ကုိရီးယားႏုိင္ငံ၏ ဗုဒၶေန႔အႀကိဳ စုေပါင္းလွည့္လည္ပဲြသုိ႔ အတူတကြ ပါ၀င္ႏုိင္ရန္ ဖိတ္ေခၚျခင္း..

ႏွစ္စဥ္က်င္းပၿမဲျဖစ္ေသာ ကုိရီးယားႏုိင္၏ ဗုဒၶေန႔အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ စုေပါင္းလွည့္လည္ပဲြ က်င္းပရာတြင္ စိတၱသုခ ျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမွ ဆရာေတာ္ဦးေဆာင္လ်က္ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာအမ်ားလည္း ပါ၀င္လွည့္လည္ကာ လက္ကမ္းစာေစာင္မ်ား ျဖန္႔ေ၀၍ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းအေၾကာင္း ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ားအေၾကာင္း ေဒဂုၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားမ်ား သိရွိႏုိင္ရန္ လႈပ္ရွားမည့္ အစီအစဥ္ကုိ ေအာက္ပါအတုိင္း ျပဳလုပ္မည္ျဖစ္ပါသျဖင့္ အားလပ္သည့္ ေရႊျမန္မာမ်ားအေနျဖင့္ ဘာသာသာသနာ အက်ိဳးအတြက္ တစ္ဘက္တစ္လမ္းမွ ပါ၀င္ကူညီလွည့္လည္ႏုိင္ၾကေစရန္ အသိေပးဖိတ္ေခၚအပ္ပါသည္။

ေန႔ရက္။ ၂၅- ၄- ၂၀၀၉ (စေနေန႔)

အခ်ိန္။ ညေန ၅နာရီ (ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမွ လွည့္လည္ပဲြစတင္ရာ စုရပ္သုိ႔ ၅နာရီ အေရာက္သြားမည္ ျဖစ္ပါသျဖင့္ ညေန ၄နာရီ အေရာက္လာေပးပါရန္)

Read more...

လူ႔ဘဝ၌ ျဖစ္ရျခင္း၏ အႏွစ္သာရကား ဘာလဲ

သံပုရာသီး၏ ပင္ကိုယ္အရသာသည္ ခ်ဥ္ေသာအရသာရွိ၏ ။ ထိုအရသာအာရံုအား ခင္မင္ႏွစ္သက္ တပ္မက္သူအဖို႔ ထိုအာရံုႏွင့္ဆံုလ်င္ ရာဂစိတ္ကိုျဖစ္ေစ၏။ ထိုအရသာ အာရံုအား မခင္မင္မႏွစ္သက္ေသာသူအဖို႔ ထိုအာရံုႏွင့္ဆံုလ်င္ ေဒါသစိတ္ကိုျဖစ္ေစ၏။ အမွန္က သံပုရာသီး၏ ပင္ကိုယ္သဘာဝသည္ ပင္ကိုယ္သဘာဝအတိုင္း ရပ္တည္၏၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းသေဘာရွိ၏။ ထိုအာရံုႏွင့္ဆက္ဆံေသာ စိတ္၌သာ ထိုစိတ္၏ ေစ့ေဆာ္မႈအလိုအတိုင္း ထိုစိတ္၌ ျဖစ္ေပၚ၏။ ဥပမာ - ခင္မင္သည့္သေဘာျဖင့္ ေစ့ေဆာ္လ်င္ ေလာစိတ္၊ မခင္မင္သည့္သေဘာျဖင့္ ေစ့ေဆာ္လ်င္ ေဒါသစိတ္အားျဖင့္ ျဖစ္၏။ ဤသို႔ ျဖစ္ျခင္းမွာ ထိုအာရံု၏ သေဘာသဘာဝအားလည္း ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာမသိေသာ ေမာဟ၊ ထိုအာရံုႏွင့္ ေပါင္းဆံု၍ ျဖစ္ေသာစိတ္၏ အက်ိဳးအျပစ္ကို မေစာင့္ေရွာက္တတ္ေသာ ေမာဟတရားသည္ အရင္းခံေက်းဇူးျပဳေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ျဖစ္၏။

ထိုသို႔သေဘာအတိုင္း မိန္းမ၏ ပင္ကိုယ္သဘာဝဓာတ္သည္ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕၍ ခ်ိဳျမေသာ အသီးတစ္လံုး၏ အရသာႏွင့္သေဘာတူ၏။ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕မႈမရွိဟုဆိုအပ္ေသာ မိန္းမသည္ပင္လ်င္ သူတို႔မွာ အသြင္အားျဖင့္ ဒူးရင္းသီးကဲ့သို႔သာျဖစ္၍ အႏွစ္အားျဖင့္ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ သေဘာမွာ ထင္ရွားရွိ၏။ ထိုသို႔ေသာ မိန္းမအာရံုအား ခင္မင္ႏွစ္သက္တပ္မက္သူအဖို႔ ထိုအာရံုႏွင့္ဆံုလ်င္ ရာဂစိတ္ကို ျဖစ္ေစ၏။ ထိုအာရံုအား မခင္မင္မႏွစ္သက္ေသာသူအဖို႔ ထို႔အာရံုႏွင့္ဆံုလ်င္ ေဒါသစိတ္ကို ျဖစ္ေစ၏။ အမွန္က မိန္းမတို႔၏ ပင္ကိုယ္သဘာဝသည္ ပင္ကိုယ္သေဘာအတိုင္း ရပ္တည္၏၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းသေဘာရွိ၏။ ထိုအာရံုႏွင့္ဆက္ဆံေသာ စိတ္၌သာ ထိုစိတ္၏ ေစ့ေဆာ္မႈအလိုအတိုင္း ထိုစိတ္၌ ျဖစ္ေပၚ၏။ ဥပမာ- ခင္မင္သည့္သေဘာျဖင့္ ေစ့ေဆာ္လ်င္ ေလာစိတ္၊ မခင္မင္သည့္သေဘာျဖင့္ ေစ့ေဆာ္လ်င္ ေဒါသစိတ္ အားျဖင့္ ျဖစ္၏။ ဤသို႔ ျဖစ္ျခင္းမွာ ထိုအာရံု၏ သေဘာသဘာဝအားလည္း ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာမသိေသာ ေမာဟ၊ ထိုအာရံုႏွင့္ ေပါင္းဆံု၍ ျဖစ္ေသာစိတ္၏ အက်ိဳးအျပစ္ကို မေစာင့္ေရွာက္တတ္ေသာ ေမာဟတရားသည္ အရင္းခံေက်းဇူးျပဳေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ျဖစ္၏။

ဥပမာအားျဖင့္ ထင္ရွားျပရလ်င္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း ဘက္စကားေပၚမွာ စီးႏွင္းလိုက္ပါလာေသာ ေယာက်္ားပ်ိဳးတစ္ေယာက္သည္ တိုးေဝွ႕ရင္းျဖင့္ ေခ်ာေမြ႕လွပေသာ မိန္းမပ်ိဳကေလး၏ အနားသို႔ေရာက္သြားေသာအခါ ထိုမိန္းမပ်ိဳေလးႏွင့္ ထိေတြ႕ျခင္းသည္ ျဖစ္၏။ ထို အထိအေတြ႕ကို ခံစားလိုက္ရေသာ ေယာက်္ားပ်ိဳေလးသည္ ေရွ႕ဆက္တိုးေဝွ႕ျခင္းကို ဆႏၵမရွိဘဲ ထိုမိန္းမပ်ိဳေလးအနား၌ မသိမသာထိေတြ႕ျခင္းျဖင့္ ရာဂစိတ္ စိမ့္ထြက္ကာ သာယာလ်က္ရွိတတ္၏။ ထိုေယာက်္ားပ်ိဳအဖို႔ ရာဂစိတ္(နာဘူးစိတ္)၏ ပူေလာင္းျခင္းကို ေခ်ာေမြ႕ သာယာသည္ဟုထင္မွတ္၏။ ဤသည္ကား ရာဂ၏ လွည့္စားျခင္းကို ခံေနရျခင္းျဖစ္၏။ ထိုသို႔ လွည့္စားျခင္းကို ခံေနရေသာသူအဖို႔ မိမိအား နာဘူးပဲလို႔ မိန္းကေလးထင္မွတ္သြားမည့္အက်ိဳးတရားကို ဆင္ျခင္ႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့ေခ်။ ရာဂစိတ္၏ အက်ိဳးအျပစ္ကို ဆင္ျခင္ႏိုင္စြမ္းလည္းမရွိေတာ့ေခ်။ အမ၊ ႏွမခ်င္း ကိုယ္ခ်င္း စာနာစိတ္မ်ားလည္း လြင့္စင္ေပ်ာက္ကြယ္ျခင္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရေလၿပီ။ ပင္ကိုယ္အားျဖင့္ ေကာင္းေသာဓာတ္ကေလး အနည္းငယ္ရွိသည့္ေနရာတြင္ ရာဂ၏ လွည့္စားျခင္းကို ခံ႐၍ မေကာင္းေသာဓာတ္မ်ား ေနရာယူလ်က္ ရွိေနေလၿပီ။ ထို ေယာက်္ား၏ အျဖစ္ကား အျပင္ပန္း အျမင္အားျဖင့္ လြန္စြာဆိုးဝါးလ်က္ရွိေနၿပီ။ ဉာဏ္အျမင္ျဖင့္ၾကည့္လ်င္ ကိေလသာအပူ ေလာင္ကၽြမ္းျခင္းကိုလည္း ထိုသူခံေနရ၏။ ထိုမီး အပူမိ ေလာင္ကၽြမ္းခံရေသာသူသည္ အပယ္ခႏၶာအိမ္အား တည္ေဆာက္ေနသူႏွင့္ တူ၏။

ထိုသို႔ အေပၚ၌ ျပဆိုခဲ့ေသာ ဘက္စကား၌ တစ္ခ်ိဳ႕မိန္းကေလးမ်ားမွာ ေယာက်္ားေလး ေခ်ာေခ်ာေလးႏွင့္ ထိေတြ႕ျခင္းျဖစ္လ်င္ တံု႕ျပန္ျခင္းမရွိဘဲ ၿငိမ္သက္စြာရွိေနတတ္၏။ ထိုမိန္းကေလးအဖို႔ ရာဂစိတ္၏ လွည့္စားျခင္းကို ခံလိုက္ရျခင္းသည္ ျဖစ္၏။ ေယာက်္ားေလး၏ အသြင္အားျဖင့္ ေခ်ာေမြ႕မႈမရွိလ်င္ ေဒါသျဖင့္ တံု႔ျပန္ျခင္းျပဳသည္လည္းရွိ၏။ တစ္ခ်ိဳ႕မွာ အသိစိတ္ဓာတ္ျဖင့္ တုံ႔ျပန္ျခင္းသည္လည္း ရွိ၏။ ဤေနရာ၌ အသိစိတ္ဓာတ္သည္ လွည့္စားျခင္းကို မခံရေသာစိတ္ျဖစ္၏။

ဤသို႔ေသာ သေဘာတရားမ်ားစြာျဖင့္ ရာဂတဏွာ၏ လွည့္စားမႈကို သတိဉာဏ္မရွိသူအဖို႔ အၿမဲခံေနရ၏။ ခံရသေလာက္ သံသရာ၌ ဒုကၡေရာက္ရသည္မွာလည္း ထိုသူအဖို႔ သိႏိုင္ခဲ၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အရြယ္ေရာက္ သူတစ္ေယာက္အဖို႔ ငယ္စဥ္က ျဖစ္ရပ္မ်ားကို စဥ္းစား၍ ပံုရိပ္မေပၚေတာ့ပါဘူး။ ထိုသို႔ဆိုလ်င္ အတိတ္ဘဝ၏ ပံုရိပ္ကို သူ႔အေနျဖင့္ သိျမင္ႏိုင္ရန္ လြန္စြာခဲယွဥ္းသြားၿပီ။ ထိုသို႔ သိရန္ခဲယွဥ္းသူအဖို႔ ျပဳခဲ့အမႈ၏ အက်ိဳးအျပစ္ကို ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းမရွိ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ယခုျပဳေသာ အမႈ၏ အက်ိဳးဆက္ကို ခ်င့္ခ်ိန္ဆင္ျခင္ျခင္း ကင္းမဲ့စြာျဖင့္ ျပဳလုပ္လ်က္ရွိသည္မွာ အၾကားအျမင္ အသိတရားေခါင္းပါးသည္က တစ္ေၾကာင္း၊ သတိလက္လြတ္ ျပဳလုပ္အပ္ေသာ အေၾကာင္းတရားမ်ားေၾကာင့္ျဖစ္၏။

ဉာဏ္ျဖင့္ၾကည့္လ်င္ အသိတရားေခါင္းပါးစြာျဖင့္ ျပဳအပ္ေသာ၊ သတိလက္လြတ္ျပဳလုပ္အပ္ေသာ အမႈကိစၥမ်ားသည္ လြန္စြာေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္း၏။ ရွက္ဖြယ္ေကာင္း၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေန႔စဥ္ စိတ္ျဖင့္ ဦးေဆာင္၍ ေျပာအပ္ေသာ၊ ကိုယ္ျဖင့္ ျပဳလုပ္အပ္ေသာ အမႈကိစၥမ်ား၌ သတိတရား လက္ကိုင္ထား၍ ေဆာင္ရြက္သင့္၏။ ပညာဉာဏ္ျဖင့္ အေၾကာင္းအက်ိဳးကို ျဖစ္စဥ္တိုင္း၌ ဆင္ျခင္သံုးသပ္သင့္၏။ ဤသို႔ စိတ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ထိန္းသိမ္းမႈ ရွိသူအဖို႔ အကုသိုလ္တရားသည္ နည္းပါးသည္ထက္ နည္းပါးလာ၍ သမာဓိျဖင့္-တည္ၾကည္၍ ပညာျဖင့္-ခန္႔ညားျခင္းသို႔ ေျပာင္းလဲလာ၏။ ဤသို႔ သမာဓိ-ပညာျဖင့္ တည္ၾကည္ခန္႔ညားျခင္းကို ရရွိလာျခင္းသည္ လူ႔ဘဝ၌ ျဖစ္ရျခင္း၏ အႏွစ္သာရဟု စာေရးသူ သံုးသပ္ယူဆလက္ခံထား၏။ တည္ၾကည္မႈအဆင့္၊ ခန္႔ညားမႈအဆင့္ကို အခ်ိန္တိုင္း၌ သတိပညာျဖင့္ တိုးျမွင့္ေဆာက္တည္သြားရမည္ဟု စာေရးသူ၏ ခံယူမႈအျမင္အား မွ်ေဝရင္းျဖင့္ ဤေန႔စာ ေရးသားမႈကို နိဂံုးခ်ဳပ္ပါသည္ခင္ဗ်ား။

ေလးစားစြာျဖင့္

ဝင္းျမင့္

Read more...

