ဆင္းရဲသားပေပ်ာက္ေရးတရားေတာ္....... (၁၂)

ကုလားေလး သခၤါရ

ဒါနွင္႔ပတ္သက္လုိ႔ လြန္ခဲ႔တဲ႔ အနွစ္ (၄၀) ေက်ာ္ေလာက္က ဘုန္းၾကီးတုိ႔ ငယ္ငယ္ ကုိရင္ဘ၀တုန္းက၊ ယခုလက္ရွိ ေတာင္ျမိဳ႔ မဟာဂႏၶာရံုေက်ာင္းတုိက္ နာယက တစ္ပါးျဖစ္တဲ႔ ေတာင္သမန္ ေက်ာက္ေတာ္ၾကီးဆရာေတာ္ ၾသ၀ါဒ ေပးတာေလး သတိရလုိ႔ ေျပာပါအံုးမယ္။

ဟုိး တုန္းက ျမိဳ႔နယ္တစ္ခုမွာ တပည္႔လက္သား မ်ားစြာနွင္႔ လက္သမား ဆရာၾကီးတစ္ေယာက္ရွိသတဲ႔။ အဲဒီလက္သမား ဆရာၾကီးထံမွာ ကုလား ကေလးတစ္ေယာက္ အကူအလုပ္၀င္လုပ္သတဲ႔။ အဲဒီကုလားေလးက သူရသမွ်ေငြေၾကးကုိ အလြန္႔အလြန္ ျခိဳးျခံ ေခၽြတာ စားေသာက္ျပီးေတာ႔ စုေဆာင္းသတဲ႔။ ဒီေတာ႔ ဆရာၾကီးနွင္႔ တကြ လုပ္သား အခ်င္းခ်င္းက ေျပာၾကတယ္။ ေဟ႔ ေကာင္၊ ဒါေလာက္ နွေျမာမေနစမ္းပါနွင္႔ ပစၥည္း သခၤါရ လူသခၤါရ ကြ၊ ရွိတုန္းစားရတာ စားပစ္ပါကြာ.ဒီလုိေျပာၾကသတဲ႔။ ကုလားကေလးက ဘာမွ်ျပန္မေျပာဘဲ ျခိဳးျခံ ေခြ်တာျပီး စုေဆာင္ျမဲ စုေဆာင္းေနသတဲ႔။ သူ႔ကုိ ဆရာၾကီးက ပစၥည္းသခၤါရ လူသခၤါရကြ လို႔ေျပာပါမ်ားလုိ႔ ကုလားေလးနာမည္ရင္းကုိေဖ်ာက္ျပီး သခၤါရလုိ႔ ေခၚၾကသတဲ႔။ ကုလားေလး သခၤါရေပါ႔။

ေနာက္ေတာ႔ ကုလားကေလး အလုပ္ထြက္သြားလုိ႔ နွစ္ေပါင္းအေတာ္ၾကာတဲ႔အခါ လက္သမားဆရာၾကီးက ပစၥည္းတစ္ခ်ိဳ႔ ၀ယ္စရာရွိလုိ႔ ျမိဳ႔ေပၚတက္ျပီးေတာ႔ အလြန္ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ႔ ကုန္မ်ိဳးစံုတိုက္ဆုိင္ၾကီးတစ္ဆုိင္ကုိ ၀င္ျပီးေတာ႔ ပစၥည္း၀ယ္သတဲ႔။ ဆရာၾကီးပစၥည္း၀ယ္ေနတာျမင္ေတာ႔ ၊ တုိက္ဆုိင္ၾကီးပုိင္ရွင္က ရုိရုိေသေသေခၚျပီးေတာ႔ အေကာင္းအဆံုး အစားအေသာက္ေတြနွင္႔ တည္ခင္းဧည္႔ခံ ေကၽြးေမြးသတဲ႔။ လက္သမား ဆရာၾကီးဟာ သူ႔ကုိ ဘာေၾကာင္႔ ဒီလုိ ဧည္႔ခံေနသလဲ ဆုိတာ ဇေ၀ ဇ၀ါျဖစ္ေနသတဲ႔။ တုိက္ဆုိင္ ပုိင္ရွင္ကုိ သူလံုး၀ မမွတ္မိဘူးတဲ႔။

ဒီေတာ႔မွ တုိက္ဆုိင္ၾကီး ပုိင္ရွင္က ၊ ဆရာၾကီး ကၽြန္ေတာ႔ကုိ မမွတ္မိေတာ႔ဘူးလား။ ကၽြန္ေတာ္မမွတ္မိေတာ႔ဘူးဗ်၊ ဘယ္တုန္းက ေတြ႔ဖူးသလဲ လုိ႔ လက္သမား ဆရာၾကီးက ျပန္ေမးသတဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္ ကုလားေလး သခၤါရေလ ဆရာၾကီး မမွတ္မိဘူးလား။ ေၾသာ္…ခင္ဗ်ားက ကုလားေလး သခၤါရလား လုိ႔ ေျပာျပီး လက္သမား ဆရာၾကီးက တအံ႔တၾသျဖစ္ေနသတဲ႔။ ဟုတ္တာေပါ႔၊ စည္းစိမ္ဥစၥာျပည္႔စံုေနေတာ႔ ေကာင္းမြန္စြာေနထုိင္ စားေသာက္ရေတာ႔ အရင္ကလို မြဲမြဲ ပိန္ပိန္ေျခာက္ေျခာက္ ကုလားလုိ ဘယ္ဟုတ္ပါ႔မလဲ။ ဒီေတာ႔ ကုလား သခၤါရက ေျပာသတဲ႔။ ဆရာၾကီး၊ ဆရာၾကီးတုိ႔နွင္႔အတူေနစဥ္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္က ရသမွ်ေငြစုတယ္။ ဆရာၾကီးတုိ႔က ရသမွ်ေငြ မစုေဆာင္ဘဲ စားပစ္သလုိ ကၽြန္ေတာ္႔ကုိလည္း ပစၥည္းသခၤါရ လူသခၤါရ ပဲ ဆုိျပီး စားပစ္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က မစားဘူး စုတယ္။

ဒီလုိ ႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ စုေဆာင္းရရွိသမွ်ေငြႏွင္႔ ဆရာၾကီးတုိ႔ အလုပ္မွ ထြက္ခဲ႔ျပီးေတာ႔ အျခားအလုပ္ေတြကုိလည္း ရွာေဖြလုပ္ကုိင္ ေငြစုတယ္။ အရင္းအႏွီးေလး ရလာတဲ႔အခါ အေရာင္းအ၀ယ္ လုပ္တယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဒီတုိက္ဆုိင္ၾကီး ပုိင္လာတာပါပဲ။ အခုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ စားခ်င္သလုိ စား၊ သံုးခ်င္သလုိသံုး ၊ ေကာင္းေကာင္းစား ေကာင္းေကာင္း သံုးစြဲျပီး ေနနုိင္ပါျပီ ဆရာၾကီး။

ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ငန္းလည္း မပ်က္စီးပါဘူး။ အကယ္၍သာ ဆရာၾကီးတုိ႔ ေျပာသလုိ အရင္းအႏွီးမစုေဆာင္းဘဲ စားသံုးပစ္ခဲ႔မည္ ဆုိလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္းလည္း စားရမွာမဟုတ္သလုိ ေကာင္းေကာင္းလည္း သံုးရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အခုလုိ အေျခအေနမ်ိဳး ျဖစ္လာနုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး လုိ႔ ေျပာသတဲ႔။ ဒါဟာလည္း စဥ္းစားစရာပါပဲ။ သိေတာ႔ သိၾကတာပါ။ အေလးမထားလုိ႔ ျဖစ္သင္႔ ျဖစ္ထုိက္တဲ႔ရသင္႔ရထုိက္တဲ႔ အေနအထားေတြ မျဖစ္ၾက၊ မရၾကတာပါ။
Posted by Ashin Kumara

Read more...

ဆြမ္းကပ္ေနျပီ LIVE

ဒီေန႔ ၅ နာရီ ၁၀ မိနစ္က စျပီး မုန္႔ဟင္းခါး အရုဏ္ဆြမ္း ကပ္ေနပါျပီ။ အရုဏ္ဆြမ္း ဘုဥ္းေပးျပီးတဲ့ ကုိယ္ေတာ္ေတြကုိလဲ ေန႔ဆြမ္း တစ္ပါတည္း သပိတ္ထဲထည့္ ဆက္ကပ္ေနၾကပါျပီ။ ေန႔ဆြမ္းအတြက္ ဟင္းက ဝက္သားနဲ႔ (မပါမျဖစ္) အာလူး၊ အစိမ္းေၾကာ္၊ ပဲနီတုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆြမ္း စ,ကပ္ျပီး ၁ နာရီေက်ာ္မွာ ဆြမ္းခံကုိယ္ေတာ္ ၄၁၀ ေက်ာ္ေနပါျပီ။ ထပ္လဲ ၾကြေနဆဲပါ။'
'အရွင္ဘုရား၊ မုန္႔ဟင္းခါး ဘုဥ္းေပးျပီးျပီလား''''ကုိရင္ေတြ ဘလိတ္ဓား လွဴတယ္ေနာ္။ ေခါင္းရိတ္ခဲ့ၾကပါ''''ဟုိကုိရင္ေလး ပဲမရေသးဘူး။ ပဲေလာင္းလုိက္ပါဦး''

