တစ္ကုိယ္ေတာ္ မဟာပ႒ာန္းပြဲ

တစ္ကုိယ္ေတာ္ မဟာပ႒ာန္းပြဲ

သာသနာႏွစ္ ၂၅၅၄ ခုႏွစ္
ျမန္မာႏွစ္ ၁၃၇၂ခုႏွစ္
ဒုတိယ၀ါဆိုလျပည့္ေက်ာ္ ( ၂ ) ရက္ ေန ့မွသည္
သီတင္းက်ြတ္လဆန္း ( ၁၃ )ရက္ေန ့အထိ

28July - 21October 2010

ေရးထားတဲ့ ဒုိင္ယာယီ စာအုပ္ကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့-
ယေန ့ ပ႒ာန္းစရြတ္ပါသည္။ (ဂ်ဴလိုင္ ၂၈ ဒုိင္ယာယီစာအုပ္)။
၀ါတြင္းကာလမွာ ပ႒ာန္းအက်ယ္ ငါးအုပ္ကို ျပီးေအာင္
ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္မည္ မွန္းထားပါသည္။
လူ အေပါင္း နတ္အေပါင္း တို ့အားလည္း အမွ်ေပးေ၀ပါ၏။
အေႏွာက္ယွက္ကင္းစြာ ၇ြတ္ဖတ္ျပီးေျမာက္ရပါလို၏။

ဒါကေတာ့ မွတ္တမ္းစာအုပ္ထဲက ၀ါတြင္းကာလ
လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားစြာထဲက တစ္ခု လုပ္ေဆာင္
မယ္ ရည္မွန္းထားတဲ့ အလုပ္တစ္ခုပါ။
လုပ္ေဆာင္တာေတြကမ်ားပါ့။

ဘာေၾကာင့္ရြတ္ဖတ္တာလဲ ။ ကိုယ့္ကိုယ္ေမးၾကည့္ေတာ့လည္း ရြတ္ဖတ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေပါက္လို ့ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္တာပါ။ မွတ္တမ္း ကိုၾကည့္ကလည္း ရည္ရြယ္ခ်က္မပါ။ အေႏွာက္ယွက္ကင္းစြာ ၇ြတ္ဖတ္ျပီးေျမာက္ရပါလို၏။ ဒီေလာက္ပဲ။

သိေနတာ တစ္ခုကေတာ့ ရြတ္ဖတ္တာ အရသာရွိတာ တစ္ခုပဲ။
ျပန္သံုးသပ္ၾကည့္ေတာ့လည္း အခ်ိန္ရတံုး၊ အခြင့္ရတုံးေလး
ပ႒ာန္းဆိုတာ ပူေဇာ္ခြင့္ရတာ ဆိုတာပဲ။

ျပီးေတာ့-
တိပိဋကေတြကို အလြတ္ေတာင္ က်က္ၾကေသးတာပဲ၊
ကိုယ္က ၾကည့္ရြတ္ဖတ္ရတာပဲဟာ၊
ဒီေလာက္ေတာ့ ပူေဇာ္ရရင္ ေလ့လာရရင္ ေကာင္းမွာပဲ လို ့
စိတ္ကူးတာကလည္း တစ္ေၾကာင္းေပါ့။

အမ်ားက သိေနတာကလည္း အႏၱရာယ္ ကင္းတယ္။
လာဘ္ပြင့္တယ္။ စီးပြါးေရးသမားဆိုလည္း
စီးပြါးေရးေကာင္းတယ္။ လွခ်င္ပခ်င္သူဆိုလည္း
ပ႒ာန္းရြတ္ဖတ္ရတာ စိတ္ၾကည္လို ့ လွပါသတဲ့။
ခ်စ္သူခင္သူလည္း ေပါပါသတဲ့။ အက်ဥ္းခ်ဳပ္
လူတိုင္း နားလည္တာကေတာ့ ေကာင္းတာျဖစ္ျပီး၊
မေကာင္းတာမျဖစ္ဘူး ဆိုတာပါပဲ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ကေတာ့ သံုးလ ျပည့္လုကာနီးပါး ၀ါတြင္းကာလ မဟာပ႒ာန္း ပူေဇာ္ပြဲကို တစ္ကိုယ္ေတာ္ပဲ ဒီဘ၀မွာ ပထမဆံုး အၾကိမ္ ရြတ္ဖတ္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ (အရင္ ဘ၀ကေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး၊ ထားေတာ့ )။

ဒီလို ရြတ္ဖတ္တဲ့အခါမွာ အခ်ိန္ကို ဘယ္အခ်ိန္ရြတ္မယ္လို့ သတ္မွတ္လို ့
မရဘူး။ တစ္ေန ့ တစ္နာရီေတာ့ အနည္းဆံုး ထားရြတ္မယ္ မွန္းျပီး
ရြတ္ခဲ့ပါတယ္။ မရတာက အလုပ္က မထင္မွတ္ဘဲ ရွိလာတာေၾကာင့္ပါပဲ။

