“ကာေမသုမိစၦာစာရကုိ မွားယြင္းစြာ ေဟာေျပာေရးသားခ်က္” ႏွင္႔ စပ္၍ တင္ျပခ်က္
အရွင္ဥာဏ က-
“အေတြ႔မွ အထူးအားျဖင္႔ လိင္ဆက္ဆံမူ႔၊ ေမထုန္မူ အေတြ႔မွ ကာမဂုဏ္မဟုတ္ဘူး။
အာရုံငါးပါးကုိ ကုိယ္႔လုိအင္နဲ႔ ေတြ႔ထိမူေတြဟာ ကာမဂုဏ္ေတြပဲ။
ဒါေတြကို မွားယြင္းက်က္စားတာဟာ ကာမဂုဏ္ မွားယြင္းက်က္စားမူပဲ”
(ဘုရား၊ စာအုပ္- စာ-၁၅၃)
“မွားယြင္းက်က္စားမူကုိ အဓိပၸါယ္ နည္းနည္းဖြင္႔ရမယ္။ ကာမဂုဏ္ က်က္စားတာ
မွားယြင္းက်က္စားနဲ႔ မမွားမယြင္း က်က္စား ႏွစ္မ်ဳိးႏွစ္စားရွိတယ္။
စားစရာေတြလဲ ကာမဂုဏ္ေတြပဲ။
၀တ္စရာေတြလဲ ကာမဂုဏ္ေတြပဲ။
က်န္တဲ႔ လူအသုံးအေဆာင္ ပစၥည္းေတြ အားလုံးလည္း ကာမဂုဏ္ေတြပဲ။
အသုံးကုိ လြန္ျပီး အၾကဳိက္ အစြဲ အေလ်ာက္ က်က္စားတာဟာ မွားယြင္းတဲ႔ က်က္စားမူပဲ။
(ဘုရား၊ စာအုပ္- စာ-၁၅၄)
ကာမပုိင္လဲ မိစၦာစာရျဖစ္
“ကာမဂုဏ္ မွားယြင္းက်က္စား ေရွာင္မူဟာ ကုိယ္႔ကာမပုိင္ မဟုတ္သူကုိ
ေမထုန္မူျပဳလုိ႔ အဓိပၸါယ္ ရမွာမဟုတ္ဘူး။
ပစၥည္းအသုံးအေဆာင္ အားလုံးမွာ အေၾကာင္းမဲ႔ သုံးေဆာင္မူ (ျဖဳန္းတီးမႈ) ေတြ ျဖစ္လာမယ္။
လုိအပ္တာထက္ ပုိျပီး စားတာ၊ ၀တ္တာ၊ သုံးေဆာင္တာေတြဟာ ကာမဂုဏ္ မွားယြင္းက်က္စားမူေတြပဲ။
ကာမပုိင္ ဖုိ မ ပင္ျဖစ္ပါေစ အေၾကာင္းမဲ႔ လိင္ဆက္ဆံမူ ျဖစ္ရင္
ကာမဂုဏ္ မွားယြင္းက်က္စားမူ ျဖစ္မယ္”
(ဘုရား၊ စာအုပ္- စာ-၁၅၄)
စားတယ္၊ ၀တ္တယ္ သုံးေဆာင္တယ္၊ ၾကည္႔တယ္ အစရွိတာေတြလဲ
ကုိယ္နဲ႔ပဲ လုပ္ရတာ ျဖစ္တယ္။
ဒီကုိယ္နဲ႔ အမႈေတြမွာ မွားယြင္းက်က္စားတာေတြဟာ
ကာမဂုဏ္ မွားယြင္းက်က္စားတာေတြပဲ။
(ဘုရား၊ စာအုပ္- စာ-၁၅၅)
ဘယ္သူ႔အာရုံ ငါးပါးျဖစ္ျဖစ္ မွားယြင္းက်က္စားက ကာေမသုမိစၦာစာရပဲ
“အလွအပတစ္ခုကို အေပ်ာ္သေဘာသက္သက္နဲ႔ ၾကည္႔မယ္ဆုိရင္
ကာမဂုဏ္မွားယြင္းက်က္စားမူက လြတ္ဖုိ႔မရွိဘူး။ အဲဒီ အာရုံကုိ အေပ်ာ္သေဘာသက္သက္