မူလကသစ္ဝိုင္ ဆရာေတာ္ႀကီး ၏ ေထ႐ုပၸတၲိအက်ဥ္း (၅)

ပဋိယတိၲမွ ပဋိပတိၲသို႔

ဒုတိယကမၻာစစ္ဗုန္းဒဏ္ေၾကာင့္ ေက်ာင္းတိုက္ႀကီးပ်က္စီးကာ ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီးျဖစ္ခ်ိန္တြင္ ဆရာရင္းမွာလည္း ပ်ံလြန္ေတာ္မူေလသည္။ ဆရာေတာ္ဘုရားသည္ ေရွးေရွးဘဝကျဖည့္က်င့္ ခဲ့ေသာ ပါရမီအဟုန္တို႔ေၾကာင့္ သပိတ္တစ္လံုး၊ သံုးထည္ေသာသကၤန္းျဖင့္ ဖကၠလိပ္ေက်ာင္း သို႔ မထင္မရွားႂကြေရာက္၍ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ေန႔ေရာညေရာပါ ကိုယ္ေတြ႕ဉာဏ္ျမင္ ဆင္ျခင္႐ႈ မွတ္ ဝိပႆနာတရားေတာ္ျမတ္ကို အမွန္တကယ္ေပါက္ေျမာက္ေအာင္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ မနားမေန ႀကိဳးစားအားထုတ္ခဲ့၏။ ထိုသို႔ ဖကၠလိပ္ေက်ာင္းတြင္ ပလိေဗာဓ ကင္းကင္းႏွင့္ တစ္ဝါတြင္းလံုး ဝိပႆနာဓူရ ပဋိပတိၲလုပ္ငန္းမ်ားကို ေက်နပ္ေလာက္ေသာ တရားဓမၼတို႔ကို ရရွိခံစားရခ်ိန္တြင္ သဒၵါတရားတစ္မ်ိဳးျဖစ္ပြါးလာခဲ့၏။ ထိုသဒၵါတရားမွာ မိမိကိုယ္တိုင္တရား အားထုတ္၍ ရထားေသာ ဝိပႆနာ ကိုယ္ေတြ႕ ဉာဏ္ျမင္ တရားဓမၼတို႔ကို လူအမ်ားတို႔အား အားထုတ္ေစခ်င္ေသာ စိတ္အၾကံျဖစ္ေပၚခဲ့၏။ တရား၏ အႏွစ္သာရကို ခံစားေစလို၏၊ ၿငိမ္း ေအးေစလို၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဟင္းေကာင္း (အရသာေကာင္း)တစ္ခုကို စားသံုးရလွ်င္ ကိုယ္ႏွင့္ ရင္းႏွီးေသာသူမ်ားကို အရင္ဆံုးသတိရသကဲ့သို႔ ကိုယ္တိုင္သိျမင္ခဲ့ၿပီးေသာ တရားဓမၼတို႔ကို မိမိကဲ့သို႔သိျမင္ေစရန္ ေက်းဇူးရွင္ အဘိုးဝမ္းကြဲ ဦးဘိုးျမႏွင့္ မယ္ေတာ္၊ ခမည္းေတာ္တို႔ကို တရားအားထုတ္ေစလိုေသာ သမၼာ ဆႏၵေစတနာတို႔ေၾကာင့္ အဗ်ားအလယ္စုရြာအနီး ကသစ္ဝိုင္ ေက်ာင္းတိုက္ႀကီးသို႔ ျပန္ႂကြခဲ့၏။ ထိုခ်ိန္တြင္ ကသစ္ဝိုင္ေက်ာင္းတိုက္ႀကီး၏ တတိယေျမာက္ ဆရာေတာ္ဦးကု႑လ ပ်ံလြန္ေတာ္မူၿပီးျဖစ္၍ ေက်ာင္းတိုက္ႀကီး၌ သံဃာေတာ္မ်ား ကင္းမဲ့ေန ခ်ိန္တြင္ အဘိုးဦးဘိုးျမစေသာ ေက်ာင္းဒါယကာ၊ ဒါယိကာမ အမ်ားတစ္စုတို႔မွ ကသစ္ဝိုင္ ေက်ာင္းတိုက္ႀကီး၌ပင္ သီတင္းသံုး၍ တရားျပေတာ္မူပါရန္ ပင့္ေလွ်ာက္ၾက၏။ ထိုသို႔ တရား ျပသရင္း တရားအားထုတ္ေသာ ေယာဂီမ်ား အဆက္မျပတ္မ်ားလာရာမွ အစျပဳကာ “ကသစ္ဝိုင္ဆရာေတာ္” ဟု အမည္ျဖင့္ထင္ရွားလာခဲ့ၿပီး ကသစ္ဝိုင္ေက်ာင္းတိုက္ႀကီးကို ဗဟိုျပဳ၍ ျမန္မာျပည္အႏွံ႕ရွိ ေဝေနယ်သတၲဝါအမ်ားတို႔အား တရားျပသေတာ္မူခဲ့ေလသည္။

တရားေရေအးတိုက္ေကြ်းျခင္း

ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ တရားနာပရိသတ္မွာလည္း တရားနာေယာဂီမ်ားႏွင့္ သာမန္တရားနာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသာမဟုတ္ဘဲ ပဋိပတၲိနည္းကို က်က်နန စီးဝါးတက် က်မ္းဂန္ႏွင့္အညီ မွတ္ယူ လိုၾကေသာ နယဂေဝသီဓမၼာစရိယႏွင့္ ပါရဂူအရွင္ျမတ္မ်ားပင္ နာၾကားကာ၊ ေရးမွတ္ကာျဖင့္ မေပ်ာက္မပ်က္ရေလေအာင္ သိုမွီးသိမ္းဆည္းၾကေပသည္၊ ေဟာေျပာသည့္အခါမွာလည္း ဉာဏ္ေလးသူ စာမတတ္သူမ်ားပင္ နားလည္လြယ္ေအာင္ေဟာေျပာႏိုင္စြမ္းရွိသည့္ျပင္ အခ်ိဳ႕ ေနရာမ်ား၌ လကၤာမ်ား စီကံုးရြတ္ဆိုလွ်က္ “ရေအာင္ လုပ္ၾက၊ ရေအာင္ လုပ္ထားၾက” လို႔လည္း မၾကာမၾကာမွာေတာ္မူေလ့ရွိေပသည္၊ ေလးေလးႏွင့္ မွန္မွန္တည္ျငိမ္စြာ ေဟာေျပာ ေတာ္မူသျဖင့္ မေပ်ာက္ပ်က္ရေအာင္ ေဆာင္ထားလို ေရးမွတ္လိုၾကေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားမွာ အဖိုး တန္၍ ရႏိုင္ခဲ့ေသာ လာဘ္ႀကီးတစ္ခုပင္ ျဖစ္ျပန္ေတာ့သည္၊ အေရးႀကီးေသာေနရာမ်ား၌ ပါ႒ိေတာ္ အ႒ကထာႏွင့္ ဆိုင္ရာဋီကာမ်ား ကိုးကားလွ်က္ နာၾကားသူတို႔၏ႏွလံုးထဲမွာ စြဲျမဲ သြားေအာင္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့၏။ ဆယ္ရက္စဥ္တရားပတ္ ေဟာေျပာျပသရာ၌ သတိပ႒ာန္ တရား (၄)ပါးလံုး ပါဝင္ေသာ္လည္း ကာယာႏုပႆနာသတိပ႒ာန္ ဓာတုမနသီကာရပဗၺ ဝိပႆနာယာနိကလမ္းျဖင့္ နံနက္ႏွင့္ ညပိုင္းတို႔တြင္ အလုပ္ေပးတရား၊ ဉာဏ္စဥ္တရားတို႔ကို တိက်ရွင္းလင္း သေဘာေပါက္နားလည္လြယ္ေအာင္ ညႊန္ျပဆံုးမေတာ္မူခဲ့၏။ သင္သိဝိပႆနာခဏ္း(အားထုတ္ပံုအားထုတ္နည္း)တြင္ တရားအားထုတ္ရာ၌ အခက္ အခဲမရွိ သဒၵါတရားတက္လာေစရန္ ေဟာၾကားထားေတာ္မူ၏။ ေက်းဇူးရွင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးသည္ က်မ္းဂန္ေထြထူး၊ သင္ဘူး၊ မသင္ဘူးၾကေသာ သဒၶါ ပသႏၷ သမၼာဆႏၵ စိတ္ေကာင္း စိတ္ျမတ္ ရွိၾကသူ ရဟန္းရွင္လူ အမ်ားျပည္သူတို႔အား သိမ္ေမြ႕ နက္နဲ သိျမင္ႏိုင္ခဲေသာ ႐ုပ္နာမ္ ဓမၼ သဘာဝ တို႔ကို သိျမင္ႏိုင္ေအာင္ေပၚလြင္ ထင္ရွားေသာ စကားအသံုးအႏႈန္းတို႔ျဖင့္ တန္ဆာ ဆင္လွ်က္ “ကိုယ္ေတြ႕ဉာဏ္ျမင္ ဝိပႆနာ လုပ္ငန္းစဥ္” တရားမ်ားကို စာေပက်မ္းဂန္တတ္သူက တျခား၊ သေဘာ အဟုတ္အမွန္ေတြကို စာေပက်မ္းဂန္ တတ္သူက တစ္ျဖာ၊ ကိစၥၿပီးေအာင္ က်င့္ၾကံအားထုတ္သူက တစ္နည္း၊ အသီးသီးကြဲျပား ေအာင္ တဏွာ၊ မာန၊ ဒိ႒ိဆိုတဲ့အယုတ္တရားေတြကို လက္ေတြ႕ျဖဳတ္ပံု၊ ဖ်က္ပံု တို႔ ႏွင့္တကြ ပညတ္သိ၊ ပရမတ္သိ၊ အမွန္သိပံုေတြကို လုပ္ငန္းဆိုင္ရာ က်မ္းအျဖာျဖာတို႔ျဖင့္ ဥပမာပံု အမ်ိဳးမ်ိဳးျပ၍ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေဟာၾကားျပသဆိုဆံုးမေတာ္မူခဲ့ေလသည္။ နားမလည္သူမ်ား ရွိပါကလည္း တစ္ဦးခ်င္းေခၚ၍ စိတ္ရွည္စြာျဖင့္ တိုတိုက်ဥ္းက်ဥ္းလိုရင္းကို နားလည္လြယ္ ေအာင္လည္း ေဟာေဖၚညႊန္ျပဆံုးမေပးေတာ္မူခဲ့၏။ တရားအားထုတ္သူေယာဂီမ်ားကို အတိုဆံုးေသာ အခ်ိန္အတြင္း အလြယ္ဆံုးေသာနည္းျဖင့္ နည္းနိႆယအဝ၀တို႔ကို သိရွိနားလည္၍ တရားကို သိရွိၿပီး၊ ျမင္ေစလိုျခင္းသည္ အဓိကလိုရင္းျဖစ္၏။

Read more...

The Nine Essential Factors Which Strengthen The Indriya Of a Vipassana Yogi

The Nine Essential Factors Which Strengthen The Indriya Of a Vipassana Yogi
By
Venerable Ashin Kundalabhivamsa




Nine Essential Factors for Vipassana
Publish at Scribd or explore others: Non-fiction Books dhamma

Read more...

ဤသည္ကုိ အစဲြျပဳ၍... ဧတံ မမ...

