မဂၤလာစကား... (မစိုးရိမ္စာသင္သား)

Posted by monk at 12/06/2009 06:52:00 AM 0 comments

Read more...

မွန္ၾကည့္လုိက္ပါ…

“ကံမသိ မွန္ၾကည့္“ ဟူေသာ စကားရွိ၏။ ၾကည္လင္ျပတ္သားရွင္းလင္းသည့္ မွန္သည္ ၾကည့္သူမ်ားကုိ မ်က္ႏွာလုိက္ျခင္းမရွိ အရွိအတုိင္း ထင္ရွားေစ၏။ မည္သူၾကည့္ၾကည့္ ၾကည့္သူ၏ အမူအရာအတုိင္း တစ္ထပ္တည္း ေပၚလြင္ေစ၏။ မွန္သည္ ရာထူးႀကီးသူၾကည့္လွ်င္လည္း အရွိအတုိင္းေပၚလြင္ေစ၏။ မည္သည့္ရာထူးမွ် မရွိသူၾကည့္လွ်င္လည္း အရွိအတုိင္းေဖာ္ျပ၏။ ထုိ႔အတူ ႐ုပ္ဆုိးသူ၊ ႐ုပ္လွသူ၊ ပုိက္ဆံရွိသူ၊ မရွိသူ၊ နာမည္ႀကီးသူ၊ မၾကီးသူ၊ အသားျဖဴသူ မျဖဴသူ စသည့္ မည္သည့္ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကပင္ ၾကည့္ၾကည့္ အရွိအတုိင္း ထင္ရွားေစ၏။ မ်က္ႏွာႀကီးရာ ဟင္းဖတ္ပါဆုိသကဲ့သုိ႔ မ်က္ႏွာလုိက္၍ လွေအာင္ေကာင္းေအာင္ ထင္ရွားေပၚလြင္ေစျခင္းသည္ မွန္၌မရွိေပ။ မွန္သည္ မ်က္ႏွာလုိက္တတ္သည့္ အရာမဟုတ္ေပ။ ထုိ႔အတူ ကံတရားသည္လည္း မ်က္ႏွာလုိက္၍ အက်ိဳးေပးသည္ဟူ၍ မရွိေပ။ မည္သူမဆုိ ေကာင္းသည့္အလုပ္လုပ္လွ်င္ ေကာင္းက်ိဳးကုိ ျဖစ္ေပၚေစၿပီး မေကာင္းသည့္ အလုပ္လုပ္လွ်င္ မေကာင္းျပစ္ကုိ ျဖစ္ေပၚေစ၏။ ရာထူးဌာနႏၲရ၊ ပညာဂုဏ္စသည္ႀကီးမား၍ ေကာင္းက်ိဳးကုိ ျဖစ္ေစ၊ အသက္သိကၡာဂုဏ္၀ါ နိမ့္က်၍ မေကာင္းက်ိဳးကုိျဖစ္ေစ၊ အသားျဖဴ၍၊ ခ်မ္းသာ၍ ေကာင္းက်ိဳးကုိ ျဖစ္ေစ၊ အသားမည္း၍ ဆင္းရဲ၍ မေကာင္းက်ိဳးကုိျဖစ္ေစသည့္ မ်က္ႏွာလုိက္ၿပီး အက်ိဳးေပးမႈမ်ိဳးသည္ ကံတရား၌ လုံး၀မရွိေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကံကုိမသိ၊ ကံကုိ မယုံသူမ်ားသည္ မွန္ကုိသာ ၾကည့္ၾကည့္ပါဟု ဆုိျခင္းျဖစ္ပါ၏။

ဓမၼနီတိတြင္ ကံႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဖာ္ျပထားသည့္ ဂါထာေလး တစ္ခုရွိ၏။
“ပုညံပါပဖလံ ေယာ ေစ၊ နသဒၶဟတိ သစၥေတာ။
ေသာ ေ၀ သကနာနံ ခိပၸံ၊ အာဒါသတလ မာနေယ“ ဟူေသာ ဤဓမၼနီတိ စကား၏ ဆုိလုိရင္းမွာ
“အၾကင္သူသည္ ကုသုိလ္ကံအကုသုိလ္ကံတုိ႔၏ အက်ိဳးအျပစ္ကုိ အမွန္အတုိင္း မယုံၾကည္ျငားအံ့ စင္စစ္ ထုိသူသည္ မိမိ၏မ်က္ႏွာကုိ အလ်င္အျမန္ မွန္ေရွ႕သုိ႔ ေဆာင္ယူ၍ ၾကည့္႐ႈရာ၏“ ဟူ၍ ျဖစ္၏။

ဆုိလုိသည္မွာ ကံကံ၏ အက်ိဳးကုိ မယုံၾကည္သူသည္ မွန္ကုိယူၿပီး မိမိမ်က္ႏွာကုိ မွန္ျဖင့္ၾကည့္ၾကရန္ ဆုိလုိ၏။ မိမိ၏ မ်က္ႏွာသည္ လွပၿပီး မိမိတစ္ကုိယ္လုံးသည္လည္း ကုိယ္လက္အဂၤါစုံလင္စြာျဖင့္ တင့္တယ္ေနလွ်င္ မိမိ၏ အတိတ္က ျပဳခဲ့သည့္ ေကာင္းကံ၏ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ ျမင္ႏုိင္မည္ျဖစ္ၿပီး မွန္ၾကည့္သည့္အခါ မိမိ၏မ်က္ႏွာသည္ မလွမပ၊ ကုိယ္လက္အဂၤါလည္း မစုံမလင္ မိမိကုိယ္ကုိ မိမိျပန္ၾကည့္၍မွ မေက်နပ္မႏွစ္သက္ႏုိင္သည့္ အေနအထားကုိ ေတြ႕ရလ်င္ မိမိအတိတ္က ျပဳခဲ့သည့္ အကုသုိလ္ကံ တစ္ခုခု၏ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ ျမင္ႏုိင္မည္ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အတိတ္က မိမိဘာျဖစ္ခဲ့သည္ ဘာလုပ္ခဲ့သည္ဆုိသည့္ကုိ သိလုိသူမ်ားသည္ မိမိကုိယ္ကုိ မွန္ျဖင့္ၾကည့္ၿပီး မိမိလက္ရွိ ရရွိထားသည့္ အေျခအေနကုိ ၾကည့္ကာသိႏုိင္ေၾကာင္း ဆုိျခင္းျဖစ္၏။

မွန္၏ လူခ်င္းတူေသာ္လည္း အက်ိဳးေပးကြာျခားသည္မွာ အျခားသူလုပ္၍ ျဖစ္သည္မဟုတ္ မိမိကုိယ္တုိင္ ျပဳလုပ္ခဲ့၍သာ ျဖစ္ပါ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေလာကႀကီးတစ္ခုလုံးကုိ ၾကည့္လုိက္လ်င္ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စ႐ုိက္အမ်ိဳးမ်ိဳး ဘ၀အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္ေနၾကသည္ကုိ ေတြ႕ေနရျခင္းျဖစ္၏။ ဗုဒၶဘာသာ၏ ကမၼ၀ါဒ သေဘာအရ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး အဖုံဖုံျဖစ္ေနျခင္းသည္ မိမိတုိ႔ ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ေကာင္းကံ၊ မေကာင္းကံမ်ား၏ အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း နားလည္သေဘာေပါက္ႏုိင္ၾက၏။

ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား သက္ေတာ္ထင္ရွား ရွိစဥ္အခ်ိန္ သုဘအမည္ရွိေသာ လုလင္ငယ္တစ္ေယာက္က ဘုရားရွင္အား လူအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေနရျခင္း၊ ကဲြျပားေနရျခင္း အေၾကာင္းကုိ ေမးေလွ်ာက္ဖူး၏။
သုဘလုလင္က“အရွင္ဘုရား… ေလာက၌ အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားသည္ အသက္တုိၿပီး အခ်ိဳ႕သည္ အသက္ရွည္ၾကသည္ကုိ ေတြ႕ရပါသည္။ ထုိသုိ႔ျဖစ္ျခင္းမွာ မည္သုိ႔ေသာ ကံမ်ားကုိ ျပဳလုပ္ခဲ့၍ ျဖစ္ပါသနည္း ဘုရား“ဟု ေမးေလွ်ာက္၏။ ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က “ခ်စ္သား သုဘ… ေလာက၌ အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားသည္ သတၱ၀ါတုိ႔အေပၚတြင္ သနားျခင္းကင္းလ်က္ ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္ၾက၏။ ထုိသူတုိ႔ေသလွ်င္ ငရဲသုိ႔က်ေရာက္တတ္ၿပီး ေရွးကုသုိလ္ တစ္ခုခုေၾကာင့္ ငရဲသုိ႔မက်ဘဲ လူ႔ဘ၀ရလာပါက ၾကာရွည္စြာ မေနရဘဲ အသက္တုိတတ္၏။ အခ်ိဳ႕သူမ်ားသည္ကား သတၱ၀ါတုိ႔အေပၚတြင္ က႐ုဏာတရားထားကာ သူ႔အသက္ကုိ သတ္ျဖတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ၾက၏။ ထုိသူမ်ားေသလွ်င္ အထက္နတ္ျပည္သုိ႔ ေရာက္ရတတ္ၿပီး လူ႔ျပည္သုိ႔ ေရာက္လာလွ်င္လည္း အသက္ရွည္စြာ ေနၾကရ၏“ဟု ေျဖေတာ္မူ၏။

ဆက္လက္၍ သုဘလုလင္က “အရွင္ဘုရား… ေလာက၌ အခ်ိဳ႕သူတုိ႔သည္ အနာေရာဂါထူေျပာၿပီး အခ်ိဳ႕မွာ အနာေရာဂါ ကင္းရွင္းၾကသည္ကုိ ေတြ႕ရပါသည္။ ထုိသူတုိ႔သည္ မည္သုိ႔ေသာ ကံမ်ားေၾကာင့္ ကဲြျပားမႈ ျဖစ္ရသနည္း ဘုရား“ဟု ေလွ်ာက္၏။ “ခ်စ္သား… ေလာက၌ အခ်ိဳ႕သူတုိ႔သည္ သတၱ၀ါတုိ႔အေပၚ သနားညွာတာျခင္း ကင္းမဲ့ၿပီး တုတ္၊ ဓား၊ လက္နက္ စသည္ျဖင့္ ညွဥ္းဆဲႏွိပ္စက္ေလ့ရွိ၏။ ထုိသူတုိ႔ေသလွ်င္ ငရဲသုိ႔ က်ေရာက္တတ္ၿပီး ေရွးကုသုိလ္ တစ္ခုခုေၾကာင့္ ငရဲသုိ႔ မက်ေရာက္ဘဲ လူ႔ဘ၀ရလာပါက အနာေရာဂါ အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္သာ ခံစားေနထုိင္ၾကရ၏။ အခ်ိဳ႕ကား သတၱ၀ါတုိ႔အေပၚ သနားညွာတာစိတ္ထားက ညွဥ္းပမ္းႏွိပ္စက္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ၾက၏။ ထုိသူမ်ားေသလွ်င္ အထက္နတ္ျပည္သုိ႔ ေရာက္ရတတ္ၿပီး လူျပည္သုိ႔ ေရာက္လာပါကလည္း အနာေရာဂါကင္း၍ က်န္းမာစြာေနရ၏“ ဟု ဘုရားျမတ္စြာ ေျဖၾကားေတာ္မူ၏။