၀ါတြင္းကာလ ႏွစ္ခါ နယ္ေ၀းကိုလည္း ခရီးထြက္ရတယ္။ အလွဴပင့္လို ့ ၊
တရားပြဲမို ့ နဲ ့ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ သြားရတယ္။ အဲဒီလို
အခါမ်ိဳးမွာ ပ႒ာန္းရြတ္ဖတ္တာကို နားထားရပါတယ္။

သို ့ေသာ္ ခရီးျပန္လာရင္ေတာ့ အေက်ြးဆပ္သည့္အေန
အစားေသာက္ ေကာင္းေကာင္း ဘုဥ္းျပီး ၊
အားရွိသည့္ ေန ့ဆိုရင္ေတာ့ ၂ နာရီထိ ဆက္တိုက္
ရြတ္ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။

တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့ ခရီးမသြားခင္ အေက်ြး မတင္ေအာင္ ၾကိဳတင္ျပီး ၃နာရီထိ ထန္းညက္နဲ ့ ေရသန္ ့ဗူး ေရွ ့မွာခ်ကာ တစ္ၾကိမ္ျပီးလိုက္ ေရလည္းေသာက္၊ ထန္းလ်က္ေလးခဲကာ ရြတ္ခဲ့တာ ဟာလည္း အမွတ္တရ ေန ့ရွိပါတယ္။

ဒီလိုနဲ ့ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵ ၊ အေႏွာက္ယွက္ကင္းစြာ
ျပီးေျမာက္ရပါလို၏ ဆိုတာလည္း ျပီးေျမာက္
လို ့သြားျပီ။ ေအာင္ျမင္သြားတယ္ေပါ့။

ဤကဲ့သို ့ရြတ္ဖတ္ရာမွာ ပ႒ာန္းစာအုပ္မ်ား မရွိတာေၾကာင့္ ကြန္ပ်ဴတာကို အသံုးျပဳကာ ဆရာၾကီး ဂိုအင္ဂါ ႏွင့္ တပည့္မ်ား ဖန္တီးထားတဲ့ ဆ႒သဂၤါယနာ စီဒီကို အသံုးျပဳကာ ရြတ္ဖတ္ရပါတယ္။ ဆရာၾကီးႏွင့္တကြ အားလံုးေသာ ဖန္တီးျပဳလုပ္ထားတဲ့သူမ်ားကို ေက်းဇူးတင္ပါ၏

ဒီလို လရွည္ ရက္္ရွည္ တစ္ကိုယ္ေတာ္ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္လိုက္ရတဲ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ အဖို ့ဘာဂ အ၀၀ကို မိမိႏွင့္အတူ ေက်းဇူးၾကီးမား မိဘ ဆရာသမား ဘိုးဘြား ၊ မိဘပမာ အထူးတလည္ ျပဳစုေထာက္ပံ့ၾကေသာ ရဟန္း ဒကာ ဒကာမ ႏွင့္ ပစၥည္းေလးပါးကို ေထာက္ပံ့သည့္ ဒကာ ဒကာမမ်ား ၊ ေဆြမ်ိဳးမ်ား၊ မိတ္ေဆြအေပါင္းသင္းမ်ား၊ ဘေလာ့စာဖတ္ပရိသတ္မ်ား ၊ ခ်စ္သူခင္သူ ၊ မုန္းသူမ်ားပါမက်န္ အားလံုးတို ့အား အမ်ွေပးေ၀ပါ၏။

အရပ္ေလးမ်က္ႏွာ ေစာင့္ေရွာက္ၾကကုန္ေသာ ဓတရ႒ ၊ ၀ိရူဠက ၊ ၀ိရူပကၡ ၊ ကုေ၀ရ နတ္မင္းၾကီးေလး ပါး။ ဘူတာ ၊ ေဒ၀ါ ၊ နာဂါ ၊ ယကၡ မ်ား။ ငရဲမင္း လူမင္း နတ္မင္း သိၾကာမင္း နွင့္တကြ သံုးဆယ့္ တစ္ဘုံ က်င္လည္ၾကကုန္ေသာ နာနာဘာ၀ ၀ိနာဘာ၀ ရွိရွိသမွ် သတၱ၀ါအေပါင္းတို ့အားလည္း အမွ်ေ၀ပါ၏ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ သာဓုေခၚနိုင္ၾကပါေစကုန္သတည္း။

ကုသိုလ္ အမွ် အမွ် အမွ်
ယူေတာ္မူၾကပါကုန္ေလာ...( သံုးၾကိမ္ )

မွတ္ခ်က္။ ။ ကုသိုလ္မွတ္တမ္း ႏွင့္ အမွ်ေ၀ျခင္းသက္သက္ပါ။

ျမတ္ေရာင္နီ
( ၂၁ ၊ ၁၀ ၊ ၂၀၁၀ )

Posted by yaungnioo at 1:57 PM 1 comments