ဆြဲျမဴညဳိ႔ယူလဲ ဒီလုိပဲ။ သီိခ်င္း၊ ဂီတ ကို အေၾကာင္းတစုံတစ္ရာမရွိဘဲ ခံစားရဖုိ႔အတြက္
နားေထာင္သီဆုိတာလဲ အေပ်ာ္သက္သက္ေပါ႔။ ဒါဆုိရင္ ကာမမိစၦရ ပဲ။
ကုိယ္က ေမြးထားတဲ႔ ခေလးကုိ အေၾကာင္းမရွိဘဲ နမ္းရွဳံ႔ ေပြ႔ဖက္တာလဲ
ကာမဂုဏ္ မွားယြင္းက်က္စားမူ ျဖစ္တယ္။
ခေလးရဲ႕ က်န္းမာေရး၊ ကုိယ္အန႔ံ၊ အေငြ႔သိဖုိ႔ နမ္းတာ၊ ေပြ႔ဖက္တာေတြဟာ
အဲဒါေတြရဲ႕ အေၾကာင္းေတြပဲ။
ကာမပုိင္ လင္မယားလည္း ဒီအတုိင္းပဲ။
ကာမပုိင္ျဖစ္ေပမယ္႔ အေပ်ာ္သက္သက္ နမ္းရွဳံေပြ႔ဖက္ရင္ အမွားပဲ။
တစ္စုံတစ္ခုကုိ ေတြ႔သိဖုိ႔ နမ္းရွဳံ႔ ေပြ႔ဖက္မွ ကာမဂုဏ္မွားယြင္းက်က္စားမႈက လြတ္မယ္။” ဟု
ေဟာေျပာေရးသားထားပါသည္။
(ဘုရား၊ စာအုပ္- စာ-၁၅၅)
ရွင္းလင္းခ်က္
အရွင္ဥာဏသည္ “ကာေမသုမိစၦာစာရ” ၌ ကာေမသု ကုိ “အာရုံငါးပါး” ဟု ဘာသာျပန္၍
အာရုံငါးပါးကုိ ခံစားပါက ကာေမသုမိစၱာစာရကံ” ထုိက္သည္ဟု
ဆုိထားပါသည္။
ကုိယ္႔သားသမိးကုိ ေပြ႔ဖက္နမ္းရွဳ႔ံမူ ကုိပင္ ကာေမသုမိစၦာစာရ ဟု ဆုိထားပါသည္။
ကာေမသုမိစၦာစာရ ၌ ကာေမသုသည္ အရွင္ဥာဏ ေဟာေျပာသကဲ႔သုိ႔ အာရုံငါးပါးကုိ ဆုိလုိသည္မဟုတ္ပါ။
သံယုတ္အဌကထာ၌...
ကာေမသူတိ ေမထုန သမာစာေရသု။
(သံယုတ္အဌကထာ-၂၊ ၁၃၄။)
(မဇၥ်ီမ ပဏၰာသ အဌကထာ ၁၊ ၂၀၂)
(ပဋိသံ၊ ဌ၊ ၁၊၂၀၄)
ကာေမသု ဆုိတာ ရာဂအားျဖင္႔ တူကုန္ေသာ သူႏွစ္ေယာက္တုိ႔၏ အက်င္႔တုိ႔၌ (ေမထုန္အက်င္႔) တုိ႔၌ ဟု ဖြင္႔ဆုိထားပါသည္။
ထုိ႔ေၾကာင္႔ ကာမ ဆုိသည္မွာ ေမထုန္အက်င္႔ပင္ျဖစ္၍၊ ကာေမသုမိစၦာစာရ ဆိုသည္မွာ ေမထုန္အက်င္႔(ေမထုန္ ၀တၳဳ)တုိ႔၌
တကယ္ကဲရဲ႕ထုိက္စြာ ယုတ္မာေသာ အက်င္႔ကို ေခၚဆုိျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ေမထုန္အက်င္႔ ဆုိသည္မွာ မိန္းမ ေယာက်္ား ႏွစ္ဦးသားတုိ႔၏ ေပ်ာ္ပါးရႊင္ျမဴး ၾကည္ႏူးေပါင္းဖက္
စပ္ယွက္ျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။