ထုိအျပင္ လုလင္ငယ္မွ ဆက္လက္၍ “ေလာက၌ အခ်ိဳ႕သူမ်ားမွာ ႐ုပ္အဆင္းအဂၤါ ဆုိးရြားလွၿပီး အခ်ိဳ႕မွာ ႐ုပ္အဆင္းအဂၤါ လွပတင္တယ္ၾကေၾကာင္း၊ အခ်ိဳ႕မွာ အျခံအရံ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း မရွိဘဲ အထီးက်န္လွၿပီး အခ်ိဳ႕မွာ အျခံအရံ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း ေပါမ်ားလွပါေၾကာင္း၊ အခ်ိဳ႕မွာ ဥစၥာမရွိ အလြန္ဆင္းရဲလွၿပီး အခ်ိဳ႕မွာ စည္းစိမ္ဥစၥာအျပည့္ျဖင့္ အလြန္ခ်မ္းသာလွပါေၾကာင္း၊ အခ်ိဳ႕မွာ အမ်ိဳးဇာတ္ယုတ္နိမ့္ၿပီး အခ်ိဳ႕မွာ အမ်ိဳးဇာတ္ျမင့္ျမတ္လွပါေၾကာင္း၊ အခ်ိဳ႕မွာ အသိအလိမၼာ ဉာဏ္ပညာ အလြန္နည္းပါၿပီး အခ်ိဳ႕မွာ ဉာဏ္ပညာ အလြန္ႀကီးမားလွပါေၾကာင္း ထုိသုိ႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ အဘယ္သုိ႔ေသာ အေၾကာင္းကံမ်ားေၾကာင္း ျဖစ္ပါရသနည္းဘုရား…“ဟု ေမးေလွ်ာက္ျပန္၏။

ထုိလုလင္၏ အေမးမ်ားကုိ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က “ ေဒါသအလြန္္ႀကီးၿပီး သူတစ္ပါးကုိ ပုတ္ခတ္ေျပာဆုိေလ့ရွိေသာ သူတုိ႔သည္ ႐ုပ္အဆင္းအဂၤါမလွမပ ျဖစ္တတ္ၿပီး ေဒါသမထြတ္၊ သူတပါးအျပစ္ကုိ ေျပာေလ့မရွိ၊ စိတ္ၾကဥ္လင္ ေအးျမသူတုိ႔သည္ ျဖစ္ေလရာ ဘ၀တုိင္းတြင္ ႐ုပ္အဆင္းအဂၤါ လွပတင့္တယ္တတ္ေၾကာင္း၊ သူတပါးအေပၚ မနာလုိျခင္း၊ ျငဴစူျခင္း ဣႆာ အားႀကီးသူမ်ားသည္ အျခံအရံ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းမရွိ ရွားပါးကာ အထီးက်န္တတ္ၿပီး ဣႆာနည္းၿပီး ၀မ္းေျမာက္ျခင္း မုဒိတာ အားေကာင္းသူမ်ားသည္ အျခံအရံ မိတ္ေဆြအေပါင္း အသင္း ေပါမ်ားတတ္ေၾကာင္း၊ စြန္႔ႀကဲေပးကမ္း လွဴဒါန္းျခင္းမရွိဘဲ ၀န္တုိမႈ မေစၧရ အားႀကီးေသာ သူမ်ားသည္ ဥစၥာမရွိ ဆင္းရဲမဲြေတတတ္ၿပီး ၀န္တုိမႈ မေစၧရ မရွိဘဲ လွဴဒါန္းေပးကမ္း စြန္႔ႀကဲေလ့ရွိေသာ သူတုိ႔သည္ စည္းစိမ္ဥစၥာ ျပည့္စုံကာ ခ်မ္းသာတတ္ေၾကာင္း၊ ေထာင္လႊားတက္ၾကြၿပီး ေမာက္မာသည့္ မာန္မာနရွိသူမ်ားသည္ အမ်ိဳးဇာတ္ယုတ္ည့ံတတ္ၿပီး မာနမရွိဘဲ မိမိကုိယ္ကုိ ႏွိမ့္ခ်ေလ့ရွိသည့္အျပင္ ႐ုိေသထုိက္သူကုိ ႐ုိေသတတ္သူမ်ားသည္ အမ်ိဳးဇာတ္ အလြန္ျမင့္ျမတ္တတ္ေၾကာင္း၊ ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ထံ ခ်ည္းကပ္၍ ကုသုိလ္အကုသုိလ္ကုိလည္းေကာင္း၊ အျပစ္ရွိမရွိကုိလည္းေကာင္း၊ မွီ၀ဲသင့္ မမွီ၀ဲသင့္ကုိလည္းေကာင္း သံသရာ ေကာင္းေစမည့္ တရားအႏွစ္သာရ တုိ႔ကုိလည္းေကာင္း ေမးျမန္းေလ့မရွိဘဲ ထင္မိထင္ရာ ဒုစ႐ုိက္မႈမ်ားျဖင့္သာ က်င္လည္ေနၾကသူမ်ားသည္ အသိဉာဏ္ပညာမရွိ ျဖစ္တတ္ၿပီး ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ထံ ၾကည္ျဖဴႏွစ္သက္ ေလးျမတ္စြာ ဆည္းကပ္လ်က္ ဓမၼအႏွစ္သာရမ်ားကုိ ေမးျမန္းစီစစ္ နားၾကားေလ့ရွိေသာ သူတုိ႔သည္ အသိဉာဏ္ ပညာ အလြန္အားႀကီးတတ္ေၾကာင္း“ တစ္ခုခ်င္း ေျဖၾကားေပးေတာ္ မူခဲ့ေလ၏။ (စူဠကမၼ၀ိဘဂၤသုတ္)

အထက္ပါ အေမးအေျဖမ်ားကား သုဘလုလင္ေမးသျဖင့္ ဘုရားရွင္ ေျဖၾကားေပးေတာ္မူခဲ့သည့္ ကံအက်ိဳးေပးမႈမ်ား အေၾကာင္းပင္ ျဖစ္ပါ၏။ ဤအေမးအေျဖမ်ားသည္ ဗုဒၶဘာသာ၏ ကမၼ၀ါဒကုိ မီးေမာင္းထုိးျပေပးေတာ္မူထား၏။ မည္သူမဆုိ ယခုလက္ရွိ မိမိရရွိထားသည့္ အေနအထားမ်ားသည္ အတိတ္က မိမိလုပ္ခဲ့သည့္ လုပ္ရပ္မ်ား၏ အက်ိဳးရလာဘ္မ်ားအျဖစ္ မွန္ၾကည္သကဲ့သုိ႔ ထင္ရွားစြာ ေတြ႕ျမင္ႏုိင္၏။ ႐ုပ္ဆုိးျခင္း ႐ုပ္လျွခင္း၊ အမ်ိဳးယုတ္ျခင္း အမ်ိဳးညျ့့ံခင္း၊ ဉာဏ္ေကာင္းျခင္း မေကာင္းျခင္း စသည့္ ကဲြျပားျခားနားမႈမ်ား၏ အဓိက အေၾကာင္းရင္းမွာ မိမိကုိယ္တုိင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းမ်ားသာ ျဖစ္ပါ၏။ မိမိမ်က္ႏွာကုိ မိမိမွန္ျဖင့္ ျပန္ၾကည့္ေနရသကဲ့သုိ႔ ကံတရားမ်ား၏ အက်ိဳးေပးမႈမ်ားက တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈကုိ ျဖစ္ေစ၏။ အခ်ဳပ္ၾကည့္လွ်င္ မိမိကုိယ္တုိင္၏ ဖန္တီးမႈမ်ားပင္ ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း ျမန္မာစကားတြင္ “ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈ“ဟု ဆုိၾကျခင္းျဖစ္၏။ ဘုရားရွင္က “မိမိမေကာင္းမႈ ျပဳမိလွ်င္ မိမိသည္သာ ထုိမေကာင္းမႈ၏ အက်ိဳးကုိ ခံစားရမည္ျဖစ္ၿပီး မိမိေကာင္းမႈျပဳလွ်င္လည္း မိမိကုိယ္တုိင္ပဲ ထုိေကာင္းမႈ၏ အက်ိဳးကုိ ခံစားရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း“ မိန္႔ၾကားေတာ္မူ၏။ ဤစကားသည္ ကံတရား၌ မ်က္ႏွာလုိက္ျခင္း၊ မ်က္ႏွာသာေပးျခင္း မရွိသည္ကုိ ထင္ရွားသိျမင္ေစ၏။ မွန္ၾကည္သည့္အခါ ျမန္မာပဲၾကည့္ၾကည့္ ကုိရီးယားပဲၾကည့္ၾကည့္၊ အေမရိကန္ပဲၾကည့္ၾကည့္၊ ဂ်ပန္ပဲၾကည့္ၾကည့္၊ ျဖဴသူပဲၾကည့္ၾကည့္ မဲသူပဲၾကည့္ၾကည့္ မည္သူပင္ၾကည့္ပါေစ မွန္တြင္ေပၚလာသည့္ ထင္ဟပ္မႈသည္ကား အရွိအတုိင္းပင္ ျဖစ္ေပၚသကဲ့သုိ႔ ကံတရားသည္လည္း မည္သည့္ႏိုင္ငံ၊ မည္သည့္လူမ်ိဳးက မည္သည့္အလုပ္ကုိ လုပ္သည္ျဖစ္ေစ တန္ျပန္အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကား ထုိသူတုိ႔ ျပဳသည့္အတုိင္းသာ၊ ထုိသူတုိ႔စိတ္ေစတနာ အတုိင္းသာ ျဖစ္ပါ၏။ ကံတရား၏ အက်ိဳးေပးမႈသည္ ဂုဏ္ပကာသနမရွိ၊ ရာထူးဌာနႏၲရမရွိ၊ ပစၥည္းဥစၥာမရွိ သတၱ၀ါမွန္သမွ် တစ္ေျပးညီတည္းသာ ျဖစ္ပါ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ “ကံမသိ မွန္ၾကည့္“ဟု ဆုိၾကျခင္းျဖစ္၏။

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ေျပာလုိသည္မွာ ေလာကသား၊ သတၱ၀ါသားတုိ႔သည္ လူ႔ဘုံဟူသည့္ မႏုႆဘုံဌာနတြင္ အတူတကြ လာျဖစ္ၾကေသာ္လည္း လူအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အက်င့္စ႐ုိက္အမ်ိဳး၊ အေျခအေန အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေနၾကၿပီး ထုိအမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါတုိ႔၏ မ်က္ေမွာက္အေျခအေနမ်ားသည္ မည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္၏ ျပဳလုပ္ဖန္တီး ေပးမႈမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္သည္မဟုတ္ဘဲ မိမိကုိယ္တုိင္ ျပဳလုပ္ဖန္တီးမႈမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟူသည့္ အခ်က္ပင္ျဖစ္ပါ၏။ ထုိသေဘာကုိ အမွန္တကယ္ နားလည္သေဘာေပါက္မႈ မရွိပါက မွန္ေရွ႕သြားၿပီး မိမိကုိယ္ကုိ မွန္ၾကည့္ၾကည့္ပါက သိႏုိင္၏။ မွန္သည္ အရွိကုိ အရွိအတုိင္း ထင္ေပၚေစ၏။ ထုိ႔အတူ ကံသည္လည္း ျပဳလုပ္သူ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ စိတ္ေစတနာအတုိင္း အက်ိဳးရလာဘ္ကုိ ျဖစ္ေပၚေစ၏။ ျပဳလုပ္သူသည္ ေကာင္းသည့္အက်ိဳးကုိ အလုိရွိပါက ေကာင္းသည့္အလုပ္ကုိသာ လုပ္ရန္ရွိၿပီး မေကာင္းသည့္အလုပ္ကုိ လုပ္ပါက မေကာင္းသည့္ ရလာဘ္ကုိသာ ရရွိမည္ျဖစ္ေပ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘ၀လြတ္ေျမာက္မႈကုိ မရေသးသူမ်ားသည္ က်င္လည္ရမည့္ ဘ၀သံသရာတြင္ မိမိတုိ႔ အလုိရွိသည့္ အက်ိဳးရလာဘ္ကုိ အတိတ္က မိမိတုိ႔ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ အက်ိဳးရလာဘ္အျဖစ္ ရရွိေနရသည့္ ယခုလက္ရွိ ႐ုပ္နာမ္အစုႀကီးကုိ မွန္ၾကည့္သကဲ့သုိ႔ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ၿပီး အနာဂတ္အတြက္ စဥ္းစားဆင္ျခင္ သတိ၀င္လွ်က္ ျပမႈေနထုိင္ ေျပာဆုိၾကံစည္သင့္ပါေၾကာင္း “ကံမသိ မွန္ၾကည့္ၾကဖုုိ႔“ ေစတနာစကားျဖင့္ အသိေပးလုိက္ရေပေတာ့၏။

Posted by ဘုန္းဘုန္း ဦး၀ိစိတၱ at 11:19:00 PM 0 comments Links to this post

Read more...

