လူ၀င္စားျခင္းကိ သိပၸံနည္းက်လက္ခံျခင္း(၂)

ဗုဒၶဘာသာသုေတသနေဖာင္ေဒးရွင္း

အေတြးအေခၚပညာနဲ႔ သိပၸံပညာရွင္ ေထာင္, ရာေပါင္းမ်ားစြာဟာ သဘာ၀သစၥာ ရွာေဖြမွဳေနာက္ကုိ ႏွစ္ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေအာင္ လုိက္လံခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေရာက္ဖုိ႔က အေ၀းၾကီးလုိေသးတာ ကလား။ တစ္ဖက္မွာ ဗုဒၶဟာ သဘာ၀ရဲ႔ တကယ့္သစၥာကုိ သိပၸံပညာရွင္ေတြရဲ႔ လမ္းေကြ႔ေကြ႔ ေကာက္ေကာက္ ေနာက္ကုိ လုိက္မေနဘဲနဲ႔ လြန္ခဲ့တဲ့ နွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ကတည္းက ထုိးထြင္းသိျမင္ခဲ့တယ္။ ထုိးထြင္းသိနဲ႔ ေၾကာင္းက်ိဳးသိဟာ လူ႔မေနာ ေဆာင္ရြက္တတ္တဲ့ နည္းလမ္း ႏွစ္သြယ္ ျဖစ္တယ္။ ဗုဒၶဟာ သဗၺညဳတဥာဏ္ ကုိရတဲ့အခါမွာ ပရမတၱသစၥာကုိ ထုိးထြင္းသိျမင္ခဲ့တယ္။ သိပၸံပညာရွင္ ေတြကေတာ့ ဥာဏ္အလင္းမရတဲ့ စိတ္ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ေၾကာင္းက်ိဳးသိကုိ အသုံးျပဳေနတာ ျဖစ္တယ္။

ယေန႔ေခတ္ ကမာၻတစ္၀ွမ္းလုံးက လူေတြအတြက္ သိပၸံနည္းက် နည္းနာေတြဟာ အလြန္ေပၚျပဴလာ ျဖစ္ေနတယ္။ လူေတြဟာ သိပၸံပညာရွင္ေတြ ေျပာတဲ့ ဘယ္အရာကုိမဆုိ လက္ခံၾကတယ္။ ဒီလုိျဖစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ သိပၸံပညာဟာ လူသားကုိ နည္းပညာေတြေပးျပီး ရုပ္၀တၳဳပစၥည္းၾကြယ္၀မွဳ လူေနမွဳအဆင့္အတန္းျမင့္မားမွဳတုိ႔ကုိ ခုန္ပ်ံေက်ာ္လႊားျပီး ေပးလုိက္ႏုိင္လုိ႔ပါပဲ။[ ဆက္ဖတ္ရန္ +/- ]

ေပၚျပဴလာျဖစ္လာတဲ့ သိပၸံပညာကုိေတာ့ ဒက္ကာတီစ္ (Descartes) ဖရန္စစ္ေဘကြန္(Francis Bacon) အုိင္ဇက္နယူတန္(Isaac Newton) တုိ႔က တည္ေဆာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီနယူတန္သိပၸံမွာ သိပၸံပညာရွင္ေတြ ပရမတၱသစၥာကုိ မသြားႏုိင္ေအာင္ တားဆီးထားတဲ့ အကန္႔အသတ္ႏွစ္ခု ရွိတယ္။ ယင္းတုိ႔က သိပၸံပညာကုိ သုံးဖက္ျမင္ရွဳေထာင့္ထဲမွာရွိတဲ့ ရုပ္၀တၳဳသက္သက္မွာ ကန္႔သတ္ထားတယ္။ ထုိးထြင္းသိလမ္းစဥ္မွာေတာ့ ဒီအကန္႔အသတ္ေတြ မရွိဘူး။

ဒလုိင္လားမားက ခုလုိ မိန္႔ၾကားတယ္။

"သိပၸံနဲ႔နည္းပညာဟာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကုိ ၾကီးမားတဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးေပးတယ္။ သုိ႔ေသာ္ ျမင့္မားတဲ့ နည္းပညာေၾကာင့္ပဲ တုိ႔ဟာ စိတ္လွဳပ္ရွား ေၾကာက္ရြံ့မွဳေတြ ပုိရရွိတယ္။ စိတ္ဖြ့ံျဖိဳးမွဳနဲ႔ ရုပ္ဖြံ့ျဖိဳးမွဳကုိ ဟန္ခ်က္ညီေအာင္ လုပ္ရမယ္လုိ႔ ဘုန္းၾကီး အျမဲခံစားရတယ္။ လူ႔တန္ဖုိးေတြ ဆုံးရွဳံးလုိက္ရရင္ လူေတြဟာလည္း စက္ရဲ႔ တစ္စိတ္တစ္ေဒသ ျဖစ္လာမယ္။ သုခ၊ ဒုကၡကေန လြတ္ေျမာက္မွာလည္း မဟုတ္ဘူး။ သုခ၊ဒုကၡကေန မလြတ္ေျမာက္ရင္ အမွန္နဲ႔ အမွားကုိလည္း ပုိင္းျခားဖုိ႔ ခဲယဥ္းမယ္။ သုခနဲ႔ဒုကၡ ဆုိတာမွာ သဘာ၀အားျဖင့္ ေ၀ဒနာ၊ ၀ိဥာဏ္နဲ႔ သညာ တုိ႔ပါ၀င္တယ္။”

သိပၸံနဲ႔ နည္းပညာတုိ႔နဲ႔ ယွဥ္ျပီးသြားေနတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြရဲ႔ နားလည္က်င့္ၾကံမွဳဟာ လူသားေတြကုိ ဟန္ခ်က္ညီေအာင္ ထိန္းသိမ္းဖုိ႔ အတြက္ အေရးၾကီးတယ္။ အိမ္မွာ၊ လူ႔အသုိင္းအ၀ုိင္းမွာ ကမာၻၾကီးမွာ ရွိအပ္တဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ ဟန္ခ်က္ညီ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာပဲ ေပၚေပါက္ႏုိင္တာျဖစ္တယ္။

အုိင္းစတုိင္း(Albert Einstein) နဲ႔ ထင္ရွားတဲ့ ၂၀ ရာစု သိပၸံပညာရွင္ေတြဟာ သိပၸံကုိ ဒီကန္႔သတ္မွဳေတြကေန ဆြဲထုတ္ျပီး ဗုဒၶတရားေတာ္နဲ႔ ပုိမုိနီးစပ္တဲ့ ေမာ္ဒန္သိပၸံကုိ တည္ေထာင္ခဲ့တယ္။ ယင္းက သိပၸံကုိ လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚ တင္ေပးလုိက္ျပီး ဗုဒၶဘာသာဟာ သိပၸံကုိလမ္းညႊန္တဲ့ အလင္းျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသျပခဲ့တယ္။