''ကုိရင္ သပိတ္ ေရွ႕နည္းနည္း တုိးေပးပါ''''အရွင္ဘုရားတုိ႔၊ ေရွ႕အပတ္ တနလၤာေန႔လဲ ၾကြပါဘုရား။ တနလၤာေန႔တုိင္း ၾကြပါ''''ဦးဇင္းတုိ႔ မုန္႔ဟင္းခါးဆြမ္း ဘုဥ္းေပးဖုိ႔ ၾကြပါဘုရား''မေန႔ညေနက ေရႊအိမ္ျဖဴ တယ္လီဖုန္း ေရာင္းဝယ္ေရးက ကုိထက္က လုိအပ္ေနတဲ့ ေယာက္ခ်ိဳဇြန္း ၂ ေခ်ာင္း၊ ဟင္းရည္လုိက္တဲ့ ခ်ိဳင့္ ၂ လံုး၊ ဒယ္အုိးအလတ္ ၂ လံုး လွဴသြားပါတယ္။''ဆြမ္းဟင္းခြက္ မရွိတဲ့ ကုိရင္ေလးေတြ ဘယ္ႏွစ္ပါးေလာက္ ရွိလဲ။ ဝတ္ခြက္ မရွိေတာ့ ဗဠဗုိင္ ဘုဥ္းေပးရမွာေပါ့''''ဝတ္ခြက္ (ဆြမ္းဟင္းခြက္) မရွိတဲ့ ကုိရင္ေလးေတြ တနဂၤေႏြက် ဝတ္ခြက္ လာယူၾကပါ''''အရွင္ဘုရား သပိတ္က ပဲ့ေနတယ္။ မရွိဘူးလား''''ဦးဇင္းေတြဝုိင္း သြားကပ္ေလ။ ဦးဇင္းေတြကုိ ကပ္ေပးေနာ္''ဘုန္းေတာ္ၾကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္း (ဗက)က ပေလာင္ ကုိရင္ေလးတစ္ပါး ဝတ္ခြက္မပါ၊ သပိတ္က အဖံုးပဲ့၊ သင္းပုိင္ကလဲ ႏြမ္းေနလုိ႔ လွဴဒါန္းဖုိ႔ စီစဥ္ေနပါတယ္။ ဝတ္ခြက္ မရွိရွာတဲ့ ကုိရင္ေလးေတြကုိလဲ ဆြမ္းခံ အဆင္ေျပေအာင္ လာမယ့္ တနဂၤေႏြေန႔ ဝတ္ခြက္ လွဴၾကပါမယ္။ေပါက္စန ကုိရင္ေလး တစ္ပါးက လုိက္ပြဲ ထပ္လုိခ်င္ေသးေတာ့ ''မုန္႔ဖတ္'' ဆုိျပီး ကေလးသံေလး စာစာေလးနဲ႔ မိန္႔လုိ႔ ကပ္ရပါေသးတယ္။ ဝတ္ခြက္ မရွိေတာ့ သပိတ္ထဲ ဆြမ္းေရာ ဆြမ္းဟင္းေရာ အကပ္ခံတဲ့ ဦးဇင္းတစ္ပါးကုိလဲ တနဂၤေႏြေန႔ ဝတ္ခြက္ အလွဴခံဖုိ႔ ေလွ်ာက္ထားရပါတယ္။ ဝတ္ခြက္မရွိ္တာက ခုခ်ိန္ထိ စုစုေပါင္း ၈ ပါးပါ။ဝက္သားနဲ႔ အာလူးက ေစာေစာျပတ္သြားပါတယ္။

မနက္ ၆ နာရီခြဲမွာေတာ့ ဆြမ္း ေလးလံုးခ်က္ခန္႔နဲ႔ ပဲ အနည္းငယ္ပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္။ သံဃာေတြက ၾကြလာေနဆဲပါ။ သံဃာ ၃၀၀ ေက်ာ္ ရွိတဲ့ စာသင္တုိက္ တစ္ခုကုိ ပဲဟင္းတစ္ခ်ိဳင့္ ေလာင္းလွဴပါတယ္။ ဒီေက်ာင္းက ဝက္သားဟင္းနဲ႔ အစိမ္းေၾကာ္ေတာ့ မမီေတာ့ပါဘူး။''ေနာက္ရက္ေတြလဲ တနလၤာေန႔တုိင္း ဆြမ္းခံၾကြပါဘုရား''မနက္ ၆ နာရီခြဲမွ ၾကြလာတဲ့ သံဃာေတြထဲက ပထမလတ္တန္း တက္ေနတဲ့ သိကၡာေတာ္ ေလးဝါရ ဦးဇင္းငယ္ တစ္ပါးက ေနမေကာင္းလုိ႔ ေကာ္ဖီနဲ႔ေဆး ကပ္ရပါေသးတယ္။ မက်န္းမာတဲ့ၾကားက ဆြမ္းခံၾကြရတဲ့ ဦးဇင္းကုိ ဆြမ္းခံျပန္ရင္ ဘုဥ္းေပးႏုိင္ေအာင္ ေဆးနဲ႔ ေခါက္ဆြဲထုပ္ပါ ကပ္ပါတယ္။တစ္ခ်ိဳ႕ကုိရင္ေလးေတြက ရြယ္တူကေလးေတြ အိပ္ေကာင္းတုန္းအခ်ိန္ မနက္ ၄ နာရီေလာက္ကတည္းက ၾကြလာၾကတာပါ။

ေန႔ဆြမ္းက ဆြမ္းခံၾကြရင္ ေကာင္းေကာင္းဆုိးဆုိး အတန္အသင့္ ရေသးေပမယ့္ အရုဏ္ဆြမ္းက လစဥ္ ပံုမွန္ ဆြမ္းဆန္အလွဴရွင္ မရွိတဲ့ ေက်ာင္းေတြမွာ ခ်ိဳ႕ငဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဆာတတ္တဲ့အရြယ္ လူမမယ္ ကုိရင္ေလးေတြ အရုဏ္ဆြမ္းကုိ ဝီရိယေကာင္းေကာင္း အေစာဆံုး ၾကြလာျပီး လာဘုဥ္းေပးၾကတာပါ။သံဃာမကုန္ခင္ မုန္႔ဖတ္ ျပတ္သြားလုိ႔ ေနာက္ထပ္ ေလးပိႆာ ထပ္ဝယ္ရပါေသးတယ္။ ဟင္းခ်က္အဖြဲ႕က ဟင္းရည္ကုိ ပ်စ္ပ်စ္ေကာင္းေကာင္း၊ ငါးဖယ္နဲ႔ ဘဲဥ မ်ားမ်ားထည့္ျပီး လက္စြမ္းျပခ်က္ပါတယ္။ေန႔ဆြမ္းက ဝက္သားဟင္းကုိ မ်ားမ်ား ကပ္ႏုိင္ေအာင္ အာလူးေရာတယ္။ လာမယ့္အပတ္လဲ ေရႊဖရံုသီး ဒါမွမဟုတ္ အသီးအႏွံ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး ေရာဖုိ႔စိတ္ကူးထားပါတယ္။ ၾကက္ကေတာ့ ေစ်းပုိၾကီး၊ ကပ္ရင္လဲ ေခါင္း ေျခေထာက္ ေတာင္ပံေတြ ပါတဲ့ ဆြမ္းခြက္က ပါ၊ ရင္ပံုတုိ႔ ေပါင္သားတုိ႔ ရတဲ့ ဆြမ္းခြက္ကရဆုိေတာ့ အပါးေရ မ်ားမ်ားကုိ ကုန္က်စရိတ္ ျခိဳးျခိဳးျခံျခံနဲ႔ ကပ္ေနရခ်ိန္မွာ ဝက္သားက ပုိအဆင္ေျပပါတယ္။

ဝက္သားက ပုိမ်ားမ်ားရသလုိ အသားခ်ည္းပဲမုိ႔ ပုိလဲ မွ်မွ်တတ ကပ္ေပ်ာ္ပါတယ္။ ဘာသားျဖစ္ျဖစ္ အလွဴအတြက္ သတၱဝါေတြ မေသေၾကရေအာင္ ပံ့သကူသားကုိသာ စီမံပါတယ္။ ၾကက္သား အာလူးဟင္း၊ ၾကက္သားၾကာဆံခ်က္ေတြ ကပ္တဲ့ ေန႔ေတြကလဲ ၾကက္ကုိ အေကာင္ေရနဲ႔ မဝယ္ပဲ ပိႆာလုိက္သာ ဝယ္ပါတယ္။သာေရး နာေရး၊ အိမ္တက္ စတာေတြမွာ ဆြမ္းေကၽြးဖိတ္ရင္ ငါးပါး၊ ၃ ပါး၊ စသျဖင့္ ႏုိင္သေလာက္သာ ဖိတ္ၾကားပါတယ္။ ေက်ာင္းထုိင္ ဆရာေတာ္ၾကီးနဲ႔ က်န္မေထရ္ၾကီးေတြမွာလဲ အလွဴရွင္က သူတုိ႔ကုိ ဦးစားေပး ဖိတ္မံတာမုိ႔ မၾကြမျဖစ္ ၾကြေရာက္ခ်ီးျမွင့္ရ၊ တရားေပးရပါတယ္။

စာသင္သား ဦးဇင္းငယ္ေတြကုိ ေစလႊတ္ရင္ အလွဴရွင္ အားမရမွာလဲ ငဲ့ရပါတယ္။ ဒီေတာ့ ေက်ာင္းမွာ လာလုပ္တဲ့ အလွဴနဲ႔ ခုလုိ ဘံုေလာင္း အလွဴမ်ိဳးမွာ ဦးဇင္းငယ္ေတြေရာ သာမေဏေတြပါ ပုိအဆင္ေျပပါတယ္။သက္သတ္လြတ္ ကပ္ခ်င္တဲ့ ဒကာဒကာမေတြ ရွိပါမယ္။ သံဃာေတာ္နဲ႔ သာမေဏ အမ်ားစုဟာ ေတာရြာမ်ားကနဲ႔ ေတာင္ေပၚ တုိင္းရင္းသား ေဒသမ်ားက ျဖစ္ပါတယ္။ အညာသား ဦးဇင္းေတြ၊ ရွမ္း မြန္ ရခုိင္ ပေလာင္ ဝ ဦးဇင္းနဲ႔ ကုိရင္ေလးေတြပါ။

ဆြမ္းခံတာလဲ မႏၱေလးအေခၚ ၁၀ ျပေလာက္ကုိ စစ္ကုိင္းျမိဳ႕ထဲ လမ္းေလွ်ာက္ၾကြျပီး ဆြမ္းခံရတဲ့ကုိယ္ေတာ္ေတြ၊ ေတာင္ေပၚေက်ာင္းက ဆင္းလာျပီး ရြာေတြထဲ ဆြမ္းခံၾကြ၊ ေတာင္ေပၚျပန္တက္ရတဲ့ ကုိယ္ေတာ္ေတြဟာ စာဝါေတြကလဲ အမ်ားၾကီး လုိက္ရေသးေတာ့ ဆာေလာင္ၾကပါတယ္။ မ်ားမ်ားလဲ ဘုဥ္းေပးႏုိင္ၾကပါတယ္။ သက္သတ္လြတ္ဆုိရင္ သာမည ေဒသမွာလုိ ပဲတုိ႔၊ အသားတုတုိ႔၊ အသီးအရြက္တုိ႔ ဟင္းခြက္မ်ားမ်ား အဆင္ေျပေျပ ကပ္ႏုိင္ရင္ အေၾကာင္းမဟုတ္ေပမယ့္ အာဟာရ ျပည့္ဝေအာင္ ဒီလုိ ေလာက္ေလာက္ငင စီမံ မေပးႏုိင္ရင္ေတာ့ သိပ္အဆင္မေျပလွပါဘူး။
Posted by ဆြမ္းေလာင္းအသင္း

Read more...