၂ - ဧတံ မမသုတ္၊ ဒိ႒ိ၀ဂ္၊ ခႏၶ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။

သာဝတၴိနိဒါန္း။ ရဟန္းတို႔ အဘယ္တရားရွိလွ်င္ အဘယ္တရားကုိ အစဲြျပဳ၍ အဘယ္တရားကို အမွား ႏွလံုးသြင္း၍ ''ဤကား ငါ့ဥစၥာ ျဖစ္၏၊ ဤကား ငါ ျဖစ္၏၊ ဤကား ငါ၏ ကုိယ္'အတၱ'တည္း'' ဟု ႐ႈသနည္း။ အသွ်င္ဘုရား တပည့္ေတာ္ တို႔အား တရားေတာ္တို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားသာ အရင္းခံ ရွိပါကုန္၏။ပ။ ရဟန္းတို႔ ႐ုပ္ရွိလွ်င္ ႐ုပ္ကုိ အစဲြျပဳ၍ ႐ုပ္ကုိ အမွားႏွလံုးသြင္း၍ ။ပ။ ဝိညာဏ္ ရွိလွ်င္ ဝိညာဏ္ကို အစဲြျပဳ၍ ဝိညာဏ္ကုိ အမွားႏွလံုးသြင္း၍ ''ဤဝိညာဏ္သည္ ငါ့ဥစၥာ ျဖစ္၏၊ ဤဝိညာဏ္သည္ ငါ ျဖစ္၏၊ ဤဝိညာဏ္သည္ ငါ၏ ကုိယ္ 'အတၱ' တည္း'' ဟု ႐ႈ၏။

ရဟန္းတို႔ ထိုအရာကုိ အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း...

႐ုပ္သည္ ျမဲသေလာ၊ မျမဲသေလာ။ မျမဲပါအသွ်င္ဘုရား။ပ။ ေဖာက္ျပန္ျခင္း သေဘာရွိေသာ ႐ုပ္ကုိ ''ဤ႐ုပ္သည္ ငါ့ဥစၥာ ျဖစ္၏၊ ဤ႐ုပ္သည္ ငါျဖစ္၏၊ ဤ႐ုပ္ သည္ ငါ၏ကိုယ္ 'အတၱ'တည္း'' ဟု ႐ႈရာသေလာ။ မ႐ႈရာပါ အသွ်င္ဘုရား။

ေဝဒနာသည္...။
သညာသည္...။
သခၤါရတို႔သည္...။
ဝိညာဏ္သည္ ျမဲသေလာ၊ မျမဲသေလာ။ မျမဲပါ အသွ်င္ဘုရား။ပ။ ေဖာက္ျပန္ျခင္း သေဘာရွိေသာ ဝိညာဏ္ကုိ အစဲြ မျပဳလွ်င္ ''ဤဝိညာဏ္သည္ ငါ့ဥစၥာ ျဖစ္၏၊ ဤဝိညာဏ္သည္ ငါ ျဖစ္၏၊ ဤဝိညာဏ္သည္ ငါ၏ကိုယ္ 'အတၱ'တည္း'' ဟု ႐ႈရာ သေလာ။ မ႐ႈရာပါ အသွ်င္ဘုရား။ ဤသို႔ ျမင္ေသာ။ပ။ ဤမဂ္ကိစၥ အလို႔ငွါ တစ္ပါးေသာ ျပဳဖြယ္ မရွိေတာ့ၿပီဟု သိ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။151

၂ - ဧတံ မမသုတ္၊ ဒိ႒ိ၀ဂ္၊ ခႏၶ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Read more...

တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာ

“အရွင္ေတဇနိယ (ေရႊဥမင္) ၏ သေဘာထားမွန္မွ အားထုတ္ပါ”

စာအုပ္မွ ကူးယူေဖၚျပပါသည္။

တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာ ဘာလဲ?

စိတ္ထဲမွာ တင္းက်ပ္ မဲတင္းေနတာကို ေလွ်ာ့ခ်လိုက္တာဟာ တရားအားထုတ္တဲ့သေဘာဘဲလို႕ သိတဲ့လူ နဲတယ္။ (page96) တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာ အေျခခံအားျဖင့္ စိတ္ေတြေျပာင္းဖို႕ ၾကိဳးစားတာ။ (page2) ကုသိုလ္စိတ္ ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားတာ။ (page126) ညာဏ္၊ ၀ီရိယ၊ သတိ၊ သမာဓိ၊ သဒၶါ၊ အားမေကာင္းတာေတြကို အားေကာင္းေအာင္ ေမြးတာ၊ ပြါးတာကို တရားအားထုတ္တယ္ ေခၚတာ။ (page12) တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာ ကိုယ္က “တရား” လို႕ ထင္ထားတဲ့ အရာေတြကို ျမင္ဖို႕ အတင္းၾကိဳးစားရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ (page99, 100)

ဘာေၾကာင့္ တရားအားထုတ္ရတာလဲ?

မတရားတဲ့စိတ္ေတြအျမဲျဖစ္လို႕။ (page47) ကိေလသာေတြ အားၾကီးလြန္းလို႕ (page112)

ဘယ္ေနရာမွာ အားထုတ္ရမလဲ?

ရိပ္သာမွာ အားထုတ္ၾကတာဟာ အားထုတ္ျဖစ္ဖို႕နဲ႕ အိမ္မွာပါ အားထုတ္တတ္ေအာင္လို႕။ (page47) ေန႕စဥ္ဘ၀မွာ အားထုတ္ဖို႕ ရိပ္သာမွာ “နည္း” လာေလ့လာၾကတာ။ (page115) ဘယ္သူမွ ရိပ္သာမွာ တသက္လံုး အားထုတ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ တကယ္ အားထုတ္ေနရမွာက အိမ္မွာ၊ အလုပ္မွာ၊ (page124, 125)

ဘယ္အခ်ိန္မွာ တရားအားထုတ္ရမလဲ?

မနက္အိပ္ရာနိုးကတည္းက ညအိပ္ယာ၀င္တဲ့အထိ တရားအားထုတ္ခ်ိန္ဘဲ။ (page22)

ေၾကးေမာင္းေခါက္တဲ႕အခ်ိန္က တရားအားထုတ္ခ်ိန္မဟုတ္ဘူး။ (page30)

ဘာျဖစ္လို႕တရားကို အျမဲ အားထုတ္ခိုင္းတာလဲ? မတရားတဲ့စိတ္ေတြအျမဲျဖစ္လို႕။ (page47)

တရားအားထုတ္တတ္ေအာင္ လုပ္ရမွာလား? တရားရေအာင္လုပ္ရမွာလား?

တရားရဖို႕ထက္ တရားအားထုတ္တတ္ဖို႕ ပိုအေရးၾကီးပါတယ္။ (page99) တရားရခ်င္တာက ေလာဘပါတယ္။ တရားအားထုတ္ခ်င္ရင္ သဒၶါ၊ ညာဏ္ျဖစ္နိုင္တယ္။ (page97) လိုခ်င္သလို၊ လိုခ်င္သေလာက္၊ ဘယ္ေတာ့မွ ရမွာမဟုတ္ဘူး။ လုပ္တတ္သေလာက္၊ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ပဲ ရႏိုင္တယ္။ (page106)

ဘယ္လိုအားထုတ္ရမလဲ?

တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာ ျဖစ္ေနတဲ့အာရံုေတြကို သိဖို႕ဘဲၾကိဳးစားတာ။ (page99) ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၾကည့္ဖို႕ (page17) စိတ္ကဘာျဖစ္ေနလဲ၊ ရုပ္ကဘာျဖစ္ေနလဲ၊ (page18) ျဖစ္ေနတာကို ျဖစ္ေနတဲ့ အတိုင္းသိဖို႕ (page16) အစမွာေတာ့ ရုပ္နဲ႕စရတာဘဲ သတိထားရင္း ထားရင္းနဲ႕ စိတ္ကိုျပန္ျပန္ၾကည့္။ (page28) ဘာစိတ္ဘယ္လိုျဖစ္ေနလဲ၊ (page29) ဘာစိတ္နဲ႕သိေနလဲ၊ စိတ္ထဲမွာဘယ္လိုေနလဲ၊ ဘယ္လိုခံစားရလဲ (page30) တရားအားထုတ္တာဟာ စိတ္အလုပ္ (page2) စိတ္ကိုျမင္ဖို႕ ဘယ္ေနရာမွာ သြားစူးစိုက္မလဲ? ေစာင့္ၾကည့္နိုင္မွ စိတ္အလုပ္လုပ္တာေတြကို သိလို႕ရတယ္ စိတ္ျဖစ္ေနမွန္းသိလို႕ရတယ္ (page129) သိလို႕ရတာ အကုန္သိေန။ (page70)

ထိုင္ေနတာကမွ တရားအားထုတ္တာမဟုတ္ဘူး၊ (page70) ထိုင္ျပီးငိုက္ေနတယ္၊ ေတြးခ်င္ရာေတြးေနတယ္ ဆိုရင္ တရားအားထုတ္တယ္ လို႕ေျပာမလား? (page31) ထိုင္ခ်ိန္မွာ ငါတစ္နာရီထို္င္မယ္၊ ႏွစ္နာရီထိုင္မယ္လို႕ အခ်ိန္္ကို သတ္မွတ္ျပီး မထိုင္ပါနဲ႕။ (page65) ထိုင္တာၾကာလာရင္ဘာျဖစ္မလဲ? နာလာမယ္ (page58) နာတာ က်င္တာကို ေ၀ဒနာလို႕ မယူပါနဲ႕။ အဲဒါ ေရာဂါ လို႕ေခၚတယ္။ ခံစားတတ္တဲ့သေဘာကို ေ၀ဒနာလို႕ေခၚတယ္။ စိတ္ရွိရင္ ေ၀ဒနာ ရွိတယ္။ ရုပ္ရွိရင္ ေရာဂါရွိတယ္။ (page62, 63) ထိုင္တဲ့အခါ ေညာင္းတယ္၊ နာတယ္၊ ကိုက္တယ္၊ ခဲတယ္၊ အဲဒါ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ? (page42) မထိုင္ႏိုင္လို႕ ထလမ္းေလွ်ာက္ရင္လဲ ရပါတယ္။ သတိဆက္ေနဖို႕ဘဲ အေရးၾကီးတာ။ (page65) ထိုင္ထိုင္၊ ရပ္ရပ္၊ စားစား၊ သြားသြား၊ စိတ္ကနိုးနိုးၾကားၾကားနဲ႕ သတိ ဆက္စပ္ေနရမယ္။ (page70)

လမ္းေလွ်ာက္တဲ့အခါ ျဖည္းျဖည္း လုပ္မေလွ်ာက္ပါနဲ႕ (page66) ျမန္ျမန္လဲ မေလွ်ာက္ပါနဲ႕ သဘာ၀က်က် မွန္မွန္ ပဲေလွ်ာက္ပါ။ အမူအရာကို ထိမ္းခ်ဳပ္ျပီး အားမထုတ္ရဘူး (page114)

တရားအားထုတ္ခိုက္မွာ စဥ္းစားသင့္သလား မစဥ္းစားသင့္ဘူးလား?

ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ တိုးပြားစရာ အေတြးေတြကိုေတာ့ မစဥ္းစားသင့္ဘူး။ ဒါေပမ့ဲ ကိုယ္ဘယ္လို အားထုတ္ေနသလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ စဥ္းစားသင့္တယ္။ (page9)

အသံက အေႏွာင့္အယွက္လား?

အသံက အေႏွာင့္အယွက္မဟုတ္ဘူး သိစရာအာရုံပဲ။ (page21) အသံကိုသဘာ၀လို႕ယူလိုက္။ (page56)

တရားအားထုတ္ျပီဆိုရင္ မ်က္စိကိုပိတ္ျပီးအားထုတ္ၾကတယ္။ မ်က္စိပိတ္တာ၊ ဖြင့္တာက အဓိကမဟုတ္ဘူး။ စိတ္မွာ အကုသိုလ္ မျဖစ္ဖို႕က အဓိကက်တယ္။ (page122) မ်က္စိကလဲ တံခါးတေပါက္ပဲ၊ နားကလဲတံခါးတေပါက္ပဲ။ (page35)

အစေယာဂီေတြ အားမထုတ္တတ္ေသးခင္မွာေတာ့ စကားမေျပာဖို႕ တားျမစ္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ အားထုတ္တာ ၾကာလာျပီဆိုရင္ ေနရာတိုင္း အားထုတ္တတ္ေအာင္ ကၽြမ္းက်င္ေအာင္ ပိုျပီးေလ့လာသင့္တယ္။ စကားေျပာတံုး သတိညာဏ္နဲ႕ေျပာဖို႕ သတိပ႒ာနသုတ္မွာ ဘုရားက အတိအလင္း ညႊန္ၾကားထားတယ္။ (page124)

တရားအားထုတ္ရင္ ခ်မ္းသာမွာလား ဆင္းရဲမွာလား?

တရားသျဖင့္သာ အားထုတ္ရင္ ဘယ္ေတာ့မွ မဆင္းရဲဘူး။ မတရားၾကီးအားထုတ္ေနလို႕ ဆင္းရဲတာ။ (page25)

ကိုယ္ပင္ပန္း စိတ္ပင္ပန္းေအာင္ အားမထုတ္ပါနဲ႕။ ကိုယ္ပင္ပန္း စိတ္ပင္ပန္းနဲ႕ တရားမရဘူး။ (page22)

အခ်ိန္တိုင္း ေနရာတိုင္း တရားအားထုတ္ခ်ိန္ဆိုတာ မေမ့ပါနဲ႕။ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုၾကည့္ဖို႕ မေမ့ပါနဲ႕၊ (page53, 54) သိေနရင္ မသိမႈကိုပယ္တယ္၊ ေမာဟကိုပယ္တယ္။ (page81) သတိပ႒ာန္ဆိုတာ သတိကိုေမြးယူတာ။ ဆက္စပ္ဖို႕အေရးၾကီးတယ္။ (page76) ျဖစ္စဥ္ကိုျမင္မွ အေၾကာင္းအက်ိဳးကို ျမင္ႏိုင္တယ္။ (page77)

Please use zawgyi font to read.