အုိင္းစတုိင္းနဲ႔ ၂၀ရာစု သိပၸံပညာရွင္ေတြ သယ္ေဆာင္လာတဲ့ သိပၸံပညာပါရာဒုိင္း ေျပာင္းလဲျခင္းေၾကာင့္ ထိပ္တန္း သိပၸံပညာရွင္ေတြ ၾကားမွာ ဗုဒၶဘာသာကုိ စိတ္၀င္စားမွဳ အလ်င္အျမန္ က်ယ္ျပန္႔လာတယ္။ ဒီျဖစ္စဥ္္မ်ိဳး အျခားပုဂၢိဳလ္ေတြဆီ အလ်င္အျမန္ ပ်ံ့ႏွံ့ရေအာင္၊ ဗုဒၶတရားေတာ္ေတြရဲ႔ လမ္းစဥ္နဲ႔ အနက္အဓိပၸါယ္ကုိ သိပၸံယုံၾကည္သူေတြ နားလည္၊လက္ခံ၊ ယုံံုၾကည္မဲ့ ဘာသာစကားအျဖစ္ ေရာက္ရွိေအာင္ သုေတသန လုပ္ဖုိ႔ လုိအပ္တယ္။

ဗုဒၶဘာသာသုေတသနေဖာင္ေဒးရွင္းရဲ႔ လုပ္ငန္းကေတာ့ ဗုဒၶတရားေတာ္ေတြကုိ ကမာၻသူ ကမာၻသားမ်ားနဲ႔ သိပၸံကုိ ဗုဒၶဘာသာထက္ ပုိမုိယုံၾကည္ေနတဲ့ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ေက်ာင္းသားကေလးငယ္ ေတြ နားလည္ လက္ခံျပီး အသုံးျပဳတတ္မဲ့ လမ္းစဥ္နဲ႔ အနက္အဓိပၸါယ္ရေအာင္ သုေတသန ျပဳလုပ္ဖုိ႔ပဲ ျဖစ္တယ္။ သီရိလကၤာမွာရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားကေလးငယ္ေတြဟာ တရားလြန္ ရုပ္၀ါဒနဲ႔ ယႏၲယားပုံစၾကာ၀ဠာကုိ တင္ျပထားတဲ့ ၁၉ ရာစု သိပၸံပညာကုိပဲ သင္ေနၾကရတယ္ဆုိတာ အသိအမွတ္ထားသင့္တယ္။ သူတုိ႔ဟာ ၂၀ ရာစု သိပၸံပညာအတြင္း ပါရာဒုိင္းေျပာင္းလဲျခင္း ျဖစ္ေပၚခဲ့တယ္ ဆုိတာကုိ သိဖုိ႔ အခြင့္အေရး မရၾကရွာဘူး။

အရွင္မာဒါ၀လဥပါလိ

Posted by AHlaTaya at 5:50 AM

Read more...

ေန႔တစ္ေန႔ကို ျဖတ္သန္းျခင္း

(စာေတြေရးထားၿပီးေတာ့ ျပန္စစ္ဖို႔ အခ်ိန္မရျဖစ္ေနတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဖတ္မိသူေတြ၊ ၾကည့္မိသူေတြ ေအးျမေသာ ေတာရနံ႔ေလးေတြနဲ႔ ေအးျမမႈေလးေတြ ရရွိပါေစဆိုတဲ့ ေစတနာနဲ႔ ျဖစ္သလို ေရးထားတဲ့ ေဆာင္းပါးေလးေတြ တင္လိုက္ပါတယ္။ အမွားမ်ားပါခဲ့ရင္ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္)


တရားျပဆရာေတာ္ ေဒါက္တာအရွင္ဇနိတႏွင့္ စာေရးသူတို႔အဖဲြ႕


ေဒါက္တာအရွင္ဇနိတ (ၾသစေတးလ်)မွ စာေရးသူတို႔အား တရားစစ္ေမးေနစဥ္

စိတၱလေတာင္ရဲ႕ အေရွ႕ဘက္ေတာင္ေျခမွာ သဘာ၀ေရကန္ၾကီးတစ္ခု ရွိတယ္။ အဲဒီေရကန္ၾကီးကေန ေသာက္ေရသံုးေရကို ယူၾကရတာ။ ညေနဆိုရင္ အဲဒီေရကန္ေဘးက သစ္ပင္ေတြမွာ ငွက္ၾကီးေတြ ေရာက္ေရာက္လာၿပီး တစ္ညတာ ခိုနားေလ့ရွိၾကတယ္။ စာေရးသူတို႔ရဲ႕ ေန႔ခင္းတရားအားထုတ္ခ်ိန္က ညေန ေျခာက္နာရီဆို ၿပီးပါတယ္။ စာေရးသူတို႔မွာ ညေနဆိုရင္ နာရီမလိုဘူး။ တရားထုိင္ရင္း အဲဒီငွက္ၾကီးေတြ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာ မိမိတို႔က်က္စားရာအရပ္မွ ျပန္လာၿပီး ေအာ္ျမည္ေနတဲ့အသံၾကားရင္ ေျခာက္နာရီထိုးေတာ့မယ္ဆိုတာ ေသခ်ာသိရတယ္။ အေကာင္ေရကလဲ မနည္းဘူး။ အနည္းဆံုး အေကာင္တစ္ရာ၀န္းက်င္ေတာ့ ရွိမယ္။ အေကာင္ကၾကီးလို႔လားေတာ့ မသိဘူး။ ေအာ္ျမည္တဲ့အသံကလဲ အက်ယ္ၾကီးပဲ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ အိပ္တန္းကို ျပန္လာၾကတာကေတာ့ အုပ္စုလိုက္အုပ္စုလိုက္ေတြပဲ။ ဒါေပမယ့္ သစ္ပင္ေပၚနားၾကၿပီဆိုရင္ေတာ့ ႏွစ္ေကာင္တစ္တြဲေတြ မ်ားတယ္။ သူတို႔က အခ်ိန္မွန္တယ္။ မနက္ဆုိရင္လဲ ငါးနာရီ၀န္းက်င္ေလာက္ အိပ္ယာထ အသံေတြေပးၿပီး ေျခာက္နာရီေလာက္ဆိုရင္ အရပ္မ်က္ႏွာအသီးသီးကို အုပ္စုဖြဲ႕ ပ်ံသန္းသြားေလ့ရွိၾကတယ္။ သူတို႔ေတြ မနက္ေျခာက္နာရီကေန ညေနေျခာက္နာရီအတြင္း ဘယ္ကို သြားလို႔၊ ဘာေတြ လုပ္ေနၾကသလဲ။ ေန႔တစ္ေန႔စာမွာ ဘာေတြ ရသြားခဲ့ၾကသလဲ။
စိတၱလေတာင္ဟာ သားရဲတိရစၧာန္မ်ိဳးစံု က်က္စားတဲ့ေတာၾကီး ျဖစ္ပါတယ္။ သီရိလကၤာမွာလဲ အၾကီးဆံုးေတာၾကီးေပါ့။ အဲဒီသတၱ၀ါေတြထဲမွာမွ လူနဲ႔အနီးဆံုး က်က္စားတဲ့ သတၱ၀ါကေတာ့ ေမ်ာက္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေမ်ာက္ေတြက မနက္ဆိုရင္ ငါးနာရီခြဲေလာက္စၿပီး အိပ္ယာထၾကတယ္။ ေနေတာ့လဲ သူ႕အုပ္စုနဲ႔သူ ေနၾကတာ။ အိပ္ယာထတာနဲ႔ အဲဒီအထဲက ေမ်ာက္အထီးၾကီးေတြက ေၾကာက္စရာအသံေတြနဲ႔ ေအာ္ဟစ္ၿပီး နီးရာ သစ္ပင္၊ ေက်ာက္ေဆာင္ေတြေပၚကို အားရပါးရ ခုန္ေပါက္ေျပးလႊားေလ့ ရွိပါတယ္။ ငယ္ရြယ္တဲ့ေမ်ာက္ေလးေလးေတြကလဲ အၾကီးဆံုးေမ်ာက္ၾကီး လုပ္သလို တတ္ႏိုင္သေလာက္ လုိက္လုပ္ေလ့ရွိတယ္။ ေမ်ာက္ၾကီးေတြေလာက္ ခုန္လဲ မခုန္ႏိုင္၊ ေအာ္လဲ မေအာ္ႏိုင္ဘူးေပါ့။