ေဘာဇဥ္ကို ေပးလွဴေသာ သင္သည္...

သုပၸဝါသာသုတ္အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေကာလိယဇနပုဒ္ဝယ္ ေကာလိယမင္းမ်ဳိးတို႔၏ ပဇၨနိကမည္ေသာ နိဂံုး၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ နံနက္အခ်ိန္၌ သကၤန္းကို ျပင္ဝတ္ေတာ္မူ၍ သပိတ္သကၤန္းကို ယူလ်က္ ေကာလိယမင္းသမီး သုပၸဝါသာ၏ အိမ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ခင္းထားေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ေကာလိယမင္းသမီး သုပၸဝါသာသည္ ျမတ္စြာဘုရားကို မြန္ျမတ္ေသာ ခဲဖြယ္ စားဖြယ္ျဖင့္ ေရာင့္ရဲသည့္တိုင္ေအာင္ တားျမစ္သည့္ တိုင္ေအာင္ ကိုယ္တိုင္ လုပ္ေကြၽး၏၊ ဆြမ္းစားၿပီးေနာက္ သပိတ္ေတာ္မွ လက္ကို ဖယ္ၿပီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားအထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနေသာ ေကာလိယမင္းသမီး သုပၸဝါသာအား ျမတ္စြာဘုရားသည္-သုပၸဝါသာ...ေဘာဇဥ္ကို ေပးလွဴေသာ အရိယာတပည့္မသည္အလွဴခံပုဂၢဳိလ္တို႔အား ေလးမ်ဳိးေသာ အရာတို႔ကို ေပးလွဴသည္ မည္၏။အဘယ္ ေလးမ်ဳိးတို႔နည္း ဟူမူ-
၁... အသက္ကို ေပးလွဴသည္ မည္၏၊
၂... အဆင္းကို ေပးလွဴသည္ မည္၏၊
၃... ခ်မ္းသာကို ေပးလွဴသည္ မည္၏၊
၄... ခြန္အားကို ေပးလွဴသည္ မည္၏။
၁...အသက္ကို ေပးလွဴသည္မည္ျခင္းေၾကာင့္...နတ္သက္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ လူသက္ေသာ္ လည္းေကာင္း ရွည္ရန္ ျဖစ္၏၊
၂...အဆင္းကို ေပးလွဴသည္ မည္ျခင္းေၾကာင့္နတ္အဆင္းေသာ္ လည္းေကာင္း၊ လူအဆင္းေသာ္ လည္းေကာင္း လွရန္ျဖစ္၏၊
၃...ခ်မ္းသာကို ေပးလွဴသည္ မည္ျခင္းေၾကာင့္နတ္ခ်မ္းသာေသာ္ လည္းေကာင္း၊ လူခ်မ္းသာေသာ္ လည္းေကာင္း ရရန္ျဖစ္၏၊
၄...ခြန္အားကို ေပးလွဴသည္ မည္ျခင္းေၾကာင့္နတ္ ခြန္အားေသာ္လည္းေကာင္း၊ လူခြန္အားေသာ္ လည္းေကာင္း ႀကီးရန္ ျဖစ္၏။သုပၸဝါသာ ေဘာဇဥ္ကို ေပးလွဴေသာ အရိယာတပည့္မသည္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္တို႔ အား ဤေလးမ်ဳိးေသာ အရာတို႔ကို ေပးလွဴသည္ မည္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

အၾကင္ အရိယာတပည့္မသည္ အက်င့္ 'စရဏ' တစ္ဆယ့္ငါးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္ေသာ ျမတ္သည္၏ အျဖစ္သို႔ ေရာက္ကုန္ေသာ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းသို႔ ေရာက္ကုန္ေသာ (ရဟႏၲာ) ပုဂၢိဳလ္တို႔၌ စင္ၾကယ္ေသာ မြန္ျမတ္ေသာ အရသာႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ေကာင္းစြာ စီရင္အပ္ေသာ ေဘာဇဥ္ကို ေပးလွဴ၏၊ ထို အရိယာတပည့္မ၏ အလွဴကို ေကာင္းမႈ အခ်င္းခ်င္း ဆက္စပ္လ်က္ ႀကီးျမတ္ေသာအက်ဳိးရွိ၏ဟူ၍ ေလာက သံုးပါးကို သိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားတို႔သည္ ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူအပ္၏။

ေလာက၌ အၾကင္သူတို႔သည္ ထိုသို႔သေဘာရွိေသာ ေကာင္းမႈကို အဖန္ တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ကုန္လ်က္ ႏွစ္သက္ျခင္းရွိကုန္သည္ျဖစ္၍ ဝန္တိုျခင္း အညစ္အေၾကး ကို အျမစ္အရင္းႏွင့္ တကြ ပယ္ေဖ်ာက္၍ လွည့္လည္ကုန္၏၊ ထိုသူတို႔သည္ မကဲ့ရဲ႕ အပ္ကုန္မူ၍ ျမတ္ေသာ နတ္ျပည္ဌာနသို႔ ကပ္ေရာက္ရကုန္သတည္း။

57၇ - သုပၸဝါသာသုတ္၊ ပုညာဘိသႏၵဝဂ္၊ စတုကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
ဗုဒၶဓမၼ ဦးေလာကနာထ

Read more...

လူတို႕ဘာေၾကာင္႔သက္တမ္းတို

ညီငယ္“မိုးစက္အိမ္”ေမးထားတဲ႕ေမးခြန္းေလးေတြကိုအကို ႏွစ္ပိုင္းခြဲျပီးျပန္ေျဖေပးလိုက္ပါတယ္။
ပထမတစ္ခ်က္အေနျဖင္႔ဘုရားရွင္ေတြသက္ေတာ္တိုျပီးၾကာၾကာမစံႏိုင္တာကလူေတြရဲ႕ပေယာဂႏွင္႔
မဆုိင္ပါဘူး။ ဒီဘဒၵကမၻာမွာဘုရားငါးဆူပြင္႔ေတာ္မူရာမွာပထမဆံုးပြင္႔ေတာ္မူေသာကကုသန္ျမတ္စြာ
ဘုရားသည္ ေလးေသာင္းတမ္းတြင ္ပြင္႔ေတာ္မူသည္။ ေကာဏာဂံုျမတ္စြာဘုရားသည္ သံုးေသာင္း
တမ္းတြင္ပြင္႔ေတာ္မူသည္။ကႆပျမတ္စြာဘုရားသည္ႏွစ္ေသာငး္တမ္းတြင္ပြင္႔ေတာ္မူသည္။ေဂါတ
မျမတ္ စြာဘုရားသည္အစဥ္အတိုင္းဆိုကတစ္ေသာင္းတမ္းတြင္ပြင္႔ရမည္ျဖစ္သည္။သို႕ေသာ္လူတို႕
အႏွစ္တစ္ေသာင္တမ္းအခါ၌ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားေလာင္းေတာ္မွာ ပါရမီျပည္႔ရန္လိုေသး၍မပြင္႔
ႏိုင္ဘဲရိွခဲ႔သည္။ ထို႕ေနာက္အႏွစ္တစ္ရာတမ္းက်မွ ပြင္႔ေတာ္မူသည္ဟုဆိုပါသည္။ ေနာင္ပြင္႔မည္႔
အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္မွာအႏွစ္ရွစ္ေသာင္းတမ္းတြင္ပြင္႔ပါမည္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္တို႕၏အာယုေ၀မတၱ(အသက္အတိုအရွည္ကြာျခားမႈ)ရိွသျဖင္႔သက္တမ္းမတူၾကပါ။
ဒုတိယအခ်က္အေနျဖင္႔အခုေခတ္မွာလူေတြရဲ႔သက္တမ္းဘာေၾကာင္႔တိုလာရသလဲဆိုတာကိုျမတ္စြာ
ဘုရားရွင္က ရဟန္းတို႕အား ပါထိက၀ဂ္ စကၠ၀တၱိသုတ္ တြင္လူတို႔သက္တမ္းဘာေၾကာင္႔ဆုတ္ယုတ္
လာရပံုကိုယခုလိုရွင္းလင္းေဟာၾကားထားပါတယ္။
ရဟန္းတို႔ေလာကတြင္ပစၥည္းဥစၥာမရိွသူတို႕အားပစၥည္းဥစၥာကိုမေပးေသာ္ဆင္းရဲျခင္းပြားမ်ားလာ၏၊ ဆင္းရဲျခင္းပြားမ်ားလာေသာ္ သူတစ္ပါးတို႔ မေပးေသာ ဥစၥာကိုခိုးယူမႈပြားမ်ားလာ၏။ ခိုးယူမႈပြားမ်ား
လာေသာ ္လက္နက ္ပြားမ်ားလာ၏။ လက္နက ္ပြားမ်ားလာေသာ္အသက္သတ္မႈပြားမ်ားလာ၏။ အ
သက္သတ္မႈ ပြားမ်ားလာေသာ္ မဟုတ္မမွန ္ေျပာမႈ ပြားမ်ားလာ၏။ မဟုတ္မမွန္ ေျပာမႈပြားမ်ားလာ
ေသာ္ကုန္းေခ်ာမႈပြားမ်ားလာ၏။ကုန္းေခ်ာမႈပြားမ်ားလာေသာ္ကာမဂုဏ္တို႕၌မွားယြင္းစြာက်င္႔မႈပြား
မ်ားလာ၏။ကာမဂုဏ္တို႔၌မွားယြင္းစြာက်င္႔မႈပြားမ်ားလာေသာ္ၾကမ္းတမ္းေသာစကားျပိန္ဖ်င္းေသာစ
ကားတရားႏွစ္ပါးတို႕ ပြားမ်ားလာကုန္၏။ တရားႏွစ္ပါးတို႔ပြားမ်ားလာကုန္ေသာ္လုိခ်င္တပ္မက္ျခင္း
“အဘိဇၥ်ာ”၊ ပ်က္စီးေစလိုျခင္း “ဗ်ာပါဒ” တို႔ပြားမ်ားလာကုန္၏။ လိုခ်င္တပ္မက္ျခင္း“အဘိဇၥ်ာ”၊ ပ်က္
စီးေစလိုျခင္း“ဗ်ာပါဒ”၊ တို႔ပြားမ်ားလာကုန္ေသာ္ မွားေသာအယူ၀ါဒပြားမ်ားလာ၏။ မွားေသာအယူ၀ါ
ဒပြားမ်ား လာေသာ္မတရားေသာ တပ္မက္ျခင္း “အဓမၼရာဂ”၊ အလြန္အၾကဴးတပ္မက္ျခင္း “၀ိသမ
ေလာဘ”၊ မွားေသာအက်င္႔တရား“မိစၦာဓမၼ”တရားသံုးပါးတို႕ပြားမ်ားလာကုန္၏။ ဤတရားသံုးပါးတို႔
ပြားမ်ားလာကုန္ေသာ္-
-အမိ၌ေကာင္းစြာျပဳသင္႕ေသာ၀တ္ကိုမျပဳျခင္း၊
-အဖ၌ေကာင္းစြာျပဳသင္႕ေသာ၀တ္ကိုမျပဳျခင္း၊
-ျဗာဟၼဏတို႕၌ေကာင္းစြာျပဳသင္႔ေသာ၀တ္ကိုမျပဳျခင္း၊
-အမ်ဳိး၌ၾကီးေသာသူတို႔ကိုရိုေသတုပ္၀ပ္မႈမျပဳျခင္း ဟူေသာဤတရားတို႕သည္ပြားမ်ားလာကုန္၏။
ဤတရားတို႕၌ပြားမ်ားလာကုန္ေသာ္လူတို႕၏အသက္သည္လည္းဆုတ္ယုတ္၏၊အဆင္းသည္လည္း
ဆုတ္ယုတ္၏၊အသက္အားျဖင္႕လည္းဆုတ္ယုတ္ကုန္ေသာအဆင္းျဖင္႕လည္းဆုတ္ယုတ္ကုန္ေသာ
အသက္ရွည္ကုန္ေသာလူတို႕၏သားသမီးတို႕သည္တျဖည္းျဖည္းျဖစ္သက္တမ္းမ်ားဆုတ္ယုတ္လာ
ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။