၀စီကံနဲ႕ သီရိမာ

ဒီပိုစ့္ေလးကို ဘုန္းဘုန္း အရွင္ပညာနႏၵ ဘေလာ့မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါတယ္။ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ေအးခ်မ္းၾကပါေစ။

အနေႏၱာအနႏၱ ငါးပါးအစျပဳ၍ သက္ၾကီးရြယ္အို ရုိေသေလးစား ဂါရ၀ျပဳသင့္သူမ်ားအား ကန္ေတာ့ၾကသည့္ သုစရိုက္ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈ ျပဳႀကသူမ်ားကို ေတြ႔ရ၊ ျမင္ရ၊ ႀကားရသလိုပဲ သူတို႔နဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ေသာ ဒုစရိုက္ အကုသိုလ္ မေကာင္းမႈမ်ား ရွိေနၾကသည္ကိုလည္း ေတြ႔ရ၊ ျမင္ရ၊ ၾကားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေအး ဒီလိုပဲ သုစရိုက္၊ ဒုစရိုက္အမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလ်က္ရွိသည္ျဖစ္၍ မေနာသည္ အတြင္းသႏၱာန္၌ ျဖစ္ေပၚလ်က္ရွိတာေၾကာင့္ သူ႔ကိုေတာ့ မျမင္နိုင္မၾကားနိုင္ဘူးေပါ့။ ေအး ဒါေပမယ့္ ကာယကံ နဲ႔ ၀စီကံကို ျပဳလုပ္တဲ့ေနရာမွာေတာ့ ျပင္ပသႏၱာန္က ေဖာ္ျပ သျဖင့္ သိသာတယ္။

ကာယကံ နဲ႔ ၀စီကံ မွာ သုစရိုက္ျဖစ္ေစ၊ ဒုစရိုက္ျဖစ္ေစ၊ ေဖာ္ျပတဲ့ေနရာမွာ ၀စီကံက ပိုမိုထင္ရွားတယ္။ အထူးသျဖင့္ သက္ၾကီးရြယ္အိုမ်ား မိမိအတြက္ ေက်းဇူးသိတက္ရမည့္ ေက်းဇူးရွင္သူမ်ားထက္ ငါးပါးေသာ အနႏၱတြင္ အက်ဳံး၀င္သည့္ ဆရာ၊ မိဘတို႔အား မရိုမေသ မေလမစားဘဲ ရြယ္တူခ်င္းဆက္ဆံသကဲ့သို႔ ျပဳမူေျပာဆိုပါက မိမိ အမွတ္တမဲ့ ျပဳမူသည္ ပင္ျဖစ္ျငားေသာ္လည္း ဒုစရိုက္မႈျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္လာမည့္ အကုသိုလ္နွင့္ငရဲ၀ဋ္ေၾကြးက ခြင့္လႊတ္ လိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။

သာဓကေလးတစ္ခုကိုေျပာျပပါ့မယ္ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္အခါက ရာဇျဂိဳဟ္ ျပည္မွာ အလြန္တရာ ေခ်ာေမာလွပတဲ့ သီရိမာဆိုတဲ့ ျပည႔္တန္ဆာမေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ တစ္ေန႔မွာ နႏၵသူေဌးက မယ္ဥတၱရာ ဥပုသ္၀င္လို၍ သူ႔ကိုယ္စားလာေနဖို႔ သီရိမာကို အသျပာတစ္ေသာင္း ငါးေထာင္ျဖင့္ ဆယ္႔ငါးရက္စာ ငွားရမ္းျပီး မယ္ဥတၱရာေလးက ဘုရားေက်ာင္းကိုသြားခဲ့တယ္။ တစ္ေန႔မွာ မယ္ဥတၱရာေလး ဘုရားဆြမ္းကပ္ဖို႔အတြက္ ျပင္ဆင္ေနတုန္း သူ႔ေနရာကို လိုခ်င္ေနတဲ့ သီရိမာ က ဆီပူနဲ႔ေခါင္းေပၚကေန ေလာင္းဖို႔လာတာကို ျမင္ေတာ့ မယ္ဥတၱရာေလး က ေဒါသမပြားပဲ သူ႔ထံကို ငါခုလိုဘုရားကို လုပ္ေက်ြးခြင့္ရတာသူ႔ေၾကာင့္ပဲ ဆိုျပီးေမတၱာပဲပို႔ေနေတာ့ ေလာင္းခ်လိုက္တဲ့ဆီပူေတြဟာ သူ႔အေပၚကို စမ္းေရပမာ ေအးျမစြာ စီးဆင္း သြားတာေပါ့။

၀ိုင္းျပီးရိုက္ေနၾကတဲ့ အေျခြအရံေတြကို ရပ္ခိုင္းျပီး ရရွိေနတဲ့ ဒဏ္ရာေတြကို ကုသေပးလိုက္ေတာ့ သူ႔အမွားကို သူသိသြားျပီး မယ္ဥတၱရာေလးကို အျပစ္ေတြ ေက်ေအးဖို႔ ေတာင္းပန္ေတာ့ ဘုရားခြင့္လႊတ္မွသာ ငါခြင့္လႊတ္မယ္ဆိုေတာ့ သီရိမာ ကဘုရားထံေရာက္သြားျပီး တရားေတာ္ ကိုနာၾကားရင္းပဲ စိတ္၀င္စားျပီး ထိုတစ္ထိုင္ထဲမွာပင္ ေသာတာပတၱိမဂ္အဆင့္ ေရာက္ သြားတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ရတနာသံုးပါးကို ၾကည္ညိဳျပီး ဒါန သီလ အမႈျပဳလ်က္ပဲ အသက္ရွည္စြာမေနရွာခဲ့ေပ။

သူ႔ရုပ္ကလာပ္ကို ျမတ္စြာဘုရားက ရဟန္းေတြအပါအ၀င္ ေရာက္လာသူလူအေပါင္းကို ၾကည့္ရွဳခိုင္းေစတယ္. သူ႔ခမ်ာ သူတပါးေတြကဲ့ သို ႔ ကိုယ္ပိုင္ အိုးအိမ္ အရွင္သခင္ သားသမီးေတြနွင့္ လူ႔ဘ၀တြင္ သန္႔ရွင္းခိုင္ခံ့စြာ မေနရပဲ သူတပါး အလိုကို အျမဲတမ္းအၾကိဳက္လိုက္ကာ အနိမ့္ဆံုး အယုတ္ဆံုး ျပည့္တန္ဆာမ ဘ၀မွ အနားယူသြားရွာတယ္။ သိရီမာ ဟာ ရုပ္ဆင္းအင္မတန္ လွပေသာ္လည္း အယုတ္ဆံုး ျပည့္တန္္ဆာ ဘ၀ကို ရရွိရသည္မွာ အတိတ္က ၀စီကံဒုစရိုက္ေၾကာင့္ျဖစ္ရ ျခင္းျဖစ္တယ္။ တစ္ခုေသာအတိတ္ဘ၀က သူမဟာ ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္ေပၚမွာ လည္႔လွည္ကာ ဘုရားဖူးရင္း သန္႔ရွင္းေရးေတြလုပ္ဖို႔အတြက္ မိမိရဲ့ ျခံဳလာေသာတစ္ဘက္ျမိတ္ျဖင့္ သုတ္သင္လိုက္ရာ မထင္မွတ္စြာ သူမ၏ႏွဳတ္မွမေက်နပ္သံျဖင္"့ ၾကည့္စမ္းပါဦး ဒီရင္ျပင္ေတာ္ေပၚမွာ ဘယ္ျပည့္တန္ဆာမ တံေတြးေထြးသြားတယ္ မသိဘူးဟု" ေျပာလိုက္မိသြားတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဒီအညစ္အေၾကးဟာ ဘုရားဖူးၾကြေရာက္လာတဲ့ ရဟႏၱာအရွင္မၾကီးတစ္ပါး၏ နွာေခ်လိုက္ရာမွ က်ခဲ့ျခင္းျဖစ္တယ္. ေအး သူမခမ်ာ ေသခ်ာစြာ မသိဘဲ ေျပာဆိုလိုက္ေပမယ့္လည္း အရိယာအရွင္မၾကီးကို ျပစ္မွားလိုက္သလို ျဖစ္ခဲ့မိတဲ့အတြက္ ေနာက္ၾကံဳၾကိဳက္ရာ ဘ၀မ်ားစြာမွာ ဘုရားရင္ျပင္ကို သန္႔စင္ေစရန္ မိမိ၏ တစ္ဘက္ျဖင့္သုတ္သင္ေပးခဲ့ျခင္း၊ သုစရိုက္ေၾကာင့္ ရုပ္ဆင္းသူမတူေအာင္ လွပျခင္းအက်ိဳးကို ရရွိခဲ့ေပမယ့္လည္း နွဳတ္မေစာင့္စည္းပဲ ရုိင္းျပစြာ ေျပာဆိုလိုက္မိတဲ့အတြက္ ၀စီကံဒုစရိုက္၏ ဆိုးက်ိဳးက ရုပ္လွျပီး အယုတ္နိမ္႔ဆံုး ျပည့္တန္ဆာမတစ္ဦးျဖစ္လာခဲ့ရရွာတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အေရးၾကီးတာကို ေျပာခ်င္ တာကေတာ့ "" ကာယ၊ ၀စီ၊ မေနာ ခ်ီၾကရာတြင္ ၀စီကံအမႈသည္ လူတို႔မွာ အလြယ္ဆံုးကိစၥ ျဖစ္တယ္။ အမူ႔မဲ႔ အမွတ္မဲ့ပင္ျဖစ္ေစ၊ တမင္လုပ္သည္ျဖစ္ေစ သူတစ္ပါးအား မေကာင္းေျပာလိုက္သည့္ ဒုစရိုက္အကုသိုလ္ ပင္ျဖစ္ေၾကာင္းသတိမူ မိသူမ်ား ရွိသလို သတိမမူဘဲ ေပါ့ေပါ့ျမင္၊ ေပါ့ေပါ့ေျပာေလ့ရွိေနတတ္ ၾကသည္မွာ လူတို႔၏သဘာ၀ျဖစ္တယ္။ ၀စီဒုစရိုက္မျဖစ္ရေအာင္ သတိမရွိပါက ေနာင္ျဖစ္ေလရာ သံသရာတစ္ေလ်ွာက္မွာ "ဘယ္သူမျပဳ မိမိ မႈ" သာျဖစ္ရေပလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ အရာရာကို မလုပ္ခင္စဥ္စားၾကပါလို႔ေျပာရင္း စာဖတ္သူေတြ အားလံုး အသိပညာေတြ မ်ားမ်ားတိုး တက္္္္္္နိင္ႀကပါေစ......................

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။

at 12/06/2009 ...ေရးသားသူ... ညခင္းႏွင့္လမင္း 0 ...Comments...

Read more...