ရဟႏၲာမ်ားစြာ သီတင္းသံုးခဲ့သည္ဆိုေသာ ေက်ာက္ဂူမ်ားအနီး အမွတ္တရ


ေနာင္ေတာ္ၾကီး အရွင္စေႏၵာဘာသ ေက်ာက္ဂူအတြင္းအိပ္ယာေပၚ တရားရႈမွတ္ေနစဥ္


စကၤာပူေရာက္ေနေသာ ေနာင္ေတာ္ၾကီး အရွင္တိကၡဉာဏာလကၤာရ တရားထိုင္ခဲ့ေသာ ေနရာ


ေနာင္ေတာ္ၾကီး ဦးေတေဇာဘာသ (ဂ်ာမဏီ) ေန႔စဥ္ တစ္ေရးတေမာ ေမွးစက္ခဲ့တဲ့ ေနရာ

အဲဒီလို ေအာ္ေနၾက၊ ခုန္ပ်ံေက်ာ္လႊားလုပ္ေနၾကတာဟာ အေၾကာင္းမသိသူဆိုရင္ အေတာ္ေျခာက္ျခားစရာေကာင္းပါတယ္။ ေရာက္စကဆိုရင္ အဲဒါကို အထူးအဆန္းလုပ္ၿပီး လုိက္ၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ အၾကီးဆံုးေမ်ာက္ၾကီးေတြဟာ ငယ္တဲ့ေမ်ာက္ေတြကို ခုန္ပ်ံေက်ာ္လႊားနည္းပညာပဲ သင္ျပေနသလား၊ သို႔မဟုတ္ အင္အားပဲ ျပေနသလားေတာ့ မသိႏိုင္ဘူး။ ပထမဆံုး ေမ်ာက္ၾကီးေတြက သစ္ပင္ဆိုရင္ အျမင့္ဆံုးကိုင္းဖ်ား၊ အျမင့္ဆံုးေက်ာက္ေတာင္အစြန္းေတြရဲ႕ အထက္ကို တက္၊ ၿပီးရင္ ေအာက္ပိုင္းေတာ္ေတာ္ေ၀းတဲ့ သစ္ကိုင္း၊ ေက်ာက္ဖ်ာေတြေပၚကို ခုန္ဆင္းျပတာေတြဟာ ၾကည့္လို႔ေတာ့ အေတာ္ေကာင္းပါတယ္။ အဲဒီလို အခ်ိန္ဆိုရင္ အဲဒီ၀န္းက်င္ကေတာ့ ဆူညံပြက္ေနေတာ့တာပဲ။ အဲဒါဟာ ေမ်ာက္ေတြရဲ႕ ေန႔တစ္ေန႔ အစ။
ၿပီးရင္ သူတို႔တစ္ေန႔တာ ေနထိုင္က်က္စားမယ့္ေနရာကို အၾကီးဆံုေမ်ာက္ၾကီးက ဦးေဆာင္ၿပီး သြားေတာ့တာပဲ။ ငယ္တဲ့ေမ်ာက္ေတြ၊ ေမ်ာက္မေတြက ေနာက္ကလိုက္လို႔ေပါ့။ စားက်က္ကို သြားရင္လဲ ေမ်ာက္ေတြဟာ ဟိုခုန္၊ ဒီကူးနဲ႔ ရႈပ္ယွက္ခတ္ေနတာပဲ။ တစ္ခါတစ္ေလ ဓာတ္ၾကိဳးတန္းေပၚကေန ေမ်ာက္အုပ္ၾကီးအစဥ္အတိုင္း ေက်ာ္ျဖတ္သြားေနတာကို ေတြ႕ရတယ္။


ေတာရေဆာက္တည္ေနေသာ ဆင္ဟာလရဟန္းေတာ္ေလးနဲ႔ အမွတ္တရ


ဒီသမင္ေလးကို ၀ိုင္းခ်စ္ၾကတယ္


တရားထိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ ေက်ာက္ဂူၾကီး

အဲဒီအခါမ်ိဳးမွာ ဇာတကမွာလာတဲ့ ကပိဇာတ္ကို သြားသြားအမွတ္ရတတ္ပါတယ္။ ကပိဇာတ္ထဲမွာ ဘုရားေလာင္းဦးေဆာင္တဲ့ ေမ်ာက္အုပ္ၾကီးဟာ ေခ်ာင္းတစ္ခုကို ႏြယ္ၾကိဳးေလးနဲ႔ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရတယ္။ အဲဒီအခါ ဘုရားေလာင္းေမ်ာက္မင္းက ေခါင္းေဆာင္ပီပီ ေနာက္ဆံုးမွ ျဖတ္ကူးဖို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး ငယ္ရြယ္တဲ့ေမ်ာက္ေတြနဲ႔ သားသည္မိခင္ေမ်ာက္ေတြကို အရင္ ကူးေစပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ ေဒ၀ဒတ္ေလာင္းေမ်ာက္ရဲ႕ အၾကံပက္စက္မႈေၾကာင့္ ဘုရားေလာင္းဟာ ဘုရင္ရဲ႕အဖမ္းအဆီးခံခဲ့ရပါတယ္။
ဒီေမ်ာက္အုပ္ေတြမွာလဲ အၾကီးဆံုး ေမ်ာက္ေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြ ရွိပါတယ္။ စာေရးသူေတြ႕ရတဲ့ ေမ်ာက္ေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြကေတာ့ ေတာ္ေတာ္အတၱဆန္ၾကတာေတြ႕ရတယ္။ ေကာင္းမြန္တဲ့အစားအေသာက္ဆိုရင္ သူခ်ည္းပဲ အရင္စားပါတယ္။ သူစားလုိ႔ မကုန္မွ က်န္တဲ့ေမ်ာက္ေတြကို မွ်ေ၀ပါတယ္။ ကာမဂုဏ္အရာမွာလဲ ငယ္တဲ့ေမ်ာက္ထီးေတြဆိုရင္ အလစ္မေပးပါဘူး။ ရက္ရက္စက္စက္ ကိုက္ေလ့ရွိပါတယ္။ သူ႕ဆီမွာ စားစရာတစ္ခုခုရၿပီဆိုရင္ ေမ်ာက္မေတြကလြဲၿပီး ေအာက္လက္ငယ္သားေမ်ာက္ေတြကို အနားကပ္ခြင့္မေပးပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ ေလးစားစရာေကာင္းတဲ့ေမ်ာက္ေခါင္းေဆာင္တစ္ေကာင္ကိုလဲ ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ တစ္ေန႔ ေမ်ာက္ေတြ ေက်ာင္းေဆာင္နားမွာ ေသာင္းက်န္းၾကလို႔ ေက်ာင္းသားေတြက ခဲနဲ႔ထုၿပီး ေမာင္းထုတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒါအခါ ေမ်ာက္ေတြဟာ ေၾကာက္အားလန္႔အား ေျပးၾကပါတယ္။ အႏၲရာယ္ၾကားေန သူ႕တပ္ဖဲြ႕ေတြ ေျပးေနၾကတာကို ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူေမ်ာက္ၾကီးက ဓာတ္ၾကိဳးေလးကို အကာအကြယ္ယူၿပီး ၾကည့္ေနပါတယ္။ သူ႕ေဘးနားမွာ ခဲလံုးေတြ ပလူပ်ံေနတာကိုလဲ သူ႕မွာ ဂရုမစိုက္ႏိုင္အားဘူး။ သူမ်ားေတြ ေၾကာက္အားလန္႔အားေျပးေနၾကေပမယ့္ သူ႕စိတ္ထဲမွာ ငယ္သားေတြအတြက္ စိတ္ပူေနတာ အထင္းသားေတြ႕ရတယ္။ ငယ္သားေမ်ာက္ေတြအားလံုး ေဘးလြတ္ရာကို ေရာက္သြားေတာ့မွ သူ႕လဲေနာက္ကေနလိုက္ၿပီး ေျပးပါေတာ့တယ္။