စာေရးသူ futurelife at 6:46 PM

Read more...

ဘေလာ့ဂ္ တစ္ႏွစ္ျပည့္ အမွတ္တရ ႏႈတ္ခြန္းဆက္သျခင္း

ဓမၼမိတ္ေဆြတို ့ခင္ဗ်ား

ဘာလိုလိုနဲ ့ ဒီေန ့ဇူလိုင္လ ၂၉ ရက္ ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ရဲ ့ ၀ိမုတၱိသုခ ဘေလာ့ဂ္ (http://vimuttisukha.blogspot.com) ဟာ အြန္လိုင္းဘာသာေရး ဘေလာ့ဂ္ေလာကထဲ ေရာက္ရွိလာတာ (၁) ႏွစ္ျပည့္သြားခဲ့ပါျပီ။

မႏွစ္က ဒီအခ်ိန္မွာ ဘာရယ္မဟုတ္ ဘေလာ့ဂ္တစ္ခု စမ္းေရးၾကည့္မယ္လို ့စိတ္ကူးျပီး စလိုက္တာပါ။ ပထမကေတာ့ ကိုယ့္ဆီမွာရွိတဲ့ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ အေၾကာင္းအရာေလးေတြကို အြန္လိုင္းမွာ သိမ္းထားခ်င္တာရယ္၊ ကိုယ္ႏွင့္ စရိုက္ အၾကိဳက္ ၀ါသနာတူတဲ့ မိတ္ေဆြေတြကို ကိုယ့္မွာရွိတာေလးေတြ မွ်ခ်င္တာရယ္ ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးနဲ ့ပါ။

ဟိုးအရင္ အင္တာနက္ မသံုးနိဳင္ခင္တုန္းက ဘာသာေရးႏွင့္ဆိုင္တဲ့ ကိုယ္သေဘာက်တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို disk ေတြထဲသိမ္းထားလိုက္၊ CD ေတြႏွင့္ သိမ္းထားလိုက္ လုပ္ရင္း ေပ်ာက္တဲ့ဟာကာ ေပ်ာက္၊ ပ်က္တဲ့ဟာက ပ်က္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အခု ျပည္ပေရာက္ျပီး အင္တာနက္ကို ေကာင္းေကာင္းသံုးလို ့ရေနတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ေဒတာေတြ အြန္လိုင္းတက္သိမ္းထားတာ ပိုစိတ္ခ်ရမယ္ထင္တာနဲ ့ ဘေလာ့ဂ္ေရးျပီး သိမ္းတဲ့သေဘာပါပဲ။

ဘေလာ့ဂ္စေရးေရးခ်င္း အေစာပိုင္းလေတြတုန္းက ပံုမွန္မေရးျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ကိုယ္ပိုင္ အင္တာနက္ မဆင္ျဖစ္ေသးတာလည္း ပါပါတယ္။ မိတ္ေဆြေတြဆီမွာ အင္တာနက္ကို ၾကံဳတဲ့အခ်ိန္ ခဏသြားသံုးရင္း ပို ့စ္တင္ခ်င္တာေလးေတြ ၾကံဳရင္ ၾကံဳသလို ေကာက္တင္လိုက္တာ မ်ိဳးေတြဘဲ မ်ားခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ထဲ ေရာက္မွ အင္တာနက္လည္း အဆင္ေျပသြားတာႏွင့္ ပံုမွန္တင္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ျပီး တျခား ဘာသာေရး ဘေလာ့ဂ္မ်ားကိုလည္း သြားေရာက္ေလ့လာ ဖတ္ရႈျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုႏွင့္ အသိအကၽြမ္းေတြ မိတ္ေဆြေတြ တိုးလာပါေတာ့တယ္။

၀ိမုတၱိသုခ ကို လုပ္ေနရင္းဘဲ ပဲခူး ကသစ္၀ိုင္ဓမၼရိပ္သာဆရာေတာ္ၾကီးရဲ ့ တရားေတာ္ေတြ အြန္လိုင္းမွာ မရွိေသးတာ သတိထားမိလာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကသစ္၀ိုင္ ေယာဂီတစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ တိုင္ပင္ျပီး ကသစ္၀ိုင္ရိပ္သာ အတြက္ ဘေလာ့ဂ္တစ္ခုကို (http://kathitwinemyanmar.blogspot.com) နာမည္ႏွင့္ ျပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလထဲမွာ အစပ်ိဳးေပးျဖစ္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။

ဘာသာေရးႏွင့္ဆိုင္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို သီးသန္ ့ေရးေနၾကတဲ့ ဘာသာေရးဘေလာ့ဂ္ေတြဟာ အြန္လိုင္းမွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိေနျပီျဖစ္သလို ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြရဲ ့ ပို ့စ္ေတြကလည္း တကယ္ကို တန္ဖိုးရွိျပီး သာသနာအတြက္ အက်ိဳးရွိတဲ့ စာေပေတြခ်ည္းပါဘဲ။ စာဖတ္တာ ၀ါသနာပါတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ေန ့စဥ္ ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြေရးေနသမွ် သူတို ့ဘေလာ့ဂ္ေတြဆီသြားျပီး လိုက္ဖတ္ရတာ ေတာ္ေတာ္အခ်ိန္ေပးရပါတယ္။ အဲဒါႏွင့္ဘဲ အၾကံရျပီး ေန ့စဥ္ေရးသမွ်ဘာသာေရးပို ့စ္ေတြကို တစ္ေနရာတည္းမွာ စုေပးျပီး ကိုယ္လို ၀ါသနာတူတဲ့သူေတြပါ လြယ္လြယ္ကူကူ ဖတ္လို ့ရေအာင္ လုပ္ေပးခ်င္လာပါတယ္။ ဒီလိုနဲ ့ ၀ိမုတၱိရသ ဘေလာ့ဂ္ (http://vimuttirasa.blogspot.com) အသစ္တစ္ခု ကို မတ္လကုန္ခါနီးရက္ပိုင္းေတြမွာ စတင္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ဘေလာ့ဂ္ေရးရင္းကေန ခင္မင္ျပီး အျမဲအြန္လိုင္းဆံုျဖစ္တဲ့ ရုရွားႏွင့္ အီတလီက ဓမၼေမာင္ႏွမေတြႏွင့္ တိုင္ပင္ျပီး ဓမၼဆိုင္ရာ သုတ၊ ရသ အစံုခံစားရရွိနိဳင္ဖို ့၊ စာဖတ္သူေတြကိုယ္တိုင္ပါ ၀င္ေရာက္ေရးသားနိဳင္ေစဖို ့ ဆိုတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္စိတ္ကူးႏွင့္ ၀ိမုတၱိရသ ဓမၼ website (www.vimuttirasa.com) အသစ္တစ္ခုကို ဧျပီလထဲမွာ ေမာင္ႏွမေတြ အားလံုး ၾကိဳးစား ဖန္တီးခဲ့ၾကပါတယ္။

