မိဘေမတၱာစန္းေသာ္တာနဲ႔ ပမာႏွဳိင္းဆို မႏွုဳိင္းလိုဘူး

မိဘေမတၱာ၊ စန္းေသာ္တာႏွင့္ ၊ပမာႏွိဳင္းဆို မႏွိဳင္းလိုဘူး။ ထိုစန္းတိမ္လႊာဖုန္းေသာေၾကာင့္။
မိဘေမတၱာ၊ပန္းေရႊၾကာႏွင့္၊ပမာႏွိဳင္းဆို မႏွိဳင္းလိုဘူး။ ထိုပန္းေနမွာႏြမ္းေသာေၾကာင့္။
မိဘေမတၱာ စန္းေရျပာႏွင့္ ပမာႏွိဳင္းဆို မႏွိဳင္းလိုဘူး။ထိုစန္းေနမွာႏြမ္းေသာေၾကာင့္။

တေန႔က စင္ကာပူသူ တကာမေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ စကားစျမည္ေျပာဆိုရင္း သူ႔မွာသားေလးေမြးဖြား

လာရင္ဗုဒၶဘာသာဘုန္းၾကီးတစ္ပါးဆီမွာ novice monk (ရွင္သာမေဏ)၀တ္ျပီး ေလာကုတၱရာ

ပညာသင္ယူျဖစ္ေအာင္စိစဥ္မယ္လို႔စိတ္ကူးထားေၾကာင္း၊သူမ်ားတကာလိုသားေလးကိုပညာတတ္ျဖစ္

ေအာင္သင္ေပးျပီးသားေလးရဲ့အေထာက္အပ့ံကိုမွီခိုမယ္စသည္စိတ္ကူးမရွိပါေၾကာင္းေျပာလာပါတယ္။

သူလူ႔ေလာက ၾကီးက မထြက္ခြါမီ သားေလးအတြက္ အာမခံေတြလုပ္ေပးသြားမွာပါလို႔ေျပာလို႔ မိခင္

ေကာင္းတစ္ ေယာက္ရဲ့ေမတၱာ ကိုေတြ႔ျမင္လိုက္ရေသးတယ္။

လြန္ခဲ့ေသာ(၂)ႏွစ္ခန္႔ကရန္ကုန္ကိုကိစၥတစ္ခုနဲ႔အျပန္ Jetstar flight ေပၚမွာ မိမိထိုင္ခံုအနီးမွာ
အမ်ဳိး သမီးတစ္ဦးသည္(ဲ၃)ႏွစ္အရြယ္သားေလးတစ္ဦးကိုေပြ႔ကာ၊ဖက္ကာ အေမကစကားေလးေျပာ
လိုက္၊ သား ေလးကတီတီတာတာေျပာလိုက္နဲ႔ ျမင္ေနရေတာ့ မိမိက စိတ္၀င္စားမိတာနဲ႔ေမးျမန္း
ၾကည့္ေတာ့ သူမေျပာျပပါတယ္။၊သူမဟာစကၤာပူမွာအလုပ္လုပ္ေနတဲ့အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္ျဖစ္
ေၾကာင္း၊သားေလးကိုေမြးျပီးကတည္းကဟသၤတျမိဳ့ရွိမိဘမ်ားထံမွာအပ္ႏွံထားခဲ့တာ၊ယခုတေလာ့သားေလး
ကိုေအာက္ေမ့တာ နဲ႔စင္ကာပူကိုခဏမွာယူျပီးျပဳစုခဲ့ျပီးေနာက္၊ယခု ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ပို႔ဖို႔သြား ေၾကာင္း ရွင္းျပပါတယ္၊

ဒါနဲ့စကားစျမည္ေျပာၾကေတာ့၊သူမကသားေလးကိုရန္ကုန္မွာဘဲသူမအေမအေဖလက္ကို လြဲအပ္ကာ၊
ညေန fligltနဲ့စကၤာပူကိုျပန္လာခဲ့မယ္လို့ေျပာပါတယ္၊၊မိမိကတကာမေလး "သားေလးကိုေတာ္
ေတာ္ခ်စ္တာပဲေနာ္"လို့ေျပာေတာ့၊ဘုန္းဘုန္းရယ္ဘယ္လိုေျပာလိုက္ပါလိမ့္၊မိမိသားပဲ မခ်စ္ပဲေနပါ့မ
လား။ ဘယ္ခြဲခ်င္ ပါမလဲ၊ ဘ၀ဆိုတာ ေပ်ာ္ရာ မွာမေနရ၊ေတာ္ရာမွာပဲေနရတယ္ ဆိုသလိုသားေလးနဲ႔့ေ၀းေန ရတာမေပ်ာ္ပါဘူး၊