အေနာ္ရထာမင္းႀကီး၏ ေကာင္းမႈေတာ္ စြယ္ေတာ္ေစတီမ်ား

ပထမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ကုိ တည္ေထာင္ခဲ့ေတာ္မူေသာ အေနာ္ရထာမင္းႀကီးသည္ စြယ္ေတာ္ေစတီ (၄)ဆူကုိ သစၥာအဓိဌာန္ျပဳကာ တည္ထားခဲ့သည္။ ထုိစြယ္ေတာ္ျမတ္ ေလးဆူမွာ-
(၁) ေရႊစည္းခံုေစတီေတာ္
(၂) တန္႔ၾကည္ေတာင္ေစတီေတာ္
(၃) တုရင္ေတာင္ေစတီေတာ္
(၄) ေလာကနႏၵာေစတီေတာ္ တုိ႔ျဖစ္သည္။

အေနာ္ရထာမင္းႀကီး၏ သစၥာအဓိဌာန္ကား " ငါတည္ထား ကုိးကြယ္ေတာ္မူအပ္ေသာ စြယ္ေတာ္ျမတ္ ေလးဆူကုိ အၾကင္သူသည္ ေနာက္ေန႔ မကူးေန႔ခ်င္း ဖူး၏။ လွဴသည့္ကုသုိလ္ မပုိတူ၏။ ေတာင္းဆုိစကား၊ မမွားတူ၏။ သီလငါးခ်က္ မပ်က္လံု၏။ ထုိသည့္သူအား မၾကာခ်က္ခ်င္း၊ လက္ငင္းေကာင္းက်ိဳး၊ ထူးေစသတည္း " ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။ ေဖာ္ျပပါ အေနာ္ရထာမင္းႀကီး၏ သစၥာအဓိဌာန္ျပဳခဲ့သည့္ ဆုိ႐ုိးစကားအတုိင္း ယခုအခါ ပုဂံဘုရားဖူး ခရီးသည္တုိ႔သည္ ပုဂံတစ္၀ုိက္ရွိ စြယ္ေတာ္ေစတီ (၄)ဆူကုိ ႀကိဳးစား၍ ေန႔ခ်င္းဖူးေမွ်ာ္ေလ့ ရွိၾကပါသည္။

ေရႊစည္းခံုေစတီေတာ္

အေနာ္ရထာမင္းႀကီးသည္ နန္းစံသက္ ၁၄ ႏွစ္ေျမာက္၊ သကၠရာဇ္ ၃၉၃ ခုႏွစ္တြင္ သီဟုိဠ္ကၽြန္းသုိ႔ တမန္ ေစလႊတ္၍ စြယ္ေတာ္ပြားတစ္ဆူကုိ ပင့္ေဆာင္ေစသည္။ သီဟုိဠ္ဘုရင္ ဓာတုေသန မင္းႀကီးသည္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ စြယ္ေတာ္ပြားတစ္ဆူ ကုိေပးအပ္ခဲ့ရာ အေနာ္ရထာဘုရင္ ႀကီးမွာ မ်ားစြာ ႏွစ္ေထာင္းအားရ ရွိေတာ္မူေလသည္။ အေနာ္ရထာမင္းႀကီးသည္ ရွင္အရဟံ၏ ႀသ၀ါဒကုိ ခံယူ၍ ပုဂံေနျပည္ေတာ္၌၏ အေရွ႕ေျမာက္ အရပ္တြင္ ထုိဗုဒၶစြယ္ေတာ္ပြားကုိ ဌာပနာ၍ ေရႊစည္းခံု ေစတီေတာ္ကုိ တည္ေတာ္မူသည္။ ေစတီေတာ္မၿပီးမီ အေနာ္ရထာမင္းႀကီး နတ္ရြာစံေသာေၾကာင့္ သကၠရာဇ္ ၄၄၆ ခုႏွစ္တြင္ နန္းတက္ေသာ သားေတာ္ က်န္စစ္သားမင္းႀကီးက ဆက္လက္၍ တည္ေတာ္မူခဲ့ရာ သကၠရာဇ္ ၄၅၂ ခုႏွစ္ ကဆုန္လျပည့္ေန႔တြင္ ေရႊထီးေတာ္ တင္လွဴႏုိင္ခဲ့သည္။

တန္႔ၾကည္ေတာင္ေစတီေတာ္

ပုဂံၿမိဳ႕ တစ္ဘက္ကမ္း တန္႔ၾကည္ေတာင္ထိပ္ ေပၚတြင္ တည္ရွိသည္။ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား သက္ေတာ္(၇၀) ၀ါေတာ္(၃၅)၀ါတြင္ ေဒသစာရီ ၾကြခ်ီေတာ္မူ ခဲ့ေသာ ေတာင္ထူး ေတာင္ျမတ္ျဖစ္သည္။ ျမတ္စြာဘုရား ေဒသစာရီၾကြခ်ီ ေတာ္မူစဥ္ ရပ္တန္႔၍ ၾကည့္႐ႈေတာ္မူရာ ေတာင္ထိပ္ျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ တန္႔ၾကည္ေတာ္ ဟု အမည္တြင္ခဲ့သည္။ အေသာကမင္း တရားႀကီးက ေစတီေပါင္း ရွစ္ေသာင္း ေလးေထာင္ တည္ခဲ့ရာတြင္ တန္႔ၾကည္ေတာ္ထိပ္၌ ေစတီေတာ္ တစ္ဆူတည္ခဲ့သည္ဟု အဆုိရွိသည္။ ပုဂံျပည့္ရွင္ အေနာ္ရထာ မင္းႀကီးသည္လည္း ရွင္အရဟံ မေထရ္ျမတ္၏ တုိက္တြန္း ႏုိးေဆာ္ခ်က္အရ သီဟုိဠ္မင္းထံမွ ရရွိေသာ စြယ္ေတာ္ပြားတစ္ဆူကုိ သကၠရာဇ္ ၃၉၆ ခုႏွစ္တြင္ ထုိေစတီေတာ္ႀကီး၌ပင္ ထည့္သြင္းဌာပနာ၍ ျပဳျပင္တည္ထား ေတာ္မူသည္။ သကၠရာဇ္ ၃၉၇ ခုႏွစ္ တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ေန႔တြင္ ေရႊထီးေတာ္ အသစ္ တင္လွဴ ပူေဇာ္ခဲ့ပါသည္။

ေလာကနႏၵာေစတီေတာ္

သီရိပစၥယာၿမိဳ႕၏ အေနာက္ဘက္ ဧရာ၀တီ ျမစ္ကမ္းနဖူးတြင္ တည္ရွိသည္။ ေလာကနႏၵာ ေစတီေတာ္မွာ အေနာ္ရထာမင္းႀကီး၏ ေကာင္းမႈေတာ္မ်ားတြင္ အထူးျခားဆံုး ေစတီေတာ္ ျဖစ္ပါသည္။ သီဟုိဠ္ကၽြန္း မွ ပင့္ေဆာင္လာေသာ စြယ္ေတာ္မ်ား တင္ေဆာင္သည့္ သေဘၤာဆုိက္ကပ္ရာ ဤေနရာတြင္ စြယ္ေတာ္တစ္ဆူကုိ ဌာပနာၿပီး အေနာ္ရထာမင္းႀကီးက သကၠရာဇ္ ၃၉၄ ခုႏွစ္တြင္ တည္ထား ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိ ေလာကနႏၵာေစတီေတာ္ႀကီး၏ အာ႐ံုခံ တန္ေဆာင္း အေနာက္ဘက္တြင္ သမုိင္းအတြက္ အေရးပါေသာ ေက်ာက္စာႏွစ္ခ်ပ္ ရွိသည္။ တစ္ခ်ပ္မွာ သကၠရာဇ္ ၅၆၉ ခုႏွစ္တြင္ ေရးထုိး၍ ေနာက္တစ္ခ်ပ္မွာ သကၠရာဇ္ ၅၉၂ ခုႏွစ္ တြင္ ေရးထုိးခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရသည္။

တုရင္ေတာင္ေစတီေတာ္

ပုဂံၿမိဳ႕၏ အေရွ႕ေတာင္ဘက္ ေျခာက္မုိင္ခန္႔အကြာ တုရင္ေတာင္ေပၚတြင္ တည္ရွိသည္။ ပုဂံၿမိဳ႕နယ္နိမိတ္ အ၀င္ကတည္းက ထင္ရွားစြာ ျမင္ေတြ႕ရပါသည္။ သီဟုိဠ္ကၽြန္းမွ ပင့္ေဆာင္လာေသာ စြယ္ေတာ္ပြားတစ္ဆူကုိ သကၠရာဇ္ ၃၉၃ ခုႏွစ္တြင္ အေနာ္ရထာမင္းက တည္ထားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ တုရင္ေတာင္ ေစတီေတာ္ကုိ ဖူးေျမာ္ရန္ လမ္းႏွစ္သြယ္ရွိရာ ပထမလမ္းမွာ ေတာင္ပရြာဇရပ္မွ ယာခင္းမ်ားကုိ ျဖတ္၍ ေတာင္ေပၚ ေက်ာင္းကုိပတ္ၿပီး တက္သြားေသာ လမ္းျဖစ္သည္။ ဒုတိယလမ္းမွာ ေတာင္ပရြာဇရပ္မွ အလြန္လမ္းညႊန္ ဆုိင္းဘုတ္အတုိင္း လုိက္သြားရေသာ ကားလမ္းအတုိင္း ေမာင္း၍ သြားေရာက္ ဖူးေျမာ္ႏုိင္ပါသည္။

Posted by ေအာင္ေျမ at 12:51 AM 0 comments Links to this post

Read more...

ဝပ္တလုမ္ေက်ာင္းတုိက္၌ ေဆာင္းရာသီ ျခဳံေစာင္မ်ားဆက္ကပ္လွဴဒါန္း။

Sunday, December 6, 2009


ဝတ္တလုမ္=၆-၁၂-၂၀၀၉။
ထိုင္းႏို္င္ငံ၊ ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕၊ ဝပ္တလုမ္ေက်ာင္းတုိက္တြင္ သီတင္းသံုးေနထိုင္ေတာ္မူရင္း တကၠသိုလ္အသီးသီးတို႔၌ ပညာသင္ၾကားေနၾကေသာ ျမန္မာရဟန္းေတာ္ ၅၀ ေက်ာ္တို႕အား၊ ကုိထြန္းလင္း ဦၤးေဆာင္ေသာ ေစတနာရွင္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားမွ ေဆာင္းရာသီသုံး ျခဳံေစာင္းမ်ားႏွင့္ အလွဴေတာ္ေငြ ဘတ္ ၂၁၀၀ တိတိတို႔ကို ဘ႑ာေတာ္ေငြအျဖစ္ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းျပီး။ ေန႔ဆြမ္းအတြက္ ကိုထြန္းလင္း ႏွင္ ့မမေလး တုိ႔မွ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းေၾကာင္း သိရွိရသျဖင့္ ေစတနာရွင္မ်ား သာဓုအႏုေမာဒနာ ေခၚဆိုနိုင္ရန္ အသိေပးအပ္ပါသည္။
Posted by ရြာဦးေက်ာင္း ဆရာေတာ္ at 12:45 AM | | 0 comments

Read more...

14-09(Guided Vipassana Meditation)

14-09.01 KO AUNG NAING(32)		14-09		Sayadaw
14-09.02 ma ni ni thaung(32)		14-09		Sayadaw
14-09.03 MA WIN WIN HTWE(32)		14-09		Sayadaw
14-09.04 20090918 Answer To Ma Nwe(32)		14-09		Sayadaw
14-09.05 20090913.CMN Answer(32)		14-09		Chit Myat Noe
14-09.06 20090913 With CMN(32)		14-09		Chit Myat Noe
14-09.07 20090919 TMCAbandon(32)		14-09		Sayadaw
14-09.08 20090922 TMC Reality(32)		14-09		Sayadaw
14-09.09 20090917 TMC Ma Khin Shwe Amya(32)		14-09		Sayadaw
14-09.10 20090921 TMC Reality(32)		14-09		Sayadaw
14-09.11 20090920 CMN ZER0(32)		14-09		Chit Myat Noe
14-09.12 20090917 Yuzana Garden Patient(32)		14-09		Sayadaw
14-09.13 20090915 UKL Amya(32)		14-09		Sayadaw
14-09.14 20090914 TMC(32)		14-09		Sayadaw
14-09.15 20090912 TMC Cause Copy(32)		14-09		Sayadaw
14-09.16 20090910 TMC From Effect To Cause(32)		14-09		Sayadaw
14-09.17 20090909 TMC Way of Buddha(32)		14-09		Sayadaw
14-09.18 20090906TMC Practise(32)		14-09		Sayadaw

Read more...