ေနာက္တခါ အြန္လိုင္းမွာ ေလွ်ာက္ရွာဖတ္လိုက္ေတာ့ သဒၶမၼရံသီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးရဲ ့ တရားေတာ္ေတြႏွင့္ စာအုပ္ေတြက သိပ္မရွိတာ သတိထားမိလာပါတယ္။ အမွန္မွာက ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ ့စာအုပ္ႏွင့္ တရားေတြက ျမန္မာျပည္မွာ ထြက္ထားတာ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ အေၾကာင္းေၾကာင္း ေတြေၾကာင့္ အြန္လိုင္းမွာ က်ယ္က်ယ္ျပန္ ့ျပန္ ့မျဖစ္ေသးတာလို ့ ယူဆရပါတယ္။ မၾကာေသးခင္ လေတြကမွ သဒၶမၼရံသီရိပ္သာရဲ ့ Website အသစ္ တစ္ခုကို (http://www.saddhamaransi.org) ဆိုတဲ့နာမည္ႏွင့္ စတင္လာတာ သတိထားမိပါတယ္။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ဘဲ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ရိပ္သာႏွင့္ ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္တဲ့ သူျဖစ္ေနေတာ့ သူ ့ဆီကေန ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ ့တရားေတာ္ေတြကို CD ႏွင့္ DVD ေတြ ကၽြန္ေတာ့္ဆီ ပို ့လာခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆရာေတာ္ၾကီးကို ေက်းဇူးျပဳပူေဇာ္လိုတာႏွင့္ သဒၶမၼရံသီဆရာေတာ္ၾကီးရဲ ့ တရားေတာ္ေတြကို Player ႏွင့္ တိုက္ရိုက္ နာယူလို ့ရေအာင္ (http://saddhammaramsi.blogspot.com) ဘေလာ့ဂ္တစ္ခု သီးသန္ ့ တင္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ဒီလထဲမွာဘဲ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြျဖစ္တဲ့ ၀ိမုတၱိသုခ ႏွင့္ ၀ိမုတၱိရသ တို ့အတြက္ ေနာ္ေ၀းနိဳင္ငံေရာက္ ေစတနာရွင္ အမတစ္ဦးက ဒိုမိန္းနာမည္ေတြ ၀ယ္လွဴေပးခဲ့လို ့ အခုဆိုရင္ Blogspot မ်ား အစား www.vimuttisukha.com ႏွင့္ www.dhammaflavour.net နာမည္အသစ္မ်ား အျဖစ္ ေျပာင္းလဲနိဳင္ခဲ့ျပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာ္ေ၀းက ေစတနာရွင္ အမ ကဘဲ ကၽြန္ေတာ္တို ့ဓမၼေမာင္ႏွမမ်ားရဲ ့ www.vimuttirasa.com ကိုလည္း ဒိုမိန္းနာမည္ ၀ယ္လွဴေပးထားတာျဖစ္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ ့ဒီဘေလာ့ဂ္ဂါသက္တမ္း တစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ ေလးစားၾကည္ညိဳဖြယ္ ေကာင္းတဲ့ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ား၊ ဓမၼဘေလာ့ဂ္ဂါမ်ား၊ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား ႏွင့္ သိကၽြမ္းရင္းႏွီးခြင့္ ရရွိခဲ့ျပီး အဖိုးမျဖတ္နိဳင္တဲ့ အဆံုးအမၾသ၀ါဒမ်ား၊ အေတြ ့အၾကံဳဖလွယ္မႈမ်ား၊ ႏွစ္သိမ့္အားေပးခ်ီးေျမွာက္မႈမ်ားကို အေျမာက္အမ်ားရရွိခဲ့ပါတယ္။ ထင္မွတ္မထားတဲ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြကိုလည္း ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ျပဳလုပ္နိဳင္ခဲ့ပါတယ္။

အခုလို ကၽြန္ေတာ့္ရဲ ့ဒီတစ္ႏွစ္အတြင္း ျဖတ္သန္းမႈမွာ ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ အျမဲတမ္း အားေပးေနတဲ့ ေလးစားၾကည္ညိဳရပါေသာ ဆရာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ားႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ ့ဓမၼေမာင္ႏွမေတြ၊ မိတ္ေဆြေတြ၊ ဘေလာ့ဂ္စာဖတ္ပရိတ္သတ္ေတြ အားလံုးကို ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါေၾကာင္း ေျပာၾကားလိုပါတယ္။ ေရွ ့ဆက္ျပီး ျမတ္စြာဘုရားရွင္ထားခဲ့တဲ့ သာသနာေတာ္ စည္ပင္တိုးတက္ဖြံ ့ျဖိဳးဖို ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တတ္နိဳင္တဲ့ဘက္က တတ္စြမ္းသေလာက္ ၾကိဳးစား ေဆာင္ရြက္သြားပါ့မယ္ လို ့လည္း ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ ျပဳခဲ့သမွ် ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ အစုစုတို ့ကို အားလံုးေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြအေပါင္းႏွင့္ ေဝေနယ်သတၱဝါ အားလံုးတို ့ကို အမွ်ေပးေဝပါတယ္။ အားလံုး ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ သာဓုေခၚဆိုေတာ္မူၾကပါခင္ဗ်ား။

အားလံုး စိတ္၏ ခ်မ္းသာျခင္း၊ ကိုယ္၏ ခ်မ္းသာျခင္းတို ့ႏွင့္ ျပည့္စံုနိဳင္ၾကပါေစေၾကာင္း ေမတၱာပို ့သအပ္ပါတယ္။

ေလးစားစြာျဖင့္
ဝိမုတၱိသုခ
၂၉၊ ဇူလိုင္လ၊ ၂၀၀၉ (ဗုဒၶဟူးေန ့)

Read more...

လမင္းေလးလို ခ်စ္ေနမွာ...

ဓမၼေမာင္ႏွမတို ့ေရ....

ဒီရက္ပိုင္းထဲ လ ႏွစ္စင္းျမင္ရမယ္ ဆိုတဲ့သတင္းေတြ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေျပာေနၾက၊ အင္တာနက္မွာ ဖတ္ရျဖစ္ေနေတာ့ ႏွစ္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာက ဖတ္ဖူးခဲ့တဲ့ လ ႏွင့္ပတ္သတ္တဲ့ ဓမၼအေၾကာင္းအရာေလးတစ္ခု ေခါင္းထဲ ေရာက္လာပါတယ္။

ဘယ္စာေရးဆရာေရးမွန္းေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀ ဘာသာေရးစာအုပ္ေတြ ေလ့လာရင္း ဖတ္ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ရဟန္းေတာ္ေတြကို လူေတြႏွင့္ ဆက္ဆံရာမွာ ထားရွိရမယ့္ သေဘာထားကို လ ႏွင့္ ဥပမာ ေပးျပီး ေဟာထားတဲ့ အေၾကာင္းကို စာေရးဆရာက သုတၱန္တစ္ခုကို ကိုးကားျပီး ေရးထားတာပါ။

ကၽြန္ေတာ္ မွတ္မိသေလာက္ ျပန္ေျပာရရင္ေတာ့ ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ ဒကာ၊ ဒကာမေတြႏွင့္ ဆက္ဆံရာမွာ လ လို က်င့္ရမယ္။ လ ဟာ ညဘက္မွာ ေကာင္းကင္ကေနျပီး ကမၻာေလာကကို ေအးျမတဲ့ အလင္းေရာင္ေပးတယ္။ အခ်ိန္တန္လို ့ မိုးလင္းရင္ သူ ့ဖာသာသူ မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းထဲ ဝင္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္။ သူဟာ ညဘက္ သူ ့အလင္းေရာင္ ျဖန္ ့က်က္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေလာကမွာ ရွိတဲ့ ဘယ္အရာႏွင့္မွ ျငိတြယ္ေနတာမရွိဘူး။ အခ်ိန္တန္လို ့ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခ်ိန္မွာလည္း ဘာေျခရာ လက္ရာမွ ခ်န္မထားခဲ့ဘူး။

ေလာက လူသားေတြကလည္း သူ ့ရဲ ့အလင္းေရာင္အေပၚမွာ မေက်မနပ္ႏွင့္ ေျပာၾကတဲ့သူ တစ္ေယာက္မွ မရွိဘူး။ သူ ့ရဲ ့အလင္းေရာင္ ရွိေနတဲ့အတြက္ အားလံုးရဲ ့စိတ္ထဲမွာ ႏွစ္သက္မႈ၊ ေက်နပ္မႈကိုသာ ျဖစ္ေနေစတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး လ လိုဘဲ ရဟန္ေတာ္ေတြဟာ ဒကာ၊ ဒကာမေတြႏွင့္ ဆက္ဆံတဲ့အခါမွာ ျငိတြယ္ကပ္ေရာက္မႈ မရွိဘဲ ဆက္ဆံၾကဖို ့၊ မိမိကို အေၾကာင္းျပဳျပီး ဒကာ၊ ဒကာမေတြမွာ စိတ္ေအးခ်မ္းမႈကိုသာ ျဖစ္ေစဖို ့၊ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ရဟန္းေတာ္ေတြကို ဆံုးမတဲ့အေၾကာင္း ကို စာေရးဆရာက ေရးထားတာပါ။

ဒီရက္ပိုင္း အဲဒီ လ ဥပမာ အဆံုးအမေလးကို သတိတရ ရွိေနတာႏွင့္ မူရင္းသုတ္ေတာ္ကို ရွာဖတ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ နိဒါနသံယုတ္ပါဠိေတာ္ျမန္မာျပန္မွာပါတဲ့ ကႆပသံယုတ္ မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က အရွင္မဟာကႆပ ကိုယ္ေတာ္ၾကီးကို အေၾကာင္းျပဳျပီး လ ႏွင့္ ဥပမာေပး ေဟာၾကားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီအေၾကာင္းအရာေလး ဖတ္အျပီးမွာ ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ထဲမွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ ့ ဆံုးမမႈအေပၚ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ၾကည္နဴးမႈျဖစ္ရပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရဲ ့ ထင္သာျမင္သာျဖစ္ေအာင္ ဥပမာေဆာင္ျပမႈက စိတ္ထဲမွာ ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ႏွင့္ နားလည္သေဘာေပါက္ေစပါတယ္။

ေအာ္...ေကာင္းလိုက္တဲ့ အဆံုးအမေတာ္ပါလား။ ဒီအဆံုးအမဟာ ရဟန္းေတာ္ေတြကို ဦးတည္ဆံုးမတယ္လို ့ ဆိုေပမယ္လို ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့လို လူဝတ္ေၾကာင္ေတြအတြက္လည္း လူမႈေပါင္းသင္း ဆက္ဆံေရး သေဘာတရားတစ္ခုကို လမ္းညႊန္ျပလိုက္သလို ရွိေနတာဘဲ မဟုတ္လား။

ဒီ လ ဥပမာ အေၾကာင္းအရာႏွင့္ စပ္ဆက္ျပီးေတြးရင္းက ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကိုလည္း သြားျပီး သတိရမိပါတယ္။ အဲဒီကဗ်ာက ကၽြန္ေတာ္အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘဝ အဂၤလိပ္ကဗ်ာေတြသင္ေတာ့ စဖတ္လိုက္ကတည္းက ၾကိဳက္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါ။ ေနာက္ပိုင္း အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္လို ့ ျပန္ဖတ္ျဖစ္တိုင္း၊ ညီ ညီမငယ္ေတြကို စာရွင္းျပျဖစ္တိုင္းလည္း အျမဲသေဘာက် ႏွစ္သက္ေနမိတတ္တဲ့ ကဗ်ာလို ့ေျပာလို ့ရပါတယ္။ တျခားသူေတြကေတာ့ ၾကိဳက္ခ်င္မွ ၾကိဳက္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီကဗ်ာကို အဓိပၸါယ္ ရွင္းျပေတာ့ တခ်ိဳ ့ကေျပာတယ္။ ဒီလိုဘဝမ်ိဳးၾကီးက ပ်င္းစရာၾကီးပါ...တဲ့။ ကဗ်ာကို ဒီဘက္ေခတ္လူငယ္ႏွင့္ ၊ လူလတ္ပိုင္းေတြ အားလံုးသိၾကမွာပါ။ ကဗ်ာနာမည္က The Quiet Life ။

The Quiet Life

by Alexander Pope (1688 - 1744)

Happy the man whose wish and care

A few paternal acres bound,

Content to breathe his native air

In his own ground.