For more information please click http://www.sayadawutejaniya.org

Read more...

တရားထုိင္ျခင္းရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးဆုိတာ

ညီေလးေရ

တရားထုိင္ဖုိ႔ ညီ့ကုိ အစ္ကုိ စည္းရံုးလာခဲ့တာ ၾကာျပီ။ ညီေလး ဟုိအေၾကာင္းျပ ဒီအေၾကာင္းျပနဲ႔ ေရွာင္ေျပးေနတုန္းပဲ။

တရားအားထုတ္တာ လူငယ္ေတြနဲ႔ မဆုိင္ဘူးလုိ႔ ညီေလးက ဆင္ေျခေပးတယ္။ အစ္ကုိနဲ႔ ညီေလး အသက္ခ်င္း ဒီေလာက္ မကြာေတာ့ ငါ့ညီပဲ ထာဝရ ငယ္ေနတာလား အစ္ကုိ ဘာေျပာရမွန္း မသိေတာ့ဘူး။

တရားထုိင္ရင္ လူ႔ဘဝမွာ မၾကီးပြားဘဲ ေနလိမ့္မယ္လုိ႔ ညီေလးက ေျပာျပန္တယ္။ တရားကုိ ပံုမွန္အားထုတ္ရင္း ဘဝမွာ ေအာင္ျမင္မႈေတြ ရေနၾကတဲ့ တကၠသိုလ္ ဆရာဆရာမၾကီးေတြ၊ ပညာရွင္ေတြ၊ လူမႈေရး အဖြဲ႕အစည္းေတြက ဦးစီးေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ စာေတာ္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကုိ အစ္ကုိ ေထာက္ျပေတာ့ ညီေလး ရွက္ရယ္ ရယ္ျပန္ေရာ။ အစ္ကုိ႔ ညီညီမေတြထဲမွာ ပညာေရး အားအနည္းဆံုး၊ အလုပ္အကုိင္ မတုိးတက္ေသးဆံုးလူကုိ ေျပာပါဆုိလုိ႔ အားမနာတမ္း ေျပာရရင္ တရားထုိင္ရင္ မၾကီးပြားဘဲ ေနမယ္လုိ႔ ေျပာတဲ့ အငယ္ဆံုးညီေလး ျဖစ္ေနတာကုိး။

ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ တရားဓမၼဆုိတာ အစ္ကုိ သိလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ မင္းအစ္မေတြကုိ အစ္ကုိ ရိပ္သာ ပုိ႔ေပးခဲ့တယ္။ တရားအရသာလဲ သိသြားေရာ ခြင့္ရတဲ့ ရံုးပိတ္ရက္ေတြဆုိ သူတုိ႔ကစျပီး ရိပ္သာ ဝင္ပါရေစ ေတာင္းဆုိလာၾကျပီ။ အစ္ကုိ ဘာမွ မေျပာရေသးခင္ကုိ အိမ္မွာ ဆြမ္းခံကုိယ္ေတာ္ေတြ လုိလုိခ်င္ခ်င္ ပင့္လုိက္ၾကျပီ။ သူတုိ႔ဘဝေတြ ဘာမေအာင္ျမင္တာ ရွိလဲ ညီေလး။ မင္းအစ္မလတ္လဲ တရားေန႔စဥ္ထုိင္ရင္း သူလုိခ်င္တဲ့ မဟာဝိဇၹာဘြဲ႕ေရာ၊ အမ္ပီေအေရာ ရသြားျပီ။ မင္းအစ္မငယ္လဲ သူ႔ဆုိင္ကုိ အစက ရံႈးျပီးရင္း ရႈံးလုိ႔ အစ္ကုိ အရင္း ထပ္ထည့္ေပးရင္း ထည့္ေနရတာ အခု ၾကီးပြားျပီး အျမတ္ေတြ တက္သထက္ တက္လာျပီ။

အစက မင္းအစ္မငယ္ဟာ မင္းလုိပဲ ငယ္သူတုိ႔ဘာဝ စိတ္အလုိ လုိက္ခ်င္တယ္၊ အေပ်ာ္အပါး မက္တယ္။ ဘဝေနာင္ေရးကုိ အစ္ကုိနဲ႔အစ္မလက္ထဲ အပ္ျပီး ကုိယ့္ေရွ႔ေရးကုိယ္ မစဥ္းစားဘဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ေနခ်င္တယ္။ သူ႔အတြက္ ေထာင္ေပးတဲ့ ဆုိင္ကုိေတာင္ ဘြဲ႔ရျပီးစ စိတ္မေလေအာင္ နာမည္ျပ အလုပ္တစ္ခု လုပ္ေနရသလုိ သေဘာထားတာ။ ရင့္က်က္လာတာ၊ ကုိယ့္တာဝန္ ကုိယ္ယူတတ္တဲ့ အက်င့္ ရလာတာ တရားနဲ႔ ေတြ႔ျပီးမွပါ။ ဒါေတာင္ သူက အျမဲတမ္း ပံုမွန္အားထုတ္ျဖစ္သူ စာရင္းထဲ မပါေသးဘူးေနာ္။ ရိပ္သာသြားရင္ေတာင္ တရားထုိင္ဖုိ႔ထက္ ေဝယ်ာဝစၥ လုပ္ဖုိ႔ပဲ ပုိအားသန္တယ္။

ဒါေပမယ့္ ပုိက္ဆံရရင္ အရင္လုိ အလွအပ ပစၥည္းေတြ သံုးမကုန္ေအာင္ အလွ်ံပယ္ ဝယ္တတ္တဲ့အက်င့္ကေန လွဴခ်င္ တန္းခ်င္စိတ္ကေလး အစားဝင္လာတာ၊ သူ႔ဆုိင္ကုိ ဝန္ထမ္းနဲ႔ ပစ္ျပီး ရုပ္ရွင္ရံုသြားလုိက္၊ ကာရာအုိေကသြားလုိက္ လုပ္ေနလုိ႔ အစ္ကုိ တဟဲ့ဟဲ့ ေျပာေနရရာကေန အလုပ္ခ်ိန္တန္အလုပ္၊ အေပ်ာ္ခ်ိန္တန္ အေပ်ာ္ ကန္႔သတ္ႏုိင္တဲ့အထိ စိတ္ကုိ ႏုိင္နင္းလာတာ သူ ကၾကီးေရက ေလာက္ပဲ လုပ္ႏုိင္ေသးတဲ့ တရားရဲ႕ ေက်းဇူးေတြေပါ့ ညီေလး။

ညီေလးေရ။

ညီေလးကုိ တုိးတက္ေစခ်င္လုိ႔၊ ၾကီးပြားေစခ်င္လုိ႔ အစ္ကုိ တရားအားထုတ္ေစခ်င္တာပါ။ စိတ္ကုိ ႏုိင္နင္းေဆာက္တည္ႏုိင္ေစခ်င္တယ္။ ဘဝရဲ႕ အခက္အခဲေတြ ေလာကဓံေတြကုိ ၾကံဳတုိင္း လဲျပိဳသြားတတ္တဲ့၊ အရက္နဲ႔ ရက္ေတာ္ေတာ္ၾကာ ထြက္ေပါက္ရွာတတ္တဲ့ ညီေလးကုိ ေလာကဓံကုိ ခံႏုိင္တဲ့ ေဆး အစ္ကုိ ရေစခ်င္တယ္။

ညီေလးကုိ ခ်စ္လုိ႔ ဘာေလာကဓံ အဆုိးတရားမွ ငါ့ညီဆီ မလာပါေစနဲ႔လုိ႔ အစ္ကုိ ဆုေတာင္းေပးလုိ႔ မရပါဘူး။ ေလာကဓံေတြနဲ႔ ေတြ႔ရင္ ၾကံ႕ၾကံ႕ခံႏုိင္မယ့္ တရားေဆးကုိပဲ အစ္ကုိ လမ္းညႊန္ေပးႏုိင္ပါတယ္။ ေလာကဓံဆုိတာ ဘုရားေတာင္ လြန္ဆန္လုိ႔ မရတဲ့ သဘာဝတရားေတြပဲ ညီေလး။ ဒီေလာကဓံေတြၾကားက ၾကံ႕ၾကံ႕ခံျပီး ညီေလး ဘဝမွာ ေအာင္ျမင္မႈေတြ ရေစခ်င္တယ္။ အေပါင္းအသင္းမက္တဲ့ ညီေလးကုိ ဘဝမွာ အျမတ္ဆံုး မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း ျဖစ္တဲ့၊ ေပါင္းေဖာ္လုိ႔ ဘယ္ေတာ့မွလဲ မမွားႏုိင္မယ့္၊ အရံႈးမရွိဘဲ အျမတ္ခ်ည္း ရမယ့္ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာဆုိတဲ့ အေပါင္းအသင္းေကာင္းကုိ ရေစခ်င္တယ္။

မုသားျဖဴလုိ႔ အေၾကာင္းျပျပီး အေသးအဖြဲ အလိမ္အညာ စကားေလးေတြ ေျပာတတ္တဲ့ ညီေလးကုိ ဒါ မေကာင္းတဲ့အက်င့္မုိ႔လုိ႔ အက်င့္မလုပ္ဖုိ႔ အစ္ကုိေျပာေတာ့ သူမ်ား စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေျပာတာပဲ အစ္ကုိရာလုိ႔ ညီေလး ေျပာတယ္။ ညီေလး ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ၾကည့္ပါ။ အလိမ္အညာစကား ထြက္တတ္တဲ့လူနဲ႔ မလိမ္မညာ အမွန္ေျပာတတ္တဲ့လူ ဘယ္သူ႔စကားကုိ လူပုိေလးစားသလဲ။ ပုိယံုၾကည္သလဲ။ သူေျပာတာ ဟုတ္လိမ့္မယ္၊ သူ မဟုတ္တာ မေျပာဘူး --ဆုိတဲ့ (ေနာက္ဆက္တြဲ ထပ္ပုိ႔ထားပါသည္)

Read more...

လူတို႔၏ မွီရာ တည္ရာသည္ ...

ဝတၴဳသုတ္

လူတို႔၏ မွီရာတည္ရာသည္ အဘယ္မွာနည္း၊
လူတို႔၏ မွီရာတည္ရာသည္ သားသမီးတို႔တည္း၊

ဤေလာက၌ လြန္ေျမာက္ေသာ အေဆြခင္ပြန္းသည္ အဘယ္ပါနည္း၊
ဤေလာက၌ လြန္ေျမာက္ေသာ အေဆြခင္ပြန္းသည္ မယားတည္း၊

အၾကင္ သတၱဝါတို႔သည္ ေျမ၌ မွီကုန္၏၊
အၾကင္သတၱဝါတို႔သည္ ေျမ၌ မွီကုန္၏၊

ထုိသတၱဝါတို႔သည္ အဘယ္ကုိ မွီ၍ အသက္ေမြးပါကုန္သနည္း။
ထုိသတၱဝါတို႔သည္ ရြာခ်ေသာ မုိးကုိ မွီ၍ အသက္ေမြးကုန္၏။54

၄ - ဝတၳဳသုတ္၊ ဇရာ၀ဂ္၊ သဂါထာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Read more...

ဆင္းရဲသားပေပ်ာက္ေရးတရားေတာ္ (၂)