၀ါး....အိပ္ခ်င္လိုက္တာ


မိခင္ရင္ခြင္ေလာက္ လုံၿခံဳတာ ဘယ္မွာမွ မရွိဘူး

ဒီေနရာမွာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းကိစၥကို ေျပာခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး။ ေမ်ာက္ေတြရဲ႕တစ္ေန႔တာ လႈပ္ရွားရုန္းကန္ရပံုကို ေျပာခ်င္တာ။ ေမ်ာက္ေတြမွာ ေန႔စဥ္တစ္အုပ္စုနဲ႔တစ္အုပ္စု စားက်က္လုရင္း တိုက္ခုိက္ၾက၊ ၿခိမ္းေျခာက္ၾကတာဟာလဲ သံေ၀ဂယူမယ္ဆို ယူစရာပဲ။ ေတာအုပ္ ဒီေလာက္အက်ယ္ၾကီးထဲမွာ စားစရာသစ္ပင္ေတြက အမ်ားၾကီး။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔မွာ တစ္စုနဲ႔တစ္စု သစ္ပင္လုၾကရတယ္။ သစ္ပင္လုၿပီး အားရပါးရစားေသာက္ၾက။ ကာမဂုဏ္မီွ၀ဲၾက။ ေန႔ခင္း ေနပူၿပီဆိုရင္ သစ္ပင္ရိပ္ေတြမွာ ကိုယ့္အုပ္စုနဲ႔ကိုယ္ အနားယူၾကတယ္။ တစ္ေကာင္နဲ႔တစ္ေကာင္ သန္းရွာေပးသူေပးၾကနဲ႔ေပါ့။ ညေန ေနေအးၿပီဆိုရင္ေတာ့ တစ္ညတာမွာ မဆာဖို႔အတြက္ သစ္ပင္ေတြေပၚကို ျပန္တက္၊ အလုအယက္ စားေသာက္ၾကျပန္တာေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေန႔တာ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားရင္း ေနေစာင္းတာနဲ႔ ေန႔စဥ္အိပ္ေနၾက အိပ္တန္းကို အုပ္စုလိုက္ ျပန္ၾကေတာ့တာပဲ။ သူတို႔ရဲ႕ တစ္ေန႔တာမွာ ဘာေတြမ်ား ရသြားခဲ့ၾကပါလိမ့္။
စိတၱေတာင္ေဘးက ေက်ာင္းမွာ ကပၸိယၾကီးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ ကပၸိယၾကီးၾကည့္လိုက္ရင္ အားတယ္ကို မရွိဘူး။ လူက သန္႔သန္႔ျပန္ျပန္႔ေနရင္ ဥပဓိ ဒီေလာက္မဆိုးေလာက္ဘူး။ အခုဟာက အ၀တ္စားနဲ႔တစ္ကိုယ္လံုးက ညစ္ေပေနတယ္။ မီးဖိုေခ်ာင္မွာခ်ည္း တစ္ေနကုန္ ေနရတာလဲ ပါမွာေပါ့။ ရဟန္းေတာ္ေတြနဲ႔ ဧည့္သည္ေတြ စားဖို႔ေသာက္ဖို႔ ခ်က္ျပဳတ္ျပင္ဆင္ေနရတာနဲ႔ မီးဖိုက ထြက္ရတယ္ကို မရွိဘူး။ သူ႕အလုပ္နဲ႔သူေတာ့ ေပ်ာ္ေနပံုရပါတယ္။ သူ႕ၾကည့္လိုက္ရင္ အၿမဲတမ္းၿပံဳးေနတာပဲ။ သူ႔ရဲ႕တစ္ေန႔တာဟာ ဒီမီးဖိုေခ်ာင္ေလးမွာပဲ လူးလားေခါက္တုန္႔ သြားလာရင္း အခ်ိန္ကုန္သြားေတာ့တာပဲ။ သူ႕မွာ အသက္ၾကီးမွ ယူထားတဲ့ ဇနီးငယ္တစ္ေယာက္နဲ႔ သားသမီးေတြ ရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ မီးဖိုေခ်ာင္ေလးမွာ ေပေပေရေရ လုပ္ကိုင္ရင္ ရတဲ့လခေလးနဲ႔ မိသားစုကို အခ်ိန္တန္ရင္ လခေပး၊ သားသမီးေတြကို ေက်ာင္းထားရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ သူ႕မွာ အိမ္ေထာင္ျပဳထားေပမယ့္ ဒီလိုေတာၾကီးထဲက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ကပၸိယအလုပ္လာလုပ္ရတာဆိုေတာ့ မိသားစုနဲ႔ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးေနခ်ိန္ဆိုတာလဲ ဘယ္မွာရွိႏိုင္ေတာ့မလဲ။


စစ္ထြက္ၿပီး ျမန္မာမွာ ဘုန္းၾကီး၀တ္ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ေကာင္းရွိတဲ့ စစ္ဗိုလ္