Whose herds with milk, whose fields with bread,

Whose flocks supply him with attire;

Whose trees in summer yield him shade,

In winter fire.

Blest who can unconcern'dly find

Hours, days, and years slide soft away

In health of body, peace of mind,

Quiet by day,

Sound sleep by night; study and ease

Together mixt, sweet recreation,

And innocence, which most does please

With meditation.

Thus let me live, unseen, unknown;

Thus unlamented let me die;

Steal from the world, and not a stone

Tell where I lie.

ကဗ်ာရြတ္သံနားဆင္ရန္

ရဟန္းသံဃာမဟုတ္တဲ့ လူဝတ္ေၾကာင္ေတြအတြက္ေတာ့ ဒီလို အထီးတည္းဆန္တဲ့ ေရာင့္ရဲတဲ့ ဘဝမ်ိဳးႏွင့္ ေနဖို ့ဆိုရင္ အေတာ္ေလးေတာ့ လြယ္မွာမဟုတ္ပါဘူးေလ။ လူေတြဆိုေတာ့လည္း လူၾကားထဲမွာ ေနရ၊ ဘဝရွင္သန္ ရပ္တည္ေရးအတြက္ လူေတြႏွင့္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံရ တာေတြကေတာ့ ေရွာင္လို ့မွ မရတာကိုး။

ဆရာေတာ္ တစ္ပါးကေတာ့ တခါတေလ ဒီလို သီးသီးျခားျခား လူေတာမတိုးဘဲ ကိုယ့္သီးျခားကမၻာေလးထဲမွာ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ေလး ဘယ္သူႏွင့္မွ မပတ္သတ္ဘဲ ကိုယ့္စိတ္ကိုဘဲ အေဖာ္ျပဳျပီး ေနတတ္တဲ့အက်င့္ကို လုပ္ေပးျခင္းဟာ စိတ္ဓါတ္ႏွင့္ အသိဉာဏ္ကို ရင့္က်က္တိုးတက္ေစတယ္လို ့ဆံုးမထားတာေတာ့ မွတ္သားဖူးပါတယ္။

ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ေတာ့ အရွင္မဟာကႆပ မေထရ္ျမတ္ၾကီးရဲ ့ လတစ္စင္းလို အင္မတန္မွ ေရာင့္ရဲေအးခ်မ္းစြာျဖင့္ ေနတတ္တဲ့စိတ္ထားေတာ္၊ A Pope ရဲ ့ကဗ်ာထဲက ပုဂၢိဳလ္လို ေသတာေတာင္မွ အမွတ္အသား ေက်ာက္တိုင္ေက်ာက္တံုး တစ္ခုတစ္ေလမွ မထားဘဲ တိတ္တိတ္ေလး ေလာကကေန ထြက္သြားခ်င္တဲ့ စိတ္ထားေတြဟာ အျမဲအတုယူအားက်မိေနတဲ့ စိတ္ထားမ်ားဘဲ ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။ တကယ္ျဖစ္လာဖို ့ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဆက္လက္ၾကိဳးစားသြားရပါအံုးမည္ ခင္ဗ်ား လို ့ဘဲ ေျပာခ်င္ပါေတာ့တယ္။

ေလးစားစြာျဖင့္
ဝိမုတၱိသုခ
(31st July အမွတ္တရ)

(တရားေတာ္ ျမန္မာျပန္ကို ကူရွာေပးေတာ္မူေသာ ဘုန္းဘုန္း ဦးတိကၡဉာဏအား ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္ ရွိခိုးဦးတင္ ကန္ေတာ့ပါတယ္ ဘုရား။)

Posted by The Bliss Of Emancipation at 10:28 AM

Read more...

ဥေဒၵသဝိဘဂၤသုတၱန(၂)

09.mp3 - 09

Posted by The Bliss Of Emancipation at 4:08 AM

Read more...

ဥေဒၵသဝိဘဂၤသုတၱန(၁)

08.mp3 - 08

Posted by The Bliss Of Emancipation at 10:42 AM

Read more...

ေဘာဇဥ္ကို ေပးလွဴေသာ သင္သည္...

သုပၸဝါသာသုတ္

အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေကာလိယဇနပုဒ္ဝယ္ ေကာလိယမင္းမ်ဳိးတို႔၏ ပဇၨနိကမည္ေသာ နိဂံုး၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ နံနက္အခ်ိန္၌ သကၤန္းကို ျပင္ဝတ္ေတာ္မူ၍ သပိတ္သကၤန္းကို ယူလ်က္ ေကာလိယမင္းသမီး သုပၸဝါသာ၏ အိမ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ခင္းထားေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ေကာလိယမင္းသမီး သုပၸဝါသာသည္ ျမတ္စြာဘုရားကို မြန္ျမတ္ေသာ ခဲဖြယ္ စားဖြယ္ျဖင့္ ေရာင့္ရဲသည့္တိုင္ေအာင္ တားျမစ္သည့္ တိုင္ေအာင္ ကိုယ္တိုင္ လုပ္ေကြၽး၏၊ ဆြမ္းစားၿပီးေနာက္ သပိတ္ေတာ္မွ လက္ကို ဖယ္ၿပီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားအထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနေသာ ေကာလိယမင္းသမီး သုပၸဝါသာအား ျမတ္စြာဘုရားသည္-

သုပၸဝါသာ...
ေဘာဇဥ္ကို ေပးလွဴေသာ အရိယာတပည့္မသည္
အလွဴခံပုဂၢဳိလ္တို႔အား ေလးမ်ဳိးေသာ အရာတို႔ကို ေပးလွဴသည္ မည္၏။
အဘယ္ ေလးမ်ဳိးတို႔နည္း ဟူမူ-

၁... အသက္ကို ေပးလွဴသည္ မည္၏၊
၂... အဆင္းကို ေပးလွဴသည္ မည္၏၊
၃... ခ်မ္းသာကို ေပးလွဴသည္ မည္၏၊
၄... ခြန္အားကို ေပးလွဴသည္ မည္၏။

၁...
အသက္ကို ေပးလွဴသည္မည္ျခင္းေၾကာင့္...
နတ္သက္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ လူသက္ေသာ္ လည္းေကာင္း ရွည္ရန္ ျဖစ္၏၊

၂...
အဆင္းကို ေပးလွဴသည္ မည္ျခင္းေၾကာင့္
နတ္အဆင္းေသာ္ လည္းေကာင္း၊ လူအဆင္းေသာ္ လည္းေကာင္း လွရန္ျဖစ္၏၊

၃...
ခ်မ္းသာကို ေပးလွဴသည္ မည္ျခင္းေၾကာင့္
နတ္ခ်မ္းသာေသာ္ လည္းေကာင္း၊ လူခ်မ္းသာေသာ္ လည္းေကာင္း ရရန္ျဖစ္၏၊

၄...
ခြန္အားကို ေပးလွဴသည္ မည္ျခင္းေၾကာင့္
နတ္ ခြန္အားေသာ္လည္းေကာင္း၊ လူခြန္အားေသာ္ လည္းေကာင္း ႀကီးရန္ ျဖစ္၏။

သုပၸဝါသာ ေဘာဇဥ္ကို ေပးလွဴေသာ အရိယာတပည့္မသည္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္တို႔ အား ဤေလးမ်ဳိးေသာ အရာတို႔ကို ေပးလွဴသည္ မည္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ အၾကင္ အရိယာတပည့္မသည္ အက်င့္ 'စရဏ' တစ္ဆယ့္ငါးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္ေသာ ျမတ္သည္၏ အျဖစ္သို႔ ေရာက္ကုန္ေသာ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းသို႔ ေရာက္ကုန္ေသာ (ရဟႏၲာ) ပုဂၢိဳလ္တို႔၌ စင္ၾကယ္ေသာ မြန္ျမတ္ေသာ အရသာႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ေကာင္းစြာ စီရင္အပ္ေသာ ေဘာဇဥ္ကို ေပးလွဴ၏၊ ထို အရိယာတပည့္မ၏ အလွဴကို ေကာင္းမႈ အခ်င္းခ်င္း ဆက္စပ္လ်က္ ႀကီးျမတ္ေသာအက်ဳိးရွိ၏ဟူ၍ ေလာက သံုးပါးကို သိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားတို႔သည္ ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူအပ္၏။ ေလာက၌ အၾကင္သူတို႔သည္ ထိုသို႔သေဘာရွိေသာ ေကာင္းမႈကို အဖန္ တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ကုန္လ်က္ ႏွစ္သက္ျခင္းရွိကုန္သည္ျဖစ္၍ ဝန္တိုျခင္း အညစ္အေၾကး ကို အျမစ္အရင္းႏွင့္ တကြ ပယ္ေဖ်ာက္၍ လွည့္လည္ကုန္၏၊ ထိုသူတို႔သည္ မကဲ့ရဲ႕ အပ္ကုန္မူ၍ ျမတ္ေသာ နတ္ျပည္ဌာနသို႔ ကပ္ေရာက္ရကုန္သတည္း။ 57

၇ - သုပၸဝါသာသုတ္၊ ပုညာဘိသႏၵဝဂ္၊ စတုကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။

ဗုဒၶဓမၼ ဦးေလာကနာထ at 7/29/2009 01:55:00 PM

Read more...