ေနာက္ေတာ့ လဲအေၾကာင္း ညီညြတ္ရင္သားေလးကို စင္ကာပူေခၚျပီးေက်ာင္းထားေပးဖို႔ၾကိဳးစား
ပါ့မယ္။ သားေလး ပညာတတ္ျဖစ္ ေအာင္သင္ေပးမယ္၊ျပီးေတာ့လူ႔ေလာကမွာတင့္တင့္တယ္တယ္
ထားခဲ့မွာ ေပါ့ဘုရားစသည္ျဖင့္ေမတၱာ၊ကရုဏာအျပည့္ျဖင့္ေျပာျပေနေသာမိခင္ကေလး တစ္ဦးနဲ႔
စကားေျပာ ခြင့္ၾကံဳခဲ့တာ Changi Airport မွထြက္ျပီး ျမန္မာျပည္ နယ္နိမိတ္ မေရာက္မခ်င္းပါပဲ ။

တကာမေလးက ေမးခြန္းမ်ားေမးေသာမိမိကို ခင္မင္ရင္းႏွီးသလိုျဖစ္ျပီး စင္ကာပူျပန္ရင္လာလည္
ခ်င္တယ၊္လိပ္စာ ဖုန္းနံပါတ္ေလးေမးျမန္းျပန္ေတာ့ ရွားရွားပါးပါးပါလာေသာ
လိပ္စာကဒ္ တစ္ခုေပးလိုက္ပါတယ္။
တကာမေလးကဘုန္းၾကီးနာမည္မဖတ္တတ္လို႔ဖတ္ေပးျပိးေနာက္၊အရွင္ဘုရားကဘြဲ႔ေတြ
အမ်ားၾကီးရထားတာပဲ။မိမိကလည္းရယ္စရာလုပ္ျပီးဘြဲ႔လား၊ဗြက္လားေတာ့မသိဘူး၊ရေအာင္ေတာ့ဆယ္
စုႏွစ္မ်ားစြာအခ်ိန္ေပးခဲ့ရပါတယ္၊တကာမေလးက ကိုယ့္သားေလးကဒီလိုျဖစ္ရင္ ဘယ္ေလာက္
ေကာင္း မလဲေနာ္ စသည္ျဖင့္ေျပာလာတဲ့အခါ ၊ မိမိရဲ႔အေမလည္း သူ႔လို၀မ္းသာမွာလိုပဲေတြးမိျပန္
ေတာ့ တကာမေလးကိုေမးျမန္းၾကည့္တယ္၊တို႔အေမအေတာ္၀မ္းသာမွာပဲေနာ္တကာမေလး၊
ဘုန္းဘုန္းရယ္ေျပာစရာလိုေသးလား။

မိမိကေျပာလိုက္ေသးတယ္ တို႔အေမကစာသိပ္မတတ္ဘူး၊ဒါေၾကာင္း၀မ္းသာရမွန္းလဲသိ
မွာမဟုတ္ဘူး၊ကိုယ္တိုင္လည္းျပဳျပင္ေပးစရာဆံုးမစရာသိပ္မလို႔ဘဲနဲ႔ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္ခဲ့တာ
လည္းျဖစ္ေတာ့တကာမေလးနဲ႔မတူေလာက္ပါဘူး၊
တကာမေလးကကန္႔ကြက္ပါတယ၊္အရွင္ဘုရားအေမကိုေတြ႔ရင္ေျပာျပလိုက္မယ္ေနာ္တဲ့၊ေတြ႔လည္းေတြ႔မွာ
မဟုတ္ဘူး၊ေျပာလည္းမေနပါနဲ့တကာမေလးရာစသည္ျဖင့္ေျပာခဲ့ပါတယ္။