အမ်ဳိးသမီးမ်ား ႏွင္႔ ဗုဒၶဘာသာ

တရားပဲြအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ တရားပဲြၿပီးလုိ႔ ေမးခြန္းေတြ ေမးပါလုိ႔ ဆုိလုိက္တဲ့အခါ ေမးတတ္တဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုက

“တစ္ခ်ိဳ႕ဗုဒၶစာေပေတြကုိ ဖတ္ရတဲ့အခါ အမ်ိဳးသမီးမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မေကာင္းေၾကာင္း ေဟာထားတာေတြ၊

တန္းတူအခြင့္ အေရးမရွိတာေတြကုိ သိရေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ခံစားရတယ္၊ ဘာေၾကာင့္လဲ..“

ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းေလးတစ္ခုပါ။

ဟုိတစ္ေလာကလည္း ကေလးမေလးေတြက

”ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ အၿမဲနိမ့္က်ၿပီး ခဲြျခားခံရတယ္၊

ျမန္မာျပည္မွာဆုိ ပုိလုိ႔ေတာင္ဆုိးေသးတယ္၊

ဘာသာေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေနရာေတြဆုိရင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား မသြားရ၊

မတက္ရဆုိတဲ့ ေနရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္ စသျဖင့္ ေျပာၿပီး အဲဒါဟာ ဘာေၾကာင့္လဲ…”တဲ့။

မွန္ပါတယ္။

ဒီလုိျပႆနာမ်ိဳးက ေနရာတုိင္း၊ ႏုိင္ငံတုိင္းမွာ ႀကဳံေတြ႕ရမယ့္ ျပႆနာပါ။

အမ်ိဳးသမီးမ်ား ဘက္ကၾကည့္ရင္ သူတုိ႔ကုိ ခဲြျခားဆက္ဆံတယ္၊

ႏွိမ့္ခ်ဆက္ဆံတယ္ဆုိတဲ့ အေတြးေတြ ၀င္မိၾကမွာပါ။

ဒီလုိ၀င္မိတာလည္း အျပစ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔မရပါဘူး။

တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ဒါဟာ ဘာသာတရားေၾကာင့္ ဘာသာတရားမွာ ေဟာၾကားထားတဲ့

အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြေၾကာင့္ ဒီလုိ ခဲြျခားခံရတာလုိ႔ ေတြးၾကပါတယ္။

အထူးသျဖင့္ ဗုဒၶစာေပေတြမွာ ေဖာ္ျပတဲ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ား မေကာင္းေၾကာင္း ဇာတ္ေတာ္နိပါတ္ေတာ္ စတာေတြေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအေပၚ မေကာင္းျမင္တဲ့သေဘာ၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိ ယုတ္နိမ့္တဲ့သေဘာစသည္ျဖင့္ ျမင္ေနၾကတာ ျဖစ္ေၾကာင္း မခံမရပ္ႏုိင္ ေျပာဆုိလာၾကပါတယ္။

လူလူခ်င္းအတူတူ ခဲြျခားဆက္ဆံခံရတဲ့ အတြက္ စိတ္ထဲမွာ မခံခ်ိမခံသာ ျဖစ္မိတယ္လုိ႔လည္း တစ္ခ်ိဳ႕က ရင္ဖြင့္လာၾကပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဒီလုိျဖစ္လာတာ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ မသက္ဆုိင္ဘူးလုိ႔ ျမင္မိပါတယ္။

ေယာက်္ား၊ မိန္းမဆုိတဲ့ သဘာ၀နိယာမ သေဘာက ခဲြျခားေပးခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။

အမ်ိဳးသားမ်ားအျဖစ္၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အျဖစ္ ကဲြျပားလာေစတဲ့ ကုိယ္အဂၤါ အစိပ္အပုိင္းမ်ားေၾကာင့္ပဲ

ေနရာတကာမွာ ရင္ေဘာင္တန္းလုိ႔ မရတဲ့ အေနအထားေတြ ျဖစ္ေနတာပါ။

ဒီသဘာ၀ နိယာမေတြေၾကာင့္ပဲ အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွာ အမ်ိဳးသားမ်ားလုိ လြတ္လပ္မႈမရွိတာ၊

အမ်ိဳးသားမ်ားထက္ ပုိတဲ့ခႏၶာ၀န္ ဒုကၡေတြ ရွိလာတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေသခ်ာတာကေတာ့ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ အမ်ိဳးသားေတြထက္ ဒုကၡေတြ ပုိမ်ားတယ္ဆုိတာ ေသခ်ာပါတယ္။

ထင္ရွားေအာင္ ျပရရင္ ကုိယ္၀န္ေဆာင္ရတဲ့ ဒုကၡ၊ လစဥ္ဓမၼတာ ဆင္းရတဲ့ဒုကၡ၊ သားသမီးေမြးဖြားရတဲ့ ဒုကၡ စတာေတြဟာ အမ်ိဳးသားမ်ားထက္ ပုိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွာသာ ရွိေနတဲ့ ဒုကၡေတြပါ။

ဗုဒၶဘာသာလာ ကမၼနိယာမ သေဘာတရားအရ ၾကည့္ရင္ အတိတ္ကျပဳခဲ့တဲ့ ကမၼသတၱိ ကံစြမ္းေတြအရ ဒီလုိ ဒုကၡပုိမ်ားတဲ့ လူသားအျဖစ္ ေမြးဖြားလာရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒုကၡပုိမ်ားတာဟာ မေကာင္းတဲ့ အက်ိဳးေတြ ပုိမ်ားလုိ႔ပါ။

မေကာင္းတဲ့ အက်ိဳးပုိမ်ားတာဟာ မေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္းေတြ ရွိခဲ့လုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။

အတိတ္အတိတ္ဘ၀ေတြက လုပ္ခဲ့တဲ့ မေကာင္းတဲ့ ကံေတြ၊ စဲြလမ္းတပ္မက္တတ္တဲ့ တဏွာေတြ၊ မသိမႈ အ၀ိဇၨာေတြေၾကာင့္ ရရွိလာတဲ့ အက်ိဳးဆက္ေတြလုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။

အမရပူရ ဆရာေတာ္ႀကီးကေတာ့ အမ်ိဳးသမီး အျဖစ္ေမြးဖြားလာရတာ အတိတ္ဘ၀ တစ္ခုခုက က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ကာေမသုမိစၦာစာရကံေၾကာင့္လည္း ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဒါက အတိတ္ကုိ ေျပာျပတာပါ။

ဒီသေဘာအရ ၾကည့္ရင္ ေယာက္်ားအျဖစ္၊ မိန္းမအျဖစ္ ေမြးဖြားမႈဟာ ကံအက်ိဳးေပး ကြာျခားမႈေၾကာင့္လုိ႔လည္း ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း အမ်ိဳးသမီးဘ၀ကုိပဲ တပ္မက္တတ္တဲ့ တဏွာေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီးအျဖစ္ ျပန္ေမြးေနၾကတာေတြ ရွိပါတယ္။ ထားပါေတာ့။ ဒါက အမ်ိဳးသမီးအျဖစ္ကုိ ရလာတတ္တဲ့ အေၾကာင္းေလးကုိ ေျပာျပတာပါ။

ဒါေပမယ့္ ဒီလုိ မိန္းမေယာက္်ား အျဖစ္ကဲြျပားေနေပမယ့္ တူညီတဲ့ တန္ဖုိးမျဖစ္ႏုိင္တဲ့ ေကာင္းက်ိဳးကေတာ့ ရခဲတဲ့ လူ႕ဘ၀ကုိ ရလာျခင္းဆုိတဲ့ အခ်က္ပါ။ ရခဲ့တဲ့ လူဆုိတဲ့ ဒုလႅဘတရားမွာ အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီးလုိ႔ ခဲြျခားမႈမရွိပါဘူး။

ဗုဒၶဘုရားရွင္ ကုိယ္ေတာ္တုိင္လည္း အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီး ခဲြျခားမႈ မရွိသလုိ

အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိ ႏွိမ့္ခ်ဆက္ဆံတဲ့သေဘာ၊

ခဲြျခားဆက္ဆံတဲ့ သေဘာ၊

ယုတ္ညံ့တဲ့ လူသားအျဖစ္ ထုတ္ေဖာ္ေဟာၾကားတဲ့ သေဘာမ်ား မရွိခဲ့ပါဘူး။

အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိလည္း

လူသားမ်ားအျဖစ္ လူ႔တန္ဖုိး၊ လူ႕သိကၡာ၊ လူ႔အသိဉာဏ္ရွိတဲ့ သူမ်ားအျဖစ္ ခ်ီးေျမွာက္ပါတယ္။

တရားေဟာတဲ့အခါမွာလည္း အမ်ိဳးသားမ်ားျဖစ္လုိ႔ ေဟာတယ္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ျဖစ္လုိ႔ မေဟာဘူး စတာေတြ မရွိပါဘူး။

အမ်ိဳးသားမ်ား ေသာတာပန္ ျဖစ္ႏုိင္သလုိ အမ်ိဳးသမီးမ်ားလည္း ေသာတာပန္ ျဖစ္ႏုိင္ၾကပါတယ္။

အမ်ိဳးသားမ်ား အာသေ၀ါကုန္ခမ္း ရဟႏၲာျဖစ္ႏုိင္သလုိ အမ်ိဳးသမီးမ်ားလည္း ရဟႏၲာ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။

အမ်ိဳးသားမ်ား နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္သလုိ အမ်ိဳးသမီးမ်ားလည္း နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ပါတယ္။

ေနာက္ဆုံး အမ်ိဳးသမီးမ်ား သာသနာ့ေဘာင္၀င္လာရင္ ျပႆနာ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိလာႏုိင္တာ၊ အမ်ိဳးသမီးရဟန္းမမ်ားရဲ႕ သာသနာဟာ ၾကာၾကာမတည္ႏုိင္တာကုိ သိရွိေပမယ့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိ အခြင့္အေရး ေပးလုိတဲ့အတြက္ ဘိကၡဳနီသံဃာ့ အဖဲြ႕အစည္းကုိ ခြင့္ျပဳၿပီး ဘိကၡဳသံဃာ အဖဲြ႕အစည္းအတုိင္း သာသနာေေတာ္မွာ အသိအမွတ္ျပဳေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွင္အေနနဲ႔့ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာအေနနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအေပၚ နိမ့္ခ်ျခင္း၊ ခဲြျခားဆက္ဆံျခင္း၊ အခြင့္အေရး မေပးျခင္းမ်ား မရွိခဲ့ပါဘူး။

ဟုိဟုိဒီဒီ ေျပာစရာမလုိဘဲ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ အဓိက အေရးႀကီးဆုံးျဖစ္တဲ့ လြတ္ေျမာက္ေရးဆုိတဲ့

နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရတဲ့ ေနရာမ်ိဳးနဲ႔ ခ်ိန္ထုိးၾကည့္ရင္ သိႏုိင္ပါတယ္။

အမ်ိဳးသမီးမ်ား ျဖစ္ေနလုိ႔ တရားမရဘူး ဆုိတာမရွိခဲ့ပါဘူး။

ဒီအခ်က္တစ္ခ်က္တည္းကုိ ၾကည့္လုိက္ရင္ပဲ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ ဒီမုိကေရစီ က်မႈ၊ တန္းတူအခြင့္ အေရးရွိမႈ၊ တစ္ေျပးညီတည္း ဆက္ဆံမႈကုိ သိႏုိင္ပါတယ္။