ဆြမ္းကပ္ေနျပီ LIVE

ဒီေန႔ ၅ နာရီ ၁၀ မိနစ္က စျပီး မုန္႔ဟင္းခါး အရုဏ္ဆြမ္း ကပ္ေနပါျပီ။ အရုဏ္ဆြမ္း ဘုဥ္းေပးျပီးတဲ့ ကုိယ္ေတာ္ေတြကုိလဲ ေန႔ဆြမ္း တစ္ပါတည္း သပိတ္ထဲထည့္ ဆက္ကပ္ေနၾကပါျပီ။ ေန႔ဆြမ္းအတြက္ ဟင္းက ဝက္သားနဲ႔ (မပါမျဖစ္) အာလူး၊ အစိမ္းေၾကာ္၊ ပဲနီတုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆြမ္း စ,ကပ္ျပီး ၁ နာရီေက်ာ္မွာ ဆြမ္းခံကုိယ္ေတာ္ ၄၁၀ ေက်ာ္ေနပါျပီ။ ထပ္လဲ ၾကြေနဆဲပါ။

''အရွင္ဘုရား၊ မုန္႔ဟင္းခါး ဘုဥ္းေပးျပီးျပီလား''

''ကုိရင္ေတြ ဘလိတ္ဓား လွဴတယ္ေနာ္။ ေခါင္းရိတ္ခဲ့ၾကပါ''

''ဟုိကုိရင္ေလး ပဲမရေသးဘူး။ ပဲေလာင္းလုိက္ပါဦး''

''ကုိရင္ သပိတ္ ေရွ႕နည္းနည္း တုိးေပးပါ''

''အရွင္ဘုရားတုိ႔၊ ေရွ႕အပတ္ တနလၤာေန႔လဲ ၾကြပါဘုရား။ တနလၤာေန႔တုိင္း ၾကြပါ''

''ဦးဇင္းတုိ႔ မုန္႔ဟင္းခါးဆြမ္း ဘုဥ္းေပးဖုိ႔ ၾကြပါဘုရား''

မေန႔ညေနက ေရႊအိမ္ျဖဴ တယ္လီဖုန္း ေရာင္းဝယ္ေရးက ကုိထက္က လုိအပ္ေနတဲ့ ေယာက္ခ်ိဳဇြန္း ၂ ေခ်ာင္း၊ ဟင္းရည္လုိက္တဲ့ ခ်ိဳင့္ ၂ လံုး၊ ဒယ္အုိးအလတ္ ၂ လံုး လွဴသြားပါတယ္။

''ဆြမ္းဟင္းခြက္ မရွိတဲ့ ကုိရင္ေလးေတြ ဘယ္ႏွစ္ပါးေလာက္ ရွိလဲ။ ဝတ္ခြက္ မရွိေတာ့ ဗဠဗုိင္ ဘုဥ္းေပးရမွာေပါ့''

''ဝတ္ခြက္ (ဆြမ္းဟင္းခြက္) မရွိတဲ့ ကုိရင္ေလးေတြ တနဂၤေႏြက် ဝတ္ခြက္ လာယူၾကပါ''

''အရွင္ဘုရား သပိတ္က ပဲ့ေနတယ္။ မရွိဘူးလား''

''ဦးဇင္းေတြဝုိင္း သြားကပ္ေလ။ ဦးဇင္းေတြကုိ ကပ္ေပးေနာ္''

ဘုန္းေတာ္ၾကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္း (ဗက)က ပေလာင္ ကုိရင္ေလးတစ္ပါး ဝတ္ခြက္မပါ၊ သပိတ္က အဖံုးပဲ့၊ သင္းပုိင္ကလဲ ႏြမ္းေနလုိ႔ လွဴဒါန္းဖုိ႔ စီစဥ္ေနပါတယ္။ ဝတ္ခြက္ မရွိရွာတဲ့ ကုိရင္ေလးေတြကုိလဲ ဆြမ္းခံ အဆင္ေျပေအာင္ လာမယ့္ တနဂၤေႏြေန႔ ဝတ္ခြက္ လွဴၾကပါမယ္။

ေပါက္စန ကုိရင္ေလး တစ္ပါးက လုိက္ပြဲ ထပ္လုိခ်င္ေသးေတာ့ ''မုန္႔ဖတ္'' ဆုိျပီး ကေလးသံေလး စာစာေလးနဲ႔ မိန္႔လုိ႔ ကပ္ရပါေသးတယ္။ ဝတ္ခြက္ မရွိေတာ့ သပိတ္ထဲ ဆြမ္းေရာ ဆြမ္းဟင္းေရာ အကပ္ခံတဲ့ ဦးဇင္းတစ္ပါးကုိလဲ တနဂၤေႏြေန႔ ဝတ္ခြက္ အလွဴခံဖုိ႔ ေလွ်ာက္ထားရပါတယ္။ ဝတ္ခြက္မရွိ္တာက ခုခ်ိန္ထိ စုစုေပါင္း ၈ ပါးပါ။

ဝက္သားနဲ႔ အာလူးက ေစာေစာျပတ္သြားပါတယ္။ မနက္ ၆ နာရီခြဲမွာေတာ့ ဆြမ္း ေလးလံုးခ်က္ခန္႔နဲ႔ ပဲ အနည္းငယ္ပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္။ သံဃာေတြက ၾကြလာေနဆဲပါ။ သံဃာ ၃၀၀ ေက်ာ္ ရွိတဲ့ စာသင္တုိက္ တစ္ခုကုိ ပဲဟင္းတစ္ခ်ိဳင့္ ေလာင္းလွဴပါတယ္။ ဒီေက်ာင္းက ဝက္သားဟင္းနဲ႔ အစိမ္းေၾကာ္ေတာ့ မမီေတာ့ပါဘူး။
''ေနာက္ရက္ေတြလဲ တနလၤာေန႔တုိင္း ဆြမ္းခံၾကြပါဘုရား''

မနက္ ၆ နာရီခြဲမွ ၾကြလာတဲ့ သံဃာေတြထဲက ပထမလတ္တန္း တက္ေနတဲ့ သိကၡာေတာ္ ေလးဝါရ ဦးဇင္းငယ္ တစ္ပါးက ေနမေကာင္းလုိ႔ ေကာ္ဖီနဲ႔ေဆး ကပ္ရပါေသးတယ္။ မက်န္းမာတဲ့ၾကားက ဆြမ္းခံၾကြရတဲ့ ဦးဇင္းကုိ ဆြမ္းခံျပန္ရင္ ဘုဥ္းေပးႏုိင္ေအာင္ ေဆးနဲ႔ ေခါက္ဆြဲထုပ္ပါ ကပ္ပါတယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕ကုိရင္ေလးေတြက ရြယ္တူကေလးေတြ အိပ္ေကာင္းတုန္းအခ်ိန္ မနက္ ၄ နာရီေလာက္ကတည္းက ၾကြလာၾကတာပါ။ ေန႔ဆြမ္းက ဆြမ္းခံၾကြရင္ ေကာင္းေကာင္းဆုိးဆုိး အတန္အသင့္ ရေသးေပမယ့္ အရုဏ္ဆြမ္းက လစဥ္ ပံုမွန္ ဆြမ္းဆန္အလွဴရွင္ မရွိတဲ့ ေက်ာင္းေတြမွာ ခ်ိဳ႕ငဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဆာတတ္တဲ့အရြယ္ လူမမယ္ ကုိရင္ေလးေတြ အရုဏ္ဆြမ္းကုိ ဝီရိယေကာင္းေကာင္း အေစာဆံုး ၾကြလာျပီး လာဘုဥ္းေပးၾကတာပါ။

သံဃာမကုန္ခင္ မုန္႔ဖတ္ ျပတ္သြားလုိ႔ ေနာက္ထပ္ ေလးပိႆာ ထပ္ဝယ္ရပါေသးတယ္။ ဟင္းခ်က္အဖြဲ႕က ဟင္းရည္ကုိ ပ်စ္ပ်စ္ေကာင္းေကာင္း၊ ငါးဖယ္နဲ႔ ဘဲဥ မ်ားမ်ားထည့္ျပီး လက္စြမ္းျပခ်က္ပါတယ္။

ေန႔ဆြမ္းက ဝက္သားဟင္းကုိ မ်ားမ်ား ကပ္ႏုိင္ေအာင္ အာလူးေရာတယ္။ လာမယ့္အပတ္လဲ ေရႊဖရံုသီး ဒါမွမဟုတ္ အသီးအႏွံ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး ေရာဖုိ႔စိတ္ကူးထားပါတယ္။ ၾကက္ကေတာ့ ေစ်းပုိၾကီး၊ ကပ္ရင္လဲ ေခါင္း ေျခေထာက္ ေတာင္ပံေတြ ပါတဲ့ ဆြမ္းခြက္က ပါ၊ ရင္ပံုတုိ႔ ေပါင္သားတုိ႔ ရတဲ့ ဆြမ္းခြက္ကရဆုိေတာ့ အပါးေရ မ်ားမ်ားကုိ ကုန္က်စရိတ္ ျခိဳးျခိဳးျခံျခံနဲ႔ ကပ္ေနရခ်ိန္မွာ ဝက္သားက ပုိအဆင္ေျပပါတယ္။ ဝက္သားက ပုိမ်ားမ်ားရသလုိ အသားခ်ည္းပဲမုိ႔ ပုိလဲ မွ်မွ်တတ ကပ္ေပ်ာ္ပါတယ္။ ဘာသားျဖစ္ျဖစ္ အလွဴအတြက္ သတၱဝါေတြ မေသေၾကရေအာင္ ပံ့သကူသားကုိသာ စီမံပါတယ္။ ၾကက္သား အာလူးဟင္း၊ ၾကက္သားၾကာဆံခ်က္ေတြ ကပ္တဲ့ ေန႔ေတြကလဲ ၾကက္ကုိ အေကာင္ေရနဲ႔ မဝယ္ပဲ ပိႆာလုိက္သာ ဝယ္ပါတယ္။

သာေရး နာေရး၊ အိမ္တက္ စတာေတြမွာ ဆြမ္းေကၽြးဖိတ္ရင္ ငါးပါး၊ ၃ ပါး၊ စသျဖင့္ ႏုိင္သေလာက္သာ ဖိတ္ၾကားပါတယ္။ ေက်ာင္းထုိင္ ဆရာေတာ္ၾကီးနဲ႔ က်န္မေထရ္ၾကီးေတြမွာလဲ အလွဴရွင္က သူတုိ႔ကုိ ဦးစားေပး ဖိတ္မံတာမုိ႔ မၾကြမျဖစ္ ၾကြေရာက္ခ်ီးျမွင့္ရ၊ တရားေပးရပါတယ္။ စာသင္သား ဦးဇင္းငယ္ေတြကုိ ေစလႊတ္ရင္ အလွဴရွင္ အားမရမွာလဲ ငဲ့ရပါတယ္။ ဒီေတာ့ ေက်ာင္းမွာ လာလုပ္တဲ့ အလွဴနဲ႔ ခုလုိ ဘံုေလာင္း အလွဴမ်ိဳးမွာ ဦးဇင္းငယ္ေတြေရာ သာမေဏေတြပါ ပုိအဆင္ေျပပါတယ္။