သမင္းေလးကို က်ားဆဲြသြားသတဲ့

သတၱေလာကသားေတြရဲ႕ ေန႔စဥ္လႈပ္ရွားမႈေတြဟာ ေတြးၾကည့္ရင္ ရင္သပ္ရႈေမာဖြယ္ရာေကာင္းသလို သာမန္ၾကည့္ရင္လဲ မထူးျခားတဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ လူဆိုတာ အႏွစ္သာရေတြအေၾကာင္း သိပ္ေျပာလြန္းတဲ့ အမ်ိဳးအစားေတြ ျဖစ္ေပမယ့္ လက္ေတြ႕ဘ၀ေတြမွာေတာ့ အႏွစ္သာရနဲ႔ေ၀းလြန္းေနၾကပါတယ္။ အႏွစ္သာရကို ဘာေပတံနဲ႔ တိုင္းတာမလဲလို႔ ေမးလာရင္ေတာင္ ႏႈန္းစံ(Ideal)ေတြက တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ကဲြျပားေနပါအံုးမယ္။
တစ္ေန႔က သူငယ္ခ်င္းက ရင္လာဖြင့္တယ္။ “အသက္ေတြက ၾကီးလာၿပီကြာ။ ေလာက ေကာင္းက်ိဳးအတြက္ ငါဘာေတြလုပ္ၿပီးၿပီလဲလို႔ စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ငါ တစ္ခါတစ္ေလ အိပ္လို႔ေတာင္မရဘူး”တဲ့။ သူကေတာ့ ဘ၀ရဲ႕ ႏႈန္းစံကို ေလာကေကာင္းက်ိဳးအတြက္ တစ္စံုတစ္ရာ ျပဳလုပ္ေပးျခင္း၊ မေပးျခင္းနဲ႔ တိုင္းတာပံုရပါတယ္။ “သူငယ္ခ်င္းက အဲဒီလို စဥ္းစားေဖာ္ရေသးတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕အတြက္ အဲဒီလုိ စဥ္းစားဖို႔ကို အခ်ိန္မေပးႏိုင္ၾကဘူး”လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ တစ္စံုတစ္ရာကို နက္နက္နဲနဲ ေတြးသြားပံုရပါတယ္။
လူသားေတြရဲ႕ ေန႔စဥ္လႈပ္ရွားမႈေတြဟာ ေခတ္ကာလရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ျမန္ႏႈန္းေတြၾကားမွာ မရူႏိုင္မကယ္ႏိုင္နဲ႔ ျဖစ္ေနၾကသလိုပဲ။ ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမွန္းမသိ။ ကိုယ္လုပ္လိုက္တဲ့အလုပ္တစ္ခုအတြက္ အႏွစ္သာရရွိမရွိလဲ အခ်ိန္ယူ စဥ္းစားမေပးႏိုင္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ က်င္လည္ရာရပ္၀န္းမွာ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားရင္း ဘ၀တစ္ခုကို မေယာင္မလည္နဲ႔ လက္စသိမ္းလိုက္ၾကရတာက မ်ားပါတယ္။


ေရအိုင္ရွိရင္ မိေက်ာင္းရွိတယ္


လွပတဲ့ ကိုေရႊဥေဒါင္း

တစ္ေန႔တာ လႈပ္ရွားမႈေတြအေၾကာင္းေတြးရင္ ဗုဒၶျမတ္စြာရဲ႕ တစ္ေန႔တာ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို သြားသတိရမိပါတယ္။ မိုးမလင္းခင္ မနက္ ႏွစ္နာရီေလာက္ကတည္းက အိပ္ယာကထ၊ အိပ္ယာထၿပီးတာနဲ႔ “ငါ့အတြက္ ဘာလုပ္ရမလဲ”လို႔ မစဥ္းစားဘူး။ “ဒီေန႔ ဘယ္သူ႕ကို ထာ၀ရခ်မ္းေျမ႕ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း အၿမိဳက္အရသာကို ေပးရပါ့မလဲ”လို႔ စဥ္းစားပါတယ္။ ေတြးသမွ်လုပ္သမွ်ဟာ အတၱမပါေတာ့ဘူး။ ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ တစ္ခုမွ မပါေတာ့ဘူး။ အမ်ားအက်ိဳးကိုပဲ ေရွ႕တန္းတင္လုပ္ေဆာင္ျခင္းအားျဖင့္ တစ္နည္းတစ္ဖံု ကိုယ္တိုင္ခ်မ္းေျမ့ရျခင္းဆုိတဲ့ ကိုယ့္က်ိဳးေတြ ျပည့္စံုေနတတ္တာကေတာ့ ဓမၼရဲ႕ သဘာ၀ပါပဲ။ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေနကုန္ သတၱေလာကရဲ႕ ေကာင္းရာမြန္ရာေတြကိုလမ္းညႊန္ျပသရင္း တစ္ေန႔တာ ကုန္လြန္သြားေတာ့တာပဲ။ အားက်ေလးစားမိပါတယ္။
လူေတြက သမုိင္းအေၾကာင္း သိပ္ေျပာၾကတယ္။ ကိုယ့္သမိုင္းကိုယ္ေရးတာ ဘာညာနဲ႔ေပါ့။ သမိုင္းအေၾကာင္းေျပာၾကတာဟာ သူမ်ားအတင္းေျပာမွ ထြက္လာၾကတာမ်ားပါတယ္။ “ေအးကြာ..သူမ်ားအေၾကာင္းေတြ ေျပာမေနပါနဲ႔၊ ကိုယ့္သမိုင္း ကိုယ္ေရးေနၾကတာ”လို႔ ဆိုတတ္ၾကတယ္။ အမွန္တကယ္ ေျပာသူကိုယ္တိုင္ကေတာ့ သမုိင္းတြင္ရစ္စရာ ဘာမွ လုပ္ေဆာင္ျခင္းမရွိ ျဖစ္ေနတာကိုလဲ မိမိတို႔ ပတ္၀န္းက်င္မွာ မၾကာခဏ ေတြ႕ေနၾကရတာပဲ။ ေမြးဖြားျခင္းနဲ႔ ေသဆံုးျခင္းဆိုတဲ့ ဧရာမအရာၾကီးႏွစ္ခုရဲ႕အလယ္ မေယာင္မလယ္ ရပ္တည္ေနၾကရတဲ့ သတၱေလာကသားေတြအတြက္ သမိုင္းေတြအၾကီးအက်ယ္မေရးထိုးႏိုင္ၾကရင္ေတာင္မွ မိမိတို႔ရဲ႕ တစ္ေန႔တာလုပ္ငန္းမွာ အတၱ၊ ပရမွ်တေအာင္ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ လုိအပ္လွပါတယ္။
တိရစၧာန္ေတြရဲ႕ လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြနဲ႔ ထူးမျခားနားျဖစ္တဲ့ ကိုယ့္၀မ္းကိုယ့္ခါးလွဖို႔၊ ကိုယ့္မိသားစု ေကာင္းစားဖို႔ စတဲ့ ကိုယ့္ဖို႔ေတြအေၾကာင္းပဲ ေခါင္းထဲမွာထားၿပီး ေလာကၾကီးကို လည္သူစားေလာင္းကစား၀ိုင္းလို သတ္မွတ္လိုက္ၾကေတာ့မလား။ မိမိတို႔ရဲ႕ ေန႔စဥ္လုပ္ငန္းေဆာင္တာေလးေတြကို အိပ္ယာ၀င္ခါနီးတိုင္း စဥ္းစားၾကဖို႔မသင့္ေပဘူးလား။

ေန႔တစ္ေန႔ကို အဓိပၸာယ္ရွိစြာနဲ႔ ျဖတ္သန္းႏိုင္ၾကပါေစ....

Posted by လြင္ျပင္ရိုင္း at 9:30 PM

Read more...

Desire your Master

“Desire causes Suffering” goes the Noble Truth. But it is hard to see. Desiring a good grade, job, house for your family – does this cause suffering?

Desire is not bad per se, only when it becomes your master is it to be feared. Newspapers are full of stories that show the kinds of things desire and greed can drive a person to. This one comes from the Ananova news site – always a good source of quirky stories….