သဘာ၀က ေပးလုိက္တဲ့ ခႏၶာကုိယ္ ဖဲြ႕စည္းမႈ အေနအထားအရ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိ အားနည္းတဲ့ သူမ်ားအျဖစ္သာ သေဘာထားပါတယ္။

ယုတ္ညံ့တဲ့ သူမ်ားအျဖစ္ မသတ္မွတ္ပါဘူး။

ဗုဒၶကုိယ္ေတာ္တုိင္လည္း အမ်ိဳးသား အမ်ိဳးသမီး ကဲြျပားတဲ့အတြက္ အရိယာသူေတာ္စင္ မျဖစ္ရဘူးလုိ႔ မသတ္မွတ္ပါဘူး။

အမ်ိဳးသားျဖစ္ေစ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ေစ ပါရမီအဟုန္ရွိၿပီး အက်င့္သိကၡာျပည့္စုံစြာနဲ႔ ႀကိဳးစားအားထုတ္ပါက တရားရႏုိင္တယ္ဆုိတာ သက္ေသျပခဲ့ပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီး ရဟန္းမမ်ားကုိလည္း အမ်ိဳးသား ရဟန္းေတာ္မ်ား နည္းတူ ဧတဒဂ္ ရထူးမ်ားနဲ႔ ခ်ီးျမွင့္ေပးခဲ့ပါတယ္။

သုိ႔ေသာ္ ဗုဒၶဘာသာမွာ အဆင့္ျမင့္မႈ မျမင့္မႈ ခဲြျခားမႈေတာ့ ရွိပါတယ္။

ဒါကလည္း ေယာက်္ား မိန္းမဆုိတဲ့ သဘာ၀နိယာမ ကဲြျပားမႈ၊ ပညာတတ္မႈ မတတ္မႈ စတာေတြကုိ လုိက္ၿပီး ခဲြျခားတာ မဟုတ္ပါဘူး။

သူတုိ႔ရဲ႕ ကုိယ္က်င့္သီလ ျမင့္မႈ၊ မျမင့္မႈကုိ ၾကည့္ၿပီး တစ္လင္တစ္မယားထဲမွာပဲ အမ်ိဳးသမီးက အမ်ိဳးသားထက္ အက်င့္သိကၡာျမင့္ျမတ္ရင္ အမ်ိဳးသားထက္သာသူအျဖစ္ ခ်ီးက်ဴးေတာ္မူပါတယ္။

အမ်ိဳးသားျဖစ္ေပမယ့္ အက်င့္သိကၡာ မေကာင္းရင္ ဘယ္မ်က္ႏွာမွ မေထာက္ဘဲ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူပါတယ္။

ဘုရားရွင္ရဲ႕ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူတဲ့အခါ သုံးတဲ့စကားက “ေမာဃပုရိသ- မဂ္ဖုိလ္မၿပီး အခ်ည္းႏွီးေသာ ေယာက်္ား“ ဆုိတဲ့စကားပါ။

ၿပီးေတာ့ တစ္အိမ္ေထာင္တည္း ျဖစ္ေပမယ့္ လင္ေယာက္်ားက သီလလုံၿခဳံၿပီး မယားက သီလမလုံၿခဳံရင္္

နတ္သားလင္ႏွင့္ ေသသူမယားတုိ႔ ေပါင္းသင္းျခင္းႏွင့္ တူေၾကာင္း၊

မယားက သီလလုံၿခဳံၿပီး ေယာက်္ားက သီလမလုံၿခဳံရင္္ နတ္သမီးမယားႏွင့္ ေသသူလင္တုိ႔ ေပါင္းသင္းျခင္းႏွင့္ တူေၾကာင္း

စသည္ျဖင့္ မိန္းမေယာက်္ား မခဲြျခားဘဲ အက်င့္သီလကုိသာ အဓိကထားကာ အဆင့္အနိမ့္အျမင့္ သတ္မွတ္ေပးပါတယ္။

ဒါေတြကုိ ၾကည့္ရင္ ဗုဒၶဘာသာဟာ လူတန္းစား ခဲြျခားတတ္တဲ့၊

အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိ ႏွိမ္ခ်တတ္တဲ့ ဘာသာမဟုတ္ဘူး ဆုိတာ နားလည္သေဘာေပါက္ ႏုိင္ပါတယ္။

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ေျပာခ်င္တာက

ကံအက်ိဳးေပးေၾကာင့္ ေယာက်္ားအျဖစ္၊ မိန္းမအျဖစ္ ေမြးဖြားလာခဲ့ရၿပီး ရရွိလာတဲ့ အခြင့္အေရးမ်ားဟာလည္း အနည္းငယ္ကဲြျပားေနတာ၊

ဒုကၡေတြ ပုိေနတာ၊ နည္းေနတာ ရွိတတ္ေပမယ့္

စစ္မွန္တဲ့ သေဘာသဘာ၀ အေနျဖင့္ကေတာ့ အမ်ိဳးသားျဖစ္ေစ၊ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ေစ နိဗၺာန္မရေသးသမွ်ေတာ့ ခႏၶာကုိယ္ရလာတဲ့သူ မွန္သမွ် ဒုကၡေတြကေတာ့ ရွိေနၾကမွာ ျဖစ္တယ္ဆုိတာပါ။

အမ်ိဳးသားဘ၀ဟာ ဘုရားျဖစ္ႏုိင္၊ စၾကာ၀ေတးမင္းေတြ ျဖစ္ႏုိင္တဲ့အတြက္ ျမင့္ျမတ္တယ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္ေပမယ့္ ဒုကၡအေပါင္းမွ ၿငိမ္းရာနိဗၺာန္ကုိ ၀င္ၾကတဲ့အခါမွာေတာ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ားလည္း အမ်ိဳးသားမ်ား တန္းတူရႏုိင္၊ ေရာက္ႏုိင္တယ္ဆုိတာ ျငင္းလုိ႔မရတဲ့ အမွန္တရားျဖစ္ပါတယ္။

ကံအက်ိဳးေပးအရ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အျဖစ္ဘ၀ကုိ ရရွိလာမႈႏွင့္အတူ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ ဒုကၡမ်ားလည္း ခံစားလာရမႈေတြ ရွိေနၾကတဲ့အတြက္

အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိ အားနည္းသူမ်ားအျဖစ္ ျမင္ႏုိင္ၾကေပမယ့္

ယုတ္နိမ့္တဲ့သူမ်ား၊

အဆင့္နိမ့္တဲ့သူမ်ားကေတာ့ မဟုတ္ၾကဘူးဆုိတာပါ။

ဒါေပမယ့္ အက်င့္သိကၡာေတြ ပ်က္ျပားေနမယ္၊ အကုသုိလ္ေတြမ်ားေနမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ဒီလုိသူမ်ိဳးကုိ နိမ့္က်တဲ့သူမ်ားလုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။

ဒီနိမ့္က်မႈကေတာ့ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ရလုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ိဳးသားပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အမ်ိဳးသမီးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ္က်င့္ပ်က္ရင္ေတာ့ အကုန္နိမ့္က်သူေတြ ျဖစ္ေနမွာပါ။ အဲလုိမ်ိဳးသူေတြ ဆုိရင္ေတာ့ ဘယ္ေနရာသြားသြား ခဲြျခားဆက္ဆံခံေနၾကရမွာပါ။

ဒါေၾကာင့္ ကံေပးမႈနဲ႔ သဘာ၀တရားအရ ရလာတဲ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ားဟာ

အမ်ိဳးသားမ်ားတန္းတူ အရာရာ ရင္ေဘာင္မတန္းႏုိင္ၾကေပမယ့္

အက်င့္သီလေကာင္းၿပီး ကိေလသာကုန္ရာ လမ္းစဥ္ကုိ လုိက္နာက်င့္သုံးေနမယ္ဆုိရင္

နိဗၺာန္ဆုိတဲ့ အခြင့္အေရး တံခါးက အၿမဲဖြင့္လစ္ထားေနမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္

ဟုိေတြးဒီေတြး ကေလးအေတြးေတြ မေတြးၾကဘဲ

အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ေပမယ့္ အမ်ိဳးသားမ်ားထက္သာေအာင္၊

အမ်ိဳးသားမ်ားထက္ အဆင့္ျမင့္ေအာင္ ကုိယ့္ရဲ႕ သီလ၊သမာဓိ၊ပညာ သိကၡာတရားမ်ား ျမင့္မားေအာင္သာ ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္

http://www.venvicitta.com/ မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

Read more...

စြန္းလြန္း ေၿဖႀကားေသာ နိဗၺာန္ အေႀကာင္း( ဒု )

၁၂၉၀- ခုႏွစ္ ေတာ္သလင္းလဆန္း ( ၃ ) ရက္ ညေန ၆ နာရီ အခ်ိန္တြင္ ဖက္ပင္အိုင္ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး ႀကြလာေတာ္မူေသာအခါ ဆရာေတာ္ဦးပုည ၊ ဦးဇာဂရ စေသာ ဆရာေတာ္မ်ားနွင္႔ ဒကာ ဒကာမမ်ား ဆည္းကပ္ေနႀကစဥ္ ဖက္ပင္အိုင္ ဆရာေတာ္ႀကီးနွင္႔ ဒုတိယအႀကိမ္ ေတြ႔ဆုံစဥ္ ၿမင္းၿခံ ဆ၇ာေတာ္ အား ေမးၿမန္း ေၿပာဆိုပုံ -- --

ဖက္ပင္အိုင္။ ။ ဦးက၀ိ တပည္႔ေတာ္မ်ားသည္ တပါးႏွင္႔ တပါးဘြားကနဲ ယခုမွ ေတြ႔ၿမင္ဘူးႀကသည္ မဟုတ္ႀကေပ၊ ေရွးကလည္း ေတြ႔ဘူး ၿမင္ဘူးသူမ်ား ၿဖစ္ႀက၍ တပါးကို တပါး အားနာစရာ မရွိ၊ ေမးစရာ ရွိသေလာက္ေတာ႔ ေမးၿမန္းခြင္႔ မရွိေပဘူးလား ဘုရား။

ေၿဖ ။ ။ မွန္လွပါ အရွင္ဘုရား၏ တပည္႔ကို အလိုရွိသလိုသာ ဆုံးမေတာ္ မူပါဘုရား။

ဖက္ပင္အိုင္ ။ ။ ကဲ ဒါၿဖင္႔ ေရွးကေတာ႔ ပဲခူးၿမိဳ႔ အေရွ႔ဖ်ား အဗ်ားရြာမွာ ေတြ႔စဥ္တုံးကေတာ႔ ၿဗဳန္းကနဲ ေတြ႔ရတာက တေႀကာင္း အာဂႏၱဳက ခ်င္းၿဖစ္ေနတာလဲ တေႀကာင္းမို႔ ေမးသင္႔သေလာက္သာ ေမးရေပတယ္။ ယခုေတာ႔ ဆက္လက္ေမးရၿပန္တာေပါ႔။

ေမး။ ။ ဦးက၀ိ ရဲ႕ - ယခု သီတင္းလဲ ကြ်တ္ခါနီးေနၿပီ ၀ါတြင္းမွာ ဘာကိုမ်ား အာရုံၿပဳ သီတင္းသုံးေနပါသတုံး ဘုရား။
ေၿဖ။ ။ သာသနာေတာ္ကုိ အာရုံၿပဳေနပါတယ္ ဘုရား။

ေမး။ ။သာသနာေတာ္ကို ဘယ္ပုံ အာရုံၿပဳပါသတုံး ဘုရား။ သာသနာ ဆိုတာ ပရိယတ္ ပဋိပတ္ ႏွစ္ပါး ရွိေနေတာ႔ ဘယ္သာသနာကို ဘယ္ပုံ အာရုံၿပဳေနပါသတုံး ဘုရား။