ေယာက္်ား တုိ႔အဖုိ႔ မိမိပုိင္ ဇနိးမယားႏွင္႔ ေပ်ာ္ပါးျခင္း၊
မိန္းမ တုိ႔ အဖုိ႔ မိမိ၏ကာမပုိင္ လင္ေယာက်္ားႏွင္႔ ေပ်ာ္ပါးျခင္းတုိ႔မွာ
ေလာကအလုိက္ မကဲ႔ရဲ႕ ထုိက္သျဖင္႔ ယုတ္မာသည္ဟု မဆုိသာသျဖင္႔ ကာေမသုမိစၦာစာရ မျဖစ္ပါ၊
မိမိဇနီးေမာင္ႏွံမွ တပါး မသြားလာအပ္သူ အမ်ဳိးသမိးႏွစ္ဆယ္ႏွင္႔ ေပ်ာ္ပါးျခင္းတုိ႔ကား
ေလာက အလုိက္ကဲ႔ရဲ႕ ထုိက္၍ ယုတ္မာေသာ အက်င္႔ ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔
ကာေမသုမိစၦာစာရ ကံ ထုိက္ပါသည္။
ထုိ႔ေၾကာင္႔ အဌကထာတုိ႔၌..
အသဓမၼာ ဓိပၸါေယန ကာယဒြါရ ပ၀တၱာ အဂမနီယဌာန ၀ီတိကၠမေစတနာ ကာေမသုမိစၦာစာရေရာ။
(သံယုတ္အဌကထာ-၂၊ ၁၃၄။)
(မဇၥ်ီမ ပဏၰာသ အဌကထာ ၁၊ ၂၀၂)
(ပဋိသံ၊ ဌ၊ ၁၊၂၀၄)
ယုတ္မာေသာ မသူေတာ္တုိ႔၏ အလုိသေဘာျဖင္႔ မသြားလာထုိက္ေသာ မိန္းမတုိ႔၌ လြန္က်ဴးေၾကာင္း
ကာယကံ ေစတနာသည္ ကာေမသုမိစၦာစာရ မည္၏။“ ဟု ဖြင္႔ဆုိထားပါသည္။
ကာေမသုမိစၦာစာရ၌ ကမၼပထေျမာက္သည္႔ အဂါၤေလးပါးရွိ၏။ ဤ အဂါၤေလးပါး တုိ႔မွာ..
၁။ မသြားလာထုိက္ေသာ မိန္းမဆုိသည္႔ အဂမနီယ ၀တၳဳျဖစ္ျခင္း၊
၂။ ထုိ၀တၳဳ၌ မွီ၀ဲေပါင္းသင္းဆက္ဆံလုိသည္႔ စိတ္ရွိျခင္း။
၃။ မွီ၀ဲမူ လုံးလမေယာဂ ျပဳျခင္း။
၄။ မွီ၀ဲ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံရာ၌ သာယာျခင္း.. တုိ႔ျဖစ္၏။
ဤ အဂါၤေလးပါးႏွင္႔ မညီလွ်င္ ကမၼပထ မေျမာက္ဘဲ ေလးပါးညီမွသာလွ်င္ ကမၼပထ ေျမာက္၏။“ဟု အဌကထာဆရာတုိ႔
ဖြင္႔ဆုိထားပါသည္။
အထက္ေဖာ္ျပပါ အဌကထာ အဖြင္႔တုိ႔ အရ
ငါးျဖာအာရုံ ကာမဂုဏ္ခံစားမူ။
ကေလးေပြ႔မူ။
မိမိကာမပုိင္ကုိ မွီ၀ဲမူတုိ႔သည္ ကာေမသုမိစၦာစာရ မထုိက္ေၾကာင္း ထင္ရွားပါသည္။
သုိ႔ျဖစ္ပါ၍ အရွင္ဥာဏ ၏
ကာေမသုမိစၦာစာရကုိ မွားယြင္းစြာ ေဟာေျပာေရးသားခ်က္ မ်ားသည္ အဓမၼ၀ါဒ ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပအပ္ပါသည္။