Man Impersonates Deat Mother

A New York man has been charged with impersonating his dead mother so he could claim her benefits – for six years.

Thomas Prusik-Parkin, 49, allegedly wore a wig, thick make-up and old dresses as part of his elaborate ruse to claim £70,000 in social security benefits and rent subsidies.

Prosecutors, who described the alleged fraud as “unparalleled in its scope and brazenness”, say it started when Mr Prusik-Parkin’s mother, Irene Prusik, died in 2003 aged 73.

The story may be unparalleled, but it is not unexcelled – last year two people actually tried to wheel a dead body in to a store to cach a cheque. But to continue…

Mr Prusik-Parkin, who had lived with her, allegedly gave his mother’s funeral director a false social security number and date of birth so her death did not show up on government records.

Dressed as Mrs Prusik, he would then collect benefit cheques, visit banks and even go to renew her driving licence, say police in Brooklyn.

On each occasion, he would be accompanied by an accomplice, Mhilton Rimolo. Posing as her nephew, he would help the ‘frail old lady’ to walk and communicate with officials.

Charles Hynes, Brooklyn’s district attorney, revealed: “He said he’s not Norman Bates. This guy is not stupid, this guy is very smart. His schemes were brilliant.”

Mr Prusik-Parkin was arrested after prosecutors received a tip-off from the owner of the building where his mother lived and arranged to interview ‘Mrs Prusick’.

He turned up “wearing a red cardigan, lipstick, manicured nails and breathing through an oxygen tank”, say prosecutors. He was wearing a scarf to hide his Adam’s apple but failed to conceal his “rather large hands”.

Mr Prusik-Parkin and Mr Rimolo, 47, were charged with grand larceny, forgery and conspiracy. Both denied the charges which carry a prison sentence of up to 25 years.

Read more...

နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ ထိုက္တန္၏...

သီတိဘာဝသုတ္…

ရဟန္းတို႔ တရားေျခာက္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္
အတုမဲ့ အးခ်မ္းသည့္အျဖစ္ နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ ထိုက္တန္၏။

အဘယ္ေျခာက္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-

ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္…

၁… စိတ္ကုိ ႏွိမ့္ခ်သင့္ေသာ အခါ၌ စိတ္ကုိ ႏွိမ့္ခ်၏၊
၂… စိတ္ကုိ ခ်ီးေျမႇာက္သင့္ေသာ အခါ၌ စိတ္ကုိ ခ်ီးေျမႇာက္၏၊
၃… စိတ္ကုိ ရႊင္ေစသင့္ေသာ အခါ၌ စိတ္ကုိ ရႊင္ေစ၏၊
၄… စိတ္ကုိ လ်စ္လ်ဴ႐ႈသင့္ေသာ အခါ၌ စိတ္ကုိ လ်စ္လ်ဴ႐ႈ၏၊
၅… ႏွလံုးသြင္းလည္း မြန္ျမတ္၏၊
၆… နိဗၺာန္၌လည္း ေမြ႕ေလ်ာ္၏၊

ရဟန္းတို႔
ဤတရား ေျခာက္မ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္
အတုမဲ့ ေအးခ်မ္းသည့္အျဖစ္ နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္
ထိုက္တန္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 85

၁ - သီတိဘာဝသုတ္-မွ၊ သီတိ၀ဂ္၊ ဆကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ဗုဒၶဓမၼ ႏွလံုးလွ

Read more...

ႀကီးက်ယ္ျခင္း ျပန္႔ေျပာျခင္းသို႔ ေရာက္၏ဟု...

မဟႏၲတၱသုတ္၊ အရဟတၱ၀ဂ္၊ ဆကၠနိပါတ္၊ အဂုၤတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ဗုဒၶဓမၼ ႏွလံုးလွ

Read more...

မေကာင္းမႈကိုလည္း မွီဝဲလိမ့္မည္ မဟုတ္ေတာ့...

ဝဇၨိပုတၱသုတ္

အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေဝသာလီျပည္ မဟာဝုန္ေတာ ျပာသာဒ္ေဆာင္ ေပါက္ေသာ ေက်ာင္း၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ဝဇၨီမင္းသား ရဟန္းတစ္ပါးသည္ ျမတ္စြာဘုရား အထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုး၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္လ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား …

''အသွ်င္ဘုရား ဤသိကၡာပုဒ္ တစ္ရာ့ငါးဆယ္ေက်ာ္သည္ တစ္လခဲြတစ္ႀကိမ္ အက်ဥ္းျပျခင္းသို႔ ေရာက္၏၊ အသွ်င္ဘုရား တပည့္ေတာ္သည္ ဤသိကၡာပုဒ္တို႔၌ က်င့္သံုးရန္ မစြမ္းႏိုင္ပါ'' ဟု ေလွ်ာက္၏။

ရဟန္း သို႔ျဖစ္လွ်င္ သင္သည္ …

၁… အဓိသီလသိကၡာ
၂… အဓိစိတၱသိကၡာ
၃… အဓိပညာသိကၡာ သံုးပါးတို႔၌ က်င့္ႏိုင္မည္ေလာ ဟု ေမးေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား တပည့္ေတာ္သည္ ထို အဓိသီလ အဓိစိတၱ အဓိပညာ သိကၡာ သံုးပါးတို႔၌ကား က်င့္ႏိုင္ပါ၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။

ရဟန္း ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ ဤသာသနာေတာ္၌ အဓိသီလ အဓိစိတၱ အဓိပညာ သိကၡာသံုးပါးတို႔၌ က်င့္ေလေလာ့၊ ရဟန္း သင္သည္ အဓိသီလသိကၡာကို လည္းေကာင္း၊ အဓိစိတၱသိကၡာကို လည္းေကာင္း၊ အဓိပညာသိကၡာကို လည္းေကာင္း က်င့္ေသာေၾကာင့္ သင့္အား ရာဂ ေဒါသ ေမာဟ အလိုလို ေပ်ာက္ကင္းလိမ့္မည္၊ ထိုသင္သည္ ရာဂ ေဒါသ ေမာဟ အလိုလို ေပ်ာက္ကင္း ျခင္းေၾကာင့္ အကုသိုလ္ကို ျပဳလိမ့္မည္မဟုတ္၊ မေကာင္းမႈကိုလည္း မွီဝဲလိမ့္မည္ မဟုတ္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ထိုအခါ ထိုရဟန္းသည္ ေနာက္အခါ၌ အဓိသီလသိကၡာကိုလည္း က်င့္၏၊ အဓိစိတၱသိကၡာကိုလည္း က်င့္၏၊ အဓိပညာသိကၡာကိုလည္း က်င့္၏၊ အဓိသီလ အဓိစိတၱ အဓိပညာ သိကၡာသံုးပါးကို က်င့္ေသာ ထိုရဟန္းအား ရာဂေပ်ာက္ ကင္းေလၿပီ၊ ေဒါသေပ်ာက္ကင္းေလၿပီ၊ ေမာဟ ေပ်ာက္ကင္းေလၿပီ။

ထိုရဟန္းသည္ ရာဂ ေဒါသ ေမာဟ ေပ်ာက္ကင္းေလေသာေၾကာင့္ အကုသိုလ္ကို မျပဳလုပ္ၿပီ။ မေကာင္းမႈကိုလည္း မမွီဝဲၿပီ။ 85

၄ - ဝဇၨိပုတၱသုတ္၊ သမဏ၀ဂ္၊ တိကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Read more...