မိဘေမတၱာကိုနားလည္ေနသူမိခင္ကေလးတစ္ေယာက္အေနျဖင့္၊ေခတ္ပညာတတ္တစ္ဦးကမိဘေမ
တၱာကိုအသိအမွတ္မျပဳသလိုသေဘာမ်ဳိးေျပာလိုက္တာကို၊မခံခ်ိမခံသာျဖစ္ေနပံုရပါတယ္၊ တကယ္ေတာ့
စာေရးသူဟာ ပညာေရးက႑မွာေဒါက္တာ(ပါရဂူ) ျဖစ္ရင္ျဖစ္မယ္၊ မိဘေမတၱာစာနာေထာက္ထား
ကရုဏာသနားစသည္ မွာ primary အဆင့္ေလာက္မရွိပါတကားလို႔အထင္ေသးလိမ့္မည္ထင္ပါသည္။

အမွတ္မထင္မဂၤလာဒံုေလယာဥ္ကြင္းဆင္းသက္ဖို့နီးလာတဲ့အခါ မိုးသက္ေလျပင္း က်ေရာက္လာသည္၊

ေလယာဥ္ၾကီးဆင္းလို့မရျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္၊ေလယာဥ္ၾကီးဟာမိုးသားေတြၾကားမွာအပတ္ေပါင္းမ်ား
စြာေကြ႔ပတ္၀ဲပ်ံေနပါတယ္။အလားတူ India Airline မွတစ္စီး၊(China Airline မွတစ္စးီကိုလည္း
မိမိတို႔ flight ရဲ႔ေအာက္နားက၀ဲပ်ံ ေနၾက တာကိုေတြ႔ ျမင္ေနရ တယ္။မိမိအနီးမွ သားအမိ
ႏွစ္ဦးက ေတာ့တစ္ဦး ႏွင့္တစ္ဦးေပြ႔ဖက္ကာဘုရားတလိုက္၊ဆုေတာင္းလိုက္နဲ႔ ေသာက၊ဗ်ာ
ပါဒေတြမ်ားေနၾကပါတယ္၊မိမိအနီးမွပါလာေသာရဟန္းေတာ္တစ္ပါးဆိုရင္ေၾကာက္လန္႔ျပီး
မ်က္ႏွာေတြပ်က္ျပီးလက္မွဳိင္ခ်ကာကမၻာပ်က္ခါနီးအလားေၾကာက္လန္႔တုန္လွဳပ္ေနၾကတာေတြ႔
ရပါတယ္၊

မိမိကေတာ့ဘာေၾကာင္းလဲမသိေၾကာက္စိတ္ေပၚမလာမိခဲ့ေပ၊ဘာေၾကာင္းလဲေတာ့မသိ အနီးအနား ရွိျမန္မာျပည္ဖြားခရီးသည္မ်ားကိုလွည့္ၾကည့္မိသည္၊အမ်ားစုကေတာ့တုန္လွဳပ္ေခ်ာက္ခ်ား
ကုန္ၾကေပျပီ၊ ကိုယ္နဲ႔ေလယာဥ္ေပၚမွအျခား passengers ေတြဟာလူသား ေတြခ်ည္းပဲ မဟုတ္လား၊ကိုယ္ကမေၾကာက္ေပမယ့္သူမ်ားေတြေၾကာက္ရြံ႔ထိတ္လန္႔စိတ္ပူေနလိုက္ၾကတာ
သူတို႔မ်က္ႏွာေလးေတြကျပေနပါျပီ၊

မိမိကရြတ္ဖတ္ေနက် ပရိတ္ပဌာန္းေတြရြတ္ေပးျပီးေနာက္ နာရီ၀က္ခန္႔ၾကာတဲ့အခါ ရာသီဥတုသာယာ
စျပဳလာျပီး pilot က announcement လုပ္ပါတယ္၊ Our flight is going to start landing ...စသည္ျဖင့္ၾကားရတဲ့အခါမွမ်က္လုံးေလးေတြေတာက္ပ၀ိုင္းစက္လာၾကပါတယ္၊ ေနာက္ေတာ့
ေလယာဥ္ ၾကီးဟာလုံျခံဳေခ်ာေမြ႔စြာနဲ႔ရန္ကုန္ေလဆိပ္ကိုဆင္းသက္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