ဆင္းရဲသား ပေပ်ာက္ေရး
(၀ါ)
ဆင္းရဲမြဲေတမႈ တုိ္က္ဖ်က္ေရး


ဒီဆင္းရဲမြဲေတမႈ တုိက္ဖ်က္ေရး ကုိ အစုိးရ စီမံကိန္း မ်ားနွင္႔ ေဖာ္ထုတ္/ အားေပးလုိ႔ ရသလုိ တစ္နုိင္တစ္ပုိင္ ေဒသတြင္း၊ ရပ္ရြာတြင္း၊ မိသားစု တြင္းမွာလည္း ျပဳလုပ္နုိင္ပါတယ္။
ဆင္းရဲမြဲေတ မႈ တုိက္ဖ်က္ေရး ဆုိတာ သက္ရွိလူ႔ ေလာက အတြက္ တကယ္ပဲ အေရးအၾကီးဆံုးပါပဲ။
ဆင္းရဲမြဲေတမႈ မတုိက္ဖ်က္နုိင္လွ်င္ လူေတြရဲ႔ အက်င္႔စာရိတၱ ကုိလည္း ထိန္းမထားနုိင္ေတာ႔ပါဘူး။ အက်င္႔စာရိတၱေတြ ခ်ိဳ႔ယြင္းပ်က္စီးလာလွ်င္ အစားအေသာက္၊ က်န္းမာေရးကအစ အလံုးစံုထိခုိက္ပ်က္စီးျပီး သက္တမ္းေတြပါ ထုိးက်သြားနုိင္ပါတယ္။ ေအးခ်မ္းသာယာ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေတြကုိ လူလုပ္ရင္ လုပ္သေလာက္ ျဖစ္နုိင္တဲ႔ အတြက္ သုဂတိဘံုလုိ႔ သတ္မွတ္ထားရတဲ႔ လူ႔ေလာက ၀န္းက်င္တစ္ခုလံုးဟာ ဒုဂတိဘံု နွင္႔ မျခား ပူေလာင္ဆူပြက္၍ လူလုပ္တဲ႔ ကပ္ေဘး သဘာ၀ေၾကာင္႔ျဖစ္တဲ႔ ကပ္ေဘးေတြ အနွိပ္စက္ခံရျပီး ရုန္းထြက္မရတဲ႔ ဒုကၡဘံုၾကီးလုိ ျဖစ္သြားနုိင္ပါတယ္။
အက်င္႔စာရိတၱ ပ်က္စီးလွ်င္ မိမိခႏၶာကုိယ္တြင္ ၾသဇာဓာတ္ေတြ ညံ႔ဖ်င္းသြားသလုိ စာရိတၱပ်က္သူ လူအမ်ားစုျဖစ္လာလွ်င္ ပတ္၀န္းက်င္ေျမဆီ ေျမလႊာေျမၾသဇာ ေတြပါ ညံ႔ဖ်င္းသြားတတ္ပါတယ္။ စာထဲ၌ ၾသဇာဓာတ္ေတြ ေအာက္သုိ႔ ေလ်ာ႔က်သြားတတ္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ပတ္၀န္းက်င္ေျမဆီၾသဇာဓာတ္ေတြ ညံ႔ဖ်င္းသြားလွ်င္လည္း အပင္သီးနွံမ်ားလည္း ၾသဇာဓာတ္ညံ႔ဖ်င္းသြားတတ္ပါတယ္။ ၾသဇာဓာတ္ညံ႔ဖ်င္းေသာ အပင္မွ အသီးအပြင္႔စတာေတြ စားရလွ်င္ ဆုိင္ရာအာဟာရဓာတ္သတၱိေတြကုိ ေဆာင္ျခင္းငွာ မစြမ္းနုိင္ေတာ႔ပါဘူး ေရာဂါေတြ ထူေျပာလာတတ္ပါတယ္။ အာဟာရဓာတ္ ညံ႔ဖ်င္းသည္မွအစ ေရာဂါအမ်ိဳးမ်ိဳး အသစ္အဆန္း ေပၚေပါက္၍ က်န္းမာေရးေတြပါ ထိခုိက္လာတတ္ပါတယ္။
ေလာကတစ္ခုလံုးရဲ႔ အတက္အက်ဟာလည္း လူသာပဓာန ျဖစ္ေနပါတယ္။ လူေတြရဲ႔ စိတ္ေနစိတ္ထား အက်င္႔စာရိတၱျမင္႔မားလွ်င္ တစ္ေလာကလံုး ျမင္႔ေနတတ္ ပါတယ္။ လူေတြရဲ႔ စိတ္ေနစိတ္ထား အက်င္႔စာရိတၱ နိမ္႔က်လွ်င္ တစ္ေလာကလံုး နိမ္႔က်ေနတတ္ပါတယ္။( အမ်ားစုေျပာတာေပါ႔) ဆုိလုိတာက ေလာကၾကီးတစ္ခုလံုးကုိျမင္႔ရာမွ နိမ္႔ေအာင္ လူေတြလုပ္နုိင္သလုိ နိမ္႔ရာမွ ျမင္႔ေအာင္လည္း လူေတြကပဲ လုပ္ေနၾကတာပါ။ ဒီေတာ႔ လူျဖစ္ေနတဲ႔ မိမိတုိ႔ရဲ႔ အစြမ္းသတၱိေတြကုိ ေလွ်ာ႔မတြက္သင္႔ပါဘူး။ လူေတြရဲ႔ ရဲစြမ္းသတၱိဟာ နတ္ေတြထက္ေတာင္ ျမင္႔တယ္လုိ႔ ဘုရားေဟာ ရွိပါတယ္။


စၾကာမင္းၾကီး ခုနွစ္ဆက္

ျမတ္စြာဘုရားက စကၠ၀တၱိသုတၱန္ မွာ လြန္ခဲ႔တဲ႔ အနွစ္ရွစ္ေသာင္းတန္းေလာက္က စၾကာမင္းၾကီး ခုနွစ္ဆက္ ပြင္႔ခဲ႔ေၾကာင္း ေဟာေတာ္မူခဲ႔ပါတယ္။ အေဖစၾကာမင္း သားစၾကာမင္း ဆုိသလုိ စၾကာမင္းခ်ည္း ခုနွစ္ဆက္ ပြင္႔ခဲ႔တာပါ၊ ခုနွစ္ဆက္ေျမာက္ စၾကာမင္းၾကိးရဲ႔ သားေတာ္ၾကီး လက္ထက္ေရာက္ေတာ႔ အျဖစ္ဆုိးနွင္႔ ၾကံဳၾကရေတာ႔တာပါပဲ။ ျဖစ္ပံုက ဒီလုိပါ၊ စၾကာမင္းၾကီးက သားၾကီးရတနာကုိ နန္းအပ္ျပီး ေတာထြက္ ရေသ႔ ၀တ္လုိ႔ ခုနွစ္ရက္ေျမာက္တဲ႔ ေန႔မွာ စၾကာရတနာ ၾကီး ကြယ္ေပ်ာက္သြားပါတယ္။ ဒါကေတာ႔ ထံုးစံပါ။ စၾကာမင္းၾကီးေတြ နတ္ရြာစံ လုိ႔ ခုနစ္ရက္ေျမာက္တဲ႔ အခါမွာ ျဖစ္ေစ ေတာထြက္ ရေသ႔ ရဟန္း၀တ္လုိ႔ ခုနစ္ရက္ေျမာက္တဲ႔ အခါမွာ ျဖစ္ေစ စၾကာရတနာဟာ အလုိ အေလ်ာက္ ကြယ္ေပ်ာက္သြားျမဲျဖစ္ပါတယ္။ စၾကာရတနာ ဆုိတာ စၾကာမင္း ၾကီးေတြရဲ႔ ဘုန္းကံေၾကာင္႔ ျဖစ္လာတဲ႔ ရတနာ အတိျပီးတဲ႔ လွည္းဘီး ၾကီးလုိ ဟာမ်ိဳးပါ။ စၾကာရတနာၾကီး ဆုိက္ေရာက္လာလုိ႔ ေကာင္းကင္သုိ႔ ၾကြတက္ျပီး စတင္လည္ပတ္သည္ နွင္႔ တစ္ျပိဳင္နက္ စၾကာမင္းျဖစ္ျပီလုိ႔ ဆံုးျဖတ္ၾကရတာပါ။

Read more...

ေရႊခ်ဥ္ေပါင္ တုံးကာမွ ေမာင္ဘုန္းျပန္ခဲ့မယ္... (သဂၤဇာဆရာေတာ္)

သဂၤဇာဆရာေတာ္ စကားပံုေပါင္းခ်ဳပ္...

ခရီးၾကံဳ ေမႊးအံုကို ေျပာလိုက္ပါကြယ္... ေရႊခ်ဥ္ေပါင္ တုံးကာမွ ေမာင္ဘုန္းျပန္ခဲ့မယ္...
စာရြက္ေတြ နဲနဲေတာ့ မဲေနၿပီကြယ္...

Posted by monk at 6:32 PM

Read more...

ဝဂႌသမေထရ္ကို နည္းယူျခင္း-မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး

သာသနာအစဥ္အဆက္မွာ တခ်ိဳ႕ရဟန္းေတာ္မ်ား ကိေလသာေတြ ျဖစ္လာေတာ့ အဲဒီ ကိေလသာေတြ ၿငိမ္းေအာင္လို႔ အားထုတ္တာကိုး။
ဝဂႌသမေထရ္ဆိုရင္ ဆြမ္းခံသြားေနရင္း ကိေလသာျဖစ္လာေတာ့ အရွင္အာနႏၵာကို ေလွ်ာက္ထားတယ္။
“အရွင္အာနႏၵာ ..တဲ့၊ ကာမရာဂေတာ့ ျဖစ္လာၿပီတဲ့၊ ကာမရာဂမီးေတြ ေလာင္ေနပါတယ္ တဲ့၊ ကာမရာဂၿငိမ္းေၾကာင္းျဖစ္တဲ့ တရားကို ေဟာပါဦး တဲ့၊ သြန္သင္ဆံုးမပါဦး” ဆုိၿပီးေတာ့ ေလွ်ာက္ထားတယ္။

ေလွ်ာက္ထားေတာ့ အရွင္အာနႏၵာက “အသုဘ ႏွလံုးသြင္းရမယ္လို႔၊ သင္ သုဘသညာ သြားႏွလံုးသြင္းမိလို႔ ကာမရာဂျဖစ္တယ္၊ ဝိသဘာဂအာ႐ုံေတြ ျဖစ္တယ္”။
ေယာက္်ားျဖစ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြက မိန္းမမ်ားကို တမ်ိဳးတဖံု ထင္တယ္တဲ့၊ ေကာင္းတဲ့အေနအားျဖင့္ သြားၿပီး ႏွလံုးသြင္းရင္ ဒါက ျဖစ္တတ္တယ္။
မိန္းမျဖစ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကလည္း ေယာက္်ားျဖစ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြေပၚမွာ လွပတယ္၊ တင့္တယ္တယ္၊ ေကာင္းတဲ့အေနအားျဖင့္ သြားၿပီးေတာ့ ၾကည့္႐ႈ ႏွလံုးသြင္းလို႔ရွိရင္ ဒီကာမရာဂေတြဆိုတာ ျဖစ္တတ္တယ္။
အသုဘအာ႐ုံ ႏွလံုးသြင္းမွတဲ့။
အသုဘအာ႐ုံ ႏွလံုးသြင္းလိုက္ေတာ့ ႏွစ္သက္ သာယာစရာ မရွိဘူး။ ရာဂေတြ ၿငိမ္းသြားတယ္။
ေသေသခ်ာခ်ာ ႏွလံုးသြင္းရင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ၿငိမ္းေနတယ္။

တေန႔က ေမာ္လျမိဳင္ေရာက္တဲ့ေန႔ကပါပဲ။
က်ိဳက္မေရာဘုရား သြားဖူးတယ္။
က်ိဳက္မေရာဘုရားဆိုတာ ေမာ္လျမိဳင္မွာ နာမည္ႀကီး တန္ခိုးႀကီးပါပဲ။
ဘုရားဖူးေတြ ေရာက္ေရာက္သြားၾကတယ္။
အဲဒါနဲ႔ သူတို႔ လိုက္ပို႔လို႔ ဘုန္းႀကီးက ေရွးကလည္း ေရာက္ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ္လို႔ ဘယ္မွလဲ သြားစရာ မရွိတာနဲ႔၊ ကိုယ္နဲ႔ပါတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြလဲ ေရာက္ရေအာင္၊ ေနာက္ လမ္းမွာလည္းပဲ ပုဗၺာ႐ုံေက်ာင္းဆိုတာ ဝင္ခ်င္တာနဲ႔ ဘုန္းႀကီးလိုက္သြားတယ္။

ဘုရားဖူးၿပီးေတာ့ အ႐ုပ္ကားေတြ ေရးထားတယ္။ (ေရးထားတာ ေတြ႕တယ္။)
ပထမဆံုး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပြဲၾကည့္တဲ့ပံု။
အ႐ုပ္ကားေတြ တယ္ သေဘာက်စရာ ေကာင္းတယ္။ တယ္ ေနရာက်တယ္။
ပြဲကေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္နဲ႔၊ ပြဲၾကည့္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္နဲ႔ အ႐ုပ္ကားႀကီး ေရးထားတယ္။
တဖက္က အ႐ုပ္ကားကေတာ့ ပကတိအတိုင္းေပါ့ေလ။ ပြဲကေနတာလည္းပဲ မင္းသမီး မင္းသားေတြ၊ လွလွပပ တင့္တင့္တယ္တယ္ ျပင္ဆင္လို႔ ကေနၾကတဲ့ ပံုေတြ။
ပြဲၾကည့္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း ေအာက္က လွလွပပ ျပင္ဆင္လို႔ အမ်ိဳးသမီးေတြ အမ်ိဳးသားေတြ ပကတိအတိုင္းေပါ့။ လွလွပပ တင့္တင့္တယ္တယ္။ ဆိုင္းတီးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကပါ ပကတိပံုေတြ ခ်ယ္သ ေရးထိုးထားပါတယ္။

တဖက္ကေနၿပီးေတာ့ အသုဘသညာ ကမၼ႒ာန္းနဲ႔ ႏွလံုးသြင္းၾကည့္ေတာ့ ဒီက ျပေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြေရာ၊ ပြဲၾကည့္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြေရာ၊ တီးမႈတ္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြေရာ၊ အမွန္စင္စစ္ေတာ့ အ႐ိုးစုေတြပဲ ဆိုၿပီးေတာ့ အ႐ိုးစုေတြ ေရးျပထားတယ္။
အမယ္ သူက ေတာ္ေတာ္ ဟန္က်တယ္။ ေတာ္ေတာ္ သဘာဝက်တယ္။
အ႐ိုးစုေတြပဲလို႔ သူ႔ဟာ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားလိုက္ရင္ လက္ကေလးေကြးေနတာ အဲဒါ အ႐ိုးစုေတြပဲ။
ေခါင္းကေလးကို ငံု႔ေနတယ္၊ ေမာ့ေနတယ္၊ ယိမ္းယိုင္ေနတယ္ဆိုရင္ သူက အ႐ိုးစုပဲ။
တီးမႈတ္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကလည္း အ႐ိုးေတြပဲ။
ပြဲၾကည့္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီး၊ အမ်ိဳးသားေတြ အကုန္လံုး တစုတေဝးႀကီး နည္းတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေတြ အ႐ိုးစုေတြ။ အကုန္လံုး စုၿပီးေတာ့ ေမာ့ၿပီးေတာ့ အ႐ိုးေတြပဲ။
ဒီပန္းခ်ီကား .. တယ္ဟန္က်တာပဲလို႔။
ေေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ သတၱဝါေတြဟာ ဒီအတိုင္းခ်ည္းပဲ။ အ႐ိုးစုေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ အသုဘသညာဆိုတာ အဲဒါလိုပဲ။