ပါရမီျဖည့္ခ်င္တာပါ

မေန႔က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ http://friendsdaygroup.ning.com က အလႉေငြ ေကာက္ခံထားထားၿပီးေနာက္ ဘာကုိ လႉဒါန္းရမလဲ လုိ႔ သြားေမးခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ဦးေကာ၀ိဒမွ ပထမမိန္႔ခဲ့ဖူးတာက Water Cooler ပါ။ ခုေတာ့ Water Cooler ရွိၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေအာက္ပါ ပစၥည္းမ်ားလုိအပ္ေၾကာင္း မိန္႔ၾကားတဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ေအာက္ပါ ပစၥည္းမ်ားကို လႉဖုိ႔ရည္ရြယ္လုိက္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဦးေကာ၀ိဒရ႕ဲ အခမဲ့သင္တန္းေက်ာင္းမွာ လုိအပ္ေနတာက အေတာ္မ်ားမ်ားျဖစ္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေကာက္ခံရရွိေငြနဲ႔ ခ်ိန္လုိက္ေတာ့ မလိုက္ႏုိင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဥပမာ ၁၀ ပတ္လည္ ေရေလွာင္ကန္လုိေနတာ။ အု႒္တံတုိင္းလုိေနတာ။ ေလာေလာဆယ္လုိေနတာဆုိရင္ ဦးေကာ၀ိဒမွ သူ႔ေမြးေန႔မွာ စစ္ကုိင္းေတာင္ရုိးမွာ ဆြမ္းခံၾကြမယ့္ သံဃာေတာ္မ်ားကုိ ဆြမ္းကပ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆြမ္းခံၾကြတဲ့ သံဃာေပါင္း ၂၀၀ ခန္႔ရွိမယ္။ သံဃာတစ္ပါးကုိ ကုန္က်စရိတ္က ၁၂၀၀ က်ပ္ျဖစ္တယ္။ အလႉရွင္ေတာ့ မရွိေသးဘူး။ အဲလုိျဖစ္ေနတယ္။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တတ္ႏုိင္တာေလးကုိ ေရြးမိန္႔ေပးခဲ့တဲ့ ဦးေကာ၀ိဒကုိလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဦးေကာ၀ိဒ မိန္႔ခဲ့တာေတြက …
၁။ ပန္ကာ
၂။ UPS
၃။ DVD Writer
၄။ စာအုပ္စင္
၅။ စာၾကည့္ခံုတန္း
၆။ သင္တန္းသားကုိ စာအုပ္ (၅၀)အုပ္

ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ Admin တစ္ေယာက္ေပါင္းၿပီး Water Cooler လႉတဲ့ ဦးပဇင္းကုိ နည္းနည္းဗ်ဴးလုိက္ပါေသးတယ္။

အရွင္ဘုရား။ ဦးဇင္းအေနနဲ႔ ဦးေကာ၀ိဒေက်ာင္းမွာ Water Cooler ကုိလႉလုိက္တယ္လုိ႔ သိရတယ္ဘုရား။ လုိအပ္ခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးထဲက ဘာေၾကာင့္ Water Cooler ကုိ ေရြးလႉရပါသလဲ ဘုရား။

ဦးေကာရဲ႕ ေက်ာင္းကုိ အရင္ဆံုး စေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔ရ႕ဲ အခမဲ့ သင္တန္းကုိ လာတက္ၾကတဲ့ ရဟန္း၊ သီလရွင္ သာမေဏ စတဲ့ပုဂိၢဳလ္ေတြ လာရတာ ေ၀းလည္းေ၀းတယ္ ေျခလ်င္လည္းလာရတယ္။ သင္တန္းသားေတြ အားလံုး အေ၀းကေနခ်ည္းလာရတယ္။ ဒီေရာက္ေတာ့ ေရဆာၾကတယ္။ ေနာက္ သင္တန္းကုိ လာတဲ့ဧည့္သည္ေတြ လာၾကတယ္။ သူတုိ႔ေတြ သာမန္ေရအုိးစင္မွာ ေရခပ္ေသာက္ရတာထက္ ေရေအးေအးေလးကုိ ေသာက္လုိက္ရရင္ ပုိၿပီး အေမာေျပမယ္။ စာသင္ရတာလည္း စိတ္ရႊင္မယ္။ ဧည့္သည္ဆုိရင္ လည္း စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာနဲ႔ စကားေျပာႏုိင္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ Water Cooler ကုိ လႉဖုိ႔ စိတ္ကူးမိတာပါ။

ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဦးဇင္းမွာ အေၾကာင္းတစ္ခုရွိတယ္။ ရွိတယ္ဆုိတာက ဦးဇင္းရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ ဦးဇင္းရဲ႕ ေနာက္ခံသမုိင္းေၾကာင္းကုိ ျပန္ေျပာမွ ျဖစ္မယ္။ ဒီလိုပါ။ ဦးဇင္းရဲ႕ ဇာတိက ကခ်င္ျပည္နယ္၊ အင္းေတာ္ႀကီးေဒသမွာ နန္႔တိန္းေခ်ာင္းဆုိတာရွိတယ္။ ဦးဇင္းတုိ႔ ခမည္းေတာ္တုိ႔လက္ထက္က အဲဒီေခ်ာင္းဟာ အလြန္ေရၾကည္လင္ၿပီး အလြန္လည္း ေအးျမတဲ့ ေခ်ာင္းတစ္ခုပါ။ အခု ဦးဇင္းတုိ႔လက္ထက္က်ေတာ့ ဒီေခ်ာင္းႀကီးဟာ လူေတြရ႕ဲ ေလာဘစြမ္းအားေၾကာင့္ မၾကည္လင္ေတာ့ဘူး။ မေအးျမေတာ့ဘူး။ ခမည္းေတာ္တုိ႔ လက္ထက္တုန္းက ေသာက္သံုးေရအျဖစ္ သံုးခဲ့တဲ့ေခ်ာင္းေရေလးဟာ ဦးဇင္းတုိ႔ လက္ထက္က်ေတာ့ ခ်ိဳးေရလုပ္လုိ႔ေတာင္ မရေတာ့ဘူး။ ေခာတ္ကာလနဲ႔ လူေတြရဲ႕ ေလာဘေၾကာင့္ဆုိေပမယ့္ ဦးဇင္းတုိ႔ရဲ႕ အရင္ဘ၀တုန္းက ျပဳခဲ့တဲ့ ေရကုသုိလ္နည္းခဲ့လို႔ ေနေနမွာပဲလို႔ ဆင္ျခင္မိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္မုိ႔ မိမိတတ္ႏုိင္တဲ့ ဒီသင္တန္းမွာလည္း တကယ္လုိအပ္မယ္လုိ႔ ယူဆတဲ့ Water Cooler ကုိလႉလုိက္တာပါ။