မိမိရုတ္တရက္သတိရမိတာက ဟိုတစ္ခ်ိန္က တြံေတးတူးေျမာင္းမွာ တိုးေအး ဆိုတဲ့ သေဘၤာ
နစ္ျမုပ္လို႔ျပန္လည္ဆယ္ယူတဲ့အခါ မိခင္အရုိစုတစ္ခုက သားငယ္ အရုိးစုတစ္ခုကို ရင္မွာ
ပိုက္လ်က္ ေတြ႔ရပါတယ္။

တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ေမေမ စကၤာပူကိုလာလည္ေသာေန႔မွာပဲတကာမေလးေက်ာင္းကိုလာလည္တာနဲ႔ဆံုၾက ပါတယ္၊ မိမိကအရုပ္မလွေသာ္လည္း အေမကသိပ္ေခ်ာပါတယ္၊ တကာမေလးက အံ႔ၾသတၾကီးနဲ႔

ေအာ္.. တကယ္အေမရင္းပဲလားတဲ့၊ရုပ္ခ်င္းေတာ့ဆင္တယ္၊မိမိတို႔သားအမိက ဘာမွျပန္မေျဖဘဲျပံဳးစိစိ လုပ္ေနၾကပါတယ္၊ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္ေရာက္လာတာနဲ႔ မိမိလည္းအေမႏွင့္တကာမေလးကိုတစ္ ေနရာမွာထားကာထြက္လာခဲ့ပါတယ္၊တကာမေလးဟာဟာအေမကိုအၾကာၾကီးဘာေတြေျပာေနပါလိမ္႔

ခန္႔မွန္းသာၾကပါေတာ့။

တရားႏွလံုးနည္းနည္းသြင္းၾကစို႔...

ကဏွရေသ့ဇာတ္ေတာ္ကို ဘုရားရွင္ေဟာေတာ္မူရျခင္းအေၾကာင္းမွာ တေန႔ေသာအခါ ဘုရားရွင္
သည္ညီေတာ္အာနႏၵာနဲ႔ေဒသစာရီၾကြခ်ီေနတုန္းေျမနက္ေရာင္ရွိေနရာတစ္ခုေရာက္လာၾကေတာ့၊
ဘုရားရွင္ျပံဳးေတာ္မူပါသတဲ့၊ ေနာက္ကလိုက္ေနတဲ့ညီေတာ္အာနႏၵာက ဘုရားရွင္ျပံဳးေတာ္
မူတာကို သြားေတာ္ ေရာင္ျခည္ေတာ္ကြန္႔ျမဴးလို႔သိလိုက္ရတယ္၊

ဒါနဲ႔ အက်ဳိးအေၾကာင္းေမးျမန္းေတာ့ဘုရားရွင္က ဒီေနရာ ေလးမွာ ရေသ့ကေလးျဖစ္ခဲ့တဲ့
အေၾကာင္း၊ စ်ာန္အဘိညာဥ္ ရလာလို႔၊ သိၾကားမင္းေနရာ ျမေက်ာက္ျဖာ မာေက်ာလာ
လို႔သိၾကားမင္း ကုိယ္တိုင္ဆင္းသက္လာျပီး interview လုပ္ခဲ့ရေၾကာင္း
မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္၊ သူရဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ ကိုထုတ္ေဖၚေျပာဆိုရာ၊
ငါသည္ဘယ္ဘ၀မွာမွ ဘယ္သူ႔ကိုမွမခ်စ္ရပါလို၊ ငါသည္ဘယ္ဘ၀မွာမွဘယ္
သူ႔ကိုမွ မမုန္းရပါလ၊ိုငါသည္ ဘယ္ဘ၀မွာမွ ဘယ္သူ႔ကိုမွအမ်က္မထြက္ရပါလို၊ ငါသည္
ဘယ္ဘ၀မွာမွ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မဆဲေဆာ္ရပါလို၊ဟူသတတ္၊၊

(ဒုတိယပိုင္းေမွ်ာ္)

Posted by အနႏၱေမတၱာ