တကယ္ထင္ေအာင္ ႐ႈလို႔ရွိရင္ သုဘသညာ လံုးလံုး ေပ်ာက္သြားတယ္။
ေၾကာက္စရာေတာင္ ေကာင္းေသးတယ္။
႐ြံစရာ ေကာင္းေသးတယ္။
ကာမရာဂေတြ အကုန္လံုး ၿငိမ္းသြားႏိုင္တယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ အရွင္အာနႏၵာက ဝဂႌသမေထရ္ကို “အသုဘာယ စိတၱံ ဘာေဝဟိ”လို႔ အသုဘသညာျဖစ္ေအာင္၊ အသုဘအာ႐ုံျဖစ္ေအာင္၊ အသုဘ မတင့္တယ္ဘူးေပါ့။
စက္ဆုပ္ဖြယ္ ႐ြံရွာဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ သင္ ႏွလံုးသြင္းပါတဲ့။

သုဘ တင့္တယ္တယ္ ႏွလံုးသြင္းေနလို႔ ကိေလသာေတြ ျဖစ္ေနတာတဲ့။
တင့္တယ္တာေတြ ႏွလံုးသြင္းေနရင္ လူ႔ပံုသဏၭာန္ဆို မ်က္ခံုးနဲ႔ မ်က္လံုးနဲ႔ မ်က္ႏွာနဲ႔ ႏွာေခါင္းအေနနဲ႔ အဲဒါေတြ ေလွ်ာက္ၿပီး အခ်ိဳးအစားက်တာေတြ ဒီလို ႏွလံုးသြင္းေနရင္ ႏွစ္သက္စရာ သာယာစရာ ျဖစ္တယ္။
အဲဒါေတြကို အကုန္လံုး ပယ္ၿပီးေတာ့ အေရက အေရတျခား၊ အသားက အသားတျခား၊ အ႐ိုးက အ႐ုိးတျခား၊ အေၾကာက အေၾကာတျခား၊ တစ္ခုစီ တစ္ခုစီ ခြဲၿပီးေတာ့ ၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ဒီထဲမွာ ႏွစ္သက္စရာ သာယာစရာ ဘာမွ မရွိဘူး။
အဲဒီေတာ့ “အသုဘ ႏွလံုးသြင္းပါ”လို႔ အရွင္အာနႏၵာက ၫႊန္ၾကားတဲ့အတိုင္း ႏွလံုးသြင္းလိုက္ေတာ့ သူ႔မွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ကာမရာဂေတြ ၿငိမ္းသြားတယ္။
အဲဒါဟာ ျဖစ္ၿပီးေသာ ကိေလသာေတြကို ပယ္ႏိုင္ေအာင္လို႔ သူက အားထုတ္တာကိုး။

တခါက စာခ်ေနရင္း စာတက္ေနတဲ့ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးက သူ႔မွာ ကိေလသာျဖစ္ဖူးတာ အေၾကာင္းျပဳၿပီး သူတရားအားထုတ္သြားဖို႔ရာ ေလွ်ာက္သြားေတာ့ တစ္ေနရာ ေရာက္သြားတယ္။
မေထရ္ႀကီးတစ္ပါးထံ ေရာက္သြားတယ္။
မေထရ္ႀကီးတစ္ပါးထံ ေရာက္သြားေတာ့ “အရွင္ဘုရားတဲ့ ... တပည့္ေတာ္ကို ခ်ီးေျမႇာက္ေတာ္မူပါတဲ့၊ ကယ္ေတာ္မူပါတဲ့၊ တပည့္ေတာ္ ေရာဂါစြဲလာလို႔”တဲ့။
ဒီေတာ့ ဟိုက ရိပ္မိတယ္။
ေကာင္းၿပီတဲ့။
ေရာဂါေဆးကုႏိုင္တဲ့ ဆရာသမားထံ ေရာက္လာတာပဲ ဆိုၿပီးေတာ့ ကာမရာဂၿငိမ္းေစႏိုင္တဲ့ ကမၼ႒ာန္း ေပးတယ္။
ကမၼ႒ာန္းေပးေတာ့ ကမၼ႒ာန္းတရား အားထုတ္လိုက္တဲ့အခါ ကာမရာဂေတြလည္း ၿငိမ္းၿပီးေတာ့ သြားတယ္တဲ့။ အရိယမဂ္ဖိုလ္ေတြလည္း ရၿပီးေတာ့ သြားတယ္တဲ့။

အဲဒါလည္းပဲ ျဖစ္ၿပီးေသာ အကုသိုလ္တရားေတြ ပယ္ႏိုင္ေအာင္ အားထုတ္တာပဲ။
ကိေလသာျဖစ္ဖူးလို႔ ေနာင္ ဒီလို ကိေလသာေတြ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ႏိုင္ေအာင္လို႔ အားထုတ္ရတာကိုး။


(မဟာစည္သာသနာ့ရိပ္သာ၊ ဗုဒၶသာသနာႏုဂၢဟအဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ ပထမအႀကိမ္ ထုတ္ေဝေသာ
မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ေဟာၾကားေတာ္မူသည့္ “သစၥာေလးပါးတရားေတာ္” - စာ ၃၆၉-၃၇၁ မွ)

Read more...

မပန္ထိုက္တဲ့ပန္း... (ဦးသုမဂၤလ) vcd

ဒယ္အိုး ဆရာေတာ္ ဦးသုမဂၤလ...

နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းတရားေကာင္း...

မပန္ထိုက္တဲ့ပန္း...

Posted by monk at 12:27 PM

Read more...

အသေခၤ်...

ကပၸသုတ္

ရဟန္းတို႔ ကမၻာ၏ အသေခၤ်တို႔သည္ ဤေလးမ်ဳိးတို႔တည္း။

အဘယ္ေလးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-

ရဟန္းတို႔ ကမၻာပ်က္ဆဲ 'သံဝ႗ကပ္' အခါကို...
''ဤမွ်ေလာက္ ႏွစ္တို႔'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊
''ဤမွ်ေလာက္ ႏွစ္အရာတို႔'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊
''ဤမွ်ေလာက္ ႏွစ္အေထာင္တို႔'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊
''ဤမွ်ေလာက္ ႏွစ္အသိန္းတို႔'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း ေရတြက္ျခင္းငွါ မလြယ္။

ရဟန္းတို႔ ကမၻာပ်က္အတိုင္း တည္ေနဆဲ 'သံဝ႗႒ာယီကပ္' အခါကို...
''ဤမွ်ေလာက္ ႏွစ္တို႔'' ဟူ၍လည္းေကာင္း၊
''ဤမွ်ေလာက္ ႏွစ္အရာတို႔'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊
''ဤမွ်ေလာက္ ႏွစ္အေထာင္တို႔''ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊
''ဤမွ်ေလာက္ ႏွစ္အသိန္းတို႔'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း ေရတြက္ျခင္းငွါ မလြယ္။

ရဟန္းတို႔ ကမၻာျဖစ္ဆဲ 'ဝိဝ႗ကပ္' အခါကို...
''ဤမွ်ေလာက္ ႏွစ္တို႔'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊
''ဤမွ်ေလာက္ ႏွစ္အရာတို႔'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊
''ဤမွ်ေလာက္ ႏွစ္အေထာင္တို႔'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊
''ဤမွ်ေလာက္ ႏွစ္အသိန္းတို႔'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း ေရတြက္ျခင္းငွါ မလြယ္။

ရဟန္းတို႔ ျဖစ္ၿပီးကမၻာ၏ တည္ဆဲ 'ဝိဝ႗႒ာယီကပ္' အခါကို...
''ဤမွ်ေလာက္ ႏွစ္တို႔'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊
''ဤမွ်ေလာက္ ႏွစ္အရာတို႔'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊
''ဤမွ်ေလာက္ ႏွစ္အေထာင္တို႔''ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊
''ဤမွ်ေလာက္ ႏွစ္အသိန္းတို႔'' ဟူ၍ လည္းေကာင္း ေရတြက္ျခင္းငွါ မလြယ္...။

ရဟန္းတို႔ ကမၻာ၏ အသေခၤ်တို႔သည္ ဤေလးမ်ဳိး တို႔တည္း ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။156

၆ - ကပၸသုတ္၊ ဣႁႏၵိယ၀ဂ္၊ စတုကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

Read more...

သေဘာ႐ိုးနဲ႔လား တိုက္တာလား... (ဓမၼဒူတ အရွင္ပညာေဇာတ (ေမး-ေျဖ))

ဓမၼဒူတ အရွင္ပညာေဇာတ (ေမး-ေျဖ)

သေဘာ႐ိုးနဲ႔လား တိုက္တာလား...

Posted by monk at 8:48 AM

Read more...

အေမး အေျဖ(၇)၊

ဗုဒၵဘာသာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လူမ်ိဳးေတြက ဘုရားရွင္ရဲ႔ မူရင္းပံုရိပ္ကုိ မကုိးကြယ္ပဲ ဘာေၾကာင္႔ ေစတီေတြကုိပဲ တည္ထားကုိးကြယ္ေနတာလဲ.. မူရင္း ဘုရားရဲ႔ပုံရိပ္စစ္ကုိ ကုိးကြယ္ရင္မေကာင္းဘူးလား.. အခုဗုဒၵဘာသာမွာ ကုိုးကြယ္ေနတာေတြက ေစတီေတြဆုိလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးပုံစံေတြနဲ႔ ထုိင္းနုိင္ငံ တရုတ္နုိင္ငံ စသၿဖင္႔ ဗုဒၵဘာသာ နုိင္ငံေတြမွာ ကုိးကြယ္ေနၾကတဲ႔ ေစတီေတြဟာ အမ်ိဳးမ်ိဳးပုံစံေတြ ၿဖစ္ေနၾကတယ္.. ဘာေၾကာင္႔ ဒီလုိေတြၿဖစ္ရတာလဲ... ဗုဒၵဘုရားပုံစံဟာ တစ္မ်ိဳးတည္းပဲရွိမေနပဲ အသြင္အမ်ိဳးမ်ိဳးကုိးကြယ္ ေနျခင္းအားၿဖင္႔ အၿခားေသာ ဘာသာ၀င္ေတြက မိမိတုိ႔အေပၚမွာ ဘယ္လိုေတြၿမင္ၾကမလဲ... ဒါေလးကုိသိခ်င္လုိ႔ပါ...

မ်ိဳးခ်စ္

ေမးထားတဲ့ အေၾကာင္းေလးေတြ ေကာင္းပါတယ္။ ပထမဆံုး ဘာ့ေၾကာင့္ ေစတီေတြကုိပဲ တည္ထားကုိးကြယ္ ေနတာလဲ ဆုိရာမွာ… ေစတိယ= ေစတီ ဆုိတာ မူလအနက္အရ လူတို႕အျမတ္တႏိုး ရွိခိုးဦးခ် ကိုးကြယ္ၾကတဲ့၊ အရိုအေသျပဳအပ္တဲ့ အရာ၊ ဌာန မွန္သမွ်ကို ဆိုလိုပါတယ္။ ဗုဒၶရဲ႕ ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္၊ အသံုးအေဆာင္မ်ား ေတြကုိ ဌာပနာထားတဲ့ သာသနိက အေဆာက္အဦးမ်ားနဲ႔ ဌာပနာမပါေပမယ့္ ဗုဒၶကိုရည္မွန္း ေဆာက္လုပ္ထားတဲ့ သာသနိက အေဆာက္အအံုမ်ားကိုလည္း ေစတီလို႔ သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ ဟိုအရင္က ေဝသာလီျပည္ႀကီးရဲ႕ အနီးပတ္ဝန္းက်င္မွာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အရာဌာနေတြကို ေစတီလို႔ သမုတ္ၿပီး ကိုးကြယ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ေစတီေတြ မ်ားစြာရွိခဲ့တယ္။ အခ်ိဳ႕ေစတီေတြက နတ္ဘီလူးႀကီးေတြကို ရည္မွတ္ၿပီး တည္ေဆာက္ထားတဲ့ နတ္ကြန္း ေတြျဖစ္တယ္။ အခ်ိဳ႕ေတာ့ နတ္ႀကီးတယ္ ဆိုၿပီး မခူးၾကနဲ႔ မဖ်က္ဆီးၾကနဲ႔ စသျဖင့္ သီးျခားသတ္မွတ္ထားတဲ့ ဥယ်ာဥ္ႀကီးေတြျဖစ္တယ္။ အခ်ိဳ႕ေစတီေတြဟာ ေတာင္ေတြ၊ ေတာေတြျဖစ္တယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ေထရဝါဒဗုဒၶ ဘာသာဝင္ေတြ အရိုအေသ အေလးအျမတ္ျပဳၾကတဲ့ သာသနာတြင္း ေစတီေတြကေတာ့-