ေၿဖ။ ။ ဘုရားတပည္႔ေတာ္မွာ စာကလဲ မတတ္ေတာ႔ ပရိယတ္ သာသနာကို ခ်ီးၿမွင္႔ၿခင္းငွါ မစြမ္းနိုင္ပါ၊ ဒါေႀကာင္႔ ပဋိပတ္ ေပၚတြင္သာ သမာဓိ မရေသးေသာ သူမ်ား သမာဓိ ရေလေအာင္၊ ရၿပီးသူမ်ားလဲ ရင္႔က်က္သည္ထက္ ရင္႔က်က္ေအာင္၊ ရင္႔က်က္ၿပီးသူမ်ားလဲ လုိရင္းကိစၥၿပီးစီးႀကေအာင္ကို အာရုံၿပဳေနပါ၏ ဘုရား။

ေမး ။ ။ ဒါၿဖင္႔လ်င္ ေမတၱာေပါ႔ ဘုရား၊
ေၿဖ။ ။ မွန္လွပါ ဘုရား၊

ေမး။ ။ ေမတၱာ ဆိုေတာ႔ သတၱပညတ္ေပၚ၌ စိတ္ကုိထား၍ ေလာကီ ရွိပါေသးတယ္။ ေလာကုတၱရာကိုေကာ ဘယ္လို အာရုံၿပဳၿပီး စိတ္ကို ထားပါသတုံး ဘုရား၊ အဲဒီေပၚမွာေကာ စိတ္ကုိ မထားဘူးလား၊
ေၿဖ။ ။ ေလာကုတၱရာေပၚမွာလဲ စိတ္ကို ထားပါရဲ႔႕ ဘုရား၊

ေမး.။ ။ အဲဒီ ေလာကုတၱရာ ေပၚမွာပဲ စိတ္ကိုထားပါေတာ႔လား ဘုရား၊ အဘယ္ေႀကာင္႔ ေလာကီ ဘက္ကို စိတ္ေတြ ေရာက္ေနရေသးလဲ ။
ေၿဖ။ ။ ေလာကုတၱရာခ်ည္း သက္သက္ စိတ္ကို မထားနိုင္ပါဘုရား။ ခႏၶာ၀န္ႀကီးက အလြန္ေလးလံေသာေႀကာင္႔ ေလာကီ တလွည္႔ ေလာကုတၱရာ တလွည္႔ ေၿပာင္းခံေနရပါတယ္ ဘုရား။

ေမး။ ။ ကဲ ဒါၿဖင္႔ ေလာကီ ပညတ္ အာရုံ ၿပဳပုံကိုေတာ႔ ထားလုိက္ပါေတာ႔ ၊ ေလာကုတၱရာ ပရမတ္ကိုေရာ ဘယ္ပုံ အာရုံၿပဳပါသတုံး ဘုရား။
ေၿဖ။ ။ မိမိ ၿမင္ဘူးတာကို အာရုံၿပဳရပါတယ္ ဘုရား။

ေမး။ ။ ဒါၿဖင္႔ တၿခား ဟာေတြကို ထားလိုက္ပါေတာ႔ ၊ သၿဂိဳဟ္ ထဲက အတိုင္းဆို ေပစၥေ၀ကၡဏာ ေပါ႔ဘုရား။
ေၿဖ။ ။ မွန္လွပါ ဘုရား။

ေမး။ ။ ဒါၿဖင္႔ မဂ္ ဖိုလ္ နိဗၺာန္ကို အာရုံၿပဳရတာႏွင္႔ ပညတ္ကုိ အာရုံၿပဳရတာ ဘယ္က သာခက္သတုံး။ မဂ္ ဖိုလ္ နိဗာန္ကုိ အာရုံၿပဳရတာက သာၿပီး မခက္ေပဘူးလား ဘုရား။

ေၿဖ။ ။ တပည္႔ေတာ္ အတြက္ၿဖင္႔ ဘယ္သင္းက မွ မခက္ပါဘုရား။

ေမး.။ ။ မဂ္ကုိ အာရုံၿပဳပုံ ေၿပာၿပစမ္းပါ ဘုရား။

ေၿဖ။ ။ ဥပမာ - ေယာဂီတေယာက္သည္ ၀ိပႆနာ တရားအားထုတ္ၿပီး တက္လာတယ္ ဆိုပါေတာ႔ ဘုရား၊ အဲေနာက္ေတာ႔ ဘ၀င္ အနညး္ငယ္မ်ွ က်သြားၿပီးေနာက္ ေရွးစိတ္သုံးပါးက ကိေလသာတရားကို ဖယ္ရွားေပးပါေရာ ဘုရား၊ေနာက္စိတ္က နိဗၺာန္ကို ၿမင္ပါေရာ၊
ဒါနဲ႔ စိတ္ေစတသိက္ ရုပ္ ဆိုတဲဲ႕ တရားသုးံပါး ၿဖစ္ခ်ဳပ္ ၿဖစ္ခ်ဳပ္ ၿဖစ္ေနတာကိုပင္ ႀကီးစြာေသာ ဆင္းရဲႀကီးပါတကား၊ ဒီဆင္းရဲဟာ ဘယ္သူ႔ေႀကာင္႔လဲလို႔ ဆန္းစစ္လို္က္ေတာ႔ ၿပဳလုပ္ေပးတတ္တဲ႔ ေလာဘကိုၿမင္ပါေရာ ဘုရား။
ယခုေၿပာေနတာက တခုစီ ေၿပာရလုိ႔ ႀကာေနတာပါ၊ ဟိုမွာေတာ႔ ဘာမွ မႀကာပါဘုရား။ ဆင္းရဲကို သိတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ထဲ ၿဖစ္သြားတာပါ၊
ကဲ ေၿပာသာ ေၿပာပါဘုရား။

အဲဒီလို လုပ္ေပးတဲ႔ သူကို ၿမင္ေတာ႔ နိုင္တဲ႔သူက ၿဗဳန္းကနဲ ဆိုသလို ၿပဳလုပ္ေပးတဲ႔သူကို သတ္လုိက္ပါေရာ၊ အဲဒါက မဂ္ပါပဲ ဘုရား၊ ဒီေတာ႕ စိတ္ေစတသိက္ ရုပ္ တရားမ်ားလဲ ဖရိုဖရဲ ၿဖစ္သြားၿပီး အေႀကာင္းအက်ိဳး ၿပတ္သြားပါေရာ။ အဲဒါ နိဗၺာန္ပါဘဲ ဘုရား၊ ေနာက္ေတာ႔ ဖိုလ္ေဇာ အုပ္သြားပါေရာ။ အဲဒါ ၿမင္ဘူးတာေတြ ပါဘဲ ဘုရား၊

ေမး။ ။ ေနစမ္းပါအုံး ဘုရား။ အဲဒီ မဂ္ ၿဖစ္တဲ႔ အခါမ်ား ထင္ထင္ရွားရွား မဂ္ၿဖစ္မွန္း သိရဲ႔လား။
ေၿဖ။ ။ မသိပါဘုရား။ ေနာက္ ဆင္ၿခင္မွ သိရပါတယ္ ဘုရား။

ေမး။ ။ က်မ္းဂန္ လာတဲ႔အတိုင္း ေလာဘ ကို မဂ္က ပယ္တယ္ ဆိုတာ ဟုတ္ပါရဲ႔။ သို႔ေသာ္လည္း ယခု အခါ တိုင္းတပါးက ရန္သူစစ္သည္ကို တုိက္ခိုက္ရန္ ထြက္သြားေသာ စစ္သူႀကီးသည္ မိမိ တေယာက္တည္း မသြားပဲ ေနာက္လုိက္ ဗိုလ္ပါမ်ားစြာႏွင္႔ ထြက္ၿပီး ရန္သူကို တိုက္ခိုက္ နွိမ္ႏွင္းသလို ဒီေနရာမွာလဲ ေလာကုတၱရာ မဂ္ဟာ ေလာဘကုိ သတ္ဖို႔ အေဖာ္မ်ား ရွိေသးသလား။ တေယာက္ထဲဘဲ သတ္ေလေရာ႔သလား။ အေဖာ္ ရွိရင္ ထည္႔ေပးပါအုံး။

ေၿဖ။ ။ ေယာဂီ တေယာက္သည္ ၀ိပႆနာ တရားအားထုတ္ၿပီး အထြတ္အထိပ္သုိ႔ ေရာက္ခါနီး ေရွ႔စိတ္သုံးပါးက ကိေလသာ တရား ကင္းစင္သြားေအာင္ ပယ္ရွားလိုက္ပါေရာ ဘုရား။ အဲဒီလို ကိေလသာ စင္ေနေတာ႔ နိဗၺာန္ကို ၿမင္တဲ႔စိတ္ ေပၚေပါက္လာပါေရာ ဘုရား။ ၄င္း စိတ္က နိဗၺာန္ကုိ ၿမင္ေတာ႔ ယငး္စိတ္ၿမင္ေသာ နိဗၺာန္ကုိ မဂ္က မွီခို တြယ္ကပ္ၿပီး ေလာဘကို ပယ္သတ္လိုက္ပါေရာ ဘုရား။

ေမး။ ။ မဂ္ေတာ႔ သေဘာက်ပါၿပီ ဦးက၀ိ ရယ္။ အလြန္ သိမ္ေမြ႕ နက္နဲ တဲ႔ ေနရာေတြေနာ္၊ တပည္႔ေတာ္ မ်ားကေတာ႔ စာေတြ႔ ေၿပာရတာ။ ဒါနဲ႔ မဂ္ေနာင္ ဖိုလ္ေဇာ အုပ္လိုက္တယ္ ဆုိတာ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္နွယ္ ေနသတုံးဘရား၊
ေၿဖ။ ။ ေကာငး္ေကာင္း မသိလိုက္ရပါ ဘုရား၊

ေမး။ ။ မဂ္ေနာင္ ၿဖစ္တဲ႔ ဖိုလ္က အာနႏၱရိက ဖိုလ္ ေခၚတယ္၊ဘုရား၊ ႏွစ္ႀကိမ္ သုံးႀကိမ္တည္း ၿဖစ္တာ ဆိုေတာ႔ စိတ္ကလဲ အလြန္လ်င္ၿမန္တဲ႔ အတြက္ ေကာင္းေကာင္း သိလို္က္မွာ မဟုတ္ဘူး၊ ဒါထက္ မဂ္ကို ဆင္ၿခင္တဲ႔ အခါ သိရွိပုံမ်ား ဘယ္လုိ ေနသတုံး ဘုရား။

ေၿဖ ။ ။ ေယာဂီ တေယာက္ ဟာ ဥပမာ ေသာတာပတၱိမဂ္ကို ရတယ္ ဆိုပါေတာ႔ ။ ၄ငး္ေယာဂီ သည္ မိမိရေသာ မဂ္ကို ဆင္ၿခင္ေသာအခါ ငါ ေသာတာပတၱိမဂ္ကို ရၿပီ ဟု သိရုံပါဘဲ ဘုရား။

ေမး။ ။ ဖိုလ္ကို ဆင္ၿခင္တဲ႔ အခါ ဘာကို အာရုံၿပဳ သတုံးဘုရား၊ အဲဒီ ဖိုလ္စိတ္ ၿဖစ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လုိမ်ား ခံစားေနရသတုံး ဘုရား၊

ေၿဖ။ ။ မိမိ ၿမင္ဘူးတဲ႔ အေႀကာင္းအက်ိဳး ၿပတ္ရာကေလးကို အာရုံၿပဳလိုက္္တာနဲ႔ ဖိုလ္စိတ္ ၿဖစ္လာပါေ၇ာ၊ အဲဒီေတာ႔ စိတ္ခ်မ္းသာၿပီး မွိန္းေနပါေရာ ဘုရား၊

ဆရာေတာ္ အဲဒီလို ဆင္ၿခင္ၿပီး ၀င္စားတာက ၀လဥၥန ဖိုလ္ ေခၚတယ္၊ အဲဒီ ဖိုလ္က်မွ ေသေသခ်ာခ်ာ သိရတယ္၊ တယ္ၿပီး သိမ္ေမြ႕တယ္ ဘုရား။ ကဲ တပည္႔ေတာ္လဲ ေညာင္းေသးတယ္ ၊ အနင္း ခံပါအုံးမယ္ ဟု ေၿပာၿပီး ဖက္ပင္အိုင္ ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ဦးေခါင္း တညိမ္႔ညိမ္႔ေက်နပ္ ၀မ္းသာေသာ မ်က္နွာ ၿဖင္႔ ေက်ာင္းေပၚသို႔ ႀကြသြားေလ၏ ။

နားေထာင္ေနႀကေသာ ရဟန္းသံဃ ာ အေပါငး္ ဒကာ ဒကာမ အေပါင္း တို႔မွာလည္း ေက်နပ္အားရေသာ မ်က္နွာကိုယ္စီၿဖင္႔ ၿမင္းၿခံ ဆရာေတာ္အား အႀကိမ္ႀကိမ္ ဦးခ် ကန္ေတာ႔ ေနႀကေလေတာ႔ ၏။
မွတ္ခ်က္၊ ဤေဆာင္းပါးမ်ားကို တစုတေ၀းတည္း ရွာေဖြ ေလ႔လာလိုပါက ဤဘေလာ႔အတြင္းမွ ဖတ္လိုရာ ရွာေဖြရေအာင္မွာ ေတြ႔နုိင္ၿပီး ဤ ၀က္ဆိုက္ မွာလည္း ရွာေဖြ ေလ႔လာနိုင္ပါတယ္။

Posted by အရွင္သုနႏၵာလကၤာရ at 9:08:00 PM | | 0 comments Links to this post

Read more...

သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး၏ စီမံကိန္း လုပ္ငန္းမ်ား

အျပည္ျပည္ဆုိင္ သီတဂူ ၀ိပႆနာ ကမၼ႒ာန္းဌာန (စစ္ကိုင္း)
SITAGU INTERNATIONAL VIPASSANA ACADEMY (SAGAING)

သီတဂူသာသနာျပဳအဖြဲ႔ၾကီး၏ ဦးစီးပဓာနျဖစ္ေတာ္မူေသာ သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးသည္
၁။ စစ္ကိုင္းေတာင္ ေရလွဴေတာ္စီမံကိန္း
၂။ သီတဂူအာယုဒါ ေဆးရုံေတာ္
၃။ သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္ (စစ္ကိုင္း)ႏွင့္
၄။ သီတဂူ ဗုဒၶတကၠသိုလ္ (ရန္ကုန္)
၅။ သီတဂူ ဗုဒၶတကၠသိုလ္ (မႏၱေလး) ႏွင့္

၆။ သီတဂူဗုဒၶ၀ိဟာရ (အေမရိက) အစရွိေသာ ပရဟိတ စီမံကိန္းၾကီးမ်ားကို ျပည္တြင္း ျပည္ပ အလွဴရွင္မ်ား၏ ေထာက္ပံ့လွဴဒါန္းမႈျဖင့္ ေအာင္ျမင္စြာ တည္ေထာင္ႏုိင္ခဲ့ျပီ။ စစ္ကိုင္းေတာင္သည္ သမုိင္းအစဥ္အလာအရ ပရိယတၱိ ပဋိပတၱိ ပဋိေ၀ဓသာသနာ ထြန္းကားခဲ့ရာေနရာျဖစ္ပါသည္။ ယခုအခါ ထုိေျမျမတ္မဟာ၀ယ္ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ သီတဂူ ၀ိပႆနာကမၼ႒ာန္းဌာနၾကီးကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနပါျပီ။ အလွဴဒါနျပဳရန္ အခြင့္ေကာင္းကို ေခ်ာင္းေနသူမ်ားအတြက္ အသိေပးလုိက္ပါသည္။

အေဆာက္အဦး ဖြဲစည္းပုံႏွင့္ အလွဴရွင္မ်ား-
အေဆာင္မ်ား၏ ဦးထိပ္၀ယ္
၁။ သီတဂူ ဒီပကၤရေစတီ (လွဴရွင္- မင္းသီဟ (က်ပ္သိန္း ၁၀၀၀)
၂။ ထုိေစတီႏွင့္ ေဘးခ်င္းယွဥ္ကပ္ ဂါလံ ၅၀၀၀၀ (ငါးေသာင္း) ဆန္႔ ေရေလာင္ကန္ၾကီး ၂လုံး (တစ္လုံးလ်င္- သိန္း ၁၅၀၊ အလွဴရွင္ရျပီး)။
၃။ ဆရာေတာ္ႏွင့္ လက္ေထာက္ဆရာေတာ္မ်ား ၂ ေဆာင္အတြက္ (တစ္ေဆာင္လ်င္ သိန္း ၈၀၀၊ အလွဴရွင္ရျပီး)။
၄။ ၀ိပႆနာဓမၼဗိမာန္ေတာ္ (က်ပ္သိန္း ၅၀၀၊ အလွဴရွင္ရျပီး) ထိုဗိမာန္ေတာ္သည္ အမ်ိဳးသား အမ်ိဳးသမီး ေယာဂီေဆာင္ ၂ ေဆာင္ၾကား၌တည္ရွိသည္၊ ေယာဂီေပါင္း ၃၀၀ တျပိဳင္းတည္း ကမၼ႒ာန္းတရားထုိင္ႏုိင္သည္။

ေအာက္ပါအေဆာင္မ်ားအတြက္ လွဴဒါန္းႏုိင္ရန္ အလွဴရွင္မ်ားအခြင့္အေရးရွိပါေသးသည္။
၁။ အမ်ိဳးသားေယာဂီေဆာင္ငယ္ေပါင္း ၁၀၀ အတြက္ (တစ္ေဆာင္လ်င္ က်ပ္သိန္း ၅၀)။
၂။ အမ်ိဳးသမီးေယာဂီေဆာင္ငယ္ေပါင္း ၁၀၀ အတြက္ (တစ္ေဆာင္လ်င္ က်ပ္သိန္း ၅၀)။
၃။ အမ်ိဳးသားေယာဂီ ထမင္းစားေဆာင္ႏွင့္ မီးဖုိေဆာင္ (က်ပ္သိန္း ၂၅၀)။
၄။ အမ်ိဳးသမီးေယာဂီ ထမင္းစားေဆာင္ႏွင့္ မီးဖုိေဆာင္ (က်ပ္သိန္း ၂၅၀)။

ဆက္သြယ္လွဴဒါန္းရန္ဌာန--
၁။ ၀၁-၅၈၁၇၇ (ရန္ကုန္) ။
၀၁-၅၈၁၉၉၉ (ရန္ကုန္)။
၀၁-၅၈၁၆၆၆ (ရန္ကုန္)။
၂။ ၀၇၂-၂၁၆၁၁ (စစ္ကိုင္း)။
၀၇၂-၂၁၅၈၇ (စစ္ကိုင္း)။
၀၇၂-၂၂၂၆၀ (စစ္ကိုင္း)။

ပဋိပတၱိမဟာဌာနၾကီး အလွဴေတာ္အတြက္ ၀မ္းေျမာက္ႏုေမာ္ သာဓုေခၚပါသည္။

Posted by အရွင္နာယကာလကၤာရ at 12/05/2009 03:15:00 PM

0 comments

Read more...

မညႇင္းဆဲသူ ... ကိုယ့္အမည္နဲ႔ကိုယ္ တန္ေအာင္ေန...

အဟႎသက

သာဝတၳိနိဒါန္း

ထုိအခါ အဟႎသက ဘာရဒါြဇပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္အတူ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ႏႈတ္ဆက္ေျပာဆုိ၏၊ ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ အမွတ္ရဖြယ္စကားကုိ ေျပာဆုိၿပီးဆံုးေစ၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေနၿပီးေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားအား...

အသွ်င္ေဂါတမ အကြၽႏု္ပ္သည္ အဟႎသကပါတည္း၊
အသွ်င္ ေဂါတမ အကြၽႏု္ပ္သည္ အဟႎသကပါတည္း ဟု ေလွ်ာက္၏-

''အၾကင္သူသည္ ကုိယ္, ႏႈတ္, စိတ္ျဖင့္ သူတစ္ပါးကုိ မသတ္ျဖတ္ မညႇဥ္းဆဲ၊ ထုိ သူသည္ အဟႎသက ျဖစ္၏။ သင္သည္ အဟႎသက ျဖစ္ခဲ့မူ အမည္အားေလ်ာ္စြာ မညႇင္းဆဲသူ ျဖစ္ပါေလေလာ့။ မွန္၏၊ အၾကင္သူသည္ သူတစ္ပါးကုိ မသတ္ျဖတ္ မညႇင္းဆဲ၊ ထုိသူသည္သာလွ်င္ အဟႎသက အမွန္ျဖစ္၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူသည္ရွိေသာ္ အဟႎသက ဘာရဒြါဇပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရား အား ဤစကားကုိေလွ်ာက္၏၊ အသွ်င္ေဂါတမ တရားေတာ္သည္ အလြန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါ၏။ပ။ သိ္၏။

အသွ်င္အဟႎသက ဘာရဒါြဇသည္ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္တို႔တြင္ တစ္ပါး အပါအဝင္ ျဖစ္၏။ 191

၅ - အဟႎသကသုတ္၊ အရဟႏၲဝဂ္၊ သဂါထာဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။

သည္တရားေတာ္ေလး ဖတ္ၿပီးတဲ့အခါ ဒီလိုဆင္ျခင္မိတယ္...
ငါတို႔ ရဟန္းေတာ္ေတြ ရဟန္းဝတ္ၾကရင္ျဖင့္ ဆရာဘုန္းႀကီးေတြက အမည္ေကာင္းေလးေတြ မွည့္ေပးၾကေပတယ္... ဒါေပမဲ့ ငါတို႔က ငါတို႔ရဲ႕ဘြဲ႔ေတာ္နဲ႔ လိုက္ဖက္စြာမွ ေနခဲ့ၾကရဲ႕လား... ဒီလို တရားေလးေတြ ဖတ္ၿပီးေနာက္ေကာ ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ မိမိအမည္ ဘြဲ႔ေတာ္နဲ႔ လိုက္ဖက္စြာ ေနထိုင္ၾကေတာ့မွာလားလို႔ ေတြးမိပါတယ္... ခုေခတ္မွာ ဘြဲ႔အမည္ဆိုးတဲ့ ဘုန္းႀကီး၊ သီလရွင္ဆိုတာဟာ ရွာမွ ရွားပါပဲ...

ကြ်ႏ္ုပ္ရဲ႕ဘြဲ႔ေတာ္က အရွင္ေလာကနာထတဲ့...
အရွင္ဆိုတာက ပိုင္ဆိုင္သူကို ရည္ညြန္းသလို သတၱဝါတို႔ရဲ႕ အရွင္သခင္ကိုလည္း ရည္ညြန္းမယ္ထင္တယ္... ေလာကဆိုတာကေတာ့ သတၱေလာက ၾသကာသေလာက သခၤါရေလာကလို႔ ေခၚဆိုတဲ့ ေလာကသံုးပါးကို ရည္ညြန္းပါတယ္... နာထဆိုတာကေတာ့ ကိုးကြယ္ရာတဲ့... ဒီေတာ့ ေပါင္းလိုက္ရင္ ေလာကႀကီးရဲ႕ကိုးကြယ္ရာ... ေလာကႀကီးရဲ႕ ကိုးကြယ္ရာ အရွင္သခင္တဲ့...

ေအာ္...
ကိုယ္ဘြဲ႔နဲ႔မွ ကိုယ္မတန္ က်င့္ရပါဦးမည္...
သံသရာတစ္ေလွ်ာက္ က်င့္ရပါဦးမည္...

သင္ေကာ...

အပၸမာေဒန ဘိကၡေဝ သမၸာေဒထ


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ဗုဒၶဓမၼ ဦးေလာကနာထ at 12/05/2009 10:11:00 AM 1 comments

Read more...