုိေတာ္မူၾကကုန္၏။ သတဥၥဓေမၼာ - သဒၶေမၼာ - သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏ တရားသည္လည္း၊ အသတံဓမၼာ - အသဒၶမၼာ - မသူေတာ္တုိ႔တရားမွ၊ တေတာ ထုိမုိးေျမႏွစ္သြယ္ ပင္လယ္ကမ္းႏွစ္ခုတုိ႔ထက္၊ ဟေ၀ - စင္စစ္ဧကန္အမွန္ပင္၊ ဒူရတရံ - အေ႐ွ ႔၊ အေနာက္၊ ေတာင္ႏွင့္ေျမာက္သုိ႔ ေထာက္ဆႏႈိင္းညွိ၍ မရေအာင္ အလြန္႔အလြန္ပင္ေ၀းကြာလွေခ်၏ဟူ၍၊ သေႏၱာ - ဘုရားအစ႐ွိေသာ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔သည္၊ ၀ဒႏၱိ - မိန္႔ဆုိေတာ္မူၾကကုန္၏။