၁။ ဓာတုေစတီ- ဘုရား၊ ရဟႏၲာမ်ား၏ ဓာတ္ေတာ္မ်ား။
၂။ ဓမၼေစတီ- ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားခဲ့ေသာတရားေတာ္မ်ား။
၃။ ပရိေဘာဂေစတီ- ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္က သံုးေဆာင္ခဲ့ေသာ အသံုး အေဆာင္မ်ား။
၄။ ဥဒၵိႆကေစတီ- ဘုရားရွင္ကို ရည္မွန္းၿပီး ထုလုပ္ထားေသာ ရုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္ မ်ား။

စသျဖင့္ ေစတီေလးမ်ိဳးရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရုပ္ပြားေတာ္၊ ပံုေတာ္မ်ားမွအစ ဘုရားပုထိုးမ်ားတိုင္ေအာင္ ေစတီလို႔ ေခၚႏုိုင္ပါတယ္။ မူရင္းပံုေတာ္ဆုိရာမွာလည္း ရည္မွန္းပူေဇာ္ရတဲ့ ေစတီထဲမွာ ပါတယ္လို႔ ဆုိႏုိင္တယ္။ ဒီေနရာမွာ အဓိက သိရမွာက ပံုေတာ္ေတြ၊ ဆင္းတုေတာ္ေတြ၊ ရုပ္ပြားေတာ္ဆိုတဲ့ အရာ၀တၳဳကုိ ျမင္ၿပီး ရွိခိုး ပူေဇာ္ရမွာ မဟုတ္ဘူးဆုိတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။ ပံုေတာ္၊ ဆင္းတုေတာ္ ဘာကုိပဲ ရွိခိုးရေပေစ ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ တုိင္ သက္ရွိထင္ရွားရွိသလို ရည္မွန္းထားရမယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ဂုဏ္ေတာ္ေတြ၊ ေမတၱာေတာ္၊ မဟာက႐ုဏာ ေတာ္တုိ႔ကုိ ရည္မွန္းၿပီးေတာ့ ရွိခိုးပူေဇာ္ရမွာပါ။ ဒါေတြက ကုိသိၿပီး ကုိးကြယ္ဖုိ႔က အေရးႀကီးပါတယ္။

ေစတီေတြကုိ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ကုိးကြယ္ၾကတယ္ ဆုိရာမွာ- ထုိင္း၊ တရုတ္ ေတြက်ေတာ့ သူတုိ႔ ပံုစံနဲ႔ သူတုိ႔ အႏုပညာ ပါ၀င္ေအာင္ တည္ထားၾက၊ ထုလုပ္တာလို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါေတြကေတာ့ အႏုပညာနဲ႔ လူမ်ိဳးတခုနဲ႔ တခု အျမင္မတူၾကတာေၾကာင့္ ပံုစံေတြက ကြဲလြဲေနတယ္လို႔ပဲ သံုးသပ္ပါတယ္။ အိႏၵိယကလည္း သူတို႔ လူမ်ိဳးနဲ႔ အနီးစပ္ဆံုး တူေအာင္ ထုၾကတာပဲ။ တရုတ္မွာဆုိရင္လည္း အရင္က ဗုဒၶသာသနာ ထြန္းကားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ အႀကီးႀကီးေတြ ထုလုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ပုိင္း သာသနာဆုိတာ ဘာမွန္းမသိေတာ့ အဲလို ဆင္းတု ေတာ္ႀကီးေတြ ေခါင္းေပၚမွာ သိုင္းကားေတြ ရိုက္ၾကတာပဲေလ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ပံုေတြ၊ ရုပ္ထုေတြ ရွိေနပါေစ၊ ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ပဲ တည္ေဆာက္ေနၾကပါေစ၊ ႏွလံုးသားမွာ ဘုရားမတည္ေသးရင္ေတာ့ အက်ိဳးမရွိတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြလို႔ ဆုိရမွာပါပဲ။ ေထရ၀ါဒမွာ ေစတီတည္တယ္ ဆုိတာ ေအာက္ဆံုး ပန္တင္ခံုးကေန အထက္ စိန္ဖူးေတာ္ အထိ အဓိပၸာယ္ရွိပါတယ္။ (ဓမၼေစတီ ဆရာေတာ္ ေဟာၾကားတဲ့ ႏွလံုးသား၀ယ္ ဘုရားတည္ တရားေတာ္မ်ား) ကုိ နာယူၾကည့္ရင္ သိႏုိင္ပါတယ္။

အသြင္အမ်ိဳးမ်ိဳးကုိးကြယ္ ေနျခင္းအားျဖင္႔ အျခားေသာ ဘာသာ၀င္ေတြက မိမိတုိ႔အေပၚမွာ ဘယ္လိုေတြ ျမင္ၾကမလဲ ဆုိရာမွာ- သူတုိ႔က အသြင္မ်ိဳးမ်ိဴး ကိုးကြယ္ေနၾကတာျမင္ေတာ့ မရွင္းမလင္းျဖစ္ၿပီး ေမးလာမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕စာအုပ္ေတြမွာ ေမးထားတာေတြ ရွိပါတယ္။ ဘာလို႔ အုတ္ပံုကုိ ရွိခိုးေနၾကတာလဲ ဆုိတာမ်ိဳးေပါ့။ ဒါကုိ ေသခ်ာရွင္းျပ ေပးလိုက္ေတာ့ သူတို႔ လက္ခံသြားၾကတယ္ဆုိတာ ဖတ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ သူတုိ႔ေတြက သိခ်င္လို႔ ေမးလာခဲ့ရင္ ကိုယ့္ဘက္က ဘာေၾကာင့္ကုိးကြယ္တယ္ဆုိတာ ရွင္းျပေပးရမယ္။ အထက္က ေရးခဲ့တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ ျပန္ေျပာျပရမွာေပါ့။ သူတို႔ေတြ ဘာသာမွာလည္း ရုပ္ထုေတြ၊ ပံုေတာ္ေတြ ကုိးကြယ္တာရွိတာပဲ။ ဒီေတာ့ ပံုေတာ္ေတြ၊ ရုပ္ထုေတြ ကုိးကြယ္တာနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ နားလည္ၾကမွာပါ။ အသြင္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္ေနတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔လဲ အတုိက္ခံလုပ္မယ္ေတာ့ မထင္ပါဘူး။ အဓိက ဘာသာေရး သိမ္းသြင္းမႈပဲ လုပ္လာၾကမွာပါ။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္ဘက္က ကာကြယ္ထိန္းသိမ္းဖုိ႔ပဲေလ။
မရွင္းတဲ့ အခ်က္ေတြပါရင္ ျပန္ေမးပါ။

ေကာင္းက်ိဳးလိုရာ ဆႏၵမ်ား ျပည့္၀ႏုိင္ၾကပါေစ…

Read more...

ဘာသာေရး ျပႆနာ ( ၅၄ )

(ဘဒၵႏၲ တိေလာကသာရ ေျဖသည္ )

( ေမး ) ( အရိေမေတၱယ် ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးေတြ႔ရန္ )
အရွင္ဘုရား၊ ေနာင္ပြင့္မည့္ အရိေမေတၱယ် ဘုရးရွင္အား ဖူးေတြ႔ခြင့္ရရန္ ယခုဘ၀က ဆုေတာင္းထား၍ ရႏိုင္ပါသလားဘုရား။
( မေအးေအးျမင့္-ေပါင္းတလည္ျမိဳ႔ )

( ေျဖ ) အရိေမေတၱယ် ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤကမၻာ၌ ပြင့္မည္ဟုဆိုေသာ္လည္း အႏၲရကပ္ တကပ္ေက်ာ္မွ် အခ်ိန္ေ၀းလွေသး၏။
ယခု အႏွစ္တရာတမ္းမွ ၁၀-ႏွစ္တမ္းအထိ လူတို႔အသက္ က်ဆင္းသြားဦးမည္။
ထို ၁၀-ႏွစ္တမ္း ေရာက္ေအာင္ပင္ ႏွစ္အသိန္း အသန္းမက ၾကာဦးမည္။
ထို ၁၀-ႏွစ္တမ္းမွ တစတစတက္၍ အသေခ်ၤယ်တမ္းအထိ တက္ဦးမည္။
ယင္း ၁၀-ႏွစ္မွ အသေခ်ၤယ်အထိကို အႏၲရကပ္-တကပ္ဟု ဆို၏။
ထိုမွ အသက္တမ္း ယုတ္ေလ်ာ့လာျပီး အသက္တမ္း တသိန္းတမ္းေအာက္ ေရာက္မွ အရိေမေတၱယ်ဘုရား ပြင့္မည္ျဖစ္ရာ မည္မွ်ၾကာဦးမည္ကို ခန္႔မွန္းၾကည့္ပါေလ။

ထိုမွ် သံသရာရွည္ေမ်ာစြာ ႏွစ္ေပါင္းၾကာေအာင္ေစာင့္၍ အရိေမေတၱယ်ဘုရားကို ဖူးေတြ႔လိုပါသည္-ဟု ဆိုသည္မွာ ဤစၾကာ၀ဠာမွ အျခားစၾကာ၀ဠာတခုသို႔သြား၍ မင္းအျဖစ္ကို ရလိုပါသည္ ဆိုသူႏွင့္မျခား-ဟု ေရွးဆရာတို႔ ဆိုၾကပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သံသရာကို ျငီးေငြ႔ၾကေသာ သမၼာႏြယ္၀င္ သူေတာ္စင္တို႔အဖို႔ လက္ရွိဘ၀တြင္ပင္ ကၽြတ္တမ္း၀င္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားသင့္ၾကပါသည္။ ဆုေတာင္းျခင္း ဟူသည္မွာလည္း
မိမိ၌ သဒၶါ သီလ သုတ စာဂ ပညာ ဤငါးျဖာႏွင့္ ျပည့္စံုလွ်င္ ျပည့္ႏိုင္သည္ဟု ဆိုသျဖင့္ ဆုမေတာင္းမီ ထိုတရားငါးပါး ျပည့္စံုေအာင္ ႀကိဳးစားသင့္ေၾကာင္း ေျပာလိုပါသည္။
*********************************************************************************

( ေမး ) ( ပါရာဇိက က်ခဲ့သူ )
အရွင္ဘုရား၊ လူငယ္တေယာက္ ရဟန္းေဘာင္တက္ျပီး ပါရာဇိကက်၍ လူျပဳ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ပါသည္။
လူငယ္ဟာ ေနာင္တရျပီး ပုတီးစိပ္၊ တရားထိုင္ လုပ္ငန္းမ်ားကို အျမဲမျပတ္ လုပ္ေနပါသည္၊ ၄င္းလူငယ္ တရားထူး ရႏိုင္-မရႏိုင္၊ ငရဲ လြတ္-မလြတ္ ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါ။
( ကိုကုိေအာင္-မဂၤလာဒံုျမိဳ႔နယ္ )

( ေျဖ )
ပါရာဇိကက်ျပီး ရဟန္းေဘာင္မွာ မေနဘဲ လူျပဳလိုက္လွ်င္ ပါရာဇိကျပစ္ မရွိေတာ့ေပ။
၄င္းမွာ ေနာက္တဖန္ ရဟန္းဘ၀ကို ျပန္မရႏိုင္ျခင္းသာ အျပစ္ဟူ၍ ေျပာစရာ ရွိေတာ့သည္။
ပါရာဇိကက်ေသာ ရဟန္းမ်ား၏ ထြက္ရပ္လမ္း (အျပစ္ေျဖေဖ်ာက္မႈမွာ) လူ႔ဘ၀သို႔ ေျပာင္းေရႊ႔ထြက္ခြါသြားရျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။
လူ႔အျဖစ္ႏွင့္ တရားအားထုတ္၍ တရားထူးမ်ားလည္း ရႏိုင္ပါသည္။ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈမ်ား ျပဳ၍လည္း ကုသိုလ္ရႏိုင္ပါသည္။
*********************************************************************************

( ေမး ) ( ေထရႆဂၤုလိမာလႆ )
အရွင္ဘုရား၊ အဂၤုလိမာလသုတ္၏ ဒုတိယစာပိုဒ္ စာေၾကာင္းေရ ၃-တြင္ ေထရႆဂၤုလိမာလႆ-တြင္ အခ်ိဳ႔က သအကၡရာအသံထြက္ျပီး ေထရႆ အဂၤုလိမာလႆ-ဟု ရြတ္ဆိုျပီး
အခ်ို႔က စာအတိုင္း ေထရႆဂၤုလိမာလႆ-ဟု ရြတ္ဆိုၾကပါသည္။
မည္သို႔ရြတ္ဆိုျခင္းက မွန္ကန္ေၾကာင္း ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။
( ေမာင္လွေဌး-အင္းေလး၊ ေခါင္တိုင္ )

( ေျဖ )
ေထရႆဂၤုလိမာလႆ ပါဠိပုဒ္ကို ဂါထာျဖစ္၍ အကၡရာ ၈-လံုး ျဖစ္ေစရန္ ေထရႆဂၤုလိမာလႆ-ဟု သႏၶိ ပုဒ္စပ္၍ စီကံုးထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပရိတ္စာမူတိုင္းမွာပင္ ေထရႆဂၤုလိမာလႆ-ဟု ရွိပါသည္။
ထိုသို႔ သႏၶိစပ္ရသည္မွာ ပါဠိေတာ္မ်ား၌ အစဥ္ေတြ႔ရသည့္ သဒၵါထံုးစံမ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္။