တပည့္ေတာ္ ဒီလုိ ေမးရတာက Water Cooler ကုိ တပည့္ေတာ္တုိ႔လႉမလုိ႔ လုပ္ထားလုိ႔ပါ ဘုရား။ အဲဒီေတာ့ ဘုရား တပည့္ေတာ္တုိ႔က ေသာက္ေရကုိ တစ္ႏွစ္စာ လႉမယ္လို႔ မွန္းထားတယ္ ဘုရား။ အရွင္ဘုရားက Water Cooler လႉထားၿပီဆုိေတာ့ ေရကုိ တပည့္ေတာ္တုိ႔ လႉရမလား။ အရွင္ဘုရားကပဲ လႉေပးမွာလား ဘုရား။

ဒီတစ္ႏွစ္စာကုိေတာ့ ဦးဇင္းလႉမယ္လုိ႔ စိတ္ကူးထားပါတယ္။ ဦးဇင္းတတ္ႏုိင္သေလာက္ေပါ့။ တျခားအလႉရွင္ေတြ လႉခ်င္တဲ့သူမ်ား ရွိခဲ့ရင္လည္း ပုိ၀မ္းသာတာေပါ့။ ရာသက္ပန္ ေရပေဒသာပင္ေလးတစ္ခု စုိက္ထူျဖစ္ခဲ့ၾကရင္လည္း ပုိ၀မ္းေျမာက္ရမွာေပါ့။ ကုသုိလ္ဆုိတာက ဘယ္သူလႉလႉ စိတ္ထားတတ္ရင္ မြန္ျမတ္တာခ်ည္းပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ တကယ့္လုိအပ္ေနတဲ့ ေနရာေတြမွာ လႉႏုိင္ရင္ပုိေကာင္းတာေပါ့။

တပည့္ေတာ္တုိ႔ ခုလုိေမးရတာက ရန္ေတြ႕တဲ့ သေဘာမဟုတ္ပါဘူးဘုရား။ တပည့္ေတာ္တုိ႔ အရွင္ဘုရားကို ေမးၾကည့္ရံုသက္သက္ပါဘုရား။ ေမးၾကည့္တယ္ဆုိတာကလည္း အရွင္ဘုရားနဲ႔ တုိက္ရုိက္ေတြ႕လုိက္လုိ႔ပါဘုရား။ အရွင္ဘုရားအေနနဲ႔ ဦးေကာ၀ိဒရ႕ဲ အခမဲ့ ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းေက်ာင္းမွာ ဆက္လက္လႉဒါန္းဖို႔ ရွိပါေသးသလားဘုရား၊။

အင္း ရွိတယ္။ မႏၲေလးကေန ဒီစစ္ကုိင္း ဗုဒၶတကၠသုိလ္မွာ တကၠသုိလ္လာတက္ၾကတဲ့ ရဟန္းေတာ္ ေတြရွိတယ္။ သူ႔တုိ႔မွာ ေန႔ဆြမ္းအခက္အခဲေတြရွိတယ္။ အဲဒီရဟန္းေတြအတြက္ ဦးေကာနဲ႔ ေပါင္းၿပီး ေန႔ဆြမ္းဆက္ကပ္ေနပါတယ္။

အခုလုိ တပည့္ေတာ္တုိ႔ ေမးတာကုိ ေျဖၾကားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဘုရား။

ဦးဇင္းလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တေတြ ဦးပဇင္းဦးေကာ၀ိဒေက်ာင္းမွာ တစ္ည အိပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဦးေကာ၀ိဒရဲ႕ I Can Do စိတ္ဓာတ္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ အေတာ္ေလး သေဘာက်မိပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သိခဲ့ရတာက ဦးပဇင္းရဲ႕ ေမြးေန႔က်ရင္ နည္းပညာရွင္မ်ား၊ စာေရးဆရာမ်ားလာၿပီး ေဟာေျပာပြဲ ျပဳလုပ္ေပးမွာ ျဖစ္တယ္ဆုိတာပါပဲ။ ပညာရွင္ေတြက ဦးရဲျမတ္သူ၊ ဦးရဲ၀င္းေနာင္၊ ကိုပီေက၊ ကုိေမာင္လွ၊ ကုိညီလင္းဆက္၊ ဦးလွေကာင္း၊ ေမာင့္ေစတနာ တုိ႔ျဖစ္ၿပီး စာေပပညာရွင္ေတြက ဦးဘုန္း (ဓာတု) ညီပုေလး၊ ညီေစမင္း၊ ေဇာ္ထက္ေအာင္ စတဲ့ စာေရးဆရာမ်ားတုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဦးေကာ၀ိဒရ႕ဲ ေမြးေန႔မွာ က်င္းပမယ့္အစီအစဥ္ေလးမ်ားကုိ ဘေလာ့ဂါမ်ားသိခ်င္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္လုိ႔ အနည္းအက်ဥ္း ေဖာ္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။

၁။ မနက္အာ႐ံုတက္ခ်ိန္မွ (၈း၀၀) နာရီအထိ ဆြမ္းခံႂကြသံဃာမ်ားကုိ ဆြမ္းကပ္မည္။
၂။ (၈း၀၀) မွ (၁၀း၀၀) အတြင္း လူပုဂၢိဳလ္မ်ားကုိ ေကၽြးေမြးဧည့္ခံမည္။
၃။ (၉း၃၀) တြင္ အလႉရွင္မ်ား ေရစက္ခ်မည္။
၄။ (၁၀း၃၀) တြင္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားကုိ ဆြမ္းကပ္မည္။
၅။ (၁၂း၀၀) နာရီမွ ညေနအထိ နည္းပညာပုိင္းဆုိင္ရာမ်ား ေဟာေျပာမည္။
၆။ ညေနမွ ညအထိ စာေရးဆရာမ်ား စာေပဘာသာရပ္ဆုိင္ရာ ေဟာေျပာမည္။

စကားမစပ္ေပါ့ေလ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ Myanmar Friends Day အဖြဲ႕ မွ ေငြနည္းနည္းေလးနဲ႔ ဦးေကာ၀ိဒဆီသြားၿပီး ဒုကၡေပးသလုိျဖစ္ေနတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဆြမ္းကိစၥထပ္လႉခ်င္ေသးတာ။ ဆြမ္းခံၾကြမယ့္ သံဃာေတာ္ေတြကုိ ဆြမ္းကပ္တဲ့ ကုန္က်စရိတ္ကုိ တာ၀န္ခံခ်င္တာ။ အခြင့္သာခုိက္ ပါရမီျဖည့္ခ်င္တာပါ။ ၿပီးေတာ့ ကုိယ္လႉလုိက္တာကုိ ခ်က္ခ်င္းအသံုးျပဳေနတာ ျမင္ခြင့္ရတယ္။ စိတ္လည္းခ်မ္းသာတယ္။ ဒါေပမယ့္ မလႉႏုိင္ခဲ့ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ဒီပုိစ့္ေလးကေန လႉမယ့္သူမ်ား ေပၚလာခဲ့ရင္ … ဆုိတဲ့ ဆႏၵေလးနဲ႔ တုိက္တြန္းမႈပါရမီျဖည့္လုိက္ရတာပါ။

Read more...

ဣေျႏၵထက္ေၾကာင္း တရားတက္ေၾကာင္း (၉)ပါး - (၂)

ဣေျႏၵထက္ေၾကာင္း တရားတက္ေၾကာင္း (၉)ပါး - (၂)

KDL02 - 003

Posted by The Bliss Of Emancipation at 8:26 AM

Read more...