သက္သတ္လြတ္ ကပ္ခ်င္တဲ့ ဒကာဒကာမေတြ ရွိပါမယ္။ သံဃာေတာ္နဲ႔ သာမေဏ အမ်ားစုဟာ ေတာရြာမ်ားကနဲ႔ ေတာင္ေပၚ တုိင္းရင္းသား ေဒသမ်ားက ျဖစ္ပါတယ္။ အညာသား ဦးဇင္းေတြ၊ ရွမ္း မြန္ ရခုိင္ ပေလာင္ ဝ ဦးဇင္းနဲ႔ ကုိရင္ေလးေတြပါ။ ဆြမ္းခံတာလဲ မႏၱေလးအေခၚ ၁၀ ျပေလာက္ကုိ စစ္ကုိင္းျမိဳ႕ထဲ လမ္းေလွ်ာက္ၾကြျပီး ဆြမ္းခံရတဲ့ကုိယ္ေတာ္ေတြ၊ ေတာင္ေပၚေက်ာင္းက ဆင္းလာျပီး ရြာေတြထဲ ဆြမ္းခံၾကြ၊ ေတာင္ေပၚျပန္တက္ရတဲ့ ကုိယ္ေတာ္ေတြဟာ စာဝါေတြကလဲ အမ်ားၾကီး လုိက္ရေသးေတာ့ ဆာေလာင္ၾကပါတယ္။ မ်ားမ်ားလဲ ဘုဥ္းေပးႏုိင္ၾကပါတယ္။ သက္သတ္လြတ္ဆုိရင္ သာမည ေဒသမွာလုိ ပဲတုိ႔၊ အသားတုတုိ႔၊ အသီးအရြက္တုိ႔ ဟင္းခြက္မ်ားမ်ား အဆင္ေျပေျပ ကပ္ႏုိင္ရင္ အေၾကာင္းမဟုတ္ေပမယ့္ အာဟာရ ျပည့္ဝေအာင္ ဒီလုိ ေလာက္ေလာက္ငင စီမံ မေပးႏုိင္ရင္ေတာ့ သိပ္အဆင္မေျပလွပါဘူး။

Posted by ဆြမ္းေလာင္းအသင္း at 5:50 AM

Read more...

ဆင္းရဲသားပေပ်ာက္ေရးတရားေတာ္....... (၁၂)

ကုလားေလး သခၤါရ

ဒါနွင္႔ပတ္သက္လုိ႔ လြန္ခဲ႔တဲ႔ အနွစ္ (၄၀) ေက်ာ္ေလာက္က ဘုန္းၾကီးတုိ႔ ငယ္ငယ္ ကုိရင္ဘ၀တုန္းက၊ ယခုလက္ရွိ ေတာင္ျမိဳ႔ မဟာဂႏၶာရံုေက်ာင္းတုိက္ နာယက တစ္ပါးျဖစ္တဲ႔ ေတာင္သမန္ ေက်ာက္ေတာ္ၾကီးဆရာေတာ္ ၾသ၀ါဒ ေပးတာေလး သတိရလုိ႔ ေျပာပါအံုးမယ္။

ဟုိး တုန္းက ျမိဳ႔နယ္တစ္ခုမွာ တပည္႔လက္သား မ်ားစြာနွင္႔ လက္သမား ဆရာၾကီးတစ္ေယာက္ရွိသတဲ႔။ အဲဒီလက္သမား ဆရာၾကီးထံမွာ ကုလား ကေလးတစ္ေယာက္ အကူအလုပ္၀င္လုပ္သတဲ႔။ အဲဒီကုလားေလးက သူရသမွ်ေငြေၾကးကုိ အလြန္႔အလြန္ ျခိဳးျခံ ေခၽြတာ စားေသာက္ျပီးေတာ႔ စုေဆာင္းသတဲ႔။ ဒီေတာ႔ ဆရာၾကီးနွင္႔ တကြ လုပ္သား အခ်င္းခ်င္းက ေျပာၾကတယ္။ ေဟ႔ ေကာင္၊ ဒါေလာက္ နွေျမာမေနစမ္းပါနွင္႔ ပစၥည္း သခၤါရ လူသခၤါရ ကြ၊ ရွိတုန္းစားရတာ စားပစ္ပါကြာ.ဒီလုိေျပာၾကသတဲ႔။ ကုလားကေလးက ဘာမွ်ျပန္မေျပာဘဲ ျခိဳးျခံ ေခြ်တာျပီး စုေဆာင္ျမဲ စုေဆာင္းေနသတဲ႔။ သူ႔ကုိ ဆရာၾကီးက ပစၥည္းသခၤါရ လူသခၤါရကြ လို႔ေျပာပါမ်ားလုိ႔ ကုလားေလးနာမည္ရင္းကုိေဖ်ာက္ျပီး သခၤါရလုိ႔ ေခၚၾကသတဲ႔။ ကုလားေလး သခၤါရေပါ႔။


ေနာက္ေတာ႔ ကုလားကေလး အလုပ္ထြက္သြားလုိ႔ နွစ္ေပါင္းအေတာ္ၾကာတဲ႔အခါ လက္သမားဆရာၾကီးက ပစၥည္းတစ္ခ်ိဳ႔ ၀ယ္စရာရွိလုိ႔ ျမိဳ႔ေပၚတက္ျပီးေတာ႔ အလြန္ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ႔ ကုန္မ်ိဳးစံုတိုက္ဆုိင္ၾကီးတစ္ဆုိင္ကုိ ၀င္ျပီးေတာ႔ ပစၥည္း၀ယ္သတဲ႔။ ဆရာၾကီးပစၥည္း၀ယ္ေနတာျမင္ေတာ႔ ၊ တုိက္ဆုိင္ၾကီးပုိင္ရွင္က ရုိရုိေသေသေခၚျပီးေတာ႔ အေကာင္းအဆံုး အစားအေသာက္ေတြနွင္႔ တည္ခင္းဧည္႔ခံ ေကၽြးေမြးသတဲ႔။ လက္သမား ဆရာၾကီးဟာ သူ႔ကုိ ဘာေၾကာင္႔ ဒီလုိ ဧည္႔ခံေနသလဲ ဆုိတာ ဇေ၀ ဇ၀ါျဖစ္ေနသတဲ႔။ တုိက္ဆုိင္ ပုိင္ရွင္ကုိ သူလံုး၀ မမွတ္မိဘူးတဲ႔။ ဒီေတာ႔မွ တုိက္ဆုိင္ၾကီး ပုိင္ရွင္က ၊ ဆရာၾကီး ကၽြန္ေတာ႔ကုိ မမွတ္မိေတာ႔ဘူးလား။ ကၽြန္ေတာ္မမွတ္မိေတာ႔ဘူးဗ်၊ ဘယ္တုန္းက ေတြ႔ဖူးသလဲ လုိ႔ လက္သမား ဆရာၾကီးက ျပန္ေမးသတဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္ ကုလားေလး သခၤါရေလ ဆရာၾကီး မမွတ္မိဘူးလား။


ေၾသာ္…ခင္ဗ်ားက ကုလားေလး သခၤါရလား လုိ႔ ေျပာျပီး လက္သမား ဆရာၾကီးက တအံ႔တၾသျဖစ္ေနသတဲ႔။ ဟုတ္တာေပါ႔၊ စည္းစိမ္ဥစၥာျပည္႔စံုေနေတာ႔ ေကာင္းမြန္စြာေနထုိင္ စားေသာက္ရေတာ႔ အရင္ကလို မြဲမြဲ ပိန္ပိန္ေျခာက္ေျခာက္ ကုလားလုိ ဘယ္ဟုတ္ပါ႔မလဲ။ ဒီေတာ႔ ကုလား သခၤါရက ေျပာသတဲ႔။ ဆရာၾကီး၊ ဆရာၾကီးတုိ႔နွင္႔အတူေနစဥ္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္က ရသမွ်ေငြစုတယ္။ ဆရာၾကီးတုိ႔က ရသမွ်ေငြ မစုေဆာင္ဘဲ စားပစ္သလုိ ကၽြန္ေတာ္႔ကုိလည္း ပစၥည္းသခၤါရ လူသခၤါရ ပဲ ဆုိျပီး စားပစ္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က မစားဘူး စုတယ္။


ဒီလုိ ႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ စုေဆာင္းရရွိသမွ်ေငြႏွင္႔ ဆရာၾကီးတုိ႔ အလုပ္မွ ထြက္ခဲ႔ျပီးေတာ႔ အျခားအလုပ္ေတြကုိလည္း ရွာေဖြလုပ္ကုိင္ ေငြစုတယ္။ အရင္းအႏွီးေလး ရလာတဲ႔အခါ အေရာင္းအ၀ယ္ လုပ္တယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဒီတုိက္ဆုိင္ၾကီး ပုိင္လာတာပါပဲ။ အခုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ စားခ်င္သလုိ စား၊ သံုးခ်င္သလုိသံုး ၊ ေကာင္းေကာင္းစား ေကာင္းေကာင္း သံုးစြဲျပီး ေနနုိင္ပါျပီ ဆရာၾကီး။ ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ငန္းလည္း မပ်က္စီးပါဘူး။


အကယ္၍သာ ဆရာၾကီးတုိ႔ ေျပာသလုိ အရင္းအႏွီးမစုေဆာင္းဘဲ စားသံုးပစ္ခဲ႔မည္ ဆုိလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္းလည္း စားရမွာမဟုတ္သလုိ ေကာင္းေကာင္းလည္း သံုးရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အခုလုိ အေျခအေနမ်ိဳး ျဖစ္လာနုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး လုိ႔ ေျပာသတဲ႔။ ဒါဟာလည္း စဥ္းစားစရာပါပဲ။ သိေတာ႔ သိၾကတာပါ။ အေလးမထားလုိ႔ ျဖစ္သင္႔ ျဖစ္ထုိက္တဲ႔ရသင္႔ရထုိက္တဲ႔ အေနအထားေတြ မျဖစ္ၾက၊ မရၾကတာပါ။

Posted by Ashin Kumara at 12:30:00 AM

Read more...

မဟာသုဒႆနဇာတ္... (၅၅၀-ဇာတ္ေတာ္)

၅၅၀-ဇာတ္ေတာ္

၉၅... မဟာသုဒႆနဇာတ္... မဟာသုဒႆနမင္းႀကီး နတ္ရြာစံရာၿမိဳ႕...

၉၆... ေတလပတၱဇာတ္... မင္းသားႏွင့္ ဘီလူးမမ်ား...



၉၇... နာမသိဒၶိဇာတ္... နာမည္ေျပာင္းလိုသူ...

Posted by monk at 7/29/2009 10:52:00 AM

Read more...

ဓမၼာႏုပႆနာ သတိပ႒ာန္႐ႈပြားနည္း... (ဓမၼဒူတ)

ဓမၼဒူတ အရွင္ပညာေဇာတ (ဓမၼာႏုပႆနာ)

ဓမၼာႏုပႆနာ သတိပ႒ာန္႐ႈပြားနည္း...

Posted by monk at 7/29/2009 12:22:00 PM

Read more...