အာဋာနာဋိယသုတ္တြင္ ၀ိပႆိႆ စ နေမာ အတၳဳ-ဟု ဆိုရမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း နမတၳဳ-ဟု ဆိုသည္ကို သတိျပဳရန္ ျဖစ္ပါသည္။
ထို႔အတူ သိခိႆာပိ စ နမတၳဳ ၊ ေ၀ႆဘုႆ စ နမတၳဳ-စသည္ သႏၶိစပ္၍ ရြတ္ဆိုရပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေထရႆဂၤုလိမာလႆ-ဟု ရြတ္ဆိုလွ်င္ ပိုမိုသင့္ျမတ္ပါသည္။
********************************************************************************

( ေမး ) ( ဂဂၤါ၀ါဠဳ သဲစုမက )
အရွင္ဘုရား၊ ဗုဒၶျမတ္စြာတို႔သည္ ဂဂၤါျမစ္အတြင္းရွိ သဲပြင့္ အေရအတြက္မွ် ရွိသည္-ဟု အခ်ိဳ႔က ေျပာၾကပါသည္။
အခ်ိဳ႔ကမူ ဘုရားမ်ားမွာ ၂၈-ဆူသာရွိေၾကာင္း ဂဂၤါျမစ္ထဲရွိ သဲပြင့္တို႔သည္ ရဟႏၲာမ်ား၏ အေရအတြက္သာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာပါသည္။ အဘယ္စကားကို မွတ္သားရမည္နည္း ေျဖၾကားေတာ္မူပါဘုရား။
( ေမာင္တိုး-ေျမာက္ဥကၠလာပျမိဳ႔နယ္ )

( ေျဖ )
၂၈-(ႏွစ္က်ိပ္ ရွစ္ဆူ) မွာ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား အေလာင္းေတာ္ နိယတဗ်ာဒိတ္ရသည့္ ကမၻာေပါင္း ေလးအသေခ်ၤႏွင့္ တသိန္း အတြင္း၌ ပြင့္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား အေရအတြက္ကို ဆိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။

သံသရာသည္ အစမထင္ ရွည္လ်ားခဲ့သျဖင့္ ထိုရွည္လ်ားခဲ့ေသာ အတိတ္သံသရာအတြင္း၌ ပြင့္ေတာ္မူခဲ့ေသာ ဘုရားမ်ားမွာ လြန္စြာမ်ားျပားလွျပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ မည္မွ်မ်ားျပားခဲ့သည္ကို ဥပမာ ျပဆိုရလွ်င္ ဂဂၤါျမစ္အတြင္း၌ရွိေသာ သဲပြင့္မ်ားပမာ အသေခ်ၤ အသခ်ၤာ မေရတြက္ႏိုင္စရာပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုလိုရင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။
သမၺဳေဒၶ ဂါထာလာ အပၸကာ ၀ါဠဳကာ ဂဂၤါ၊ အနႏၲာ နိဗၺဳတာ ဇိနာ-ဆိုသည္မွာ ယင္းအဓိပၸါယ္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။
*********************************************************************************

( ေမး ) ( သကၤန္း စီစဥ္ျခင္း )
ဆရာေတာ္ဘုရား၊ အခ်ိဳ႔ေသာ ဓမၼရိပ္သာေက်ာင္းမ်ားတြင္ ၀ါတြင္းသကၤန္း၊ ကထိန္သကၤန္း၊ ၀တၳဳပစၥည္း၊ ကပ္လွဴရာတြင္ ထိုဓမၼရိပ္သာေက်ာင္းမွပင္ သကၤန္း၊ ထီး၊ ဖိနပ္၊မ်ားကို ဆရာေတာ္ႀကီးႏွင့္ အက်ိဳးေဆာင္အဖြဲ႔မ်ား၏ အစီအစဥ္ႏွင့္ ခြင့္ျပဳခ်က္အရ က်သင့္ေသာ အဖိုးႏႈန္းမ်ားျဖင့္ ၀ယ္ယူျပီး ထိုေက်ာင္းမွာပင္ ၀ါဆိုသကၤန္း၊ ကထိန္သကၤန္း ကပ္လွဴရပါသည္။ ထိုေက်ာင္းမွ ၀ယ္ယူလာေသာ ၀တၳဳပစၥည္းမ်ား ကပ္လွဴျခင္းႏွင့္ အျခား အျပင္ဆိုင္မွ ၀ယ္ယူ ကပ္လွဴေသာ ၀တၳဳပစၥည္းတို႔သည္ အတူတူပင္ ျဖစ္ပါသလား၊ ကုသိုလ္အက်ိဳး ျခားနားမႈ-တူညီမႈ ရွိ-မရွိ သိလိုပါသည္၊ ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။
( ႏိုင္ေက်ာ္လႈိုင္-အျငိမ္းစား၊ မဂၤလာဒံု )

( ေျဖ)
အခ်ိဳ႔ သံဃာမ်ားေသာ ရိပ္သာေက်ာင္းတိုက္မ်ား၌ လွဴဒါန္းသူမ်ား သက္သာမႈရွိေအာင္ ေဂါပကအက်ိဳးေဆာင္အဖြဲ႔မ်ားက သကၤန္းမ်ားကို စုေပါင္း၍ ၀ယ္ယူျခင္း၊ ဆိုင္ရာမွ ထုတ္ျခင္း၊ ပိတ္အုပ္၀ယ္၍ ဆိုးခ်ဳပ္ျခင္းမ်ားကို ျပဳလုပ္ေလ့ရွိပါသည္။ ထိုသို႔ျပဳလုပ္သျဖင့္ တစံုခ်င္း အျပင္ဆိုင္မွာ ၀ယ္ယူသည္ထက္ မ်ားစြာ သက္သာပါသည္၊

ထီး ဖိနပ္ စသည္မ်ားကိုလည္းသံဃာဦးေရႏွင့္ကိုက္၍ ႀကိဳတင္ မွာထားျခင္းလည္း ျပဳလုပ္ၾကပါသည္။ ထိုသို႔ လုပ္ေဆာင္ျခင္းကို သံဃာမ်ားက လုပ္ေလ့မရွိ၊ လုပ္လည္း မလုပ္အပ္ပါ၊ ေ၀ယ်ာ၀စၥအဖြဲ႔၊ ေဂါပကအဖြဲ႔ အက်ိဳးေဆာင္သူမ်ားကသာ အလွဴထေျမာက္ရန္ လွဴဒါန္းလိုသူမ်ား သက္သက္သာသာျဖင့္ စိတ္ေအးခ်မ္းသာစြာ လွဴဒါန္းႏိုင္ရန္ ျပဳလုပ္ျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။

သံဃာေတာ္မ်ား ေ၀ယ်ာ၀စၥအဖြဲ႔ႏွင့္ ကုသိုလ္ရွင္မ်ားအားလံုး အက်ိဳးရွိေသာ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားျဖစ္၍ ကုသိုလ္ရရန္ ခ်မ္းသာစြာ လွဴဒါန္းႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ေကာင္းေသာလုပ္ေဆာင္ျခင္းပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျဖၾကားအပ္ပါသည္။
*********************************************************************************

( ေမး ) ( ၀ိပႆနာ၊ ပုတီးႏွင့္ ၀ဋၬသုတ္ပါဠိ )
(က) ၀ိပႆနာတရားအလုပ္ကို အားထုတ္ေနသူ ပုတီးစိပ္ျခင္း၊ ပရိတ္တရားေတာ္မ်ား၊ ဂါထာေတာ္မ်ား ရြတ္ဖတ္ျခင္း၊ စသည္ ျပဳလုပ္ႏိုင္ပါသလားဘုရား။
(ခ) ၀ဋၬသုတ္ အပိုဒ္ ၃-ပါ သစၥကိရိယ မႏုတၱရံ-၌ သစၥကိရိယ မုတၱမံ-ဟူ၍လည္း ရွိရာ မည္သည္က မွန္ပါသလဲဘုရား။
( ဦးထြန္းေအာင္တင္-ျမန္မာ့ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ လုပ္ငန္း )

( ေျဖ )
(က) ၀ိပႆနာတရားအလုပ္ကို အားထုတ္ေနသူသည္ ကမၼ႒ာနာစရိယ ဆရာေတာ္ ညႊန္ၾကားျပသေသာ ၀ိပႆနာအလုပ္မွတပါး အျခားေသာ ပုတီးစိပ္ျခင္း၊ ပရိတ္တရားေတာ္မ်ား ရြတ္ဆိုျခင္း၊ ဂါထာေတာ္မ်ား ရြတ္ဆို ျခင္းတို႔ကို ျပဳလုပ္ေနရန္ မလိုပါ။
အခ်ိန္ရွိသမွ် ၀ိပႆနာတရားကိုသာ မျပတ္မလပ္ အားထုတ္ေနရပါမည္။ ထိုပုတီးစိပ္ျခင္း စသည္တို႔သည္ ေကာင္းေသာအလုပ္မ်ား ျဖစ္ေသာ္လည္း ၀ိပႆနာအားထုတ္ရာ၌ သမာဓိပ်က္ျပားစရာ အာရံုမ်ားျဖစ္၍ ေရွာင္ၾကဥ္ရပါမည္။

(ခ) အႏုတၱရံ ႏွင့္ ဥတၱမံ ပုဒ္တို႔မွာ အလြန္ျမတ္ေသာ၊ ျမတ္ေသာ-အနက္မ်ားျဖစ္၍ မထူးျခားလွ၊
ပါဠိဂါထာ ၈-လံုးဖြဲ႔၌ အႏုတၱရံ-ဆိုလွ်င္ ၉-လံုးျဖစ္၍ ဥတၱမံ-၈-လံုးက သဘာ၀က်ပါသည္။
မူရင္း စရိယာပိဋက ပါဠိေတာ္ (၄၁၅) ၌လည္း သစၥကိရိယ မုတၱမံ-ဟူ၍ပင္ ရွိပါသည္။ ဆ႒မူ ပရိတၱပါဠိတြင္လည္း ထိုအတိုင္းပင္ တင္ထားသည္ကို ေတြ႔ႏိုင္ပါသည္။
********************************************************************************

( ေမး ) ( ရဟန္းခံႏွင့္ ပရိကၡရာ ၈-ပါး )
ဆရာေတာ္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ အခ်ိဳ႔ေသာ ျမိဳ႔ရြာေဒသမ်ားတြင္ ရဟန္းခံ သိမ္၀င္ရာ၌ ရဟန္းေလာင္းအဖို႔ ပရိကၡရာ ၈-ပါးတို႔တြင္ အပ္-သည္ ယခုေခတ္၌ ခ်ဳပ္စရာမလိုေသာေၾကာင့္-ဟု ဆိုကာ
အပ္-မပါပါ၊
ထို႔ေနာက္ ေရစစ္-လည္း မပါၾကေတာ့ပါ၊ ရဟန္းျဖစ္ဖို႔ရာ အဂၤါ ၅-ပါးတို႔တြင္ ၀တၳဳ၏ျပည့္စံုျခင္း အဂၤါ၌ ပရိကၡရာ ၈-ပါး ပါ-မပါ၊ ထိုတြင္ အပ္-ေရစစ္ မပါက ရဟန္းျဖစ္-မျဖစ္ ရွင္းျပေပးေတာ္မူပါဘုရား။
( ရွင္ေ၀ေရာစန-သန္လ်င္ျမိဳ႔ )

( ေျဖ )
ရဟန္းခံ႐ာ၌ သာမန္အားျဖင့္ ပရိကၡရာ ၈-ပါး ျပည့္စံုရမည္ဟု ဆိုေသာ္လည္း မရွိမျဖစ္၊ မပါမျပီးကား မဟုတ္ပါ၊
ေမးစိစစ္ရာ၌ ပရိပုဏၰံ ေတ ပတၱစီ၀ရံ=သင့္မွာ သပိတ္ သကၤန္း ျပည့္စံုပါျပီလား-ဟုသာ ေမးစိစစ္၍ သပိတ္တလံုး၊ သကၤန္းသံုးထည္သာ လိုရင္း ျဖစ္ပါသည္၊ ကိုယ္ပိုင္ သပိတ္ သကၤန္းျဖစ္ရန္ လိုအပ္ပါသည္။
အငွါး သပိတ္ သကၤန္းျဖင့္ ရဟန္းမခံအပ္ပါ၊

ျပႆနာရွင္၏ စာတြင္ပါေသာ ၀တၳဳ၏ျပည့္စံုျခင္း ၀တၳဳသမၸတၱိ-ဟူသည္မွာလည္း ပရိကၡရာ ၈-ပါးကို မဆို၊
ပဥၥဂၤ-ဟူေသာ ျပည့္စံုျခင္း ၅-မ်ိဳး၌ ၀တၳဳသမၸတၱိကား ရဟန္းေလာင္းသည္ နပုန္း, ပ႑ဳက္, မာတုဃာတက, ပိတုဃာတက, အစရွိသည္မွ ကင္းေသာ၊ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေသာ အသက္ႏွစ္ဆယ္ရွိ ရဟန္းေလာင္း ျဖစ္ရမည္ကို ဆိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အပ္-ေရစစ္ မပါေသာ္လည္း ရဟန္းျဖစ္ပါေၾကာင္း ေျဖဆိုအပ္ပါသည္။

( ျမတ္မဂၤလာ ၁၉၉၅-ခု ဒီဇင္ဘာလ )

Read more...